Να επικοινωνήσω ξανά μετά το unfollow λόγω απόστασης Λαμία-Κρήτη;

Γεια σας,αντιμετωπιζω εδω και πολλα χρονια χρόνια μοναξια,δεν εχω καθολου φιλους ουτε συντροφικοτητα,μου προκαλει μεγαλη θλιψη και στενοχωρια καθως πιστευω η με εχουν κανει οι αλλοι να πιστευω πως φταιω εγω για αυτο,επειδη εχω ορισμενα στοιχεια του χαρακτηρα που ειναι αποτρεπτικα,οπως ντροπαλοτητα,εσωστρεφεια και ελλειψη επικοινωνιας.Εχω κανει κατα καιρους ψυχοθεραπεια χωρις ομως να με βοηθησει να κατανοησω τα αρνητικα συναισθηματα που μου προκαλει η μοναξια.

Καλησπέρα σας, θα ήθελα να ρωτήσω πως ξεπερνιουνται θέματα με την οικειότητα στις ερωτικές σχέσεις; Όπως ας πούμε με τις καθημερινές βιολογικές ανάγκες, όταν δεν θα είμαι τέλεια φτιαγμένη και μπορεί ξέρω γω να είμαι με την κοτσίδα όπως να ναι; Με αποτρέπει από το να κάνω σχέσεις αυτή η κατάσταση. Λες και οπότε πανε να γίνουν καθημερινές σχέσεις κάτι γίνεται και τις κόβω ή μου τις κοβουν

Καλησπέρα θα ήθελα τη γνώμη ενός ψυχικό η ψυχιάτρου. Τον τελευταίο 1,5 χρόνο έχω μια ψύχωση η εμμονή μπαίνω στα σοσιαλ της πρώην ενός αγοριού που βγαίνουμε καθώς ήταν η αιτία όπου είχαμε σταματήσει να μιλάμε για κάποιο διάστημα. Νιώθω ότι η ζωή της καθώς και η εμφάνιση της είναι ζηλευτη στα μάτια μου και πως αξίζει περισσότερο από μένα επειδή εκείνη είναι πιο δραστήρια από μένα. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι μήπως τη γουστάρω κιόλας. Ειλικρινά δεν μου έχει ξανασυμβεί με κανένα αγόρι αυτό. Αλλά με τη συγκεκριμένη συγκρίνομαι ,μπαίνω στο προφίλ της συνεχώς μειώνοντας τη δική μου αξία. Επίσης νιώθω ότι θέλω να τη γνωρίσω για κάποιο λόγο. Πάσχω από κάποιο σύνδρομο; Θα το ξεπεράσω ποτέ; Κι αν ναι με ποιο τρόπο; Ευχαριστώ!

Καλησπέρα σας.θα ήθελα να ρωτήσω σχετικά με το παιδί μου 5.5 ετών που τελευταία κάνει αρνητικές σκέψεις για ανθρώπους .πχ σκέφτεται ότι κάποιος είναι βλακας.μπορει να είναι κάποιος άγνωστος αλλά μπορεί να είναι κ κάποιο πολύ αγαπημένο της πρόσωπο.μεσα στην ημέρα το σκέφτεται συνέχεια μπορεί και 10 φορές σε σημείο να νιώθει άσχημα κ να το εκφράζει χωρίς όμως να μπορεί να το περιορισει.δεν καταλαβαίνω τι της συμβαίνει.δεν έχει προκύψει κάποια αλλαγή στη ζωή της τελευταία

Η μάνα μου συνέχεια υποστηρίζει άτομα που παλιά με κορόιδευαν και όταν γίνει κάτι και κοροϊδέψω και εγώ μου λέει να μην το κάνω για να μην γίνω ίδια με εκείνους. Δεν μου αρέσει καθόλου που δεν με υποστηρίζει και θέλει να είμαι καλή με όλους. Ήμουν παλιότερα και όλοι με κορόιδευαν και γι'αυτό έχω γίνει πιο αντιδραστική τώρα , επειδή θεωρώ πως δεν το αξίζω να με περνάμε για χαζή και γενικά δεν μου αρέσει όλη μου η ύπαρξη. Η αντίδραση μου υπάρχει επειδή προτιμώ να με περνάμε για "κακιά" και ξυνή παρά αγαθή και χαζή όπως στην παιδική και εφηβική μου ηλικία. Είναι φυσιολογική αυτή η αντίδραση που έχω τώρα στην ενήλικη ζωή μου; Και από που πιστεύετε εσείς ότι πηγάζει;

Καλημερα σας….πως θα ξεπεράσω ένα χωρισμο…;;πως θα αποδεχτώ ότι η πρώην μου προχώρησε στην ζωή της και πηγαίνει για γάμο ενώ τρέφω ακόμα αισθήματα γι αυτήν …και ποια θα είναι η συμπεριφορά μου απέναντι της αλλά και στους δικούς μας γνωστούς και φίλους ..ευχαριστω

Καλησπέρα σας. Είμαι σε σχέση εδω και 1 χρόνο, με έναν άνθρωπο, είναι και ο πρώτος μου σύντροφος. Στο σεξουαλικο μέρος δεν εχουμε ολοκληρώσει ακόμα, ο ίδιος λόγω των θρησκευτικών του πεποιθησεων θέλει να είμαστε πιο εγκρατείς. Σε προσφατη συζήτηση που έχουμε κάνει και εχουμε ξανά συζητήσει στο παρελθόν, υπάρχει έντονη φοβία για πιθανότητα εγκυμοσύνης χωρίς να έχει γίνει διυσδειση. Έχει την πεποίθηση,ότι υπάρχει πιθανότητα να μείνω έγκυος ακόμα και με τα προκαταρκτικα που κάνουμε αλλά του εξηγώ ότι χωρίς να γίνει διυσδειση είναι αδύνατον να προκληθεί εγκυμοσυνη μόνο από τα προκαταρκτικα. Του είπα αν θέλει να είμαστε πιο σίγουροι να φοράει αυτός προφυλακτικο η να παίρνω εγώ αντισυλληπτικα χάπια, αλλά η απάντηση του ήταν ότι απλά θα προσέχουμε περισσότερο και θα το δει για το προφυλακτικο. Δεν είναι διαθέσιμος να συζητήσει περισσότερο για αυτό το θέμα, είναι κάθετος στην απόφαση του λόγω των θρησκευτικων του πεποιθησεων. Το σέβομαι από την αρχή της σχέσης, δεν θέλω να τον πιέσω, αλλά το να μην ξέρει κάποια βασικά πράγματα τουλάχιστον για το ότι χρειάζεται κανονική κανονική διυσδειση για να προκληθεί εγκυμοσύνη με έχει βάλει σε έντονες σκέψεις, καθώς μου παρουσιάζει ότι όλη αυτή η φοβία είναι κάτι που αφορά τον ίδιο, αλλά μου "χτυπάει" πολύ που στην ηλικία που ειναι(25) δεν γνωρίζει και κάποια βασικά σεξουαλικης αγωγής. Είναι σε ένα πολύ θρησκευτικο οικογενειακό περιβάλλον και πέρασε την εφηβεία του στα φοιτητικά του χρόνια. Είχε ολοκληρώσει με άλλη κοπέλα, αλλά το είχε μετανιώσει πολύ γιατί ενιωσε ότι αμάρτησε.Έχω έντονες σκέψεις μην υπάρξει παρόμοια συνθήκη και με εμένα και μετανιώσει, αποφεύγει οτιδήποτε του λέω για το ερωτικό κομμάτι και με στεναχωρεί που αποφεύγει οποιαδήποτε συζήτηση. Τον έχει κυριεύσει ένα έντονο αίσθημα ενοχής και φόβου γύρω από το σεξουαλικο κομμάτι . Πως μπορώ να συζητησω μαζί του, τι προσέγγιση θα προτείνατε; Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και συγνώμμη για το κατεβατό.