Προβληματισμοί για οικογένεια μετά από πρόσφατο διαζύγιο και εγκυμοσύνη;

Καλησπέρα, Έχω μια κόρη 20 ετών φοιτήτρια, η οποία όταν είναι σε σχέση, η σχέση γίνεται εξάρτηση. Στην παιδική ηλικία του παιδιού δεν υπάρχει εγκατάλειψη, και εγώ αλλά και ο σύζυγό μου ήμασταν και ήμαστε πάντα κοντά στο παιδί με πολύ αγάπη και στοργή. Δεν ξέρω πως να τη βοηθήσω. Τι να κάνω;

Είμαστε μαζί 3 χρόνια και μένουμε με τους γονείς μας. Σκοπεύουμε να μείνουμε μαζί, ωστόσο αυτό προς το παρόν δεν είναι ακόμα εφικτό, για διάφορους οικονομικοκοινωνικούς λόγους. Νιώθω πως κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βρισκόμαστε οι δυό μας, μόνοι μας, το ταίρι μου όμως νιώθει ότι δεν προσπαθώ αρκετά για να γίνεται αυτό, και πληγώνεται. Τι μπορώ να κάνω;

Καλησπέρα σας, Βρίσκομαι σε σχέση εδώ και 3,5 χρόνια. Η σχέση αυτή χαρακτηρίζεται από πολλούς χωρισμούς και επανασυνδέσεις. Παρακολουθούμε και οι 2 ατομικά ψυχολόγο και έχουμε πάει σε σύμβουλο, πραγματοποιώντας 3 συνεδρίες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ο σύντροφος μου έχει δεχτεί να προχωρήσουμε ξανά σε συμβουλευτική αλλά με πολύ δισταγμό. Είναι η τελευταία ευκαιρία που δίνουμε στη σχέση μας. Το κύριο πρόβλημα είναι πως ο σύντροφος μου έχει απομακρυνθεί συναισθηματικά και έχει εκφράσει πως τα συναισθήματά του έχουν αλλάξει. Δεν παίρνει την απόφαση να χωρίσουμε αλλά αν του πω εγώ να χωρίσουμε θα το δεχτεί όπως μου έχει ομολογήσει. Δε ξέρω αν μπορεί να σωθεί κάτι από αυτή τη σχέση. Εμένα τα συναισθήματά μου δεν έχουν αλλάξει. Ωστόσο νιώθω τρομερή ανασφάλεια πλέον και έχω απομακρυνθεί κι εγώ από αυτόν μιας και ενώ κάνω κάποιες προσπάθειες για να τον πλησιάσω βλέπω πως δεν προσπαθεί και μου έχει δηλώσει κιόλας πως δε νιώθει το ίδιο. Δεδομένων όλων των παραπάνω, ήθελα τη γνώμη σας για το κατά πόσο είναι εφικτό μέσω της συμβουλευτικής να αλλάξει η παραπάνω κατάσταση ή εφόσον μου έχει εκφράσει το γεγονός πως δεν νιώθει πλέον το ίδιο δυνατά σε αυτή τη σχέση, δεν υπάρχει λόγος να το προσπαθήσουμε. Επίσης, δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μου λέει πως αν του πω εγώ να χωρίσουμε θα το δεχτεί αλλά αυτός δε μπορεί να μου το πει. Είναι θέμα συνήθειας, είναι θέμα δειλίας από μέρους του ή είναι θέμα συναισθημάτων? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Καλησπέρα θέλω να σας διηγηθώ τι ακριβώς έχω βιώσει, μόλις είχα βγει από μια μακροχρόνια σχέση 9 ετών πολύ απογοητευμένος από την ζω ίσα που καταφέρνω να σταθώ στα πόδια μου περνάει ο καιρός περίπου ένα χρόνο μετά γνωρίζω μια κοπέλα 24 χρόνων απογοητευμένη από προηγούμενες σχέσεις και εμπειρίες ταυτόχρονα πονεμένη από τα τόσα άσχημα που είχε βιώσει όπως έλεγε, με ακολουθείσε και συγκατοικίσαμε προέκυψε εγκυμοσύνη μετά από 4 μήνες μόλις ήρθε στη ζωή το μωρό άλλαξε πολύ η συμπεριφορά της τραβήχτηκε ήθελε να κοιμάται μόνη χωρίσαμε κρεβάτια πολύ σπάνια είχαμε επαφές σαν ζευγάρι με αποτέλεσμα να είχαμε 15 φορές επαφή το χρόνο όλο αυτό είναι φυσιολογικό? Για μένα δεν είναι και και ρωτάω ξανά και ξανά αν σου έχει τελειώσει απλά πρέπει να το πεις έχω άδικο?

Έχω σχέση 3,5 χρόνια . Δεν μένουμε μαζί . Δεν θέλει ούτε παιδιά ούτε γάμο . Με αγαπάει κ με φροντίζει αλλά υπάρχουν στιγμές που γίνεται μίζερος . Εγώ έχω αρχίσει να νιώθω συναισθήματα για κάποιον άλλον , που δεν ανταποκρίνεται όμως . Παρέλειψα να πω ότι η σχέση μου είναι η πρώτη σχέση που είχα ποτέ κ δεν έχω εμπειριες . Φοβάμαι να χωρίσω μήπως δεν βρω κάποιον άλλον . Αισθάνομαι ψυχολογική κούραση κάθε μέρα μην ξέροντας τι να κάνω .

Καλησπέρα σας. Η πρώην κοπέλα μου με χώρισε ξαφνικά, χωρίς σαφείς εξηγήσεις εδώ κι 6 μήνες, μετά από 3 χρόνια σχέσης, στην οποία ήμουν και παραμένω σε ένα βαθμό συναισθηματικά δεμένος μαζί της. Δε υπήρχε τρίτο πρόσωπο όπως μου ξεκαθάρισε η ίδια τότε. Ήταν μια σχέση με προοπτική συγκατοίκησης κι υπήρχε αμοιβαίο πάθος και θαυμασμός μέχρι την τελευταία στιγμή. Έπειτα από πολλές προσπάθειες επανασύνδεσης από πλευράς μου το πρώτο δίμηνο, με όλες τις καλές διαθέσεις, χωρίς εντάσεις και στην αναζήτησή μου να μάθω τι έφταιξε, δεν άλλαξε κάτι. Ενδεχομένως να πίεσα, άθελα μου, την κατάσταση τότε κι έκτοτε σταμάτησα την προσπάθεια εδώ και 3-4 μήνες κι άφησα το χρόνο να μας ηρεμήσει. Το θέμα είναι ότι η πρώην μου, όχι μόνο με απέρριψε παταγωδώς, αλλά ξεκίνησε να μου συμπεριφέρεται μετά τον χωρισμό με πολύ άσχημο τρόπο, σε βαθμό που πλέον αλλάζει πεζοδρόμιο όταν την συναντάω στο δρόμο και αυτή την στιγμή δεν θέλει να με βλέπει μπροστά της ούτε ζωγραφιστό, όπως ισχυρίζεται σε τρίτους. Όταν την ρώτησα με μήνυμα τον λόγο δεν μου απάντησε. Με έχει μπλοκάρει από παντού. Ενώ λίγο καιρό πριν με αφήσει, με δική της παρότρυνση ετοιμαζόμασταν για το επόμενο βήμα. Να σημειωθεί πως πριν την λήξη της σχέσης μας, δεν υπήρξαν από πλευράς μου κακοποιητικές συμπεριφορές ή απιστία. Μια μέρα, ενώ όλα βαίναν καλώς κι ήμασταν αγαπημένοι, απλά εξαφανίστηκε. Δεν μου είχε δείξει τέτοια δείγματα ποτέ τόσα χρόνια. Αυτό που με απασχολεί αυτή τη στιγμή, δεν είναι η επανασύνδεση προφανώς, διότι δείχνει την άρνησή της κατηγορηματικά και συμβιβάστηκα με αυτό θέλοντας και μη, και ξέρω ότι πρέπει να προχωρήσω. Με απασχολεί ο λόγος που άλλαξε τόσο γρήγορα συμπεριφορά απέναντι μου και με αντιμετωπίζει με απέχθεια και άχτι. Έχω συναισθήματα και την πονάω σαν άνθρωπο πρωτίστως. Η στάση της αυτή με διαλύει μέσα μου και στεναχωριέμαι. Θα ήθελα να έχουμε μια καλημέρα, αλλά αυτή η κατάσταση με τρομοκρατεί και την φοβάμαι πια. Μπορώ να κάνω κάτι αυτή την στιγμή για να αλλάξει συμπεριφορά απέναντί μου? Τι γνώμη έχετε?

Καλησπέρα σας. Θα ηθελα να εκφράσω έναν προβληματισμό μου. Υπάρχει κάποιος με τον οποίο βγαίνουμε εδώ και ένα μήνα και ήδη έχει γίνει κάτι μεταξύ μας και έχουμε πει ότι θελουμε να δουμε πως θα εξελιχθεί το μεταξύ μας. Έχω όμως μια απορία σχετικά με το σημερινό. Το προηγούμενο βράδυ είχαμε πει μήπως συναντιόμασταν σήμερα, διότι τις τελευταίες μέρες ήταν κρυωμένος και χθες ένιωθε λίγο καλύτερα. Είχε πει ότι αν σήμερα ένιωθε καλύτερα , θα συναντιόμασταν, κάτι που τελικά δεν συνέβη. Είπε ότι ήταν αρκετά άρρωστος και δεν ένιωθε να είναι σε θέση να μιλήσει γενικά, και πήγε αναγκαστικά στη δουλειά. Ανταλλάξαμε 2-3 μηνύματα και το τελευταίο μου μήνυμα πρέπει να ήταν γύρω στις 11 το πρωί. Του είχα πει περαστικά και ότι ελπίζω να περάσει γρήγορα. Μέχρι τώρα έχουν περάσει περίπου 7 ώρες και δεν έχει δει/ούτε έχει απαντήσει στο μήνυμα μου. Να ανησυχήσω; Είναι υπερβολή να σκεφτομαι ότι δεν είναι φυσιολογικό να μην έχει απαντήσει τοσες ώρες ; Ευχαριστώ πολύ