Μπορώ να θηλάσω ενώ παίρνω αγωγή για κατάθλιψη μετά τον τοκετό;

Καλησπέρα είμαι 13 ετών και έχω την υποψία ότι πάσχω από κατάθλιψη καθώς έχω πολλά συμπτώματα. Αρχικά δεν ενθουσιάζομαι σχεδόν με τίποτα , αλλάζω γνώμη τελευταία στιγμή , κλαίω η κάνω ξεσπάσματα θυμού καθημερινά , έχω υπερβολικά πολλές αρνητικές σκέψεις ή χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η αυτοπεποίθηση μου έχει ελλατωθει σταδιακά και προτιμώ να περνάω τον ελεύθεροχρόνο μου μονη αντί με φίλους . Έχω συχνούς έντονους πονοκεφάλους που άλλοτε έχουν διάρκεια και άλλοτε όχι , είμαι πολύ ανχωμενη και τα χέρια μου κανουν μικρά τρεμουλα που και που. Επίσης τσαντιζομαι πολύ εύκολα η πληγωνομαι και υπάρχουν φορές που σκέφτομαι τα πράγματα πιο πολύ από ότι πρέπει. Νιώθω μόνη. Κάποιες φορές ακόμη έχω νιώσει ότι η ζωή δεν είναι αληθινή και ότι τα ίδια πράγματα συμβαίνουν ξανά και ξανά. Ενώ κάποιες φορές νιώθω τόσο κουρασμένη που νομίζω ότι θα λυποθυμισω . Δεν πάσχω από καμία ασθεια .Τι πρέπει να κάνω; Έχω τελικά κατάθλιψη; Είναι φυσιολικα αυτά τα συμπτωματα;

Ειναι απαραιτητη η φαρμακευτικη αγωγη για τη δυσθυμια;

Καλησπέρα σας.Θα ήθελα να ρωτήσω ποιες παθολογικές εξετάσεις είναι καλό να έχουμε κάνει πριν επισκεφτούμε τον ψυχίατρο αν έχουμε τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Είμαι σε αντικαταθλιπτικη αγωγή από το 2008 που πέρασα μεγάλη μπόρα με την υγεία μου ,οι θεραπείες κράτησαν 10 χρόνια. Το 2018 χειρουργηθηκα για κακοήθεια στο μαστό, την περίοδο εκείνη περνουσα τραγικα συναισθηματικά, πέρασα σνα μεγάλο σοκ στο γάμο μου.Οταν προέκυψε σε ένα μήνα ο καρκίνος ήμουν με φουλ αγωγή η οποία με βοήθησε να περάσω την ταλαιπωρία των χειρουργειων και των ακτινοβολιων με μεγάλο θάρρος και γενναιότητα, όλη μέρα έκανα δουλειές για να ξεχνιέμαι και κάθε βράδυ είχα τρομερές αϋπνίες,οι οποίες κρατάνε χρόνια.Μου άλλαξε ο ψυχίατρος την αγωγή γιατί υποτροποιασα και ενώ πήγα καλά για αρκετούς μήνες έπεσα ξαφνικά κι έπιασα πάτο, ξανά άλλη αλλαγή αλλά δυστυχώς από τότε δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου.Περασαν 5χρονια σταμάτησα την ορμόνη για την κακοήθεια και είμαι συνεπής στον έλεγχο των εξετάσεων. Η ζωή μου όμως χειροτερεύει ,δεν μπορώ να ηρεμήσω και να αντιμετωπίσω το ποιο απλό πράγμα, από το πρωί ξυπνω με ταραχή που κρατάει μέχρι αργά το βράδυ. Με δυσκολία λειτουργώ καθημερινά, πολλές κακες σκέψεις,δεν έχω κουράγιο και διαθεση να ντυθώ να πάω έναν περίπατο, τα καταφέρνω αλλά πάντα με παρέα και νεχρι να πάρω την απόφαση να φτάσω στην πόρτα είμαι σε πανικό. Είμαι γενικά γενναία στη ζωή μου,παλεύω σκληρά χωρίς κλάματα και βογγιτα αλλά η καρδούλα μου το ξέρει...όταν παραστεί ανάγκη για βοήθεια αγαπημένων μου προσώπων βοηθάω παρολους τους φόβους μου και όλη νομίζουν ότι είμαι δυνατή και νιώθουν ασφαλείς μαζί μου.Η δική μου ανασφάλεια η απειλή για την υγεία μου και το άγχος στο κάθε λεπτό με καταρακωνει,κάνω κουράγιο προσπαθώ, δεν μιλώ πάντα για αυτό που νιώθω ντρέπομαι, αλλά η καθημερινότητα μου είναι Γολγοθάς. Μου έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια πολλές φορές την αγωγή, πήγα σε ψυχολόγο αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει βελτίωση. Παίρνω λίγο φόρα να ανέβω αλλά πάντα κάτι θα με κάνει να υποτροποιασω.Θελω να σταθώ στα πόδια μου χωρίς φόβο και ταραχή να απολαύσω τα μικρά όμορφα πράγματα στη ζωή, πότε δεν είχα τρελές απαιτήσεις, μου άρεσαν τα απλά και όμορφα .

Πως μπορώ ενώ παίρνω ψυχιατρικής αγωγή να .... με βοηθήσει (tips)τις " δύσκολες ωρες" που αισθάνομαι έντονα τα αισθήματα της έντονης θλίψης???

Νιώθω άδεια μέσα μου . Κλαίω κάθε βράδυ και δεν θέλω να ξυπνάω . Τρώω πολύ από εκεί που δεν έτρωγα τόσο . Είμαι ερωτευμένη με κάποιον που δεν νιώθει το ίδιο . Είμαι άρρωστη ;

Αξίζει να προσπαθήσω να ζήσω παρόλο που η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη και υποφέρω με λίγο παραπάνω από 2 χρόνια με κατάθλιψη και θέλω να αυτοκτονήσω ; Δεν ξέρω αν αξίζει να συνεχίσω . Ίσως να μην χρειάζεται εξάλλου όλα είναι ασήμαντα πλέον και κάνω συνέχεια λαθοι και πληγώνω τον άνθρωπο που αγαπώ πιο πολυ . Δεν θέλω να συνεχίσω να ζω 😭 δεν αντέχω άλλο .