Μειωμένη όρεξη για χόμπι, νεύρα, αϋπνίες και προτίμηση για ζώα στα 33 μου

Καλησπέρα το lodose θεωρείται ακίνδυνο αντικαταθλιπτικό στην εγκυμοσύνης;

Θα ηθελα πολύ να ξεκινήσω με το …βοήθεια .. Πραγματικά θέλω τη βοήθεια σας σας θερμοπαρακαλώ. Έχω κλειστεί στο σπιτι εδώ και 14 μήνες . Βγήκα υποχρεωτικά 4-5 φορές . Δεν θέλω δεν με ενδιαφέρει πια να πάω πουθενά . Είμαι γεμάτη από ωραια και φανταστική ζωή που έζησα. Όμως είμαι ακόμη 60. Πήγα σε ψυχίατρο , πήραμε φάρμακα . Τα αλλάξαμε κλπ . Τίποτε δεν με βοηθά . Ύπνος μηδέν μόνο με χαπάκια. Οι δικοί μου δεν με αναγνωρίζουν πια. Έπαιζα μουσική , έγραφα, τραγουδούσα , χόρευα . Ημκουν η χαρά της παρέας . Τώρα τίποτε και κανένας . Μόνο μελαγχολία και ένα βαθούλωμα στον καναπέ .Λένε ότι είμαι όμορφη και πνευματώδης γυναίκα με φοβερεσ γνώσεις και σπουδές. αλλά αυτά δεν τα βρίσκω πια πουθενά . Μου τα κλέψανε κι αυτά . Εκτιμώ κάθε βοήθεια σας . Ναστε καλά 🙏🙏🙏🙏🙏

Σχιζοφρενεια καταθλιψη πώς περνάει

Γειά σας. Κάποιες καταστάσεις που με ταλαιπωρούσαν από την παιδική μου ηλικία, (π.χ. σχολικός εκφοβισμός και αποκλεισμός) μου δημιούργησαν κάποιες ανασφάλειες οι οποίες με την σειρά τους με έφερναν σε ένα σημείο αυτή την στιγμή να είμαι παντελώς μόνος. Μόνος και από πλευράς ερωτικής σχέσης και από πλευράς φίλων και παρέας. Μέχρι πρότινος πίστευα πως μπορώ να το διαχειριστώ, όμως όσο περνάει όλο και λιγοστεύουν τα πράγματα που με ευχαριστούν και με κάνουν να το ξεχνάω. Όλα μου τα ενδιαφέροντα αρχίζουν και απομυθοποιούνται στην σκέψη μου βλέποντας τους άλλους να τα απολαμβάνουν με παρέα και εγώ μόνος. Μήπως βρίσκομαι στα πρόθυρα κατάθλιψης;;; Σε κάθε περίπτωση η κατάστασή μου χρήζει αντιμετώπισης από επαγγελματία ψυχικής υγείας;;;

Καλησπερα. Έχω ένα θέμα που με βασανίζει. Μετα το θάνατο των γονιών μου, παρουσίασα καταθλιψη. Επαιρνα χρόνια φαρμακευτική αγωγή.Εδώ και ένα χρόνο τη σταμάτησα την αγωγή. Τελευταία κατα περιόδους έχω νεύρα. Η γιατρός αποκλείει το σενάριο καταθλιψης. Έχω κάνει συζητήσεις και με ψυχολόγους. Τίποτα... Καμία γνώμη???

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΤ ΟΙΚΩΝ, ΕΧΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΗ (Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ 47 ΕΤΩΝ Α" ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΣΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ )

Έχω κλειστεί στο εαυτό μου νιώθω αβολα αμήχανα δε μπορώ να επικοινωνήσω ούτε τα βασικά σέρνομαι το τελευταίο καιρό με έχω ξαναβάλει στη θέση αυτή είναι σαν να υπάρχω χωρίς να ζω σε κανονική συνθήκη είμαι πολύ ανοιχτή κοινωνική με το οποίο κ εύστροφη σ αυτή τη φαση μέχρι κ με φιλικά προσωπα έχω γίνει γνωστή μου έρχονται να μου πούνε μας λειπεις κλπ αλλά αυτό δε μου αλλάζει κάτι ίσως νιώθω κ χειροτερα αν κ το βρίσκω τρυφερό έχω βαρεθεί να με βάζω σε αυτό..τώρα μιας κ νιώθω δε μπορώ να επικοινωνήσω πρακτικά το χω ρίξει στα βιβλία πράγμα που θεωρώ Λαθος αλλά δε ξέρω τι να κάνω..πράγματα που κάνα τρομερα τώρα τα κάνω αισχος..από υπόδειγμα περίγελος στο όντως κ το ξέρω κ γώ γιατί έχω ζήσει κ στα δυο..έκανα ψυχοθεραπεία χρόνια βοηθήθηκα επειτα είδα ότι δε θα μπορούσα να μαθω κάτι παραπάνω όποτε διακόψαμε κ πηγα σε νέο άτομο με το οποίο έχω κάνει 7συνεδριες αλλά δε έχω μάθει κάτι καινούργιο για μενα δε ενιωσα καλύτερα ούτε νιωθω να χω βοηθηθεί ίσως έχω προβληματιστει..τι λέτε να εμπιστευτώ τη διαδικασία μαι δω κ ας μη αλλάζει τίποτα;κ αυτό με τα βιβλία είναι κακο;ή λαθος προσεγγιση μιας κ κανονικά δε θα αποτελούσε ρουτινα μου αλλά από κει που μίλαγα με 15ατομα κ είχα βαθιά επικοινωνία τώρα οποίος κ να ναι μπροστά μου νιώθω αμήχανα αβολα κ βγαζω κάτι πολύ θαμπο