Σοβαρό άγχος στα 17 με ταχυκαρδίες, μούδιασμα και εφιάλτες - χρειάζομαι βοήθεια;

Καρκίνος 2 χρόνια πόνους μάχη χειρουργείο και τώρα δύσκολη αποκατάσταση έχει 2 μήνες και δεν βλέπω διάφορα η πόνοι δεν μπορώ να φάω μόλις φάω πρηζομαι έστω και λίγο δεν βλέπω να επανέρχομαι να ξανά δουλεψω και άρχισα να τα βλέπω όλα μαύρα και τσου κρίση άγχους από εκεί που είχα ψυχολογία δεν φοβήθηκα τον καρκίνο 2' χρόνια όλα πήγαν καλά μιλάμε για θαύμα.. στην αποκατάσταση κοντεύω να καταρευψω και άρχισα να περνώ ζαναχ για να ηρεμώ..... γιατί αλλιώς νιοθω χαλιά κρίση άγχους πατήματα και άρχισα τάσης Αυτοκτονίας....τώρα τι κάνω .

Υπάρχει περίπτωση οι πόνοι στην καρδιά και τα φτερουγίσματα να οφείλονται σε άγχος; Παιρνω αντικαταθλιπτικά και έχω συμπτώματα άγχους αρκετά συχνά. Είμαι άντρας 21 ετών

Καλησπέρα σας είμαι 18 χρόνων και έχει λίγες μέρες αισθάνομαι ότι μου έρχεται εμετός χωρίς λόγο σαν κάτι να με ενοχλεί. Γενικά είμαι αρκετά αγχωμένος θα μπορούσε να είναι από άγχος ;;;

Καλησπέρα σας έχει από χθες που με πιάνει μια δύσπνοια αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αν οφείλεται σε άγχος ή σε κάτι άλλο... Και δεν ξέρω σε ποιον γιατρό να απευθυνθώ ...

Γεια σας.. Νιώθω συνέχεια σε εγρήγορση κι αποκτώ κάθε λίγο νέα φοβία. Οι παλμοί και η πίεση είναι το νέο μου πρόβλημα. Από το Μάιο έχω πάει σε παθολόγο, ΩΡΛ, οφθαλμίατρο, ορθοπεδικό, ενδοκρινολόγο, νευρολόγο, κανείς δεν έχει βρει γιατί έχω ζαλάδες και θολούρα στα μάτια. Μαγνητικές εγκεφάλου και αυχένα, καθαρές. Μόνο ευθειασμό βρήκαν. Πήγα και σε καρδιολόγο. Μου μέτρησε και πίεση ξαπλωμένη 11 και 7 και με το που με σήκωσε όρθια παλι κ ήταν το ίδιο. Στο σπίτι όμως που τη μετράω λέει πάντα ή 10 και 7 ή 9 και 6. Έβαλα χόλτερ γιατί ένιωθα έκτακτες και σκέφτηκα μήπως έφταιγε αυτό. Η απάντηση του χόλτερ έλεγε: "Βασικός Ρυθμός φλεβοκομβικος με διακύμανση της ΚΣ από 52 μέχρι 154 π/λ και μέση ΚΣ 78 π/λ. Σημειώνεται η ύπαρξη εκσεσημασμένης αναπνευστικής αρρυθμίας. Παρατηρήθηκαν σπάνιες υπερκοιλιακές έκτακτες συστολές μονήρεις. Παραιτήθηκαν μόνο 5 συνολικά κοιλιακές συστολές μονήρεις. Παρατηρήθηκαν 35 επεισόδια φλεβοκομβικής ταχυκαρδίες με ΚΣ άνω των 100 π/λ." Την ημέρα που το βάλαμε βρισκόμουν υπό αγωγή με νεφελοποιητή με Aerolin, Pulmicort & Atrovent και ήμουν στην 1η ημέρα περιόδου. Η γιατρός μου είπε ότι δεν ανησυχεί κ ότι έχω μάλλον άγχος αλλά αν θέλω να μου δώσει χαπακι για να πέφτουν οι παλμοί. Τελικά, είπαμε να επαναλάβουμε το χόλτερ. Εγώ όμως έχω φοβηθεί. Χθες δεν κοιμήθηκα. Ήμουν με το οξυμετρο στο χέρι κ μετρούσα τους παλμούς. Ένιωθα την καρδιά μου στο μαξιλάρι. Όταν ηρεμώ πέφτουν κάπου στους 65-70 και αμέσως μόλις σηκωθώ όρθια εκτοξεύονται πάνω από 100. Χθες περπάτησα για τη δουλειά 5 λεπτά με τα πόδια κ τους μέτρησα όταν έφτασα στη δουλειά και ήταν 135. Είμαι 31 ετών, 1,60 και 68 κιλά. Δε γυμνάζομαι. Πραγματικά φοβάμαι πολύ και δεν ξέρω τι θέλω καρδιολόγο ή ψυχίατρο; Θέλω να απομονώνομαι και κλαίω ξαφνικά. Κάνω συστημική ψυχοθεραπεία. Έχω χαλάσει άπειρα χρήματα σε γιατρούς, τι φταίει και είμαι έτσι; Χρειάζομαι χάπι για την καρδιά; Επίσης το χάπι για την καρδιά συνδιάζεται αν χρειαστεί μαζί με αγχολυτικο τύπου ζάναξ;

Καλησπέρα σάς, λαμβανα το cipralex των 10mg για 13 χρόνια. Ήταν πολύ καλό αλλά δυστυχώς πλέον δ Μ κάνει δουλειά. Ξεκίνησα ζολοφτ πάντοτε με εντολή ιατρού, είμαι στη 10 μέρα με 25mg κ ζαναξ 0,5 πρωί κ βράδυ αλλά τ άγχος κάνει πάρτυ. Υπάρχει περίπτωση λίγο καιρό μετά να ξαναμπορεσει τ cipralex να δουλέψει σε εμένα; Φοβάμαι μήπως δεν βρω ξανά χάπι να με βοηθάει.

Καλησπέρα..Είμαι φοιτήτρια και γενικά παρατηρώ ότι τον τελευταίο καιρό έχω την τάση να φορτώνω το πρόγραμμά μου σε υπερβολικό βαθμό. Για παράδειγμα δουλεύω, παρακολουθώ κάθε εβδομάδα σεμινάρια και προγράμματα σχετικά με την σχολή μου που μου αρέσουν πολύ, ασχολούμαι με τον εθελοντισμό και γενικά δεν έχω χρόνο οριακά ούτε να φάω και να κοιμηθώ. Η αλήθεια είναι πως αντιμετωπίζω πολλά οικογενειακά προβλήματα στην προσωπική μου ζωή και πλέον δεν ασχολούμαι με κανένα από αυτά. Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ ότι από την κούραση έχουν αρχίσει και τρέμουν τα βλέφαρά και τα χέρια μου κάποιες μέρες. Μια φίλη μου είπε ότι πιστεύει πως χρειάζομαι βοήθεια από ψυχολόγο για το γεγονός ότι επιλέγω να ταλαιπωρώ τόσο τον οργανισμό μου. Πιστεύετε ότι όντως πρέπει να απευθυνθώ κάπου ; Μπορεί όντως να σχετίζεται με ψυχολογικούς παράγοντες ;