Πώς να ξεπεράσω το άγχος που με εμποδίζει να πάω σε ψυχολόγο;

Πως αντιμετωπιζεται ο φόβος θανάτου?

Έχω χρόνιο άγχος το οποίο δημιουργήθηκε όταν ξάπλωνα να κοιμηθώ και η σκέψη και μόνο ότι θα αγχωθω μου έρχεται το άγχος,πως μπορώ να το διαχειριστω γιατί έχω έντονους πόνους συνεχόμενους στο στομάχι

Επικοινωνώ μαζί σας γιατί τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι αντιμετωπίζω αυξανόμενες συναισθηματικές δυσκολίες. Τον τελευταίο χρόνο, η ψυχική και συναισθηματική μου κατάσταση έχει επιδεινωθεί σημαντικά. Γενικά, έχω συνηθίσει να διαχειρίζομαι τα πάντα μόνη μου. Παρότι δεν είναι δύσκολο για μένα να ζητήσω βοήθεια από τους γύρω μου, συχνά νιώθω ότι η εμπλοκή τους όχι μόνο δεν με ανακουφίζει, αλλά με επιβαρύνει με επιπλέον προβλήματα, τα οποία χρειάζεται να διορθώσω ξανα εγώ. Έτσι, πλεον έχω αναπτύξει την τάση να αποφεύγω να ζητώ βοήθεια και προσπαθω να λυσω τα θεματα μονη μου.. Πέρυσι, μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού, βίωσα μια σύντομη περίοδο απόλυτης ευτυχίας, παρόλο που οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο σύζυγός μου άρχισε να αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, εγκατέλειψε τη δουλειά του και ξεκίνησε θεραπεία για ήπια κατάθλιψη. Ενώ τον στήριξα κατά τη διάρκεια της πεντάμηνης θεραπείας του, η οποία ευτυχώς τον βοήθησε να ανακάμψει, ένιωσα πως οι δικές μου συναισθηματικές ανάγκες, καθότι λεχωνα, παραμερίστηκαν. Τη στιγμή που χρειαζόμουν στήριξη, έπρεπε να καταπιέσω τα συναισθήματά μου και να εστιάσω στις δικές του ανάγκες. Αυτό με έχει επηρεάσει βαθιά και πιστεύω ότι μου έχει προκαλέσει συναισθηματικό τραύμα. Πλέον, όταν αντιμετωπίζω οποιοδήποτε είδος στρες ή απρόσμενη δυσκολία, ακόμα και για μικρά πράγματα (όπως να κλειδώθω απεξω όταν φεύγω από το σπίτι), ξεσπώ σε ασταμάτητα κλάματα ή ειμαι μονημα οργισμένη και εκνευρισμένη. Νιώθω ότι χάνω τον έλεγχο των συναισθημάτων μου όταν κάτι δεν πάει όπως το περιμένω, και δεν μπορώ να συγκρατήσω τα νευρα και τα δάκρυά μου. Τους τελευταίους δύο μήνες, παίρνω περιστασιακά Bromazepam μπας και διαχειριστώ το άγχος, αλλά δεν φαίνεται να με βοηθά... Οι συναισθηματικές αντιδράσεις μου συνεχίζουν να είναι εκτός ελέγχου, και δεν ξέρω πια πώς να τις διαχειριστώ. Μπορείτε να με συμβουλέψετε αν θα πρέπει να δω κάποιον ψυχίατρο ή ψυχολόγο η καποιο άλλον ειδικό;

Κάνω θεραπεία αλλά έχω πολύ ανχος νιώθω ζαλάδα σφίξιμο στην καρδιά και σφίξιμο σε όλο το σώμα μου και σκάω και δεν μπορώ να πάρω ανάσα και είμαι 22χρωνον

Καλησπερα εδω και 2 εβδομαδες περιπου μου βγαινει εντονο αγχος,εχω ταχυπαλμια μεσα στην μερα και τσιμπηματα στο στηθος,εχω παει σε 2 καρδιολογους δεν υπαρχει κανενα προβλημα με την καρδια,το θεμα ειναι οτι δεν ξερω γιατι μου βγαινει αυτο το αγχος..να ανησυχησω??

Πάσχω πολλά χρόνια από αγχώδη διαταραχη. Το τελευταίο διάστημα ενω έχω κάνει εξετάσεις και βγαίνουν κανονικές έχω πρόβλημα με τη πίεση ενώ γενικά είμαι υποτασικη όλη μέρα μόλις αγχώθω έστω ελάχιστα η μιλήσω με κόσμο ( γιατί είμαι κλεισμένη σπίτι) ανεβαίνει η πίεση μου φουλ ( της καρδιάς πιο πολύ πάει και 11.8) έχω πάθει φοβία και δε θέλω να μιλήσω με ανθρώπο. Αν φτάνει τόσο , τόσο συχνά που αγχώνομαι δε κινδυνεύω;

Καλησπέρα σας. Είμαι γυναίκα 25 χρονών και καπνίζω τα τελευταία 4 χρόνια. Μετά τον κορονοϊό έχω γίνει πολύ ευαίσθητη καθώς έχω νοσήσει ήδη 4 φορές συνολικά, τις οποίες αντιμετώπισα σχετικά καλά χωρίς να χρειαστεί λήψη αντιβίωσης. ( + 1 δόση εμβολίου Johnson). Τα τελευταία χρόνια μετά την καραντίνα και όλες τις νοσήσεις, αρρωσταίνω πολύ συχνά παρόλα αυτά οι εξετάσεις μου είναι πάντα πολύ καλές. Το τελευταίο τετράμηνο έχω κάνει γενικές εξετάσεις αίματος + ταχύτητα καθίζησης και γενικό έλεγχο σε καρδιολόγο και πνευμονολόγο, με όλες τις εξετάσεις να είναι πολύ καλές. Αυτό που με ανησυχεί είναι πως αρκετές φορές ανεβάζω δέκατα ( δεν ξεπερνάει το 37,5-37,6) και πολύ συχνούς έντονους πονοκεφάλους. Ακόμα συχνή ταχυπαλμία (οξυγόνο πάντα 99) και κάποιες φορές ελαφρύ πόνο στο αριστερό μέρος του στήθους συνήθως κεντρικά, στο μέρος της θηλής, το οποίο δεν ξέρω αν οφείλεται στην αναμονή περιόδου πολλές φορές. Σαν άνθρωπος με κρίσεις άγχους, τα συμπτώματα αυτά θεωρείτε να οφείλονται κυρίως στο άγχος ή κάτι παθολογικό;; Έχω κουραστεί να πηγαίνω στους γιατρούς με το παραμικρό. Ευχαριστώ.