Πώς να διαχειριστώ τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και τις κοινωνικές σχέσεις;

Καλησπέρα σας εδώ κ 4 μήνες έχω αγχωδης διαταραχή.. κάνω ψυχοθεραπεία 13 συνεδρίες..κ έχω αρχίσει εδώ κ δύο μήνες φαρμακευτική αγωγή με brintelix 5mg.. έχω βελτιωθεί αρκετά, απλώς η ανησυχία μου είναι το ζαναξ..το παίρνω 3 μήνες τώρα μισό χάπι του 0.50 κάθε βράδυ.. όμως νιώθω πως ακόμη δεν μπορώ να το σταματήσω φοβάμαι πως δεν θα κοιμηθώ αν το σταματήσω.. υπάρχει λύση για αυτό εδώ?? Ο ψυχίατρος μου λέει να το συνεχίσουμε λίγο ακόμη.. όμως με προβληματίζει κάπως το ότι το παίρνω εδώ κ 3 μήνες

Ο γιατρός έγραψε στον αδερφό μου ζαναξ 0,5mg για διαχείριση άγχους και για να κοιμάται το βράδυ, επειδή έχει θέμα. Χτες δεν μπορούσε να ηρεμήσει και πήρε 2 χάπια σε διάστημα 2, ωρών μεταξύ τους. Θα έχει κάποιο πρόβλημα? Τι ενδείκνυται όταν δεν σε πιάνει το ένα χάπι?

Ειμαι 16 χρόνων και καθημερινά έχω δύσπνοια και πολλές φορές σουβλιες στο σημείο της καρδιάς που παει μέχρι πίσω στην πλάτη σε σημείο που δεν μπορώ καν να σηκωθώ. Οι εξετάσεις ήταν καλές και μου είπαν πως οφείλεται στο άγχος αλλά πιστεύω πως κάτι έχω. Είναι όντως κάτι σημαντικό ;

Θα μπορούσε να μου συνταγογραφεί ιατρική κάνναβη για το άγχος;

Ξέρω ότι εκτός από φαρμακευτική αγωγή για αντιμετώπιση κατάθλιψης ή άγχους υπάρχουν και άλλες θεραπευτικές μεθόδους. Μπορούν να γίνουν και σε δημόσια νοσοκομεία εκτός από τα ιδιωτικά ιατρεία ?

Καλησπέρα σας . Έχω διαγνωστεί με άγχος παρά πολύ και μέτριας μορφής κατάθλιψης. Φοβάμαι να πάρω αγωγή επειδή ξέρω ότι προκαλούν αύξηση βάρους και είμαι ήδη με αυξημένο βάρος . Να πω σε αυτό το σημείο ότι καταλαβαίνω πολλές φορές τον εαυτό μου ότι θέλω να φάω ενώ να μην πείναω ή αν έχω φάει πριν από μία ώρα να θέλω να ξανά φάω . Ή όταν γίνει κάτι που να με στεναχωρήσει να θέλω να φάω . Αρκετές φορές όταν λέω ότι για βράδυ δεν θα φάω . Τσιμπολιγαω . Αυτό μπορεί να είναι και βουλιμία?

Καλησπέρα κ παλι ειμαι η κοπελα που εγραψα οτι ειπα στον ψυχολογο οτι δεν ηταν πολυ υποστηρικτικος στο θεμα με την αδερφη μου κ μου ειπε να παω αλλου αμα δε μ αρεσει κ οτι εχει ουρες πελατων να περιμενουν. Τελικα τηλεφωνησα κ του ειπα οτι επειδη πληγωθηκα πολυ απο τον τροπο που φερθηκε δεν αισθανομαι οτι φερθηκε σωστα κ αν γινεται να συζητησουμε αυτο το θεμα αλλιως δεν μπορω να συνεχισω....μου ειπε οτι η δουλεια του δεν ειναι να του γκρινιαζουν για τη δουλεια του αλλα για να βοηθαει τους ανθρωπους στα δικα τους θεματα. Ειμαι τοσο λαθος; Δεν επρεπε να εκφρασω πως νιωθω; Ειμαι σε απογνωση, κλαιω ολη μερα απο το πρωι..μου ειπε να παω μονο αν ειμαι ετοιμη να ασχοληθω με τα θεματα μου αλλιως να τον ενημερωσω.....Με βοηθουσε τοσο πολυ μεχρι που ειπα οτι δεν ηταν πολυ υποστηρικτικος. Αν παω σε αλλον θα μου πει τα ιδια; Επισης αν παω σε αλλον ειμαι υποχρεωμενη να πω το ονομα αυτου που παω τωρα; Φοβαμαι μη γινουν χειροτερα τα πραγματα κ δεν αντεχω αλλη απογνωση. Υπαρχει καποιος ψυχολογος που μπορει να με βοηθησει να καταλαβω που εφταιγα κ τι προσεγγιση να δουλευει; Σε ποιους ψυχολογους κ με τι ειδικευση μπορεις να εισαι πιο ανετη; Δεν θελω να ξανα παθω τα ιδια, φοβαμαι οτι δεν θα το ξεπερασω.