Νιώθω ότι έχω ΔΕΠΥ και κατάθλιψη, πώς να διαχειριστώ την κοινωνική μου απομόνωση;

Καλημέρα, Η κόρη μου 38 ετών έχει κάνει μόνη της διάγνωση, μέσω Tic toc, ότι εχει ΔΕΠΗ και αυτισμό, ακούγοντας εμπειρίες άλλων. Εγκατέλειψε την δουλειά της και είναι κλεισμένη όλη μέρα στο δωμάτιο κι ακούει ή μιλά με άλλους στο Tic toc 5 μήνες τώρα. Θέλω να βρω ψυχίατρο για συνεδρίες μέσω διαδικτύου, διότι εδώ δεν υπάρχει κανείς με εμπειρία σε ΔΕΠΗ ώστε να γίνει πραγματική διάγνωση. Η ερώτησή μου. Τι είναι πιο σωστό. Να κάνω κι εγώ κάποιες συνεδρίες παράλληλα; Διότι ότι και να κάνω αντιδρά. Να με βοηθήσουν πως να φέρομαι. Και σημαντικό. Να κάνω συνεδρίες ανεξάρτητα μεν αλλά με τον ίδιο γιατρό με την κόρη μου ή άλλο γιατρό; Σκέφτομαι με τον ίδιο γιατί έτσι θα έχει πιο καλή οικογενιακή εικόνα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντησή σας.

Καλησπέρα το παιδί μου είναι 5 χρονών. Eίναι πάρα πολύ ζωηρό και δεν εκφράζεται καλά. Οτι του λέμε, απαντά πίσω τα ίδια. Τι μπορούμε να κάνουμε;

Η προσοχή μου διασπάται σχετικά εύκολα και δεν μπορώ να ολοκληρώσω με συνέπεια πλάνα και στόχους.Επίσης,μεταπηδάω απο το ένα θέμα στο άλλο και έχω τάση και ροπή προς το multitasking.Επίσης,θα ήθελα να ρωτήσω αν ή δεπυ συσχετίζεται με τον αυτισμό και με την νοημοσύνη και εαν έχω επαρκή συμπτωματολογία που μπορεί να με διαγνώσει με αυτή τη νευροαναπτυξιακή διαταραχή;

Γεια σας έχω Δεπυ έχω αυτοάνοσο και εξάψεις έντονες εμμηνόπαυσης.παιρνω κορτιζόνη.πώς μπορεί να με βοηθήσει ο βελονισμός σε όλα αυτά;

Γεια σας, αντιμετωπίζω θέματα κοινωνικής ένταξης από μικρή ηλικία. Το θέμα μου είναι ότι μπορώ να νιώσω άνετα μόνο αν καταλάβω ότι τα άτομα που έχω γύρω μου είναι στο ίδιο επίπεδο με εμένα ή «κατώτερα». Με αποτέλεσμα να μην μπορώ να συναναστραφώ με άτομα που έχουν περισσότερες γνώσεις και γενικά γνωρίζουν πιο πολλά απο εμένα σε κάτι. Κάθε φορά απομονώνομαι γιατι δυστυχώς νιώθω οτι δεν έχω και πολλές ιδιαίτερες γνώσεις σε κανένα θέμα και δεν μπορώ να συμμετέχω σε μια συζήτηση και ειμαι απλά παρατηρήτρια. Αυτό δυστυχώς μου δημιουργεί προβλήματα και στις ερωτικές σχέσεις καθώς δεν μπορώ να χαλαρώσω και αναπτύξω και μια σχέση φιλίας με το άλλο άτομο ώστε να έχουμε να θέματα συζήτησης με αποτέλεσμα να απομακρύνω τους άλλους ή να μην θέλουν κάτι πιο σοβαρό από εμένα. Όλα αυτά με κάνουν να νιώθω χάλια το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας και να απομονώνομαι όλο και πιο πολύ. Τι μπορώ να κάνω; Είναι κάτι που ξεπερνιέται ή θα είμαι για πάντα χωρίς φίλους και χωρίς έναν άνθρωπο δίπλα μου;

Που μπορώ να κάνω αξιολόγηση για ΔΕΠΥ και ΔΑΦ όντας ενήλικας ;

Είμαι 29 ετών, γυναίκα. Νιώθω καιρό πως χρειάζομαι μια καθοδήγηση από κάποιον ειδικό ούτως ώστε να ανακαλύψω τον εαυτό μου. Αντιμετωπίζω αρκετές δυσκολίες που μπλοκάρουν τη καθημερινότητα μου και δημιουργούν χάος στο μυαλό μου. Η σχέση μου με το φαγητό, την άσκηση που γίνεται εμμονική από την μια και ανύπαρκτη από την άλλη, από την αφαγια στην υπέρφαγια και τη βουλιμία, από τις κοινωνίκες σχέσεις που με δυσκολεύουν πολύ, νιώθω άβολα ανάμεσα σε πολύ κόσμο αποφεύγω οικογένειακα τραπέζια, γάμους, γενικά ότι αφορά πολυκοσμία, δεν μπορώ να δείξω όση αγάπη νιώθω στα κοντινά μου άτομα, δυσκολεύομαι πολύ με την εκδήλωση αγάπης με χειρονομίες όπως αγκαλιά, άγγιγματα, δεν μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα μου. Δεν μπορω να δημιουργήσω κοινωνικές και ερωτικες σχέσεις, ξαφνικά εξαφανίζομαι από άνθρωπους χωρις να δείχνω σημαδια ζώης, Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε ένα πράγμα, δεν μπορώ να παρακολουθήσω μια παράσταση, μια ταινία, δεν μπορώ να διαβάσω ένα βιβλίο, ένα μεγάλο άρθρο. μια ομιλία, έχω μια μανια με την τάξη και την καθαριοντα και νιώθω άβολα όταν βρίσκομαι σε ακαταστασία, η ακόμα και όταν απλά δεν είναι όλα τα αντικείμενα στη θέση τους, έχω πολλές συχνές μεταβολές διάθεσης, υπεραναλυω καταστάσεις, γενικά εσωτερικά έχω συνεχώς άγχος αλλά δε το δείχνω πότε έξω, δυσκολεύομαι να τολμήσω και να εξελιχθώ στα επαγγελματικά καθώς με πιάνει άγχος ότι δε θα φέρω είς πέρας Τίς αρμοδιότητες μου, φοβαμαι ακόμα και να οδηγήσω.γενικά, νιώθω ότι δεν μπορώ σε κανένα τομέα στη ζωη μου να εξελιχθώ. Να ξεμπλοκαρω.Γενικά πάντα ένιωθα κάπως διαφορετική χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω. Έχω δοκιμάσει τη ψυχοθεραπεία αλλά με βοήθησε σε ένα σημείο, να αντιμετωπίσω τα γεγονότα που έτρεχαν την περίοδο εκείνη αλλά όχι να ψάξω μέσα μου και να γίνει μια διάγνωση στο τι σημαίνουν όλα αυτά. Κ δεν πήγα μόνο σε έναν ψυχοθεραπευτή. Δεν ξέρω που να απευθυνθώ. Θα ήθελα την καθοδήγηση σας.