Χαραλαμποπούλου Ελένη PGDip, MSc, MA

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα, τους τελευταίους μηνες έχω διαγνωστεί με αγχώδη διαταραχή. Το περίεργο είναι ότι τα πρωινά έχω έντονα συμπτώματα άγχους (υπερένταση, ζαλάδα, τρέμουλο,δυσφορία) ενώ το απόγευμα προς βράδυ νιώθω καλύτερα και σαν να χαλαρώνει το σώμα μου και έχω καλύτερη διάθεση. Είναι λογικό να έχω τέτοιες διακυμάνσεις και το άγχος να με καταβάλει το πρωί και το βράδυ να στρώνω;

  • Γειά σας. Το πρωί είναι πιο δύσκολο για πολλούς ανθρώπους που περνούν μία περίοδο πιο έντονου άγχους καθώς γνωρίζουμε ότι έχουμε μπροστά μας να κάνουμε πράγματα που μας αγχώνουν (πχ δουλειά, δύσκολες συζητήσεις, μέρη με κόσμο και φασαρία). Συνήθως η αναμονή αυτού που μας αγχώνει είναι πιο δύσκολη από την ίδια την κατάσταση, άρα έχουμε άγχος μέχρι να κάνουμε ό,τι μας αγχώνει. Αν ισχύει αυτό σε σας, μπορεί να έχετε παρατηρήσει λιγότερο άγχος το πρωί αν δεν έχετε να κάνετε τίποτα μία μέρα ή αν έχετε προγραμματίσει κάτι που σας αγχώνει κι αυτό ακυρωθεί.
    
    Από την άλλη, άλλοι άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται πιο πολύ το βράδυ που σκεφτόμαστ...ε τι δεν κάναμε όπως 'θα έπρεπε' μέσα στη μέρα, ή σκεφτόμαστε πράγματα που μας αγχώνουν στο πρόγραμμα της επόμενης μέρας.
    
    Θα σας πρότεινα να προσπαθείτε να συνεχίζετε το πρόγραμμά σας χωρίς να αποφεύγετε αυτό που ξέρετε ότι σας αγχώνει και μετά να σκέφτεστε τι πήγε καλά για να σας βοηθήσει την επόμενη φορά που θα νιώσετε παρόμοιο άγχος. Διάβασε περισσότερα

    

    Χαραλαμποπούλου Ελένη

• Διαχείριση πένθους
  Καλησπέρα σας. Την Παρασκευή έχασα τον πατέρα μου. Είμαι ψυχολογικά χάλια. Δεν αντέχω αυτή την απώλεια. Ο αδερφός μου χάλια επίσης. Τι να κάνω;

  • Γειά σας. Τα θερμά μου συλλυπητήρια για αυτό τον δύσκολο χαμό στην οικογένειά σας. Η απώλεια των γονέων σε κάθε ηλικία είναι από τις πιο δύσκολες εμπειρίες στη ζωή όλων μας.
    
    Το βίωμα του πένθους μοιάζει συχνά με τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Μπορεί να νιώθουμε θλίψη, έλλειψη ενδιαφέροντος για πράγματα που άλλες φορές μας ικανοποιούσαν, αλλαγές στη διατροφή και τον ύπνο, αίσθημα τύψεων, στροφή της προσοχής μας στο παρελθόν, αίσθημα κενού και έλλειψη ελπίδας για το μέλλον, συναισθηματική και σωματική κούραση.
    
    Στο πένθος αυτά τα συμπτώματα αν κι αβάσταχτα, είναι φυσιολογικά και συμβαίνουν στους περισσότερους από μας. Πρέπει να... πάρουμε χρόνο να ηρεμήσουμε, να ξεκουραστούμε και να σκεφτούμε κι αν μπορούμε να συνεχίσουμε κάποιες δραστηριότητες της καθημερινότητας για να ξεχνιόμαστε κάποιες ώρες της ημέρας. Πρέπει να βρούμε χρόνο να φροντίσουμε τον εαυτό μας, που για πολλούς από εμάς δεν είναι προτεραιότητά μας. Είναι σημαντική η στήριξη άλλων σημαντικών για εμάς προσώπων. Μπορεί να βοηθήσει και να σκεφτούμε μόνοι μας ή και με άλλους σημαντικές στιγμές με το άτομο που χάσαμε, πώς μας έχει αλλάξει τη ζωή και έτσι θα τον έχουμε πάντα κοντά μας. Κάποιες φορές βοηθούν και τα τελετουργικά με τα οποία λέμε αντίο στο σημαντικό μας άνθρωπο αλλά με ένα τρόπο κρατάμε τη μνήμη του ζωντανή, όπως η κηδεία ή κάτι πιο προσωπικό (πχ εκδρομή κάπου που του άρεσε, εμφύτευση δέντρου, συνέχιση εθίμων που του άρεσαν στη δική σας καθημερινότητα).
    
    Αν μετά από λίγο καιρό η θλίψη κι ό,τι την συνοδεύει παραμένουν αβάσταχτα και το πένθος επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής μας, είναι η ώρα να σκεφτούμε το ενδεχόμενο να συζητήσουμε τι μας συμβαίνει με έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
    
    Ελπίζω να έχετε τη στήριξη που χρειάζεστε από τους κοντινούς σας ανθρώπους κι ο χρόνος να σας βοηθήσει. Διάβασε περισσότερα

    

    Χαραλαμποπούλου Ελένη

• Συμβουλευτική γονέων και παιδιών
  Γειά σας! Είμαι 37 ετών με το σύντροφό μου είμαστε μαζί 4 χρόνια. Αυτος δε θελει παιδι εγω όμως ναι, μετά από χωρισμό και γενικότερες διαμάχες αποφασίσαμε να είμαστε μαζί και να κάνουμε παιδί. Λόγω δικού μου θέματος είμαστε σε διαδικασία ivf έχει γίνει η ωοληψια και σύντομα θα γίνει και η εμβρυομεταφορα. Αυτός δεν έχει αλλάξει γνώμη για το ότι δε θέλει παιδί και η "συμφωνία" είναι ότι το παιδί είναι δικό μου. Τωρα που έχω φτάσει στην πηγή σκέφτομαι ότι είναι όλο ένα λάθος. Οχι γισ μενα, αλλά για το παιδί εφόσον έρθει. Θα καταφέρω να ειμαι μια καλή μητέρα και μάλιστα μονογονεας εφόσον χρειαστεί; Απο την άλλη λένε ότι όσο πιο πολύ φοβάται ένας άνθρωπος την ευθύνη ενός παιδιού τοσο πιο πολλές πιθανότητες έχει να γίνει ένας καλός γονέας. Εχω αγχωθεί πολύ. Δε θέλω να μου πει κάποιος τι να κάνω απλώς δύναμη ψάχνω να συνεχίσω αυτό που θέλω τόσο πολύ!

  • Γειά σας. Ελπίζω να πάνε όλα καλά με τη διαδικασία. Φαίνεται πως είναι κάτι που έχετε σκεφτεί αρκετά μόνη σας κι έχετε συζητήσει με το σύντροφό σας. Είναι μία περίοδος μεγάλων αποφάσεων κι αναμονής. Ξέρετε ότι θα αλλάξει η ζωή σας και θα έχετε καινούριες ευθύνες αλλά και χαρές με τον ερχομό ενός παιδιού. Πιστεύω καταλαβαίνετε ότι είναι λογικό να αναρωτιέστε πως θα ανταπεξέλθετε σε μία τόσο καινούρια πραγματικότητα.
    
    Εγώ θα πρότεινα κάθε φορά που γεμίζει το κεφάλι σας με αγχώδεις σκέψεις για το μέλλον να κάνετε ένα μικρό διάλειμμα για να σκεφτείτε από ποια συγκεκριμένη σκέψη αρχίσατε να αγχώνεστε εκείνη τη στιγμή. Καλό είναι να παίρνο...υμε τη ζωή μας και το μέλλον βήμα βήμα. Αν τώρα είστε στην αρχική φάση γονιμοποίησης, μπορείτε να προσπαθήσετε να λέτε στον εαυτό σας ότι πρώτα θα γίνει αυτό και μετά θα ασχολήθω με το απόμενο βήμα.
    
    Επίσης αν η αγχωτική σκέψη έχει μία πιθανή λύση (πχ θα είμαι μόνη μου όταν γεννάω και δε θέλω), μπορείτε να σκεφτείτε τι θα μπορούσατε να κάνετε για να είστε πιο έτοιμη να την αντιμετωπίσετε όταν έρθει ο καιρός (πχ να ζητήσω από κάποιον συγκεκριμένο να είναι εκεί στον τοκετό). Αν η αγχωτική σκέψη είναι πολύ γενική και δεν έχει απάντηση (πχ δεν ξέρω αν θα είμαι καλή μητέρα), τότε καλό είναι να παίρνουμε το μυαλό μας από εκεί, κάνοντας κάτι άλλο που θα μας κρατήσει την προσοχή (νοητική δραστηριότητα ή άσκηση, συζήτηση με κάποιον για κάτι άλλο). Αυτές είναι κάποιες ιδέες για τη διαχείρηση του άγχους εκείνη τι στιγμή και μπορούν να βοηθήσουν μαζί με γενικές τακτικές που προωθούν την καλή μας ψυχική και σωματική υγεία, όπως ξεκούραση, καλή διατροφή, κοινωνικός κύκλος με άτομα που μας υποστηρίζουν, να ξέρουμε τι μας χαλαρώνει όταν έχουμε δύσκολη μέρα κλπ.
    
    Για να νιώσετε περισσότερο έτοιμη σε αυτή τη μεταβατική φάση της ζωής σας, θα πρότεινα να σκεφτείτε αν θα σας βοηθούσε η ψυχοθεραπεία. Θα μπορούσατε μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία να έχετε μία καλύτερη ιδέα γιατί σας αγχώνουν περισσότερο συγκεκριμένες σκέψεις, να σκεφτείτε τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώσατε και πώς θέλετε να είστε εσείς ως μητέρα. Θα βοηθούσε και να έχετε την ευκαιρία να σκεφτείτε μαζί με κάποιον άλλο ποια θα είναι τα όρια στη σχέση σας με το σύντροφό σας αν δεν επιθυμεί να συμμετέχει στο μεγάλωμα του παιδιού. Διάβασε περισσότερα

    

    Χαραλαμποπούλου Ελένη