Το xanax σε συνδυασμό με μαγνήσιο έχει αποτέλεσμα; Είναι κατάλληλο;

Καλησπέρα, Ειμαι 30 ετων. Εδώ και μερικές εβδομάδες έχω ένα πιάσιμο στη δεξιά ωμοπλάτη και την σπονδυλική στο ύψος της καρδιάς. Οταν ειμαι ξεκουραστος δε νιωθω κατι. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν κάνω βαριές δουλειές (δουλεύω σε εργοστάσιο και σηκώνω βαριά αντικείμενα). Επίσης από τότε που παρουσιάστηκε αυτό αισθάνομαι ότι κάτι πάει στραβά με την καρδιά μου. Αρκετές έκτακτες μέσα στη μέρα, αίσθημα φτερουγισματος, αίσθηση χτυπου της καρδιάς. Επίσης κάποια στιγμή όταν είχα ταχυπαλμια ένιωσα την καρδιά μου να σταματά και μετά να ξεκινά και πάλι, και είχα το χέρι μου στο στήθος οπότε όντως συνέβει. Έχω κάνει triplex καρδιάς και όλες τις εξετάσεις σε καρδιολόγο και όλα είναι καλά. Ο καρδιολόγος μου λέει ότι όλα είναι φυσιολογικα. Για το θέμα που έχω στην ωμοπλάτη μου έχει πει γιατρός μετά απ εξέταση ότι είναι μυοσκελετικο το θέμα. Αλλά όπως είπα από τότε που εμφανίστηκε αισθάνομαι περίεργα με την καρδιά μου, κατι το οποιο δεν εχω παρατηρησει πριν. Είναι η ιδέα μου λόγω άγχους; Ή όντως υπάρχει πρόβλημα;

Καλησπέρα σας.εδω και ενάμιση χρόνο ένιωθα δυσφορία όταν οδηγούσα σε δρόμους με ανηφόρα ένιωθα και λίγο άγχος.με την πάροδο του χρόνου χειροτέρεψα και ζαλιζόμουνα και στις ευθείες.να ξεκαθαρίσω ότι δεν φοβάμαι να οδηγήσω .την οδήγηση.το πάθαινα και στο λεωφορείο που οδηγούσε άλλος.πηγα στο γιατρό και μου έδωσε ribrain 12mg για κάποιες μέρες και είμαι τέλεια.η ερώτηση μου είναι η εξής μπορώ να παίρνω αυτό το χάπι από μόνη μου προληπτικά όταν θέλω να πάω κάπου μακριά ; για να αισθάνομαι συγουρια;

Ειμαι 16 χρόνων και εδώ και 2 μέρες έχω απώλεια όρεξης και δεν μπορώ γενικά να φάω. Νιώθω συνέχεια τάση για εμετό αλλά ποτε δεν κανω, το στομάχι μου ειναι καθημερινά σφιγμένο και ανακατεμένο χωρίς να έχω φάει κάτι. Επιπλέον νιώθω καθημερινά δύσπνοια. Ο γιατρός ειχε πει πως οφείλονται στο άγχος όλα τα συμπτώματα μου αλλά ακόμα όταν δεν ειμαι αγχωμένη το νιώθω.

Καλησπέρα έχω έντονο άγχος 3 μήνες και ένα μήνα πονοκέφαλο σαν πίεση στο μέτωπο , κάποιες φορές τρεμοπαίζει το μάτι η έχω μυική τάση σαν μυϊκούς σπασμούς σε πόδια χέρια κ μούδιασμα που μεταφέρεται αλλά σήμερα έχω κ στο πρόσωπο στα μάγουλα κοντά στο στομα . Όλα αυτά ξεκίνησαν μετά τη μείωση κ διακοπή του ζαναξ . Μπορεί να σχετίζεται με το άγχος που μου προκάλεσε κ αυτό ;

Καλησπέρα, έχει δύο μήνες που έχω ένα κόμπο στο λαιμό και κάποιες φορές βάρος στο στήθος, όχι συγκεκριμένες ώρες αλλά κάθε ημέρα έστω και λίγο. Πέρασα το καλοκαίρι ένα διάστημα με υπερβολικό άγχος και κρίσεις πανικού λόγω κάποιου δυσάρεστου γεγονότος και μόλις χαλάρωσα κάπως το αποφάσισα και ξεκίνησα ψυχοθεραπεία. Έχω πάει σε ΩΡΛ (χωρίς ευρήματα) και σε δύο γαστρεντερολογους, οι οποίοι μου είπαν πως μάλλον οφείλεται στο άγχος μου και δεν συνέστησαν γαστροσκόπηση προς το παρόν. Είχα πάρει για δύο εβδομάδες χάπια για το στομάχι χωρίς αποτέλεσμα. Ποια είναι η γνώμη σας; Είναι δυνατό να σωματοποιειται το άγχος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και μάλιστα να ξεσπάει εφόσον έχει περάσει η περίοδος του στρες και έχει χαλαρώσει το μυαλό; Ευχαριστώ!

Καλημέρα σας! Εδώ και λίγο καιρό με πιάνει άγχος όταν κάποιος από την οικογένεια μου τρώει, καθώς πιστεύω ότι υπάρχει πιθανότητα πνιγμού. Κάθε μέρα ξυπνάω και όταν βλέπω τους γονείς μου ή τα αδέλφια μου να καταναλώνουν κάποια τροφή με πιάνει τρομερό άγχος και πανικός μην πνίγουν. Δεν παθαίνω όμως το ιδιο με τον εαυτό μου. Έχω σκεφτεί ότι καλό θα ήταν να επισκεφτώ έναν ειδικό όπως ψυχολόγο αλλά δεν νιώθω καθόλου έτοιμη για αυτό. Υ.Γ. κανεις από τους κοντινούς μου ανθρώπους δεν ξέρει γιαυτο το θέμα καθώς θεωρώ ότι δεν θα αντιληφθούν την σοβαρότητα του θέματος και ότι με βασανίζει πραγματικά. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για κάθε απάντηση που θα πάρω.

Καλησπέρα. Έχω ξαναγράψει ερώτηση και όλοι οι ειδικοί μου προτείνατε να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία. Αυτό που δεν ανέφερα είναι ότι δοκίμασα τη ψυχοθεραπεία για πρώτη φορά πριν λίγους μήνες και δεν μου έκανε σχεδόν καθόλου καλό. Συγκεκριμένα έκανα συστημική ψυχοθεραπεία η οποία δεν μου ταίριαζε καθόλου τελικά. Επαναλαμβανόμουν συνεχώς, κουραζόμουν από το ποσό πολύ μιλούσα, η ψυχολόγος μου δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου και όταν μιλούσε μου έλεγε πράγματα τα οποία ήδη γνώριζα πάνω κάτω. Συνέχεια αναγκαζόμουν να μιλάω για τις κοινωνικές μου σχέσεις, το οποίο είχε ελάχιστη σχέση με τα πραγματικά μου προβλήματα τα οποία αφορούν το άγχος, κρίσεις πανικού, έλλειψη νοήματος, υπαρξιακό άγχος, δυσκολία στον ύπνο, και συνεχόμενο καταναγκαστικό πείραγμα του δέρματος (συγκεκριμένα στο κεφάλι μου). Ενώ της τα είχα αναφέρει αυτά, έγινε ελάχιστη προσπάθεια από μεριάς της να με βοηθήσει και να τα αναλύσουμε περισσότερο. Πιστεύω επίσης ότι θα με διευκόλυνε πάρα πολύ άμα έκανα ψυχοθεραπεία εξ αποστάσεως διαδικτυακά. Θα ήθελα να μάθω ποιο είδος ψυχοθεραπείας θα μου ταίριαζε περισσότερο.