Δεν μπορώ να χαρώ τίποτα πια,παθαίνω κρίσεις άγχους, και πανικού. Όλα αυτά μετά τον θάνατο της Μητέρας μου

Καλησπέρα. Γενικά θυμάμαι τον εαυτό μου από ανέκαθεν ναι υπεραναλυει τα πάντα. Λόγω κάποιων προβλημάτων υγείας όχι τόσο σοβαρών τον ταιλευταιο χρόνο όλως και μιάς προβληματικής σχέσης άρχισα να αγχώνομαι. Τελικά επήλθε χωρισμός με αυτό του πρόσωπο γεγονός που το πήρα πολύ χαλαρά στην αρχή. Μετά όμως όταν έμαθα ότι ο άνθρωπος αυτός έχει συνάψει σχέση νομίζω πως έκανε μπαμ το άγχος που νόμιζα ό,τι δεν είχα. Αποτι κατάλαβα ήταν υποδωριο όλο αυτο. Δεν έχω κάποιο σημαντικό πρόβλημα στην καθημερινότητα μου προς το παρόν αλλά νιώθω λίγο συνέχεια να είμαι στην τσίτα. Επίσημα για κάποιο λόγο με αγχώνει τό αμάξι πλέον.

Καλησπερα σας, το τελευταίο χρόνο πάσχω από εναλλαγές διάθεσης . Η ομιλία είναι πολύ αυξημένη σκέφτομαι παρά πολλά πράγματα μαζί , λέω ότι θα κάνω πολλά πράγματα μετά δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα κάποιες μέρες κοιμαμαι σχεδόν όλη μέρα, αλλάζω απόψεις πολύ συχνά γενικά έχω μια αστάθεια. Σε τι μπορεί να οφείλεται;

Εδω κ μήνες κάθε μερα κλαίω 3,4 ώρες δυσκολεύομαι να φάω βάζω ένα πιάτο από το πρωί και με το πιρούνι μέχρι το βράδυ με ταΐζω μη πάθω κάτι,ζω μόνη δεν έχω ποιότητα ύπνου, την εμφάνιση μου ακόμα την προσέχω ευτυχώς, έχω ταχυκαρδία συνέχεια

Πως θα καταλάβω αν έχω κατάθλιψη;;

Πριν λίγες μέρες έπειτα από αυτοικανοποίηση έτρωγα διάβαζα κάτι στο κιν κ έκανε ένα τσάφ στο κεφάλι μου σαν ασφάλεια που μου προκάλεσε μια μικρή δυσφορία έντονη αλλά για λίγο π συνοδεύτηκε από φόβο. Προσπάθησα να το προσπεράσω και έπεσα για ύπνο. Το πρωί π ξύπνησα είχα έντονο φόβο οτι μετά το χτεσινό γεγονός απλά άρχισα να τρελαίνομαι και το σκεφτόμουν συνέχεια. Ήμουν στη τσίτα και σκεφτόμουν τί μπορεί να είναι, μήπως έτσι ξεκινάει κάποιος να τρελαίνεται. Εντωμεταξύ πριν ένα περίπου μήνα είχα έντονο άγχος από έναν πρησμένο αδένα που τελικά υποχώρησε και λίγες μέρες μετά μια άφτρα μου προκαλούσε δυσφορία οτι μπορεί να ήταν μέχρι και HPV από μια περασμένη ελεύθερη σχέση 2+ χρόνια πριν Αυτό που περνάω τις τελευταίες μέρες όμως μ έχει σπάσει γτ είναι εντός του κεφαλιού μου και δεν ξέρω αν μπορεί να το διαγνώσει καποιος. Δυσκολεύομαι να κάνω πράγματα και να σκεφτώ ελεύθερα από φόβο μη τρελαθώ, ξυπνάω τα βράδια και το σκέφτομαι μέχρι να ξανακοιμηθώ, είχα ταχυκαρδίες και ένταση του τύπου επαγρύπνησης για κτ π θα μ έφερνε σε αμηχανία κ δυσφορία. Ειδικά μέχρι σήμερα αισθάνομαι κενός. Νιώθω ανακούφιση όταν αυτοικανοποιούμαι και προσπαθώ να το αποφύγω για να μη γίνει ανάγκη και συνηθίσω έτσι τον οργανισμό μου. Εκτός από αυτό όμως ΔΕΝ νιώθω τίποτα. Δεν είναι οτι νιώθω άσχημα ή απογοητευμένος ή καταθλιπτικά. Το αντίθετο, θέλω να κάνω πράγματα, στο τηλέφωνο όταν μιλάω κάνω και πλάκα αυθόρμητα ΑΛΛΑ όταν γελάω αυθόρμητα δε νιώθω την ικανοποίηση ξέρετε εκείνο το αίσθημα το έντονο που ένιωθα, δε μπορώ να στεναχωρηθώ, δε μπορώ να φοβηθώ ιδιαίτερα, αισθάνομαι έναν πόνο πίσω από τα αυτιά σα πίεση σα κάτι να μπλοκάρει το συναίσθημα. Τώρα που έγραψα αυτά δάκρυσα λίγο αλλά ο οργανισμός μου το σταμάτησε αμέσως. Γενικά όσο επιδίωκα να κάνω πράγματα αυτές τις μέρες ήταν ευχάριστο και το επιδίωκα και ξεχνιόμουν αλλά δεν είδα αλλαγή στα συναισθήματα που δεν νιώθω και την ευχαρίστηση που δεν παίρνω. Πχ ξύπναγα το πρωί και έλεγα πόσο τυχερός είμαι σαν άνθρωπος, ή κάτι π πρμν να κανω

Δεν έχω όρεξη για τίποτα βαριέμαι συνεχώς τα πάντα νιώθω συνέχεια κουρασμένος, τι μπορεί να μου συμβαίνει?

Καλησπέρα σας, είμαι μητερα ενος αγοριου 7 χρονών και εργαζομαι στον τομεα της υγειας. Τον τελευταίο καιρό έχω συνεχώς αίσθημα άγχους, δεν έχω διάθεση για δραστηριότητες, έχω πάρει βάρος και στην προσπάθεια να χάσω πέρνω και αλλό, και είμαι ιδιαίτερα ευσηγκινητη και παράλληλα έχω πολύ συχνα νέυρα. Γενικά δεν είμαι ο εαυτός μου. Δεν μπορώ να εντοίσω ποιο είναι το προβλημά μου γιατί η οικογενειακή ζωή μου αλλά και η επαγγελματική είναι μαλλόν καλή. Τι μπορώ να κάνω Ευχαριστώ