ζωή κακοποίηση και απόγνωση πώς να αντιμετωπίσω την ψυχολογική πίεση;

Έχω κλειστεί στο εαυτό μου νιώθω αβολα αμήχανα δε μπορώ να επικοινωνήσω ούτε τα βασικά σέρνομαι το τελευταίο καιρό με έχω ξαναβάλει στη θέση αυτή είναι σαν να υπάρχω χωρίς να ζω σε κανονική συνθήκη είμαι πολύ ανοιχτή κοινωνική με το οποίο κ εύστροφη σ αυτή τη φαση μέχρι κ με φιλικά προσωπα έχω γίνει γνωστή μου έρχονται να μου πούνε μας λειπεις κλπ αλλά αυτό δε μου αλλάζει κάτι ίσως νιώθω κ χειροτερα αν κ το βρίσκω τρυφερό έχω βαρεθεί να με βάζω σε αυτό..τώρα μιας κ νιώθω δε μπορώ να επικοινωνήσω πρακτικά το χω ρίξει στα βιβλία πράγμα που θεωρώ Λαθος αλλά δε ξέρω τι να κάνω..πράγματα που κάνα τρομερα τώρα τα κάνω αισχος..από υπόδειγμα περίγελος στο όντως κ το ξέρω κ γώ γιατί έχω ζήσει κ στα δυο..έκανα ψυχοθεραπεία χρόνια βοηθήθηκα επειτα είδα ότι δε θα μπορούσα να μαθω κάτι παραπάνω όποτε διακόψαμε κ πηγα σε νέο άτομο με το οποίο έχω κάνει 7συνεδριες αλλά δε έχω μάθει κάτι καινούργιο για μενα δε ενιωσα καλύτερα ούτε νιωθω να χω βοηθηθεί ίσως έχω προβληματιστει..τι λέτε να εμπιστευτώ τη διαδικασία μαι δω κ ας μη αλλάζει τίποτα;κ αυτό με τα βιβλία είναι κακο;ή λαθος προσεγγιση μιας κ κανονικά δε θα αποτελούσε ρουτινα μου αλλά από κει που μίλαγα με 15ατομα κ είχα βαθιά επικοινωνία τώρα οποίος κ να ναι μπροστά μου νιώθω αμήχανα αβολα κ βγαζω κάτι πολύ θαμπο

Για σας, βρισκομαι σε μια φαση στεναχωριας μεγσλης , δεν εψω ορεξη να κανω οτιδηποτε σηκωνομαι το πρωι παω στο γαφειο, σχολανω. Ερχομαι σπιτι τρωω κσι μετα στο κρεβατι , θελω να ξεκινησω περπατιμα και συνεχως το σνσβαλλω. .Οτσν βηχω πονω μπροστα στο στηθος κσι μεμιας σαν ρευμα πισω στο κεντρο της πλατης μου. Εινσι σπι το αγχος; πασχω απι καπιας μορφης καταθλιψη; δεν εχω πολλη ορεξη κσι νοθωθω μια στεναχωρια μεσα μου, ειμαι σε ηλικια 50 χρονων. Δεν ξερω κσι αν αυτα που νοιωθω ειναι γιατι κοντευει η εμμηνοπαυση; η κσποιου ειδους καταθλιψη, δεν ξερω τι μου συμβσινει. Με εκτιμηση Περσα.

Καλησπέρα, Εδώ και πολύ καιρό βιώνω mobbing στην εργασία μου. Το άτομο αυτό διαστρεβλώνει καταστάσεις, υπερβάλλει και καθοδηγεί τη συζήτηση, έτσι ώστε να ρίξει ευθύνες σε μένα. Ενώ τα περισσότερα προβληματα μόνη της της τα δημιουργεί με τη συμπεριφορά της. Αλλά θεωρεί ότι τα κάνει όλα σωστά. Μονολογεί, υποτιμώντας με και στο τέλος δυσκολεύομαι να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, γεγονός που με στενοχωρεί. Η κατάσταση αυτή έχει επηρεάσει πολύ την απόδοση μου στην εργασία και έχει επιδεινώσει την κατάθλιψη. Ώρες ώρες σκέφτομαι να παραιτηθώ για την ψυχική μου υγεία. Άλλες φορές λέω να κάνω υπομονη μέχρι να τελειωσει η σύμβαση μου, αλλά είναι πολύ επώδυνο και στρεσογόνο! Θα ηθελα μερικές συμβουλές

Ο γιος μου είναι 21 ετών είναι συνέχεια μέσα στο σπίτι δεν θέλει να του μιλάμε πολύ κάθεται μόνος του δε μιλάει με τα αδέρφια του σταμάτησε το σχολείο δεν θέλει να δουλεύει ούτε στη δική μας επιχείρηση...δεν κάνει μπάνιο συχνά φοράει τα ίδια ρούχα τρώει πολλά σνακ στο κρεβάτι που δεν τα μαζεύει μετά και ούτε με αφήνει να καθαρίσω το δωμάτιο του. Μυρίζει άσχημα το παιδί μου και το δωμάτιο δεν θέλει να μιλάει με τα αδέρφια του . Κάποια στιγμή που ένιωσε πολύ άγχος μου είπε να κλείσω ραντεβού σε ψυχολόγο αλλά δεν πήγε πότε πάντα το ακυρωνε. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε...στην οικογένεια ζούμε ένα δράμα κλαίμε όλοι χωρίς να μας βλέπει βέβαια. Δεν έχει φίλους μόνο με το τηλέφωνο κάθεται όλη μέρα.. είναι πάρα πολλά σας παρακαλώ τι να κάνω έχω αλλά 2 παιδιά και πρέπει να είμαι καλά και για αυτά. Όμως δεν έχω καθόλου καλή ψυχολογία .του πρότεινα να έρθει κάποιος ψυχολόγος στο σπίτι να μιλάνε και δε θέλει φωνάζει και μου λέει βγες έξω και κλείσε τη πόρτα δε θέλει να μιλάμε καθόλου για κάτι τέτοιο. Ζητάω βοήθεια

Μπορείς να παίρνεις συμπληρώματα βιταμινών, όπως μαγνήσιο, βιταμίνη B, βιταμίνη D κτλ. παράλληλα με αγωγή με αντικαταθλιπτικά;

Πώς μπορώ να κάνω μία νέα αρχή κ να πολεμισω τν καταθλιψη;

Έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για τα πάντα. Όλοι μου λένε πόσο έχω αλλάξει και ότι κάτι έχω αλλά δεν γνωρίζουν πως εδώ και δύο χρόνια το περνάω αυτό. Στις συζητήσεις δεν μιλάω. Δεν χαμογελάω πολύ και γενικά νιώθω συνέχεια ένα άγχος.