Πώς να διαχειριστώ κρίσεις άγχους με υποθυρεοειδισμό και κοινωνικό φόβο;

Καλημέρα,
Από την περιγραφή σας, φαίνεται ότι οι παλιές κρίσεις πανικού είχαν σημαντικό αντίκτυπο, παρόλο που δεν επανεμφανίστηκαν. Το ότι το άγχος σας εκδηλώνεται κυρίως σε κοινωνικές καταστάσεις, ειδικά σε κλειστούς χώρους ή σημαντικά ραντεβού, μπορεί να σχετίζεται με την προσδοκία δυσφορίας ή την ανησυχία για το πώς θα νιώσετε σε αυτές τις στιγμές.
Το ότι είστε κοινωνικός στη δουλειά, αλλά έπειτα αποφεύγετε την επαφή, μάλλον δείχνει ότι βιώνετε την κοινωνική αλληλεπίδραση ως κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Καταλαβαίνω πόσο μπορεί να σας επηρεάζει. Η χρόνια διαχείριση άγχους και το ιστορικό υποθυρεοειδισμού, μπορεί επίσης να επηρεάζουν τη σ...υνολική σας αντοχή. Προσπαθήστε να παραμένετε λίγο περισσότερο σε κοινωνικές καταστάσεις και να παρατηρείτε ότι η ένταση του άγχους μειώνεται με τον χρόνο. Κοινώς, το άγχος από ένα σημείο και μετά, πέφτει! Αναγνωρίστε τις ανησυχίες σας πριν από κοινωνικές περιστάσεις και δοκιμάστε να τις αντικαταστήσετε με πιο ισορροπημένες. Αν νιώθετε ότι το άγχος περιορίζει σημαντικά τη ζωή σας, η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να το επεξεργαστείτε, καθώς είναι η αποτελεσματικότερη για την αντιμετώπιση αυτών των δυσκολιών.
Θα χαρώ να σας ακούσω,
Α. Αρχοντή Διάβασε περισσότερα

Καλημέρα σας, θα χρειαστεί να μιλήσετε με κάποιον Ψυχολόγο για να σας δώσει μια κατεύθυνση παίρνοντας ένα πλήρες ιστορικό. Μπορείτε να διαχειριστείτε τα συμπτώματα που αναφέρετε με Ψυχοθεραπεία.

Καλημέρα σας. Από αυτά που γράψατε καταλαβαίνω ότι έχετε αντιμετωπίσει στο παρελθόν σημαντικές δυσκολίες με το άγχος. Είναι πολύ σημαντικό το ότι έχετε εντοπίσει κάποια χαρακτηριστικά που έχουν οι καταστάσεις στις οποίες αγχώνεστε στην παρούσα φάση, όπως όταν είστε με κόσμο σε κλειστό χώρο ή όταν έχετε ένα σημαντικό ραντεβού. Σε αυτήν την απάντηση θα μοιραστώ μαζί σας λίγες γνώσεις σχετικά με το άγχος, τις κρίσεις πανικού, τις φοβίες, και την αντιμετώπισή τους.

Τι είναι το άγχος;

Το άγχος είναι ένας φυσιολογικός μηχανισμός του οργανισμού απέναντι σε αντικειμενικά απειλητικές καταστάσεις. Μας βοηθάει να είμαστε σε εγρήγορση ...ώστε να αντιληφθούμε έγκαιρα έναν κίνδυνο και να τον αντιμετωπίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που αυτός ο μηχανισμός μπορεί να ενεργοποιείται με τρόπους που είναι δυσλειτουργικοί για τη ζωή μας. Αυτές οι εσφαλμένες ενεργοποιήσεις του άγχους μπορούν να πάρουν πολλές και διαφορετικές μορφές τις οποίες λέμε διαταραχές άγχους όπως οι φοβίες, οι κρίσεις πανικού, η μετατραυματική διαταραχή, οι επίμονες σκέψεις, η παρορμητικότητα, οι αποφυγές, η έντονη ανησυχία, οι κοινωνικές δυσκολίες.

Για παράδειγμα, έστω ότι βρίσκουμε ένα φίδι στην αποθήκη του σπιτιού μας. Μέσα από το μηχανισμό του άγχους, το σώμα μας εφοδιάζει με ό,τι χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κίνδυνο είτε μέσω της φυγής, είτε μέσω του παγώματος, είτε μέσω της μάχης. Τα επινεφρίδια που βρίσκονται πάνω από τα νεφρά μας εκκρίνουν μια ουσία στο αίμα που λέγεται αδρεναλίνη και όταν συμβαίνει αυτό αισθανόμαστε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Η αδρεναλίνη βοηθά τις κόρες των ματιών μας να διασταλλούν ώστε να βλέπουμε καλύτερα, και την καρδιά μας να χτυπήσει δυνατά. Αυτό θα βοηθήσει το μυικό μας σύστημα να αιματωθεί γρήγορα ώστε να είναι έτοιμο είτε για να τρέξουμε γρήγορα, είτε για να μείνουμε ακίνητοι και να μη μας εντοπίσει η απειλή, είτε για να μαχηθούμε με όλη μας τη δύναμη. Αυτή η αιμάτωση καταναλώνει πολύ οξυγόνο οπότε η αναπνοή μας θα γίνει πιο έντονη και γρήγορη. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μας θα υπεροξυγονωθεί με αποτέλεσμα να αισθανθούμε ζάλη. Αυτός ο μηχανισμός θα καταναλώσει πολύ ενέργεια και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μας θα πέσουν. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να νιώθουμε εξαντλημένοι μετά από αυτήν την τόσο έντονη σωματική αντίδραση.

Καμιά φορά, το σώμα μας μπορεί να ξεκινήσει αυτόν τον μηχανισμό σε καταστάσεις που δεν είναι αντικειμενικά επικίνδυνες, όπως για παράδειγμα ένας χώρος με πολύ κόσμο, ένα ασανσέρ, ή μια δημόσια ομιλία. Για κάποιους δικούς μας έγκυρους λόγους αυτές οι καταστάσεις μπορεί σε κάποια φάση της ζωής μας να αρχίσουν να φαίνονται απειλητικές κι έτσι το σώμα μας θα θελήσει να μας προστατεύσει με το μόνο μηχανισμό που ξέρει. Επειδή όμως γνωρίζουμε ότι δεν είναι αντικειμενικά επικίνδυνες και στο παρελθόν μπορεί να τις αντιμετωπίζαμε με άνεση είναι πιθανό να μην καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που μας συμβαίνει και να νομίζουμε ότι η σωματική αντίδραση της ταχυκαρδίας ή της ζάλης θα μας προκαλέσει κάτι κακό όπως μια καρδιακή προσβολή ή ένα εγκεφαλικό. Τι πιο λογικό από το να επιλέξουμε την αντίδραση της φυγής και να αποχωρίσουμε γρήγορα από αυτήν την κατάσταση. Νιώθωντας ότι χρειαζόμαστε λίγο αέρα θα πάμε σε έναν άλλο χώρο και θα ηρεμήσουμε. Η συνέπεια θα είναι να επιβεβαιωθεί το σώμα μας ότι πράγματι υπήρξε κίνδυνος και καλά έκανε που μας προστάτευσε με το μηχανισμό του. Αυτό που βιώσαμε είναι μια κρίση πανικού.

Τι είναι κρίση πανικού;

Η κρίση πανικού είναι μια ξαφνική στιγμή έντονου φόβου ή δυσφορίας που μπορεί να διαρκέσει από 5 έως και 20 λεπτά φθάνοντας την αποκορύφωσή της μέσα σε αυτό το διάστημα και μετά υποχωρεί. Κάποια βασικά συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν σε μια κρίση πανικού είναι τα εξής:

• Ταχυκαρδία
• Εφίδρωση
• Τρεμούλα
• Δύσπνοια
• Στηθάγχη
• Κόμπος στο λαιμό
• Αίσθημα πνιγμού
• Ζάλη, αίσθημα αστάθειας ή τάση για λιποθυμία
• Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα
• Ναυτία
• Ξαφνικά αισθήματα ζέστης ή ρίγη
• Φόβος θανάτου (πχ¨θα πεθάνω¨)
• Φόβος απώλειας ελέγχου (πχ¨θα τρελαθώ¨)

Οι κρίσεις πανικού είναι ένα πολύ συχνό και συνηθισμένο φαινόμενο και μπορεί να συμβούν σε στιγμές που αισθανόμαστε αγχωμένοι ή και σε στιγμές που αισθανόμαστε ήρεμοι. Κάποιες είναι προβλέψιμες και εμφανίζονται έπειτα από ένα αντιληπτό ερέθισμα, ενώ άλλες κάνουν την εμφάνισή τους ξαφνικά και από το πουθενά. Είναι μια πολύ τρομακτική εμπειρία και πολλές φορές είναι πολύ λογικό να νομίσουμε ότι απειλούμαστε από κάποια πολύ σοβαρή σωματική πάθηση όπως μια καρδιακή προσβολή ή ένα εγκεφαλικό. Ωστόσο, οι κρίσεις πανικού δεν είναι επικίνδυνες. Η αλήθεια είναι ότι συμβαίνουν λόγω των φυσιολογικών αντιδράσεων που έχει αναπτύξει το σώμα μας για να αντιμετωπίσουμε κινδύνους.

Τι είναι οι φοβίες;

Οι φοβίες είναι μια διαταραχή άγχους η οποία χαρακτηρίζεται από έναν επίμονο, υπερβολικό, και μη ελεγχόμενο φόβο απέναντι σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα, κατάσταση, ή δραστηριότητα. Μια συνηθισμένη αντίδραση που μπορούν να μας προκαλέσουν είναι οι κρίσεις πανικού και οι αποφυγές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κρίσεις πανικού είναι προβλέψιμες και καθώς γνωρίζουμε ότι προκαλούνται κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με το συγκεκριμένο ερέθισμα/κατάσταση τι πιο λογικό από το να αποφεύγουμε την επαφή μας με αυτό. Βραχυπρόθεσμα αυτή η επιλογή λειτουργεί διότι πέφτει το άγχος και νιώθουμε καλύτερα. Μακροπρόθεσμα, όμως, η συνέπεια είναι να επιβεβαιωθεί το σώμα μας ότι το συγκεκριμένο ερέθισμα είναι πράγματι επικίνδυνο επομένως καλά έκανε που σήμανε συναγερμό.

Τα ακόλουθα σενάρια είναι πολύ συνηθισμένα:

• Να αναπτυχθεί μια φοβία η οποία να προκαλεί κρίσεις πανικού
• Να αναπτυχθεί μια φοβία η οποία να μην προκαλεί κρίσεις πανικού
• Να προκληθεί μια κρίση πανικού από την οποία να αναπτυχθεί μια φοβία
• Να προκληθεί μια κρίση πανικού από την οποία να μην αναπτυχθεί μια φοβία

Πως αντιμετωπίζονται;

Συνήθως, η αντιμετώπιση κάθε διαταραχής άγχους περιλαμβάνει την εκπαίδευση σε νέους και εξατομικευμένους τρόπους αντιμετώπισης των σκέψεων και των καταστάσεων που μας προκαλούν άγχος. Μαθαίνοντας πως σκεπτόμαστε, πως νιώθουμε, και πως πράττουμε όταν αγχωνόμαστε μπορούμε να μειώσουμε την έντασή τους ακόμη περισσότερο και να μάθει το σώμα μας ότι τελικά δεν απειλούμαστε οπότε δε χρειάζεται να ξεκινήσει το μηχανισμό φυγής/μάχης. Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης μιας φοβίας είναι η σταδιακή έκθεση στο ερέθισμα ή την κατάσταση που μας φοβίζει. Είναι πολύ φυσιολογικό να νιώθουμε την ανάγκη να αποφύγουμε την επαφή μας με αυτό το ερέθισμα, αυτό όμως θα επιβεβαιώσει στο σώμα σας ότι καλά έκανε που ενεργοποίησε το μηχανισμό άγχους. Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε απορία ή διευκρίνιση. Ελπίζω να βοήθησα! Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας και σας ευχαριστώ που μοιράζεστε την εμπειρία σας.

Ακούγεται πως οι κρίσεις πανικού που βιώσατε πριν από χρόνια άφησαν ένα αποτύπωμα, ακόμη κι αν δεν επαναλήφθηκαν με την ίδια ένταση. Το άγχος που νιώθετε πριν από κοινωνικές περιστάσεις ή σημαντικά ραντεβού φαίνεται να συνδέεται με μια βαθύτερη ανησυχία, ακόμα κι αν επιφανειακά είστε κοινωνικός και εξωστρεφής. Αυτή η αντίθεση, το να λειτουργείτε άνετα κοινωνικά, αλλά στη συνέχεια να χρειάζεστε απομόνωση, δεν είναι σπάνιo. Πολλοί άνθρωποι, ακόμα και οι πιο κοινωνικοί, αισθάνονται ότι η αλληλεπίδραση με άλλους είναι ενεργειακά απαιτητική και χρειάζονται χρόνο για επαναφό...ρτιση.

Ο υποθυρεοειδισμός και το Χασιμότο μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη διάθεση, την ενέργεια και τον τρόπο που το σώμα διαχειρίζεται το άγχος. Η σταθεροποίηση του βάρους και η σωστή διατροφή είναι πολύ σημαντικά, αλλά το ότι δεν γυμνάζεστε ίσως στερεί από τον οργανισμό σας μια φυσική διέξοδο για την ένταση που συσσωρεύεται. Η σωματική άσκηση δεν βοηθά μόνο σωματικά, αλλά έχει αποδειχθεί ότι μειώνει το άγχος και βοηθά στη ρύθμιση της διάθεσης, οπότε ίσως να ήταν χρήσιμο να βρείτε μια μορφή κίνησης που να σας ταιριάζει.

Το αίσθημα της απόστασης από τους ανθρώπους μετά από κοινωνικές επαφές μπορεί να οφείλεται στο ότι η αλληλεπίδραση απαιτεί περισσότερη ψυχική ενέργεια από όση φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Μπορεί να πρόκειται για μια εσωτερική ανάγκη να προστατευθείτε ή να διατηρήσετε έναν χώρο δικό σας, όπου δεν χρειάζεται να προσαρμόζεστε στις απαιτήσεις του κοινωνικού περιβάλλοντος. Αυτό δεν σημαίνει ότι "φοβάστε" τους ανθρώπους, αλλά ίσως ότι έχετε ανάγκη από μεγαλύτερη συναισθηματική αυτονομία.

Αν το άγχος πριν από κοινωνικές καταστάσεις είναι έντονο και περιοριστικό, ίσως αξίζει να το διερευνήσετε περαιτέρω με έναν ειδικό. Υπάρχουν τεχνικές που μπορούν να σας βοηθήσουν να το διαχειριστείτε καλύτερα, ώστε να μην αποτελεί πηγή δυσφορίας. Διάβασε περισσότερα