περνώ ατικαταθλιτικα εδώ και δυο 15 μέρες και δεν έχω δει διαφορά είμαι πιο χάλια

Καλησπέρα σας είμαι 22 και νιώθω ότι μεγαλώνω αρκετά γρήγορα ενώ ακομα νιωθω λες και είμαι 18 19 , ίσως να ακούγεται αστείο αλλά νιώθω ότι χάνω την 20ετια μου δεν κάνω τίποτα δεν σπούδασα τπτ απλά δουλεύω, μενω μόνη μου μακριά από την οικογένεια μου, δεν έχω κάποιον δίπλα ή έχω αρκετούς απλά δεν τους νιώθω δίπλα μου είναι στιγμές που θέλω να μιλήσω αλλά ίσως τους κουράζω να λέω συνέχεια τα ίδια επισης φοβάμαι κιόλας να κάνω κάτι καινούργιο δυσκολεύομαι να πάρω και την παραμικρή απόφαση για το οτιδήποτε και υπάρχουν μέρες που τα βλέπω όλα μαύρα, έχω νεύρα κάποιες μέρες και νευριάζω εύκολα στην δουλειά μου περνάω απλά μια φάση και θα περάσει; Η θα βυθιστώ και άλλο όσο περνάνε τα χρονια με απελπισία ότι μεγαλώνω, ότι θα χάσω τους γονείς μου, και ότι δεν πέρασα αρκετές στιγμές μαζί τους επειδή έφυγα από το σπίτι μου πολύ νωρίς είναι φυσιολογικός ο τρόπος σκέψεις μου;

Ήμουν για αρκετό διάστημα σε ένα πολύ κακο σημείο κλεισμένη στο εαυτό μου αποκομμένη χωρίς να μπορώ να μεταδώσω καμία πληροφορία άλλαξα πορεία όσων αφορά το τι θέλω να κάνω από θεμα σκοπού και επαγγελματικού προσανατολισμού και το μεσοδιάστημα ήταν πολύ δύσκολο στο να ξεκολλησω και να πιστεψω σε μενα..εφυγα εθελοντισμό για να ξυπνησω να παρακινηθώ και να με ξαναβρώ εν μέρη έπιασε μετά από διάστημα 4μηνων αν όχι παραπάνω ενιωσα αυτή τη σιγουριά που μου έλειπε.αλλά μου λείπει αυτή η ισορροπία για να κρατήσω αυτό το μετρο.όποτε κάνω μια αρνητική σκέψη για κάτι παντελώς ασήμαντο χανω τη μπάλα κ πέφτω στο αρχικό σημείο αμφισβήτησης και κατωτερότητας μου δε μπορώ ή δε το διαχειρίζομαι.θέλω να βρω μια μέση λύση προκειμένου να μη πέφτω απ οτιδηποτε μικρό που μπορεί να με ενοχλεί ή να μου κλωτσάει και έτσι να με κάνω να νιώθω λιγότερη.

Νιώθω πολύ λυπημένος και μόνος

Ο αδερφός μου μένει στο εξωτικό εδώ και 9 χρόνια τα πρώτα 5 χρόνια ήταν μια χαρά μετά μετά έπαθε ψυχωτικό επεισόδιο πήρε την αγωγη που του είπε ο ψυχολόγος και εδώ και 1 χρόνο δεν θέλει κανέναν ούτε τους γονείς μου ούτε εμένα ούτε τους φίλους του έχουμε πάει εκει να τον δούμε και δεν μας έχει δεχτεί μας έχει διώξει στην δουλειά του πηγενει κανονικα απλά δεν θέλει να έχει επαφές με κανένα είναι 29 χρόνων τώρα μένει στο εξωτερικό και δεν ξέρουμε πως να τον βοηθήσουμε δεν δέχετε καν να μας μιλήσει δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε ??

Ο στομαχόπονος συνδέεται με τα αντικαταθληπτικά χάπια; Περνά ο πόνος με την πάροδο του χρόνου ή είναι μια παρενέργεια φαρμάκου που χρειάζεται τροποποίηση;

Με έχει πιάσει κατάθλιψη εδώ και ενάμιση μήνα παίρνω φαρμακευτική αγωγή όμως παρουσιάστηκε και ένα θέμα με τον θυρεοειδή μου έχει φτάσει η TSH 4,17. Παίρνω χαπακι εδώ και τέσσερις ημέρες Τ4 88. Θέλω να ρωτήσω παίζει αυτό ρόλο στην κατάθλιψη;

Πιστεύω ότι έχω εργασιακή κατάθλιψη. Ενώ μαρεσει η δουλειά μου, δεν θέλω να πηγαίνω στο γραφείο λόγω μπουλινγκ που γίνεται από τον εργοδότη μου. Υπαρχει κάποιος γιατρός γνωστής της συγκεκριμένης ασθένειας;