Έχω ζαλάδα, δυσπνοια, μουδιάζει το κεφάλι και διάρροια. Είναι κρίση πανικού;

Καλησπέρα σας, πριν περίπου ένα χρόνο ξεκίνησαν οι έντονες κρίσεις πανικού, ειχα από τα 20 μου τετοιου ειδους ξεσπασματα μετά από στρεσογονους περίοδους αλλα διαρκουσαν ελαχιστα και δεν τους εδινα ποτε σημασια...Αυτη τη φορα ηταν πολυ εντονα με εβτονους καρδιακους παλμους , σφυξιμο στο στηθος, και αισθηση δυσπνοιας σε σημείο που μέχρι το καλοκαίρι είχα επισκεφθεί 3 φορές επείγοντα με φοβο για πιθανό πρόβλημα καρδιάς. Οι εξετάσεις μου όλες τις φορές πολύ καλές. Διαρκούσε κάποια περίοδο και με άφηνε..... από το φετινό φθινόπωρο και ξεκινώντας μια έντονη χρονια ως εκπαιδευτικος και μια επίσης έντονη καθημερινότητα με το παιδί, το αίσθημα του άγχους μεγάλωσε κατά πολύ.....πλέον έχω κάποιες φορές ένα τρεμουλο εσωτερικό σε όλο το σώμα μου κυριως πριν παω για υπνο, η εντονη ανησυχια οταν πρεπει να προλαβω να κανω ταυτοχρονα πολλα πραγματα και αρκετά συχνά αίσθημα παλμών και φόβου για καρδιά με τσιμπήματα και βάρος στο στήθος.... Ήθελα να ρωτήσω το εσωτερικό τρεμουλο έχει άμεση σχέση με το άγχος? Και χρειάζεται να ξαναψαξω με εξετάσεις την καρδιά μου...? Καθ τέλος η ψυχοθεραπεία από απόσταση θα μπορούσε να με βοηθήσει σε αυτό του είδους την διαταραχή η όχι? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Εδώ και δύο εβδομάδες μετά από κάτι που νομίζω ότι ήταν κρίση πανικού μερικές φορές δυσκολεύομαι να πάρω μια γεμάτη βαθειά ανάσα αν και τελευταία νομίζω σιγά σιγά βελτιώνεται η κατάσταση και μπορώ να παίρνω πιο συχνά. Εδώ και 1.5 μήνες έχω άγχος για μυγάκια στα μάτια που απόχτησα ξαφνικά που νομίζω σταδιακά μείωνεται . Είμαι 18 χρονών άντρας και είμαι σε καλή φυσική κατάσταση δεν έχω ξαναπαθει τέτοιο πράγμα τι να κάνω, μόνο σε οφθαλμίατρο έχω πάει χρειάζεται να κάνω κάτι άλλο θα εκτιμούσα απάντηση ευχαριστώ πολυ

Καλησπέρα! Είμαι 18 χρονών και είμαι κοπέλα. Όταν ξεκίνησα να πηγαίνω λύκειο μεταφέρουν με λεωφορείο. Από τότε ξεκινησε ένα τρομερό αγχος, αγχωνομουν τόσο πολύ για το άμα προλάβω το λεωφορείο που πήγαινα στην στάση 15 λεπτά νωρίτερα έχω αγχος για τα πάντα για το καθε τι που θα μου συμβεί με πιάνουν ταχυκαρδίες δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στον πολλοί κόσμο. Αγχώνομαι για το αν με σχολιάσουν για το αν κάνω κάτι αυθόρμητο πάνω στην πλάκα και παρεξηγηθεί. Γενικότερα δεν έχω περάσει μπουλιγκ στην ζωή μου. Εκτός απο το ότι είμαι αγχωδεις άνθρωπος το δεύτερο κακό είναι ότι ντρέπομαι σε ακραίο βαθμό τύπου κοκκινίζω με πιάνουν ταχυκαρδίες και νευρικές κινήσεις. Φέτος από το πολύ αγχος άρχισα να υπεραναλυω κάθε τι μου συμβαίνει και νιώθω ότι ζω μια από τις χειρότερες περιόδους της ζωής μου, είχα να φάω μια εβδομάδα έκλαιγα με επιανε σγχος για το οτιδήποτε. Έχετε να μου δώσετε κάποιες συμβουλές στο να μπορέσω τουλάχιστον να πάρω τα πάνω μου;

Καλησπέρα άνδρας 25 χρονών 72 κιλά ,τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει η ζωή μου . Συγκεκριμένα απ το 2018, όπου έπαθα κρίση πανικού έχοντας αρκετούς παλμούς και τάσεις λιποθυμίας αρκετά συχνά . Ύστερα από εξετάσεις σε εξωτερικό καρδιολόγο 2-3 τρίπλεξ σε διάστημα 4 μηνών , αρκετά καρδιογραφήματα, εξετάσεις θυρεοειδή , γενικές , ακτινες θώρακα δεν βρέθηκε τίποτα.Παρόλα αυτά εγώ συνέχιζα να έχω τα ίδια συμπτώματα καθώς και ταχυκαρδίες αρρυθμίες κι άλλα. Είχα μεγάλο πρόβλημα εκείνα τα χρόνια , καθώς φοβόμουν να πηγαίνω στη σχολή μου,να βγαίνω έξω.Μέρα νύχτα να μετράω τους παλμούς μου , να μετράω την πίεση μου.Ο ψυχολόγος με βοήθησε αρκετά και μέρα με τη μέρα ένιωθα καλύτερα . Τελευταία όμως ύστερα από ένα ατύχημα που είχα το καλοκαίρι με αποτέλεσμα δύο χειρουργεία στη σεζόν στο νησί που ήμουν νιώθω κάθε μέρα και χειρότερα . Τα συμπτώματα πάντα τα είχα ταχυκαρδίες κλπ απλά δεν τα σκεφτόμουν με το παραμικρό , και δεν φοβόμουν να κάνω πράγματα όπως ταξίδια κλπ. Τους τελευταίους μήνες ξανά γύρισαν όλα τα συμπτώματα ,κάθομαι υπέρ αναλύω τα πάντα στο μυαλό μου , άρρωστοφοβικός,αγχώδης,ότι αρρώστια βρω νομίζω την έχω,ότι με πονάει νομίζω πως είναι κάτι σοβαρό.Τελευταία παθαίνω κάτι διπλοχτυπους στην καρδιά μου, σαν να κάνει έναν επιπλέον χτύπο έξτρα , κυρίως όταν ξαπλώνω ή μετά το φαγητό . Επίσης βλέπω και το σφυγμό της καρδιάς μου συνέχεια στο λαιμό μου , όταν πάω στον καθρέφτη μπροστά βλέπω το χτύπο της στο λαιμό μου (δεν ξέρω αν έγινα σαφής, ή αστείος ) η παλμοί μου είναι 60-100 το λεπτό,απλά τις περισσότερες φορές τους νιώθω έντονα σαν να τραντάζομαι από αυτούς. Γενικά έχω άγχος για όλα Δεν ξέρω τι να κάνω , αν έχω κάτι παθολογικό , ή είναι στο μυαλό μου όλα αυτά . Να σημειώσω πως έχω κάνει αρκετά τρίπλεξ για την ηλικία μου μου το είχε πει και ο καρδιολόγος μου , ο οποίος με εξετάσει από μικρό . Το τελευταίο μου τρίπλεξ καρδιάς ήταν στα μέσα του 2020 .Το τελευταίο μου καρδιογράφημα εξετάσεις γενικές αίματος , κι ακτίνα θώρακα τα έκανα τον Ιούλιο όπου ήταν όλα καθαρα

Σκέφτομαι τον θάνατο συνέχεια και τον φοβάμαι δεν αντέχω στην ίδεα πως θα βρίσκομαι μέσα σε ένα κουτί μες το χώμα. Ενώ ουσιαστικά ξέρω πως δεν θα νιώθω με βασανίζει αυτή η σκέψη κάθε μέρα και κυρίως τα βράδυα. Γιατί συμβαίνει αυτό?( Δεν έχω χάσει κάποιον)

Γεια σας.Η μητερα μου ξεκινησε το ζολοφτ 50 και ειναι 80 ετων.Εχει κρισεις πανικου στο υπνο.Την ειχα ρυθμισει με το ζαναχ 0.50 αλλα το παιρνει απο τον Ιουλιο και ηθελα να το κοψει και να παρει αντικαταθλιπτικα.Ο νευρολογος μας ςγραψε το ζολοφτ 50.Απο το πρωτο που πηρε το βραδυ την επομενη μερα εμφανισε (ενω δεν ειχε)μεγαλη συγχυση με αποτελεσμα να μη μπορει να ξεχωρισει το χαπι της πιεσης που το παιρνει χρονια (πρεσουριλ).Το θεμα ειναι οτι ενω ειναι υποτασικη,εχει τωρα 5 μερες που ανεβασε πιεση 16-17 και ειμαι σιγουρος οτι προερχεται απο το ζολοφτ,γιατι ΠΟΤΕ δεν ειχε τοσο υψηλη πιεση.Χωρια τη Τεραστια Συγχυση που επισης δεν ειχε!

Καλησπέρα σας. Χώρισα πριν 2 μήνες από μία τοξική σχέση, και στο διάστημα των 2 μηνών δεν με άφηνε σε ησυχία, παρακαλούσε να τα ξαναβρούμε όλες και όλους τους γνωστούς μου, η όταν με πετύχαινε στο δρόμο πάλι παρακαλούσε. Τελικά έκοψα μαχαίρι και μετά από πολλές φορές που του είπα να μην με ξαναενοχλησει, θεωρώ πως τώρα σταμάτησε οριστικά. Το κακό είναι πως ενώ έκοψα και δεν θέλω να είμαι μαζί του, από την στιγμή που του απαγόρευσαν να μου ξαναμιλήσει, παθαίνω κρίσεις πανικού. Και ενώ δεν ξέρω τον λόγο, ενώ θα έπρεπε να είμαι ήρεμη που ουσιαστικά "απαλλάχτηκα", παθαίνω αυτές τις κρίσεις με συνέπεια να έχω αρχίσει τα αγχολυτικα. Γιατί μου συμβαίνει όμως αυτό, τώρα μετά τον οριστικό χωρισμό από έναν άνθρωπο που μου δημιουργούσε πολλά προβλήματα?