Πώς ειδικός σε σεξουαλικές δυσλειτουργίες βοηθά ζευγάρι μετά από 8-10 χρόνια ψυχοθεραπείας;

Καλησπερα ...ημουν 6 χρονια με τον συντροφο μου εχουμε 4 ανηλικα παιδακια και ολα ηταν μια χαρα ειχαμε εντασεις φυσικα ειχαμε τσακομους τελευταια δεν του εδινα σημασια και πολυ ..αλλα οταν καθομασταν μαζι μιλουσαμε καναμε διαφορα το βραδυ του σαβατου ηταν ολα καλα το πρωι της κυριακης επιασα μηνυματα απο φιλη της αδερφης του και με χωρισε εδωσε το οριστικο τελος!! Εχει βγει μαζι της εχει κανει κατι μαζι της και μιλανε καθημερηνος ερχεται μενει εδω αλλα ειναι απομακρος δεν νιωθει λεει τιποτα πλεον για μενα πως γινεται να σταματανε τα συνεσθηματα απο την μια στιγμη στην αλλη;

Καλησπέρα σας, Έληξε η σχέση μ μετά από λάθη δικά μου που δεν μου συγχωρεί,ενώ μου λέει κατανοεί ότι δεν τ εκανα επίτηδες να πληγωθει.Μ είπε ότι του άλλαξαν τα αισθήματα μετά απ αυτό και δεν θέλει επαφή και επικοινωνία μαζί μ..τώρα είναι σε σχέση μετά απ 2 μήνες.Εγω έχω πάθει εμμονή, γίνεται να αλλάξουν έτσι τα συναισθήματα? Πρέπει να απευθυνθώ σε ειδικό? Να καταφέρω να διαχειριστώ αυτή τη σύγχυση?

Καλησπέρα σας. Η πρώην κοπέλα μου με χώρισε ξαφνικά, χωρίς σαφείς εξηγήσεις εδώ κι 6 μήνες, μετά από 3 χρόνια σχέσης, στην οποία ήμουν και παραμένω σε ένα βαθμό συναισθηματικά δεμένος μαζί της. Δε υπήρχε τρίτο πρόσωπο όπως μου ξεκαθάρισε η ίδια τότε. Ήταν μια σχέση με προοπτική συγκατοίκησης κι υπήρχε αμοιβαίο πάθος και θαυμασμός μέχρι την τελευταία στιγμή. Έπειτα από πολλές προσπάθειες επανασύνδεσης από πλευράς μου το πρώτο δίμηνο, με όλες τις καλές διαθέσεις, χωρίς εντάσεις και στην αναζήτησή μου να μάθω τι έφταιξε, δεν άλλαξε κάτι. Ενδεχομένως να πίεσα, άθελα μου, την κατάσταση τότε κι έκτοτε σταμάτησα την προσπάθεια εδώ και 3-4 μήνες κι άφησα το χρόνο να μας ηρεμήσει. Το θέμα είναι ότι η πρώην μου, όχι μόνο με απέρριψε παταγωδώς, αλλά ξεκίνησε να μου συμπεριφέρεται μετά τον χωρισμό με πολύ άσχημο τρόπο, σε βαθμό που πλέον αλλάζει πεζοδρόμιο όταν την συναντάω στο δρόμο και αυτή την στιγμή δεν θέλει να με βλέπει μπροστά της ούτε ζωγραφιστό, όπως ισχυρίζεται σε τρίτους. Όταν την ρώτησα με μήνυμα τον λόγο δεν μου απάντησε. Με έχει μπλοκάρει από παντού. Ενώ λίγο καιρό πριν με αφήσει, με δική της παρότρυνση ετοιμαζόμασταν για το επόμενο βήμα. Να σημειωθεί πως πριν την λήξη της σχέσης μας, δεν υπήρξαν από πλευράς μου κακοποιητικές συμπεριφορές ή απιστία. Μια μέρα, ενώ όλα βαίναν καλώς κι ήμασταν αγαπημένοι, απλά εξαφανίστηκε. Δεν μου είχε δείξει τέτοια δείγματα ποτέ τόσα χρόνια. Αυτό που με απασχολεί αυτή τη στιγμή, δεν είναι η επανασύνδεση προφανώς, διότι δείχνει την άρνησή της κατηγορηματικά και συμβιβάστηκα με αυτό θέλοντας και μη, και ξέρω ότι πρέπει να προχωρήσω. Με απασχολεί ο λόγος που άλλαξε τόσο γρήγορα συμπεριφορά απέναντι μου και με αντιμετωπίζει με απέχθεια και άχτι. Έχω συναισθήματα και την πονάω σαν άνθρωπο πρωτίστως. Η στάση της αυτή με διαλύει μέσα μου και στεναχωριέμαι. Θα ήθελα να έχουμε μια καλημέρα, αλλά αυτή η κατάσταση με τρομοκρατεί και την φοβάμαι πια. Μπορώ να κάνω κάτι αυτή την στιγμή για να αλλάξει συμπεριφορά απέναντί μου? Τι γνώμη έχετε?

Έχω σχέση 4 χρόνια τώρα είμαι στην ηλικία των 22 ετων..περναω πολύ καλά με την σχέση μου αλλά αυτόν τον καιρό νιώθω σαν να εχω ξενερώσει λίγο και δε ξέρω τι νιώθω αλλά με εκνευρίζει πολλές φορές σε πράγματα που συμβαίνουν, δεν τσακωνόμαστε παρόλα αυτά γιατί δεν είναι κανένα σοβαρός λόγος είναι ο μικροπράγματα αλλά νιώθω ότι δεν είναι αυτό που θελω διότι είναι και αυτός 21 χρονών και ειναι λίγο ανωριμος και θέλω στη ζωή μου κάτι λίγο πιο ώριμο.. δεν είναι ότι εγώ είμαι ώριμος χαρακτήρας αλλά απλά θέλω η σχέση μου να μην σκέφτεται σαν να είναι 18 χρονών... επίσης νιώθει πολλά για εμένα εκείνος και νιώθω μια πίεση ψυχική με αυτο γιατί δεν μπορώ να ανταποδώσω (πάλια μπορούσα) αλλά π.χ πήγαμε ένα 3ημερο μαζί μετά από αρκετή πίεση να βρω χρόνο και ανυπομονούσα να έρθει η Δευτέρα να φύγουμε..και ας περνούσαμε καλά απλά πνίγομαι δε ξέρω , δεν με πιέζει για τπτ όταν είμαστε από κοντά απλά δεν νιωθουμε τα ίδια και νιώθω ότι πνίγομαι μέσα στην σχέση μας επδ δεν νιώθω ότι νιώθει και θέλει εννοείται να του δώσω σε νοιαξιμο ότι μου δίνει..

Γεια σας. Μετά από 6 μήνες σχέσης, ήρθε η εγκυμοσύνη. Σε λίγο κλείνω το πρώτο τρίμηνο. Ο σύντροφος μου έχει βγει πολύ πρόσφατα από έναν γάμο και έχει ένα παιδάκι 5μιση ετών. Συζητήσαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε οικογένεια. Εχω προβληματισμούς έντονους σχετικά με το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα. Από τη μια ο λίγος καιρός της σχέσης μας, από την άλλη ο προηγούμενος γάμος και το πρόσφατο διαζύγιο του και το γεγονός πως αισθάνομαι ότι η πρώην συζυγος του με πρόφαση το παιδί θα δημιουργεί συνεχώς προβλήματα, έχω έντονες ανησυχίες για την εξέλιξη τη δίκη μας. Φοβάμαι μήπως δεν μπορέσουμε να κρατήσουμε την οικογένεια που πάμε να δημιουργήσουμε. Σκέφτηκα να πάμε σε έναν σύμβουλο ψυχικής υγείας να συζητήσουμε μαζί του και να εκφράσουμε και οι δύο τις ανησυχίες μας. Είναι θετικός σε αυτό. Τί πιστεύετε πως θα ήταν σωστότερο στην περίπτωση μας;

Καλησπέρα, Έχω μια κόρη 20 ετών φοιτήτρια, η οποία όταν είναι σε σχέση, η σχέση γίνεται εξάρτηση. Στην παιδική ηλικία του παιδιού δεν υπάρχει εγκατάλειψη, και εγώ αλλά και ο σύζυγό μου ήμασταν και ήμαστε πάντα κοντά στο παιδί με πολύ αγάπη και στοργή. Δεν ξέρω πως να τη βοηθήσω. Τι να κάνω;

Καλησπέρα θέλω να σας διηγηθώ τι ακριβώς έχω βιώσει, μόλις είχα βγει από μια μακροχρόνια σχέση 9 ετών πολύ απογοητευμένος από την ζω ίσα που καταφέρνω να σταθώ στα πόδια μου περνάει ο καιρός περίπου ένα χρόνο μετά γνωρίζω μια κοπέλα 24 χρόνων απογοητευμένη από προηγούμενες σχέσεις και εμπειρίες ταυτόχρονα πονεμένη από τα τόσα άσχημα που είχε βιώσει όπως έλεγε, με ακολουθείσε και συγκατοικίσαμε προέκυψε εγκυμοσύνη μετά από 4 μήνες μόλις ήρθε στη ζωή το μωρό άλλαξε πολύ η συμπεριφορά της τραβήχτηκε ήθελε να κοιμάται μόνη χωρίσαμε κρεβάτια πολύ σπάνια είχαμε επαφές σαν ζευγάρι με αποτέλεσμα να είχαμε 15 φορές επαφή το χρόνο όλο αυτό είναι φυσιολογικό? Για μένα δεν είναι και και ρωτάω ξανά και ξανά αν σου έχει τελειώσει απλά πρέπει να το πεις έχω άδικο?