Πιστεύω ότι έχω εργασιακή κατάθλιψη λόγω μπουλινγκ από τον εργοδότη μου. Υπάρχει γιατρός;

Καλημέρα θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι φυσιολογική η αντίδραση μου στον θάνατο της μητέρας μου .Την έχασα πριν 3 μήνες και δεν έχω βιώσει το πένθος όπως διαβάζω με τα στάδια .Ήμουν δεμένη πολύ .της είχα αδυναμία και λόγω της δουλειάς μου ( νοσηλεύτρια) οποτε χρειάστηκε ιατρό αναλάμβανα να την πάρω και να πηγαίνουμε.και την αποχωρίστηκαν λόγω προβλημάτων υγείας ενώ ήταν 1 μήνα στο νοσοκομείο.Νιωθω ενοχικά γιατί δεν έκλαψα πολύ δεν την αναζητώ συχνά.Εκανα μικρά ξεσπασματα με αφορμή ρούχα φωτογραφίες και αλλά .Τι μου συμβαίνει;

Καλησπέρα σας ο σύζυγός μου εδώ και αρκετό καιρό δεν τρώει πολύ δεν έχει κοινωνικές επαφές δεν βγαίνουμε μαζί ούτε ως σύζυγοι ούτε ως οικογένεια και εκνευρίζεται με όλους και με όλα νομίζω χρειάζεται κάποια βοήθεια παρόλο που δεν το παραδέχεται γιατί ούτε με την δουλειά του νιώθει ευχαριστημένος και παρουσιάζει έλλειψη ενδιαφέροντος για οτιδήποτε ακόμη και για αυτά που του άρεσαν στο παρελθόν κλείνετε με τις ώρες στο υπόγειο του σπιτιού μας και παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια...πώς να τον πείσω να πάμε σε κάποιον ειδικό;

Νιώθω κουρασμένη σωματικά και ψυχολογικά Δεν βρίσκω κανένα νόημα να ζω Σέρνομαι Κοιμάμαι δουλεύω δουλεύω Κοιμάμαι Το μόνο πού με κρατάει στη ζωή είναι η κόρη μου Νιώθω σαν ζομπι Δεν έχω τη δυνατότητα να επισκεφτώ κάποιον ειδικό Ήδη παρακολουθειται το κορίτσι μου Πφφφφ Δεν ξέρω πώς να "σηκωθω"

Καλησπέρα σας έχω ένα πρόβλημα μετά από 8 χρόνια σχέση η κοπελα μου με χώρισε έτσι ξαφνικά μάζεψε τα πράγματα τις και εξαφανίστηκε...υπήρχαν τσακωμοι οι οποίοι φταίγαμε και οι 2 μας αλλά ποτέ δεν την χτύπησα αλλά ούτε την κερατώσα.....μέχρι που με πήρε τηλέφωνο και μου λέει δεν μπορώ άλλο αυτή την κατάσταση ότι έπρεπε να φύγω ότι δεν άλλαζες αλλά θέλω να μείνουμε φίλοι...τι εννοεί φίλοι μετά από τόσα χρόνια σχέση,μέχρι να βρει τον επόμενο και να με μπλοκάρει...είμαστε χωρισμένη σχεδόν 1 μήνα και 10 μέρες και έχω πέσει σε κατάθλιψη κλαίω κάθε μέρα έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τα ξανά βρούμε έχουμε έρθει σε επαφή να μιλήσουμε και αυτή επιμένει ώστε να μείνουμε φίλοι η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ γιατί είναι μια ζωή μαζί και μέσα σε μια μέρα διαλύθηκαν όλα από λάθος δικό μου....και το ξανά λέω δεν την χτύπησα αλλά ούτε την κερατωσα....απλά είχαμε τσακωμούς για 4 μήνες κάθε μέρα και επειδή ανακατευοντουσαν τρίτη και Τετάρτη....έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι αλλιώς για εμένα γιατί έχασα το στήριγμα μου την ζωή μου όλοι οπότε δεν με νοιάζει για εμένα...έχουμε επικοινωνία κάθε μέρα...αλλά η κάθε μέρα είναι σαν ένα μαχαίρι που με χτυπάει στην καρδιά μου.

Καλησπέρα σας , από το προηγούμενο καλοκαίρι έχω παρατηρήσει μια δραματική αλλαγή στο πως λειτουργώ πως νιώθω γενικά μια μεγάλη αλλαγη.Απο τότε έως σήμερα έχει αλλάξει πολλή το πρόγραμμα ύπνου μου κοιμάμαι συνεχεία κι άπλα κάθομαι στο κρεβάτι και κλαίω δεν έχω όρεξη να βγω από το σπίτι ,δεν έχω όρεξη να κάνω κάτι ούτε τις παλιές συνήθειες που είχα ,δεν μου προσφέρουν χαρά πλέον ,ακυρώνω συνεχεία πράγματα που έχω να κάνω δεν βγαίνω πλέον με τους φιλους μου το αναβάλω συνεχεία δεν παίρνω χαρά πλέον από αυτό ούτε έχω την δύναμη να βγω από το σπίτι Υπάρχει μια συνεχείς στεναχώρια κλαίω για διάφορα πράγματα(μου περνούν κι συχνά σκέψης αν πέθαινα τι θα γινόταν μήπως θα ήμουν καλύτερα πάντα σταματάω να σκέφτομαι για τέτοια ενδεχόμενα γιατί τρομάζω με τον εαυτό μου σε τι επίπεδο μπορεί να φτάσω )νιώθω κόπωση πολύ συχνά και ένα πόνο στο στήθος μες την ήμερα και για κάποια λεπτά άγνωμε σε σημείο να μην μπορώ να ανασάνω κι προσπαθώ να συγκρατηθώ ο καλύτερος σύμμαχος σε όλο αυτό πιστεύω είναι ύπνος με κάνει να ξεχνιέμαι για λίγο . Το έχω συζήτηση με φίλους και δυο με παρέπεμψαν σε ψυχίατρο ένας από τους έχει κατάθλιψη κι είναι σε φαρμακευτική αγωγή μου είπε ότι κάλο θα ήταν να πάω σε ψυχίατρο μου είπε ότι συνήθως σε τέτοιες κατάστασης κάνεις κάποιο τεστ κι από εκεί συμπεραίνουν τι είδους αντιμετώπιση χρειάζεσα.Φοβαμαι να πάω και συνέχεια το αναβάλω πιστεύετε ότι όντως αυτό μπορεί να είναι κατάθλιψη ή κάτι ποιο σοβαρό .

Σας παρακαλώ πολύ θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι φυσιολογικό να ξαναπαθει κάποιος κατάθλιψη μετά από 4 χρόνια ψυχοθεραπείας κ 2 χρόνια φαρμακευτικής αγωγής ;

Πίνω αντικαταθλιπτικά μπορώ να πίνω καφέ