Πώς να αντιμετωπίσω τον σύζυγό μου που με αποθαρρύνει ψυχολογικά και δεν αλλάζει τίποτα στη ζωή του;

Καλημέρα θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι φυσιολογική η αντίδραση μου στον θάνατο της μητέρας μου .Την έχασα πριν 3 μήνες και δεν έχω βιώσει το πένθος όπως διαβάζω με τα στάδια .Ήμουν δεμένη πολύ .της είχα αδυναμία και λόγω της δουλειάς μου ( νοσηλεύτρια) οποτε χρειάστηκε ιατρό αναλάμβανα να την πάρω και να πηγαίνουμε.και την αποχωρίστηκαν λόγω προβλημάτων υγείας ενώ ήταν 1 μήνα στο νοσοκομείο.Νιωθω ενοχικά γιατί δεν έκλαψα πολύ δεν την αναζητώ συχνά.Εκανα μικρά ξεσπασματα με αφορμή ρούχα φωτογραφίες και αλλά .Τι μου συμβαίνει;

Καλησπέρα σας. Γενικά το τελευταίο διάστημα υπάρχει μεγάλη απογοήτευση στην ζωή μου ενώ θα έπρεπε ν είναι γεμάτη χαρές. Έχω δίπλα μου έναν υπέροχο άνθρωπο που με στηρίζει στα πάντα, σε λίγο διάστημα θα μπούμε στο σπίτι μας, Νοέμβρη θα γίνει κ ο γαμος μας. Έχω άσχημα βιώματα από τα 14 μου είτε σχετικά με την διατροφή και τα κιλά μού (ήμουν πολύ καλά για την ηλικία μου απλά έχω πιο μεσογειακό σωματότυπο, και υπήρχε η σύγκριση).. Υπήρξαν πολλές προσπάθειες με διατροφολόγους αρχικά χωρίς να χρειάζεται, στην πορεία επειδή με φτάσανε στο σημείο να το χρειάζομαι. Έχω φτάσει τα 24 χρόνια της ζωής μου έχοντας τύψεις για το πώς εξελίσσεται το σώμα μου, και απίστευτα νεύρα που έδεινα βαρύτητα τότε στα λόγια τους, και τους επέτρεψα να με μειώσουν τόσο ψυχολογικά, και σωματικά. Έγιναν και δύο προσπάθειες με ψυχολόγους όταν αντιλήφθηκα ότι έχω καταντήσει ψυχικά άρρωστη. Στην πρώτη δυστυχώς σταμάτησα διότι εγώ δεν ένιωθα ότι μπορεί να υπάρξει σωστή σύνδεση, ώστε να ανοιχτω και να εμπιστευτώ πλήρως. Στην δεύτερη ξεκίνησε να υπάρχει μια σύνδεση και κατανόηση. Βασικά ένιωθα ότι με άκουγε πραγματικά κ δεν προσπαθούσε απλά να συμβουλέψει. Αλλά συνέβη ένα συμβάν οικονομικής φύσεως και αναγκάστηκα να σταματήσω προσωρινά. Παρόλα αυτά προσπάθησα να βρω motivation σε πολλά πράγματα. Αλλά κάθε φορά δημιουργούνταν μια ελπίδα, και ερχόταν η ηττοπάθεια της αποτυχίας από την ενδεχόμενη προσπάθεια που θα ξανά ξεκινούσε. Νιώθω γενικά πνιγμένη στο σύνολο, εδω έχω αναφέρει μόνο το διατροφικό κομμάτι, και υπάρχουν ώρες που ειλικρινά νιώθω ότι θέλω να τελειώσει εντελώς αυτό που νιώθω. Σαν να μην έχω άλλη δύναμη να συνεχίσω. Όχι την προσπάθεια για βελτίωση. Την προσπάθεια για ζωή γενικότερα. Συνεχίζω και σε δεύτερο λόγω οριων λεξεων

Παίρνω το xanax εδώ και 13 μήνες μετά την απώλεια του παιδιού μου σε ηλικία 23 ετών ο ξαφνικός θάνατος μου δημιούργησε πρόβλημα με κρίση πανικού με ταχυπαλμια υψηλής πίεση και πολλά άλλα δεν ξέρω αν μπορώ να το σταματήσω με βοηθά πολύ να είμαι ήρεμη είμαι 46 χρον παίρνω το μισό από τα 5m

Παρουσιάζω όλα τα συμπτώματα από τα οποία χαρακτηρίζεται η κατάθλιψη .Παίρνω ένα ζολώφτ των 100 mg ,αλλά δεν βλέπω βελτίωση. Βρίσκομαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση .Πως μπορώ να βοηθηθώ

Καλησπέρα σας. Εδώ και 21 χρόνια νοσω από σκλήρυνση κατά πλάκας. Είμαι σε πάρα πολύ κατάσταση . Τώρα τελευταία όμως νοιωθω πολύ μοναξιά και ίσως να την επιδιώκω εγώ η ίδια. Έχω αρχίσει και πίνω ,όχι κάθε ημέρα βέβαια. Κάνω τη θεραπεία μου ,ενέσιμη. Δουλεύω σαν φροντιστήρια ηλικιωμένης εδώ και 4 χρόνια. Μήπως αυτό με επηρεάζει? Απαντήστε μου σας παρακαλώ πολύ

Χρόνια αϋπνία και κατάθλιψη. Παίρνω ψυχοφαρμακα στην αρχή με πιάνουν σε ένα μήνα εξασθενει η δράση τους άσε τα σεξουαλικα προβλήματα..

Καλησπέρα ...έχω βρεθεί με ανεπάρκεια d3 στο 5 ,b12 στα 200 και φεριττινης 5 έκανα τρίμηνη θεραπεία και χρειάστηκε από την εξάντληση να ξεκινήσω κ το αντικαταθλιπτικό zoloft των 50...να σημειώσω ότι ήμουν παρθένος οργανισμός δεν έπινα ούτε χάπια ούτε βιταμίνες...η ερώτηση μου είναι η εξής..η τρίμηνη θεραπεία με τις βιταμινες έχει τελειώσει ...επανεξέταση δεν έχω κάνει...υπάρχει περίπτωση να μην έχουν αναιβει οι βιταμίνες μου??και αν μπορώ να πιω μαγνήσιο μαζί με το αντικαταθλιπτικό zoloft??γιατί τα βράδυα έχω έντονο πόνο στα πόδια κ κράμπες...ευχαριστώ θα εκτιμούσα μια τοποθέτηση από τους γιατρούς ..