Νιώθω ότι θα με χλευάσουν, ξεχνάω σημαντικά πράγματα, έχασα τη δουλειά μου

Γειά σας εχω χάσει τη μητέρα μου προσφοτα ολοι μερα θελω να κοιμάμαι δεν εχω ορεξη να φαω και ολοι μερα μελανχωλω εχω καταθλιψη? Και εαν ναι πως θα την αντιμετωπισω νιωθω οτι δεν εχω δυναμη να αλλαξω τον τροπο που ζω

Παίρνω χρόνια ζανεξ και σολφτ εκωψα τοζολφτ και τώρα μιωσα και το ζαναξ όμως έχω εξάρτηση τι να κανω

Καλησπέρα σας αντιμετώπιζα χρόνια κατάθλιψη και τεράστια δυσκολία στο διάβασμα .Θέλω να βρω έναν ψυχολόγο με κλινική προσέγγιση και NLP συν mindfulness εξειδίκευση. Δεν έχω εργαλεία διαχείρισης συναισθήματων σκέψεων φοβάμαι την αποτυχία ,χαμηλή αυτοπεποίθηση καθόλου εργαλεία διαχείρισης

Κοντεύω τα 23 και από τα 15 μου Πιστεύω πως ξεκίνησα να έχω κατάθλιψη, η αλήθεια είναι η κατάσταση τώρα έχει χειροτερέψει πάρα πολύ μειώνω τον εαυτό μου, μεγάλωσα σε ένα άσχημο οικογενειακό περιβάλλον Οπότε σκέφτομαι το παρελθόν κάθε βράδυ και αυτό επηρεάζει την αυτοπεποίθηση μου διότι από μικρή άκουγα τα σχόλια τύπου( είσαι ένα σκουπίδι είσαι, άχρηστη δεν μπορείς να κάνεις τίποτα) άρχισα και τα πιστεύα όλα αυτά τα λόγια για τον εαυτό μου και βλέπω τον εαυτό μου ως ένα σκουπίδι. Εβγαινα συνέχεια σε κλαμπ έβγαινα συνέχεια με παρέες έλειπα πολλές ώρες απ’το σπίτι γιατί ένιωθα ότι αν κάτσω σπίτι κερδίζει η κατάθλιψη κερδίζει η θλίψη ,έκανα διπλή ζωή αρκετά χρόνια . Έχω σκεφτεί την αυτοκτονία πολλές φορές. θέλω να βρω γαλήνη ,δε νιώθω γαλήνη . Πλέον Έχω φτάσει σε σημείο να μην πλένομαι για εβδομάδα (που εγώ είχα μανία με την εμφάνιση μου) το δωμάτιο μου είναι με πατατάκια με σκουπίδια με τσιγάρα με πεταμένα ρούχα σε άθλια κατάσταση, μαλώνω με τη μητέρα μου συνέχεια για το θέμα του δωματίου λέγοντας μου ότι είμαι τεμπέλα ,και της εξηγώ ότι απλά δεν έχω τη δύναμη να ασχοληθώ με το δωμάτιο και με τίποτα άλλο νιώθω πιεσμένη όταν έχω μια υποχρέωση, κοιμάμαι συνέχεια 6-10 Το πρωί και ξυπνάω το βράδυ, βλέπω συνέχεια σειρές η κλαίω, αποφεύγω να βγω .Δεν έχω δύναμη δεν έχω όρεξη για τίποτα πήγα σε μία ψυχολόγο Αλλά δε με βοήθησε πολύ δεν ένιωσα οικία μαζί της οπότε μετά από πέντε συνεδρίασης έφυγα. Είχε φτάσει σε σημείο να μου πει ότι μπορεί και να χρειαστώ φαρμακευτική αγωγή και ότι θα το συζητούσε με έναν ψυχίατρο. φοβήθηκα να το παραδεχτώ ότι είμαι Για «φάρμακα» και με όποιους το συζητούσα μου έλεγαν τα χειρότερα για την αγωγή. Σήμερα έχω φτάσει σ’ ένα σημείο το οποίο δεν αντέχω άλλο και η τελευταία μου ελπίδα για να ζήσω αλλά να ζήσω σαν άνθρωπος να ζήσω σαν νέο παιδί πιστεύω ότι είναι η φαρμακευτική αγωγή. Η ερώτηση μου είναι Τι μπορεί να έχω ; Έχω κατάθλιψη ; και τα φάρμακα όντως μπορούν να βοηθήσουν κάποιον; ή θα με κάνουν να φαίνομαι «μαστουρωμένη» ;

Νιωθω πολύ χάλια συνέχεια σαν χαμένη νιωθω οτι τρελαίνομαι κ δν μπορώ να ηρεμήσω τι να κανω σας παρακαλώ

Πίνω αντικαταθλιπτικά μπορώ να πίνω καφέ

καλησπερα.ειμαι 23 χρονων και εδω και 2μιση χρονια εχω ελαχιστες στιγμες στις οποιες νιωθω πραγματικα χαρουμενος. συνεχως κατι μου λειπει.δεν μπορω να νιωσω ωραια με τιποτα και δεν εχω καποιον στοχο να ακολουθησω νιωθω οτι απλα επιβιωνω. τι μπορω να κανω για να αλλαξει κατι