Δυσφορία, άγχος και ύπνος: αναζητώ άποψη για άτυπη διπολική διαταραχή

Καλησπέρα σας. Είναι πιθανό να υποφέρετε από κάτι περίπλοκο. Δεν θα ήθελα να πω παραπάνω γιατί θα το δουλέψετε με τρόπο που θα σας κάνει κακό. Ναι κάτι έχω στο νου μου , δεν θα αφήσω υπονοούμενα. Στην ηλικία σας μια διπολική διαταραχή συνήθως θα είχε ήδη εμφανιστεί, χωρίς να αποκλείεται εντελώς να εμφανιστεί. Εάν δεν θέλετε ή μπορείτε να κάνετε ψυχοθεραπεία, τότε πρέπει να συνεργαστείτε στενά με έναν ψυχίατρο που σας εμπνέει εμπιστοσύνη και κυρίως να τηρείτε πιστά αγωγή που βλέπετε πως σας οφελεί ! Συνεργάζομαι με θεραπευόμενους online και θα χαρώ να βοηθήσω. Εχω αρκετή εμπειρία με ανθρώπους με παρόμοια προβλήματα.
Με εκτίμηση,
Αρχά...γγελος Κωνσταντινίδης, MSc Διάβασε περισσότερα

Από όσα περιγράφετε, φαίνεται πως πρόκειται για μια αναζωπύρωση της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, πιθανόν σε συνδυασμό με αυξημένη ευαισθησία στο άγχος και υπερδιέγερση του νευρικού συστήματος. Τα συμπτώματα όπως η αποπραγματοποίηση, η πρώιμη αφύπνιση, η δυσφορία, η υπερένταση και οι φόβοι για ψυχικές παθήσεις είναι συνήθεις σε καταστάσεις έντονου άγχους και δεν αποτελούν απαραίτητα ένδειξη διπολικής ή οριακής διαταραχής. Το γεγονός ότι αναγνωρίζετε τις σκέψεις και τους φόβους σας, και ότι έχετε προγραμματισμένο ραντεβού με ψυχίατρο, είναι πολύ θετικό. Μέχρι τότε, θα ήταν ωφέλιμο να περιορίσετε την έκθεση σε πληροφορίες που σας φορτίζουν,... να καταγράφετε τις σκέψεις και τα συμπτώματά σας και να εντάξετε ήπιες δραστηριότητες ρύθμισης του στρες στην καθημερινότητά σας. Οι δυσκολίες σας είναι κατανοητές και δεν προμηνύουν απαραιτήτως κάποια σοβαρή διαταραχή – αντίθετα, δείχνουν έναν οργανισμό που βρίσκεται σε υπερδιέγερση και χρειάζεται στήριξη και αποφόρτιση. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας. Κατανοώ βαθιά την ανησυχία σας και σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε με τόση ειλικρίνεια την εμπειρία σας. Αυτό που βιώνετε είναι αναμφίβολα δύσκολο και εξαντλητικό, όμως η συνειδητοποίηση και η ανάλυση που κάνετε είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Φαίνεται ότι έχετε μια αξιοσημείωτη ικανότητα αυτοπαρατήρησης, κάτι που σπάνια συναντάται σε καταστάσεις όπου υπάρχει όντως σοβαρή αποδιοργάνωση της ψυχικής λειτουργίας. Αυτό από μόνο του αποτελεί μια ένδειξη ότι, παρά την εσωτερική δυσφορία που βιώνετε, διατηρείτε επαφή με τον εαυτό σας και το περιβάλλον σας.

Αναφέρετε ένα ιστορικό γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, καθώς και φαρμακευ...τικές παρεμβάσεις που άλλοτε λειτούργησαν και άλλοτε όχι. Η παροξετίνη φαίνεται να είχε θετική επίδραση, σε αντίθεση με τη βορτιοξετίνη, που, όπως λέτε, ενίσχυσε την καταθλιπτική διάθεση. Το γεγονός ότι υπήρξε ένα διάστημα σχετικής σταθερότητας για δύο χρόνια δείχνει ότι, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, το σύστημά σας μπορεί να επανέλθει.

Η εικόνα που περιγράφετε τώρα, με την έντονη εσωτερική ένταση, την πρώιμη αφύπνιση, τη δυσκολία στον ύπνο, την απορρόφηση από σκέψεις για την υγεία και την ψυχική σας κατάσταση, είναι πολύ γνώριμη στο πλαίσιο έντονου άγχους ή μιας μικτής αγχώδους-καταθλιπτικής φάσης. Η αυξημένη ευαισθησία σε ήχους και εικόνες, το αίσθημα αποπραγματοποίησης και η ανηδονία που αναφέρετε, δεν αποτελούν κατ’ ανάγκην ενδείξεις σοβαρής ψυχικής διαταραχής. Αντιθέτως, είναι συχνά φαινόμενα σε καταστάσεις υπερδιέγερσης του νευρικού συστήματος, ιδιαίτερα όταν ο ύπνος είναι επιβαρυμένος και η ψυχική κόπωση έχει φτάσει σε οριακό σημείο.

Οι φόβοι που έχετε σε σχέση με πιθανές διαταραχές όπως η διπολική ή η οριακή είναι κατανοητοί. Πολλοί άνθρωποι, όταν βρίσκονται σε φάση συναισθηματικής κρίσης, νιώθουν την ανάγκη να κατανοήσουν τι τους συμβαίνει και αναζητούν απαντήσεις μέσω της πληροφόρησης. Ωστόσο, η συνεχής ανάγνωση πληροφοριών για ψυχικές παθήσεις, χωρίς την καθοδήγηση ειδικού, συχνά οδηγεί σε υπερδιάγνωση και εντείνει το άγχος. Ο νους, σε μια τέτοια κατάσταση, μπορεί να ερμηνεύσει σχεδόν οποιοδήποτε σύμπτωμα ως απόδειξη ενός σοβαρού προβλήματος, ακόμη κι όταν αυτό δεν υφίσταται στην πραγματικότητα.

Θα σας πρότεινα, μέχρι το ραντεβού σας με τον ψυχίατρο στις 8 Απριλίου, να προσπαθήσετε να αποφύγετε την περαιτέρω ενασχόληση με αυτοδιάγνωση και διαδικτυακή αναζήτηση. Αντί γι' αυτό, ίσως βοηθούσε να καταγράψετε αυτά που νιώθετε, ώστε να τα παρουσιάσετε συγκροτημένα στον ειδικό που θα σας δει. Η συστηματική καταγραφή των συμπτωμάτων μπορεί να λειτουργήσει ανακουφιστικά, καθώς δίνει μια αίσθηση ελέγχου. Παράλληλα, είναι σημαντικό να δώσετε προτεραιότητα στη σωματική ξεκούραση, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτή τη στιγμή. Μια ήπια καθημερινή ρουτίνα, λίγη φυσική δραστηριότητα, και η αποφυγή έντονων ερεθισμάτων (ειδήσεις, έντονο φως, έντονη μουσική) μπορούν να βοηθήσουν το νευρικό σας σύστημα να αποκλιμακώσει την ένταση.

Επιπλέον, το γεγονός ότι δυσκολεύεστε στη ρύθμιση και την εξωτερίκευση των συναισθημάτων σας, όπως αναφέρετε, δεν σημαίνει απαραίτητα την ύπαρξη διαταραχής προσωπικότητας. Πολλοί άνθρωποι με αυξημένη εσωστρέφεια και συναισθηματική επιφυλακτικότητα βιώνουν τέτοιες δυσκολίες χωρίς να υπάρχει παθολογία. Σε κάθε περίπτωση, μόνο ένας ειδικός μπορεί να εκφέρει άποψη, και βλέπετε ήδη έναν, κάτι που είναι εξαιρετικά θετικό.

Πέρα από την ψυχιατρική αξιολόγηση και πιθανή φαρμακευτική υποστήριξη, η ψυχοθεραπευτική διαδικασία μπορεί να είναι εξαιρετικά πολύτιμη στην περίπτωσή σας. Οι δυσκολίες που περιγράφετε το χρόνιο άγχος, οι φόβοι για την υγεία, η απορρύθμιση του ύπνου, τα ερωτήματα γύρω από την ταυτότητά σας και η δυσκολία στις σχέσεις – δεν είναι μόνο ζήτημα συμπτωμάτων, αλλά σχετίζονται βαθιά με το πώς ερμηνεύετε τον εαυτό σας, τα συναισθήματά σας και τον κόσμο γύρω σας.

Η συστηματική δουλειά με έναν ψυχολόγο μπορεί να σας προσφέρει έναν σταθερό χώρο κατανόησης, αποφόρτισης και κυρίως επεξεργασίας αυτών των εσωτερικών συγκρούσεων που σας πιέζουν εδώ και χρόνια. Μέσα από τη θεραπευτική σχέση, μπορείτε να μάθετε πώς να διαχειρίζεστε το άγχος με πιο λειτουργικούς τρόπους, να αναγνωρίζετε τις ανάγκες και τα όριά σας, να δουλέψετε τις ανασφάλειες και τις σχέσεις σας, και –κυρίως– να αναπτύξετε μια πιο σταθερή και συμπονετική σχέση με τον εαυτό σας.

Ανεξάρτητα από τη διάγνωση ή όχι, η ψυχοθεραπεία δεν απαιτεί να υπάρχει «κάτι σοβαρό». Αρκεί να υπάρχει η ανάγκη να κατανοήσει κανείς καλύτερα τον εαυτό του και να βιώσει την καθημερινότητά του με λιγότερο βάρος. Και από όσα περιγράφετε, φαίνεται πως αυτή η ανάγκη είναι παρούσα και πολύ ανθρώπινη.

Θα σας ενθάρρυνα, λοιπόν, να εξετάσετε σοβαρά την προοπτική συνεργασίας με έναν ψυχολόγο, είτε τώρα, είτε αμέσως μετά τη συνάντησή σας με τον ψυχίατρο. Οι δύο αυτοί δρόμοι δεν είναι αντίθετοι, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται, και μπορούν από κοινού να σας προσφέρουν ουσιαστική ανακούφιση και μακροπρόθεσμη σταθερότητα. Αν χρειάζεστε βοήθεια για να προσανατολιστείτε σχετικά με το είδος της ψυχοθεραπείας που θα ταίριαζε περισσότερο στις ανάγκες σας.

Είστε ένας άνθρωπος με επίγνωση, ευαισθησία και ειλικρίνεια. Αυτές οι ιδιότητες είναι τα πιο ισχυρά σας εργαλεία στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης. Δεν είστε μόνος σε αυτό. Η στήριξη υπάρχει, και είναι κοντά. Διάβασε περισσότερα