Είναι σωστό να κάνω προσωπικές ερωτήσεις στην ψυχολόγο μου για καλύτερη εμπιστοσύνη;

Την προηγούμενη Παρασκευή μου έστειλε μήνυμα πως μου πήρε το δωρακι μου αλλά δεν θα μου το δώσει ακόμα . [ λόγω αγ Βαλεντίνου] . Εγώ χάρηκα και του έγραψα εντάξει με κάποιες καρδιές και δεν ξαναναφερθηκα στα μήνυμα στο δώρο μιλήσαμε για αλλά πράγματα. Την επόμενη μέρα το Σάββατο βρεθήκαμε θα πηγαίναμε εκδρομή μπαίνω στο αμάξι βάζω την τσάντα μου στο πίσω μέρος και μου λέει έχω πίσω και το δωρακι σ , κοιτάω βλέπω μια καρδιά με σοκολατακια μέσα της lacta . Και αναρωτηθηκα μέσα μ όλο αυτό το lovebombing για ένα κουτί με σοκολατακια ενώ έχουμε σχεση 3 χρόνια.; Σε κάθε επέτειο όλα τα δωρα είναι ουδέτερα ποτέ δεν μ έχει πάρει κάτι προσωπικό για μένα. Τα βλέπω εγώ δεν έδειξα κάποια δυσαρέσκειά ενώ μέσα μου είχα ήδη προβληματιστει . Του λέω αγάπη μ σε ευχαριστώ τον φίλησα δεν έδειξα κάποια απογοήτευση σε εισαγωγικά ίσα ίσα το αντίθετο επειδή δεν ήθελα να τον πληγωσω και να χαλάσω και την εκδρομή μας εξάλλου λέω οκ δεν πειράζει ωραία είναι και αυτά. Δεν περίμενα διαμάντια απλά ο τρόπος που μ το είχε παρουσιάσει παρεπεμπε σε κάποιο αλλού είδους δώρο. Και ύστερα από την αγκαλιά μ λέει και μην νομίζεις δεν είναι φθηνά ανέβασαν τις τιμές τώρα με το Βαλεντίνο το έχουν παρακάνει. Προσπάθησε να μ πει κιόλας ότι μην τα βλέπεις έτσι είναι πανάκριβα. Και απλά το κοίταξα δεν είπα τίποτα. Το μόνο π είπα ειρωνικά λέω πόσο κόστισαν πάνω από 10 ευρώ μου λέει όχι και τόσο πιο κάτω με κυριολεκτική όμως απάντηση.

Ειμαι γυναίκα και ειμαι στρειτ 15-6 χρόνων, απο πάντα εκανα κατι με αγορια και αυτη τη στιγμή ειμαι σε σχέση, αλλα νιώθω οτι αν η φίλη μου θελει να της αγγίξω το στήθος δεν θα έλεγα οχι, ειναι κατι αυτο?

Θέλω να γνωρίσω τη πρώην ενός αγοριού που βγαίνουμε αρκετό διάστημα. Βέβαια κάποια στιγμή δεν μιλάγαμε επειδή τα ξαναβρήκε με εκείνη. Φενομαι παράλογη, αλλά έχω ακούσει πράγματα για εκείνη για τα οποία τη θαυμάζω. Την έχω δει μόνο σε φωτογραφίες και αποπνέουν μια γοητεία και έναν θαυμασμό που με κάνουν να θέλω να τη γνωρίσω. Δεν το έχω ξαναπάθει ποτέ αυτό με πρώην κάποιου αγοριού. Έχει πέσει η αξιοπρέπεια μου; Είναι φυσιολογικό αυτό; Να το συζητήσω μαζί του;

Νιώθω μοναξιά. Δεν έχω πολλές παρέες.Εχω κάνει δραστηριότητες αλλά και εκεί τίποτα. Νιώθω μεγάλη απόρριψη. Είμαι και μοναχοπαίδι και όσο να ναι θέλω και εγώ να διευρύνω τον κύκλο μου και δε ξέρω πως. Έχω προσπαθήσει αρκετά. Θα γίνει κάτι κάποια στιγμή; Πως να το διαχειριστώ;

Καλησπέρα. Βγαίνω με ένα παιδί ερωτικά εδώ και ενάμισι χρόνο. Όμως πρόσφατα είδα ότι ακολουθεί τη πρώην του (αρκετά εμφανισημη κοπέλα) στα σοσιαλ μίντια, ενώ μου έχει πει τα χειρότερα για χαρακτήρα της και πώς την είχε μπλοκ. Το συζήτησα μαζί του αλλά μου έλεγε δικαιολογίες, δηλαδή ότι δεν τη διαγράφει από τα σοσιαλ για να μην τον πει κομπλεξικο. Τι τον νοιάζει εφόσον δεν τον ενδιαφέρει όπως λέει; Πραγματικά δε ξέρω πως να το διαχειριστώ και είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του. Νιώθω ότι θέλει να βγαίνει ποτε με μένα και πότε με εκείνη και πως είναι πολύ καλός ηθοποιός. Ειλικρινά νιώθω ότι θα τρελαθώ. Δε ξέρω τι να κάνω...Έχω σκεφτεί να κόψω κάθε επαφή μαζί του. Αλλά ξέρω ότι πάλι θα έχω πρόβλημα. Ποιο είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω;

Η μάνα μου συνέχεια υποστηρίζει άτομα που παλιά με κορόιδευαν και όταν γίνει κάτι και κοροϊδέψω και εγώ μου λέει να μην το κάνω για να μην γίνω ίδια με εκείνους. Δεν μου αρέσει καθόλου που δεν με υποστηρίζει και θέλει να είμαι καλή με όλους. Ήμουν παλιότερα και όλοι με κορόιδευαν και γι'αυτό έχω γίνει πιο αντιδραστική τώρα , επειδή θεωρώ πως δεν το αξίζω να με περνάμε για χαζή και γενικά δεν μου αρέσει όλη μου η ύπαρξη. Η αντίδραση μου υπάρχει επειδή προτιμώ να με περνάμε για "κακιά" και ξυνή παρά αγαθή και χαζή όπως στην παιδική και εφηβική μου ηλικία. Είναι φυσιολογική αυτή η αντίδραση που έχω τώρα στην ενήλικη ζωή μου; Και από που πιστεύετε εσείς ότι πηγάζει;

Καλησπέρα. Έχω σχεση 3 χρόνια από την πρώτη στιγμή ένιωσα έντονο έρωτα και ενθουσιασμό για τον άνθρωπο αυτό. Σιγά σιγά μαζί με τον έρωτα άρχισα να νιώθω αγάπη προστασία ασφάλεια έντονα συναισθηματα και σημαντικό δέσιμο. Το τελευταίο καιρό νιώθω πως είμαι σε σχεση χωρίς να είμαι ουσιαστικά νιώθω πως έχει χαθεί το πάθος πως δεν υπάρχει αυτή η διεκδίκηση σε εισαγωγικά δεν υπάρχει αυτή η ενεργητικοτητα από το άλλο μέρος. Λες και γίνεται ρουτίνα. Στις κινήσεις σε όλα πρέπει να υπάρξει προσπάθεια από μέρους μου για να γίνει και νιώθω λες και πρέπει να ζητάω τα αυτονόητα. Η διαφορά μας είναι 15 χρόνια.