Παναγιωτακοπούλου Ελένη & Συνεργάτες

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Κρίση πανικού
  Καλησπέρα πασχω από κρισης πανικου είμαι 23 καθε μέρα έχω τα ίδια αν πάρω που είπανε να πάρω ηρεμιστικό είναι κακό αν πάρω?

  • Φυσικά και δεν είναι κακό να πάρετε βοήθεια φαρμακευτικά αρκεί αυτό να γίνει με καθοδήγηση από ψυχίατρο.

    

    Παναγιωτακοπούλου Ελένη & Συνεργάτες

• Κατάθλιψη
  Έχω βαριά κατάθλιψη πάνω από 12 χρόνια. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή αλλά αν με ρωτήσετε δεν βοηθάει. Παίρνω χάπια και για να μην κάνω κρίσεις τύπου επιληψίας Με τα οποία δύσκολα να αλλάξω διότι με κρατάνε όρθια. Έχω πάει σε ψυχιάτρους ψυχολόγους αλλά εγώ βλέπω ότι χειροτερεύω. Δεν θέλω να βγαίνω από το σπίτι ούτε για να πετάξω σκουπίδια. Στη δουλειά πάω με το ζόρι και παλεύοντας κάθε μέρα με τον λογικό νού να μην λείψω. Παρόλο αυτό όμως αν μου καρφωθεί ν μην πάω δεν κουνιέμαι με τίποτα. Συνέχεια έχω αυτοκτονικο ιδεασμό και η σκέψη δεν βγαίνει με τίποτα από το μυαλό μου Στο αιγινητειο αρχικά είπαν ότι έχω οριακή διαταραχή προσωπικότητας και με είχαν βάλει σε ένα πρόγραμμα συμπεριφορικής δεξιοτήτων. Δεν μπορώ να πω ότι μου εκανε πολλά απλώς τότε βρισκόμουν σε έξαλλη κατάσταση λόγο διαφόρων προβλημάτων που δεν μπορούσα να διαχειριστώ και να ηρεμήσω κάπως. Πλέον κλείνομαι στο σπίτι και δεν κάνω απολύτως τίποτα. Μόνο ν κοιμάμαι για να μην σκέφτομαι και κάθε φορά που ξυπνάω λέω γιατί ξύπνησα; έχω κάνει αρκετές απόπειρες και συνέχεια σκέφτομαι να τελειώσω. Τοι μονο που με κρατάει είναι η μητέρα μου και στην οποία θα λείψω. Δεν έχω καμμία αυτοπεποίθηση και γενικά δεν έχω σκοπό όνειρα οτιδήποτε για με κάνει να προσπαθήσω για οτιδήποτε. Να σημειώσω ότι εγώ μένω μόνη μου και η υπόλοιπη οικογένεια στην επαρχία. Δεν είναι ζωή αυτή και δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης.

  • Ακούγεται ότι υποφέρετε πολύ και για πολλά χρόνια. Όσα γράφετε αποτυπώνουν τις προσπάθειες σας, την κούραση και την ματαίωση. Αυτό όμως που αναφέρετε για την μητέρα σας, δείχνει ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας λόγος να συνεχίσετε. Πολλές φορές τα πράγματα γύρω μας μαυρίζουν και δείχνουν παντελώς μάταια, κάποιες φορές είναι κι όλας, αλλά υπάρχουν και κάποιες στιγμές άλλες διαφορετικές που γι' αυτές αξιζει να παλεύουμε. Κάθε φορά που "πέφτουμε" είναι μια πρόκληση να ανακαλύψουμε έναν νέο τρόπο να "ανέβουμε" κι αυτό είναι το παράδοξο της ζωής.

    

    Παναγιωτακοπούλου Ελένη & Συνεργάτες

• Βουλιμία - νευρική ανορεξία
  Καλησπέρα. Είμαι κάτω απο 18 και δεν έχω στην πόλη μου κάποιο κέντρο όπου θα μπορούσα δωρεάν να λάβω υποστήριξη για θέματα διατροφικων διαταραχων. Προκαλώ εμετό και σχεδόν καθημερινά παθαίνω κρίσεις υπερφαγιας. Κατά περιόδους καταφεύγω σε λύσεις όπως το να μην τρώω καθόλου ή μοναχα να πεινω, κάτι το οποίο ποτέ δεν καταλήγει με επιτυχία. Έχω χάσει τελείως την αίσθηση ότι έχω χορτάσει ή ότι πεινάω. Η γονείς μου δεν λαμβάνουν σοβαρά αυτό το πρόβλημα, θεωρούν πως απλός τρώω πολύ και γιαυτό δεν αδυνατιζω. Δεν ξέρω που θα μπορούσα να απευθυνθώ δωρεάν. Τι θα μπορούσα να κάνω;

  • Μπορείτε να ενημερωθείτε για τους ανώνυμους υπερφάγους, https://anonymoi-yperfagoi.org.gr/, δεν γνωρίζω αν δέχονται ανήλικους αλλά μπορείτε να ρωτήσετε. Δυστυχώς δεν γνωρίζω να υπάρχουν εξειδικευμένα προγράμματα για ανήλικους που να παρέχονται δωρεάν. Είναι σημαντικό όμως να μιλήσετε περισσότερο με τους γονείς σας ώστε να αντιληφθούν πόσο δυσφορείτε και πιθανό να μπορέσουν να υποστηρίξουν κάποια παρέμβαση από παιδοψυχολόγος ή άλλο ειδικό ψυχικής υγείας που δουλεύει με έφηβους.

    

    Παναγιωτακοπούλου Ελένη & Συνεργάτες