Έχω διατροφική διαταραχή αν τρώω υπερβολικά και μετά δεν τρώω καθόλου;

Γεια σας. Αυτό που περιγράφετε μοιάζει με υπερφαγικά επεισόδια. Καλό θα ήταν να δράσετε άμεσα.

Μπορεί να ενταχθεί στις διαταραχές λήψεις τροφής εάν είναι κάτι το οποίο συμβαίνει καιρό τώρα.

Συνηθως η συναισθηματικη υπερφαγια συνοδευεται απο τυψεις και μειωμενη ληψη τροφης μετα απο επεισοδιο. Θα σύστηνα αρχικα καποιον ψυχολογο και επειτα διαιτολογο να το συζητήσετε

Από αυτά που περιγράφετε είναι πιθανό να αντιμετωπίζετε κάποια μορφή Διατροφικής Διαταραχής.

Η Αδηφαγική Διαταραχή ή Διαταραχή Επεισοδιακής Υπερφαγίας (Binge Eating Disorder - BED) και η Ψυχογενής (Νευρική) Βουλιμία (Bulimia Nervosa) είναι Διαταραχές Σίτισης και Πρόσληψης Τροφής (δηλ. Διατροφικές Διαταραχές) με κοινά χαρακτηριστικά, όμως διαφέρουν σε ορισμένα σημεία, όπως στην επαναλαμβανόμενη ακατάλληλη αντισταθμιστική συμπεριφορά (π.χ. αυτοπροκαλούμενος εμετός, κατάχρηση καθαρτικών, διουρητικών ή κλύσματος), που παρατηρείται στη Νευρική Βουλιμία (ΝΒ) και απουσιάζει από την Αδηφαγική Διαταραχή (ΑΔ).

Σε αντίθεση με τα άτομα... με ΝΒ, τα άτομα με ΑΔ συνήθως δεν παρουσιάζουν έντονο ή διαρκή περιορισμό πρόσληψης τροφής με σκοπό να επηρεάσουν το σωματικό τους βάρος μεταξύ των υπερφαγικών επεισοδίων. Μπορεί, ωστόσο, να αναφέρουν συχνές προσπάθειες δίαιτας.

Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders V, DSM-5), που αποτελεί το επίσημο διαγνωστικό όργανο της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, ένα επεισόδιο αδηφαγίας (ή υπερφαγικό επεισόδιο) χαρακτηρίζεται από:

1. Κατανάλωση, σε σύντομο χρονικό διάστημα (π.χ. εντός 2 ωρών) μιας ποσότητας τροφής που είναι σαφώς μεγαλύτερη από αυτή που θα έτρωγαν οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια μιας παρόμοιας χρονικής περιόδου και υπό παρόμοιες συνθήκες και

2. Αίσθημα έλλειψης ελέγχου της κατανάλωσης φαγητού κατά τη διάρκεια του επεισοδίου (π.χ. το άτομο αδυνατεί να σταματήσει να τρώει ή να ελέγξει τι ή πόσο τρώει).

Επιπλέον, τα επεισόδια αδηφαγίας συνοδεύονται από τρία (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα:
1. Το άτομο τρώει πολύ πιο γρήγορα από το φυσιολογικό.
2. Το άτομο τρώει μέχρι να νιώσει άβολα χορτάτο.
3. Το άτομο καταναλώνει μεγάλη ποσότητα φαγητού, χωρίς να νιώθει ότι πεινάει.
4. Το άτομο τρώει μόνο του επειδή νιώθει αμηχανία για τις ποσότητες φαγητού που καταναλώνει.
5. Το άτομο νιώθει αηδία με τον εαυτό του, κατάθλιψη ή έχει πολλές ενοχές μετά το υπερφαγικό επεισόδιο.

Επιπλέον χαρακτηριστικά της αδηφαγίας είναι:
- η έντονη δυσφορία σχετικά με την υπερφαγία.
- ότι εμφανίζεται, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα σε διάστημα 3 μηνών.
- ότι δε συνδέεται με την επαναλαμβανόμενη ακατάλληλη αντισταθμιστική συμπεριφορά (π.χ. αυτοπροκαλούμενος εμετός ή υπερβολική άσκηση μετά από υπερφαγία για την πρόληψη της αύξησης του σωματικού βάρους) όπως στη ΝΒ και δεν εμφανίζεται αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της ΝΒ ή της Ψυχογενούς (Νευρικής) Ανορεξίας.

Ανάλογα με τη συχνότητα εμφάνισης των επεισοδίων, η ΑΔ μπορεί να είναι:
Ήπια: 1-3 υπερφαγικά επεισόδια την εβδομάδα
Μέτρια: 4-7 υπερφαγικά επεισόδια την εβδομάδα
Σοβαρή: 8-13 υπερφαγικά επεισόδια την εβδομάδα
Πολύ σοβαρή: 14 ή περισσότερα υπερφαγικά επεισόδια την εβδομάδα

Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ σημαντικό να απευθυνθείτε σε έναν επαγγελματία υγείας, όπως έναν διαιτολόγο με εξειδίκευση στις διατροφικές διαταραχές ή έναν ψυχολόγο, για να λάβετε μια έγκυρη διάγνωση και υποστήριξη, αλλά και να κατανοήσετε καλύτερα την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε, ώστε να βρείτε τις κατάλληλες στρατηγικές αντιμετώπισης και θεραπείας.

Η αναζήτηση βοήθειας είναι ένα σημαντικό και θετικό βήμα προς την προαγωγή της ψυχικής και σωματικής σας υγείας, γι' αυτό μη διστάσετε να αναζητήσετε την υποστήριξη που χρειάζεστε. Διάβασε περισσότερα

Γεια σου! Καταλαβαίνω πως αυτή η κατάσταση σε προβληματίζει πολύ και είναι εντελώς φυσιολογικό να αναζητάς απαντήσεις.
Αυτό που περιγράφεις μπορεί να σχετίζεται με μια διατροφική διαταραχή που ονομάζεται Επεισοδιακή Υπερφαγία.
Σε αυτή τη διαταραχή, τα άτομα βιώνουν επεισόδια υπερφαγίας κατά τα οποία καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φαγητού σε σύντομο χρονικό διάστημα, συχνά αισθανόμενοι ότι έχουν χάσει τον έλεγχο. Μετά από αυτά τα επεισόδια, μπορεί να αισθάνονται τύψεις, ντροπή και να καταφεύγουν σε διάφορες συμπεριφορές για να αντιμετωπίσουν αυτά τα συναισθήματα, όπως το να μην τρώνε για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Είναι σημαντ...ικό να σημειώσω ότι μόνο ένας ειδικός ψυχικής υγείας μπορεί να διαγνώσει μια διατροφική διαταραχή. Οι πληροφορίες που βρίσκεις στο διαδίκτυκο μπορούν να σε βοηθήσουν να κατανοήσεις καλύτερα τι συμβαίνει, αλλά δεν αντικαθιστούν την επαγγελματική βοήθεια.

Γιατί είναι σημαντικό να αναζητήσεις βοήθεια:
Για να κατανοήσεις καλύτερα τι συμβαίνει: Ένας ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις τις αιτίες των προβλημάτων που αντιμετωπίζεις και να αναπτύξεις στρατηγικές αντιμετώπισης.
Για να βελτιώσεις τη σχέση σου με το φαγητό: Μια διατροφική διαταραχή μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή σου, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής και ψυχικής υγείας σου.
Για να αποκτήσεις μια πιο υγιή ζωή: Με τη σωστή θεραπεία, μπορείς να αναπτύξεις μια πιο υγιή σχέση με το φαγητό και να βελτιώσεις την ποιότητα ζωής σου.
Τι μπορείς να κάνεις τώρα:
Μίλησε σε κάποιον που εμπιστεύεσαι: Μπορείς να μιλήσεις σε έναν φίλο, σε ένα μέλος της οικογένειας ή σε έναν επαγγελματία υγείας για αυτό που νιώθεις.
Αναζήτησε επαγγελματική βοήθεια: Ένας ψυχολόγος ή ένας διατροφολόγος μπορεί να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις τα προβλήματά σου.
Φρόντισε τον εαυτό σου: Προσπάθησε να κοιμάσαι επαρκώς, να ασκείσαι τακτικά και να τρέφεσαι ισορροπημένα.
Μην απομονώνεσαι: Πέρασε χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα και κάνε δραστηριότητες που σε ευχαριστούν.
Θυμήσου: Δεν είσαι μόνη/ος σε αυτό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα και μπορούν να σε υποστηρίξουν. Διάβασε περισσότερα

Καλημέρα σας!
Ακούγεται ότι οδηγείτε τον εαυτό σας στα άκρα. Όλα ή τίποτα. Είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη λειτουργία αυτή και είναι λογικό να μην μπορείτε να την διαχειριστείτε μόνη σας. Λέτε ότι σας αγχώνει όταν γίνεστε υπερφαγική. Πιθανότατα όμως να γίνεστε υπερφαγική επειδή αγχώνεστε. Ο τρόπος ο οποίος αντιμετωπίζουμε το φαγητό πολύ συχνά συνδέεται με την ψυχολογική μας κατάσταση. Αυτό λοιπόν που σας συμβαίνει χρίζει περαιτέρω διερεύνησης. Νομίζω ότι θα σας βοηθούσε πολύ να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία. Αυτός είναι ο τρόπος για να καταλάβετε τι είναι αυτό /α που σας οδηγούν σε αυτή την διατροφική συμπεριφορά.

Βικτωρία Παπαδημητροπού...λου Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας. Κατανοώ ότι περνάτε μία δύσκολο περίοδο και η σχέση μας με το φαγητό επηρεάζει την υγεία και την ψυχολογία σας. Θα σας πρότεινα αρχικά να επισκεφτείτε έναν παθολόγο για να κάνετε γενικές εξετάσεις. Αν δεν υπάρχει κάποιο παθολογικό εύρημα (θυροειδής, διαβήτης, ορμονικές διαταραχές) τότε μπορείτε να απευθυνθείτε σε έναν διατροφολόγο ή κλινικό ψυχολόγο.

Συχνα εναλλασετε μια διατροφική διαταραχη απο την υπερφαγια στην αφαγία. Αυτο που περιγραφετε φαινετε να είναι βουλιμία. Στη περιπτωση της βουλιμιας δεν γίνεται απαραιτητα εμετός. Σε καθε περιπτωση θα προτρινα να ξεκινησετρ να βλεπετε καποιο ειδικο για ψυχοθεραπεία.

Καλησπέρα σας. Φαίνεται ότι υπάρχει κάποια διαταραχή που σχετίζεται με τη λήψη τροφής. Είναι καλό να αποκαταστήσετε τη σχέση σας με το φαγητό και να έρθετε σε μια πιο υγιή και ισορροπημένη κατάσταση. Θα σας βοηθήσει να συνεργαστείτε με έναν διαιτολόγο και με έναν ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή ώστε να μπορέσετε να λειτουργείτε πιο ισορροπημένα!

Καλό θα είναι να επισκεφθείτε έναν κλινικό διαιτολόγο ώστε να σας βοηθήσει, να σας συντάξει ένα εξατομικευμένο διατροφικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες σας, να σας παρακολουθεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα με κατάλληλες μετρήσεις και να σας βοηθήσει να υιοθετήσετε υγιεινές διατροφικές συνήθειες εφ όρου ζωής.

Η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται από την ποιότητα των σκέψεων μας. Οι σκέψεις δημιουργούν συναισθήματα και αυτά συμπεριφορές. Όποτε άποψη μου είναι πως δεν οφελεί κάπου να προσπαθούμε να κάνουμε διάγνωση στον ίδιο μας τον εαυτό. Θα σας συμβούλευα να βρείτε έναν επαγγελματία ψυχολόγο με τον οποίο συνεργατικά να βρείτε λύση στο ζήτημα.

Πιθανολογώ ότι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να απαντηθεί το ερώτημά σας είναι η επίσκεψη σε ψυχίατρο, ώστε να αξιολογηθούν τα συμπτώματά σας με ακρίβεια.