Στυλιανίδου Βασιλική

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα. Είμαι διαγνωσμενη με αγχώδη διαταραχή κ είμαι σε αγωγή εδώ κ δυο μήνες. Εχω δει μια μικρή διαφορά όχι τρέλα πράγματα. Συνεχίζω κ έχω μια ανησυχία, λίγο τρέμουλο ώρες ώρες κάπως νιώθω περίεργα το κεφάλι μου σαν θολωμένο όπως κ την όραση μου επίσης. Ξυπνάω συχνά αλλά ξανά κοιμάμαι πολύ εύκολα. Το θέμα είναι ότι έχω έντονες τάσεις αυτοκτονίας δηλαδή φοβάμαι ακόμα κ αν βλέπω κάτι αιχμηρό δεν ξέρω όμως οφείλεται στην αγωγή ;; Το έχω κάνει εγώ εμμονή ιδέα από τον φόβο μου ;; Ειλικρινά δεν ξέρω κ φοβάμαι τόσο πολύ. Ραντεβού με τον γιατρό μου θα εχω σε έναν μήνα γιατί θ ξεκινήσω και ένα αγχολυτικό για το άγχος και ν δούμε πως θ πάει αν θα νε πιάσει.

  • Μπορεί το φάρμακο που παίρνετε εδώ και δύο μήνες να σας χειροτερεύει την κατάθλιψη

    

    Στυλιανίδου Βασιλική

• Γενικά θέματα
  Καλησπέρα , είμαι 27 χρόνων και βιώνω για δεύτερη φορά κατάθλιψη . Ενώ παίρνω αγωγη αντικαταθλιπτικών περίπου 1,5-2 μήνες δεν βλέπω τρομερή διαφορά και μάλιστα τις τελευταίες δυο μέρες δεν πηγα στη δουλειά μου. Είχα κλειστά τα παράθυρα μέχρι το απόγευμα ήμουν ξαπλωμένη αρνιόμουν να φάω και όλα. Γενικά μόνο με παρέα νιώθω λίγο καλύτερα αλλά όλοι έχουν τις υποχρεώσεις τους . Τι μπορώ να κάνω;

  • Να προσφέρετε βοήθεια και αγάπη για να τα λάβετε εσείς η ίδια δίνοντάς τα σε κάποιον που τα χρειάζεται. Οργανωθείτε και βοηθείστε όπως μπορείτε. Πετυχαίνει πάντα!

    

    Στυλιανίδου Βασιλική

• Κατάθλιψη
  Καλησπερα σας, ειμαι 20 χρονων και πριν ενα χρονο μου συνεβη ενα πολυ σοβαρο θεμα υγειας το οποιο με εκλεισε για λιγο στον εαυτο μου. Επειτα μετα απο λιγο καιρο εσπασα με τις δυο κολλητες μου με τις οποιες καναμε παρεα 5 χρονια. Χρειαστηκε να αρχιζω να δουλευω για να βοηθαω οικονομικα τους γονεις μου και ταυτοχρονα να σπουδαζω. Περασα μια εντονη περιοδο στην οποια εκατσα πολυ με τον εαυτο μου και επεσα πολλες φορες ψυχολογικα. Σκεφτομουν τα πραγματα που εγιναν και ενιωθα πιο ευαισθητη καθως επιανα τον εαυτο μου να κλαιω πιο ευκολα. Ειχα πολυ την αναγκη να καταλαβω πολλα πραγματα για τις εμπειριες που ειχα πιο παλια, για τις παλιες μου φιλικες σχεσεις, για την οικογενεια μου και πιο πολυ να καταλαβω τον εαυτο μου. Περασα σε ολα τα μαθηματα των δυο εξαμηνων, αρχιζα να παιρνω τα πανω μου, να ακουω και να φροντιζω τον εαυτο μου και τις αναγκες μου και ενω αρχιζα να δυναμωνω ψυχολογικα για καποιο λογο νιωθω ενα κενο και πολλες φορες δεν καταλαβαινω γιατι καποια πραγματα μου συνεβησαν και ας προσπαθω στο τελος να πω οτι τουλαχιστον απο το καθετι κατι παιρνουμε. Θεωρειται πως εχω καποια μορφη καταθλιψης; ή πως ηταν μια δυσκολη περιοδο μαζεμενη και πως πρεπει να αφησω τον χρονο να απαλυνει καποια πραγματα;

  • Μπορείτε να τα απαλύνετε και εσείς... να καταλάβετε και να συγχωρέσετε, ίσως

    

    Στυλιανίδου Βασιλική