Μπορούν να αλλάξουν τα συναισθήματα μετά από λάθη σε μια σχέση; Χρειάζομαι ειδικό;

Καλησπέρα, Έχω μια κόρη 20 ετών φοιτήτρια, η οποία όταν είναι σε σχέση, η σχέση γίνεται εξάρτηση. Στην παιδική ηλικία του παιδιού δεν υπάρχει εγκατάλειψη, και εγώ αλλά και ο σύζυγό μου ήμασταν και ήμαστε πάντα κοντά στο παιδί με πολύ αγάπη και στοργή. Δεν ξέρω πως να τη βοηθήσω. Τι να κάνω;

Λοιπόν είμαι 22 ετών και έχω σχέση 4 χρόνια τώρα.. φέτος άρχισα να εργάζομαι σε έναν τομέα στον οποίο γνώρισα πολλά πρόσωπα και μέσα σε αυτά ήταν ένα άτομο στην ηλικία των 49... Με αυτό το άτομο περνάμε παρέα πάρα πολύ χρόνο μέσα στην ημέρα καθώς εργαζόμαστε μαζί..με αυτό το άτομο φλερτάρουμε πάρα πολύ συνέχεια σε μεγάλο βαθμό Εμένα εννοείται μου αρέσει αυτό Αλλά πέρα από το ότι είμαι σε σχέση εγώ , εκείνο το άτομο έχει παιδί και σύζυγό..παντρεμέν@ δηλαδή Ξέρω ότι δεν είναι ενθουσιασμος καθώς δεν είμαι άτομο που ενθουσιάζεται εύκολα και ήμουν πάντα πιστός χαρακτήρας στις σχέσεις μου , δεν είναι ότι έχω ξενερώσει με την σχέση μου αλλά ειλικρινά τν 48χρον@ τν σκέφτομαι ό λ η μέρα και μου είπε ότι και εκειν με σκέφτεται πολλές φορές μέσα στην ημέρα αφότου σχολασουμε .. Αυτό συμβαίνει τους τελευταίους 2 μήνες Υπάρχει κάτι μεταξύ μας και το έχουμε κάνει ξεκάθαρο αλλά δεν έχει συμβεί τπτ μεταξύ μας αλλά πέρα από το ότι εγώ βρίσκομαι σε σχέση , είναι και το άλλο πρόσωπο σε σχέση και συζούν .... Μεταξύ μας εχουμε κοντά 30 χρόνια διαφορά Δεν ξέρω τι σκέφτομαι για το μέλλον αλλά ξέρω ότι στην παρούσα φάση δεν μπορώ να τν βγάλω από το μυαλό μου και να πάω παρακάτω και δεν νομίζω ότι θέλω κι όλας . Δεν μπορώ να ελέγξω τα συναισθήματα μου δε ξέρω τι να κάνω πως να φερθω, δεν αντέχεται όμως αυτή η κατάσταση.. Τα συναισθήματα μου είναι απίθανα δυνατά και πολλά ,ανυπομονώ να έρχεται η Δευτέρα να δουλεύω, και πέρα από αυτό να τονίσω ότι Δεν είμαι άτομο που αν μου δείξει καποιος-α ενδιαφέρον η με φλερτάρει θα κολλήσω μαζί τους, συμβαίνει συχνά το να με φλερτάρουν κλπ με πολλά άτομα καν δεν με έχει επιρρεασει ποτέ στο παρελθόν , σιγα..απλά μαρεσει πραγματικά το άτομο στην δουλειά ..το μυαλό μου θα σκάσει και το ότι έχουμε τόσα χρόνια διαφορά στην ηλικία είναι κάτι που δύσκολο

Καλησπέρα σας. Η πρώην κοπέλα μου με χώρισε ξαφνικά, χωρίς σαφείς εξηγήσεις εδώ κι 6 μήνες, μετά από 3 χρόνια σχέσης, στην οποία ήμουν και παραμένω σε ένα βαθμό συναισθηματικά δεμένος μαζί της. Δε υπήρχε τρίτο πρόσωπο όπως μου ξεκαθάρισε η ίδια τότε. Ήταν μια σχέση με προοπτική συγκατοίκησης κι υπήρχε αμοιβαίο πάθος και θαυμασμός μέχρι την τελευταία στιγμή. Έπειτα από πολλές προσπάθειες επανασύνδεσης από πλευράς μου το πρώτο δίμηνο, με όλες τις καλές διαθέσεις, χωρίς εντάσεις και στην αναζήτησή μου να μάθω τι έφταιξε, δεν άλλαξε κάτι. Ενδεχομένως να πίεσα, άθελα μου, την κατάσταση τότε κι έκτοτε σταμάτησα την προσπάθεια εδώ και 3-4 μήνες κι άφησα το χρόνο να μας ηρεμήσει. Το θέμα είναι ότι η πρώην μου, όχι μόνο με απέρριψε παταγωδώς, αλλά ξεκίνησε να μου συμπεριφέρεται μετά τον χωρισμό με πολύ άσχημο τρόπο, σε βαθμό που πλέον αλλάζει πεζοδρόμιο όταν την συναντάω στο δρόμο και αυτή την στιγμή δεν θέλει να με βλέπει μπροστά της ούτε ζωγραφιστό, όπως ισχυρίζεται σε τρίτους. Όταν την ρώτησα με μήνυμα τον λόγο δεν μου απάντησε. Με έχει μπλοκάρει από παντού. Ενώ λίγο καιρό πριν με αφήσει, με δική της παρότρυνση ετοιμαζόμασταν για το επόμενο βήμα. Να σημειωθεί πως πριν την λήξη της σχέσης μας, δεν υπήρξαν από πλευράς μου κακοποιητικές συμπεριφορές ή απιστία. Μια μέρα, ενώ όλα βαίναν καλώς κι ήμασταν αγαπημένοι, απλά εξαφανίστηκε. Δεν μου είχε δείξει τέτοια δείγματα ποτέ τόσα χρόνια. Αυτό που με απασχολεί αυτή τη στιγμή, δεν είναι η επανασύνδεση προφανώς, διότι δείχνει την άρνησή της κατηγορηματικά και συμβιβάστηκα με αυτό θέλοντας και μη, και ξέρω ότι πρέπει να προχωρήσω. Με απασχολεί ο λόγος που άλλαξε τόσο γρήγορα συμπεριφορά απέναντι μου και με αντιμετωπίζει με απέχθεια και άχτι. Έχω συναισθήματα και την πονάω σαν άνθρωπο πρωτίστως. Η στάση της αυτή με διαλύει μέσα μου και στεναχωριέμαι. Θα ήθελα να έχουμε μια καλημέρα, αλλά αυτή η κατάσταση με τρομοκρατεί και την φοβάμαι πια. Μπορώ να κάνω κάτι αυτή την στιγμή για να αλλάξει συμπεριφορά απέναντί μου? Τι γνώμη έχετε?

Καλησπέρα, θα ήθελα την απάντηση κάποιου ψυχολόγου. Είμαι σε μια σχέση που έχει πολλές δυσλειτουργίες. Ο σύντροφος μου πλέον με πέρνει ελάχιστες φορές τηλέφωνο ή ελάχιστες φορές στέλνει μήνυμα. Επιπλέον λίγο πρίν το καλοκαίρι παρατήρησα πως άρχισε να μην απαντάει στα τηλέφωνα μου. Ελάχιστες φορές με παίρνει πίσω, αρκετές φορές δεν με παίρνει ποτέ. Και όταν στέλνω μήνυμα, που έχω την κακή συνήθεια να στέλνω αρκετές φορές κατεβατά, τα διαβάζει και δεν μου απαντάει. ΣΤην αρχή της σχέσης μας δεν ήταν έτσι τα πράγματα, μιλούσαμε καθημερινά και με μηνύματα και τηλέφωνα από 1 ώρα και πάνω. Βέβαια ήμασταν μακρυά, καθώς δούλευα εκτός Αθηνών. Έχω συζητήσει μαζί του για αυτό το θέμα, και μου έχει πει οτι δεν το έχει με τα τηλέφωνα και τα μηνύματα και προτιμάει την άμεση επαφή. Μετά από τρεις μήνες εγώ γύρισα μόνιμα στην Αθήνα και από τότε άρχισε να υπάρχει αλλαγή. Και αναρωτιέμαι τι γίνεται; Άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον του; Τον κούρασα; Να σημειώσω ότι επειδή είμαι ανασφαλής όταν έβλεπα οτι δεν ανταποκρινόταν στην επικοινωνία εγώ επέμενα ακόμα περισσότερο.

Γεια σας, είμαι 23 χρόνων και πριν από μια εβδομάδα χώρισα με το αγόρι μου με τον οποίο είχαμε σχέση 1,5 χρόνο. Όσο είχαμε σχέση τσακωνόμασταν σχεδόν καθημερινά. Και οι δύο αισθανόμασταν καταπιεσμένη και ενώ προσπαθούσαμε και οι δύο να σεβαστούμε τα θέλω του καθενός στο τέλος πιέζαμε ο ένας τον άλλον να κάνει πράγματα τα οποία στην ουσία δεν θέλει. Τώρα αφού έχουμε χωρίσει μου γράφει ότι του λείπω, ότι με αγαπάει και ότι προσπαθεί να αλλάξει. Ενώ και εγώ τον αγαπάω ακόμα, δεν ξέρω εάν προσπαθούσαμε πάλι να φτιάξουμε την σχέση μας, να βοηθήσει στο να είμαστε ευτυχισμένοι. Δεν ξέρω εάν στην ουσία είμαστε και οι δύο πραγματικά ερωτευμένοι και αγαπάμε ο ένας τον άλλον ή απλά φοβόμαστε το να μείνουμε μόνοι μας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Μετά από 15 χρόνια γάμου κ 3 παιδιά, ο σύζυγός μου με χωρίζει χωρίς δεύτερη ευκαιρία, λέγοντας πως με την αδιαφορία μου κ την απαξίωση που του έδειχνα, έχω γκρεμίσει ότι ένιωθε μέσα του, ρίχνοντας όλο το φταίξιμο σε μένα. Πώς μπορώ να προχωρήσω όταν εγώ τον αγαπάω ακόμα; Πώς να βρω τον εαυτό μου και να τον φροντίσω, μια που τόσα χρόνια τον είχα παρατημένο;

Καλησπέρα εδώ κ ένα μήνα αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα με τον άντρα μου μια κατάσταση με τσακωμούς γκρίνιες μέχρι σε σημείο που πλέον λέμε να χωρίσουμε εχουμε βεβαια κ ενα παιδακι 3 χρονων ...εγώ προσωπικά δεν μπορώ να διαχειριστω την ολη κατασταση γιατι δεν θέλω να χωρίσω από την απέναντι πλευρά βέβαια θεωρείται οριστικό