Είναι ασφαλές να παίρνω Tranxene και Serotyp μαζί με Aeroline και αλκοόλ;

Καλησπέρα σας! Εχω τρομακτικό άγχος για την μαμά μου ότι μπορεί να έχει άνοια.Θεώρησα ότι κάποια θέματα ήταν αρρυθμιστος θυρεοειδής αλλά η γιατρός είπε να την πάω σε νευρολογο να την δει.Απο παλια είχα αρρωστοφοβια και όταν έμαθα κάτι τέτοιο μπήκα στο ίντερνετ και διάβασα τα παντα για την άνοια και τρομοκρατηθηκα γιατί είδα πολλα κοινά.Αποφασίσαμε να περάσουν τα Χριστούγεννα και να παμε μετά για εξετάσεις.Εκείνη θεωρεί ότι είναι φυσιολογικό που ξεχνάει γιατί είναι 67 ετων,εγώ όμως που ζω μαζί της τρελαινομουν.Την παρακολουθουσα 24/7 και έκλαιγα αν έκανε κάποιο λάθος ή δεν θυμόταν και έτσι μοιραία την επηρέασα,ίσως, δεν ξέρω.Με τα πολλα πηγα σε ψυχίατρο και μου έγραψε ζαναξ των 0,5 2 την ημέρα.Μισο το πρωι, μισό το μεσημέρι κ 1 το βράδυ.Στις 13 πηρα το 1ο.Δεν εκανα πολυ σωστά την αγωγή γιατί μερικές φορές έπρεπε να οδηγήσω και δεν το έπαιρνα που μου είπε η γιατρός αλλά σήμερα, 5 μέρες μετά ακόμα με πιανω να παρακολουθω τα συμπτώματα της, να με πιανει πανικός,να ειμαι χάλια, να προσευχομαι συνέχεια.Τις προηγουμενες μέρες δεν ειχα τόσο θέμα όσο χθες το απόγευμα και σήμερα.Οταν το παιρνω νιώθω λίγο σαν πονοκεφαλο που μετά περνάει.Το θέμα είναι ότι ακόμα δεν φευγει πληρως το άγχος.Ειμαι ακόμα στρεσαρισμενη.15 μέρες μου έγραψε την αγωγή η ψυχίατρος,δεν θα έπρεπε στις 5 μέρες να ειμαι πιο ήρεμη;Πρώτη φορά που πηρα κάτι στην ζωή μου και νόμιζα ότι θα με πιασει.Η μαμά μου πια έχει άρνηση να παει για εξετάσεις και αυτό με αγχώνει ακόμα πιο πολυ.Τι να κάνω;Να εμπιστευτώ την αγωγή και καν την συνεχίσω μέχρι να κάνει τον κυκλο της ή πρεπει να παρω κάτι άλλο ίσως;

Ειμαι 38 χρονων περασα μια πολυ στρεσογονο κ ασχημη κατασταση τον Νοεμβριο αυτη καλλιεργηθηκε στο μυαλο μου ασχημα, αρχικα μου εκανε καποιες μικρες αρρυθμιες λογω στρες, μετα το παλευα, μετα τα χριστουγεννα πρεπει να κολλησα μια μικρη ιωση κ εκει αρχισε το μαρτυριο, ειχα εντονο πονο ψηλα στο στομαχι με σπασμους καθε πρωι κ εκανα εμετους χωρις να βγαζω φαγητο γτ δεν ετρωγα, εξετασεις παρα εξετασεις δεν εδειξαν τπτ, και κατεληξαν οι γιατροι σε σωματοποιημενο στρες, μου εδωσαν ζαναξ 0.50 για 10 μερες. 3 μερες εχει που τα παιρνω ακομα δεν πολυ τρωω τρωω ελαχιστα, κοιμαμαι ολη μερα, τα πρωινα σφιξιματα τεινουν να φευγουν, αλλα ειμαι πολυ αδυναμη, εχω χασει 12 κιλα, συν οτι φοβαμαι μην μου κανει εξαρτηση το ζαναξ η με 10 μερες δεν υπαρχει τετοιο θεμα?

Καλησπέρα Έπαιρνα για ένα χρόνο αντικαταθλιπτικά (σταμάτησα τον Αύγουστο) και για ένα χρόνο και τρεις μήνες ηρεμιστικα το βράδυ για τον ύπνο (αγχώδεις διαταραχή) Τα ηρεμιστικά τα σταμάτησα τον Νοέμβριο και παράλληλα ξεκίνησα ομοιοπαθητική. Από τότε που τα σταμάτησα όμως με τη βοήθεια ψυχιάτρου δεν έχω καταφέρει να κοιμηθώ συνεχόμενα ενώ κάθε μέρα ξυπνάω 2-3 φορές και δυσκολεύομαι να ξανακοιμηθω. Η διάθεση μου είναι πεσμένη, το ίδιο και η ενέργεια μου. Τι να κάνω;

Καλησπέρα είναι μόλις 18 χρονών κοπέλα και θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα που με έχουν τσακίσει κυριολεκτικά διότι χρειάζομαι μια επιπλέον βοήθεια. Εγώ σαν άνθρωπος είμαι αρκετά αγχωδης και ντροπαλός. Όλα ξεκίνησαν από το νηπιαγωγείο όταν δεν μπορούσα να μιλήσω μπροστά σε κόσμο. Αυτό συνεχίζεται έως και τώρα έχω έντονο άγχος ντρέπομαι με πιάνουν ταχυκαρδιες νευρικές κινήσεις και γενικότερα γίνομαι νευρική τύπου άμα αργήσει το λεωφορείο 5 λεπτά να πάρω όλη την οικογένεια μου τηλέφωνο τρέμοντας. Έχω σχέση εδώ και δύο χρόνια με ένα αγόρι που το αγαπάω πολύ υπήρχαν κάποιες δυσκολίες που με έκαναν να αγχωθω. Φέτος από το πολύ άγχος άρχισα να έχω άσχημες σκέψεις τύπου να προσεύχομαι κάθε βράδυ για να μην εμφανίσει κάποιος απο την οικογένεια μου καρκίνο ή και για εμενα που ψιλαφιζομουν συνέχεια μήπως και ρχω κάτι. Για ένα διάστημα ότι και να ακουμπούσα έπλενα συνεχώς τα χέρια μου σε σημείο να μου σκανε και φέτος μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό ότι είμαι ομοφυλοφιλη, κάτι το οποίο δεν είναι στα δικά μου μέτρα κάτι το οποίο δεν έχω σκεφτεί ποτέ και σιχαίνομαι. Μέχρι και σήμερα εδώ και ένα μήνα σκέφτομαι μονάχα αυτό με τρομερό άγχος ταχυκαρδιες τάσεις για εμετό είχα να φάω πολύ καιρό και το μόνο που έκανα ήταν να αναζηταω τι πάει λάθος. Τα αποτελέσματα έδειχναν ιδψ. Επίσης να σημειώσω ότι η σεξουαλικη ζωή με το αγόρι μου δεν έχει ολοκληρωθεί αλλά δεβ παύει να είναι ωραία και να την ευχαριστιεμαι επίσης κάτι άλλο που μπορεί να σχετίζεται είναι ότι έχω διαγνωστεί με θυροειδη χασιμοτο το οποίο έχω εδώ και δύο χρόνια να παρακολουθήσω. Κάμω σκέψεις οι οποίες δεν μου ταιριάζουν και μου καταστρέφουν την ζωή. Η περίοδος στης πανελλήνιες ήταν απαίσια όλο έκλαιγα και αγχωνομουν και σημείο να ξεχνάω ότι είχα μέσα στο μυαλό μου. Δεν ξέρω τι φταίει θα ήθελα πάρα πολύ να μου απαντήσετε για βοηθηθω δεν αντέχω άλλο έχω κουραστεί να μένω πίσω και στην σχέση μου με το αγόρι μου και στην ζωή μου. Σας παρακαλώ βοηθήστε με έχω κουραστεί

Καλημέρα σας. Κάνω υδαρείς κενώσεις μετά από κατανάλωση φρούτων , οσπρίων και γενικότερα φυτικών ινών . Καθαρές εικόνες της κολονοσκοπησης , γαστροσκοπησης (είχα το ελικοβακτηρίδιο το οποία εκκρίζωσα) , μαγνητικής και ορμονών.Δεν έχω πόνους κι είμαι 59 χρονων. Ελέγχω τα συμπτώματα με αποφυγή με αποφυγή των ινών αλλά αυτό είναι ελλιπής διατροφή. Αν έχετε την καλοσύνη πείτε μου την γνώμη σας. Ο Γαστρεντερολογος μου ,τον οποίο εκτιμώ μου είπε ότι είναι θέμα στρες.

Μασ παράτησε η μάνα μου πριν το καλοκαίρι κ έτσι εγώ φρόντιζα τα αδέρφια μ (17 είμαι).Με τα πολλά όμως μας φιλοξένησαν σε νοσοκομείο για 3μηνεσ μαζί με την γιαγιά που μας ανέλαβε γτ κ εμάς κ αυτήν μας εδιωξαν από τα σπίτια π μέναμε.Περασα γενικά δύσκολα αλλά όλα τα κρατούσα μέσα μου και συνεχίζω να τα κρατάω.Και το λοιπόν πριν 2 μήνες στο σχολείο με έπιασε μια ξαφνική ζαλάδα,κοκκίνισα κ ζεστάθηκα ξαφνικα.Φοβηθηκα και δεν ξανά πήγα σχολείο,όμως πριν 1 μήνα πήγα κ έκανα γενικές εξετάσεις,βγήκαν καθαρές κ απλα μ είπαν να παίρνω βιταμίνες κλπ.Και εννοείτε δεν σταμάτησα να αγχώνομαι.Να πω σε αυτό το σημείο πως το αγόρι μ είχε φύγει 2 μήνες ταξιδι κ σήμερα γύρισε,από την μία χαιρόμουν αλλά από την άλλη φοβόμουν μην πάθω κάτι.Εφτασε κ ηρθε να τον δω κ στα ξαφνικα δν ένιωθα το σώμα μ για κάποια λεπτά,ταχυπαλμιες γρήγορες κ η καρδιά να χτυπάει σαν τουμπερλεκι.Με πήρε κ πήγαμε βόλτα (μετά από 2 μήνες βγήκα από το σπίτι) και ηρέμησα κάπως.Ομως με κυριεύει συνεχώς ένα άγχος κ ένας φόβος μην μου συμβεί κάτι κακό.Τα συμπτώματα μου είναι:ταχυπαλμιες,πόνο στο στήθος,φόβος,άγχος,δυσπνοια,ημικρανίες/πονοκεφάλους,αϋπνίες (έτσι κ έτσι),ζαλάδες,ζεσταινομαι στα ξαφνικα κλπ.Δεν ξέρω αν όλα αυτά που πέρασα μ έπεσαν τώρα ψυχολογικά βαριά ή αν είναι κάτι άλλο πάντως φοβάμαι και δεν ξέρω πως να ανταπεξέλθω. ΥΓ1:πριν γυρίσει το αγόρι μ ήμουν 24/7 ξαπλωμένη κ όλη μέρα στο κινητό. ΥΓ2:πριν κτ μέρες με έπιασε κάτι σαν σπασμος και ένιωσα να τρέμω για δευτερόλεπτα κ με τρόμαξε ΥΓ3:έχω μια φίλη που είχε τα ίδια κ για 6μηνες φοβόταν μην πεθάνει κλπ. ΥΓ4:Ευχαριστώ που το διαβάσατε και ελπίζω να βρεθεί λύση γτ πραγματικά νιώθω χάλια με όλο αυτό κ συνεχώς με κυριεύει ένας φόβος για όλα!!

Καλησπερα , ήμαστε μισό χρόνο μαζί , και αποφασίσαμε να κάνουμε παιδί. Εν τελεί με το που έμαθα πτι είμαι έγκυος , φρικαρα, άρχισαν οι ανασφάλειες αν είναι σωστό επειδή ήμαστε λίγο καιρό μαζί, αν και ο σύντροφος μου είναι φουλ υποστηρικτικός , νιώθω ότι ίσως αλλάξει τη σχέση μας , πτι μπορεί να ήταν μια βιαστική απόφαση και χίλια δυο αρνητικά συναισθήματα.