Καλησπέρα σας πέθανε η πεθερά μου και Αντρα σμου δεν έχω όρεξη για τίποτα για μπωρο να κάνω ότι όρεξη έχει για εμάς ούτε για τίποτα!!

Η σύζυγος του γιου μου είχε από το καλοκαίρι καταθληψη και εμμονες ότι θα τις κάνουν κακό μετά που τελείωσε την χρόνια σε ένα δημοτικο...έλεγε ότι ο διευθυντής και οι υπόλοιποι δασκαλοι δεν την κσλοδεκτηκαν κσι ότι ο διευθυντής θα φροντιση να παη φυλακή γιατί ήταν τάχα πολύ κακος και δεν την ήθελε!έκανε ψυχοθεραπεία όμως έφτασε σε σημείο να θελει να πεθάνει έλεγε.....την πήραμε σε ψυχιατρο και της έδωσε τα zalepin φαρμακα μαζί με κάποιο άλλο....που δεν θυμαμαι την ονομασία...μας είπε ότι πιθανόν να χρειάστηκε 3 μήνες για να γινη καλά...στις 5 μέρες της φαρμακευτικης αγωγης βρήκε κάπως την διάθεση της όμως γύρισε εναντίον του συζύγου της τον κτύπησε στο πρόσωπο και από τότε δεν θέλει να είναι μαζί του ούτε καν να βρεθούν να μιλήσουν.....έχουν και ένα παιδάκι μαζί! πως μπορεί να έγινε αυτό....έφυγαν οι εμμονες με τον διευθυντή και τώρα δεν θέλει τον συζυγο της!

Καλημερα!Μετά την περιπέτεια μου με τον καρκίνο του μαστού προ 7 ετίας έπαθα κατάθλιψη με πρόβληματα αϋπνίας..Αυτό που παραμένει μέχρι σήμερα είναι η αϋπνία..Έχω δοκιμάσει διάφορες θεραπείες όπως με tritico,stilnox κλπ οι οποίες είχαν αποτέλεσμα μονο στην αρχή..Το μόνο που με πιάνει είναι το zanax παίρνω μισό του 1.00 mg όμως θέλω να το σταματήσω γιατί γνωρίζω για τις παρενέργειες του.Ειμαι 57 χρονων έχω μείνει άγρυπνη 4 νύχτες προσπαθώντας να το κοψω..μόνο λίγες ώρες το πρωί κοιμάμαι ..τι θα με συμβουλεύατε; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Μόλις άρχισα να σκέφτομαι ότι τελειώνει η σεζόν και πρέπει να γυρίσω σπίτι μου στην Αθήνα άρχισα να φωναζω να κλαίω στον ύπνο μου και να χτυπιέμαι .. με ξυπνάει η αδερφή μου αλλά ξυπνάω σαν να μην τρέχει τίποτα.. δεν καταλαβαίνω τίποτα και δεν θυμάμαι να έβλεπα όνειρο ..

Καλημέρα σας Έχω την αδερφή μου κάθε καλοκαίρι περνάει κατάθλιψη αρνείται να πάρει τα φάρμακα της τι μπορεί να γίνει σε αυτή την περίπτωση Σας παρακαλώ πείτε μου τι μπορούμε να κάνουμε

Τις περισσότερες φορές, όπως κάθε μέρα, δεν αισθάνομαι τίποτα και αισθάνομαι λυπημένος, ουρλιάζω πολύ δυνατά, αλλά δεν λέω τα συναισθήματά μου ποτέ ,μερικές φορές βλάπτω τον εαυτό μου λίγο και απλα περναει απο το μυαλο μου η σκεψη αν δεν ζουσα τωρα ολα θα ητανε καλυτερα χωρις φυσικα να θελω να πεθανω και έκανα ένα τεστ κατάθλιψης και φανηκε οτι εχω και Νιώθω πραγματικά σαν να είμαι, αλλά δεν μπορώ να είμαι γιατί μερικές φορές 2-3 την εβδομάδα νιώθω πολύ χαρούμενος και γελάω, οπότε δεν μπορώ να έχω κατάθλιψη. Έχω πολλά θεματακια ως ανθρωπος και τραύματα ,χώρισαν οι γονείς μου πρόσφατα, νιώθω ότι είμαι ο πιο χαλια εσωτερικα κι εξωτερικα άνθρωπος στη γη, ενω ξερω τοι δεν είμαι, σκέφτομαι συναιχια όλη την ώρα (overthinking)και σκέφτομαι πολύ για τον αυτοτραυματισμό ενω ξερω πόσο χαζό είναι δεν ξέρω τι άλλο να σου πω για να μπορέσεις να απαντήσεις στην ερώτηση μου :Έχω κατάθλιψη ή κάτι άλλο ή είμαι απλώς ένα άτομο που φτιάχνει τα προβλήματά της σε ικετευω απαντα μου με ναι ή οχι γτ νιωθω χαλια καθε μερα και πρεπει παντα να ξερω τι εχω αλλιως δεν μπορω να λειτουργησω

Ήμουν για αρκετό διάστημα σε ένα πολύ κακο σημείο κλεισμένη στο εαυτό μου αποκομμένη χωρίς να μπορώ να μεταδώσω καμία πληροφορία άλλαξα πορεία όσων αφορά το τι θέλω να κάνω από θεμα σκοπού και επαγγελματικού προσανατολισμού και το μεσοδιάστημα ήταν πολύ δύσκολο στο να ξεκολλησω και να πιστεψω σε μενα..εφυγα εθελοντισμό για να ξυπνησω να παρακινηθώ και να με ξαναβρώ εν μέρη έπιασε μετά από διάστημα 4μηνων αν όχι παραπάνω ενιωσα αυτή τη σιγουριά που μου έλειπε.αλλά μου λείπει αυτή η ισορροπία για να κρατήσω αυτό το μετρο.όποτε κάνω μια αρνητική σκέψη για κάτι παντελώς ασήμαντο χανω τη μπάλα κ πέφτω στο αρχικό σημείο αμφισβήτησης και κατωτερότητας μου δε μπορώ ή δε το διαχειρίζομαι.θέλω να βρω μια μέση λύση προκειμένου να μη πέφτω απ οτιδηποτε μικρό που μπορεί να με ενοχλεί ή να μου κλωτσάει και έτσι να με κάνω να νιώθω λιγότερη.

Καλησπέρα, έδω και τρία χρόνια κάνω συνεχώς εξετάσεις, πονάει το σώμα μου, φοβάμαι ότι κάτι έχω και πηγαίνω συνέχεια σε γιατρούς. Μόλις σταματήσει το ένα σύμπτωμα,ξεκινάει ένα άλλο. Είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν σταματάει. Τι θα με βοηθούσε για να βρω πάλι τον εαυτό μου?