Χουρδάκη Γιάννα MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Συμβουλευτική γονέων και παιδιών
  Καλησπέρα σας Ο γυος μου είναι β γυμνασίου και ενώ ήταν ένας μαθητής του 19,φέτος χαλάρωσε πολύ.. Με ανησυχεί πολύ ο πρόοδος του .. Πώς μπορώ να τον βοηθήσω για να αγαπήσει το διάβασμα και να προσπαθεί στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.. Φέτος,έμπλεξε και μια παρέα που δεν είναι και καλοί μαθητές και ανησυχώ πολύ.. Τι στάση να κρατήσω? Να τον μαλώσω,να του βάλω τιμωρία,να τον αφήσω και ότι γίνει η τι άλλο? Προχθές του είπα ότι θέλω να διαβάζεις,όχι για να μου φέρνεις 19 η 20 αλλά γιατί έτσι βλέπω τι στάση ζωής κρατάς... Θα προσπαθείς η θα είσαι χαλαρός? Σας παρακαλώ βοηθήστε με,στο πώς πρέπει να προσεγγίσω αυτή την ηλικία?

  • Καλησπέρα σας. Είναι απόλυτα λογικό να ανησυχείτε για την πορεία του γιου σας, όμως είναι σημαντικό να θυμάστε ότι έχετε ήδη ένα πολύ ισχυρό θετικό στοιχείο στη διάθεσή σας: ο γιος σας έχει αποκτήσει ένα εξαιρετικό γνωστικό υπόβαθρο από τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που θα τον βοηθήσει να επανέλθει όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Το ότι χαλάρωσε φέτος δεν σημαίνει ότι έχει χάσει τις ικανότητές του ή την αγάπη του για τη μάθηση. Η βάση υπάρχει και, με τη σωστή στήριξη, είναι αισιόδοξο ότι θα ξαναβρεί την ισορροπία του.
    
    Η σημασία της μη παρεμβατικής προσέγγισης
    
    Κατά την εφηβεία, η ανάγκη για ανεξαρτησία... και αυτονομία είναι εξαιρετικά ισχυρή. Η πίεση, η αυστηρότητα ή μια τιμωρητική στάση μπορεί να προκαλέσουν αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμείτε, οδηγώντας τον σε αντίδραση, απομάκρυνση και περαιτέρω αποστασιοποίηση από το σχολείο ή τη συνεργασία μαζί σας.
    1. Η πίεση και η αυστηρότητα αυξάνουν την αντίδραση: Αν του επιβάλλετε τιμωρίες ή τον πιέσετε να διαβάσει, μπορεί να νιώσει ότι αμφισβητείτε την αξία του. Αυτό μπορεί να τον οδηγήσει σε μια πιο αμυντική στάση, μειώνοντας ακόμα περισσότερο την επιθυμία του για προσπάθεια.
    2. Η παρεμβατικότητα κλονίζει την αυτοπεποίθηση: Αν προσπαθήσετε να ελέγξετε υπερβολικά τις επιλογές ή τις παρέες του, μπορεί να νιώσει ότι δεν εμπιστεύεστε την κρίση του, κάτι που ενδέχεται να επηρεάσει την αυτοεκτίμησή του.
    
    Τι μπορείτε να κάνετε
    1. Εστιάστε στα θετικά του στοιχεία: Υπενθυμίστε του πόσο πολύτιμο είναι το γνωστικό υπόβαθρο που έχει ήδη χτίσει και πώς μπορεί να το αξιοποιήσει. Πείτε κάτι όπως:
    • «Ξέρω ότι είσαι ικανός και έχεις αποδείξει ότι μπορείς να καταφέρεις πολλά. Αυτό που έχεις πετύχει μέχρι τώρα είναι σπουδαίο και δεν χάνεται, ακόμα κι αν φέτος νιώθεις λίγο πιο χαλαρός.»
    2. Συζητήστε χωρίς κριτική: Προσεγγίστε τον με ειλικρινές ενδιαφέρον για το πώς βλέπει ο ίδιος την κατάσταση. Αντί να του πείτε τι πρέπει να κάνει, ρωτήστε τον τι πιστεύει εκείνος:
    • «Πώς νιώθεις με το σχολείο φέτος; Υπάρχει κάτι που σε κάνει να μη θες να προσπαθήσεις όπως πριν;»
    3. Δώστε χώρο για αυτονομία: Ενθαρρύνετέ τον να αναλάβει την ευθύνη της μάθησής του, χωρίς να τον πιέζετε. Πείτε του ότι τον εμπιστεύεστε και είστε εκεί για να τον στηρίξετε:
    • «Ξέρω ότι μπορείς να διαχειριστείς τις υποχρεώσεις σου. Αν χρειαστείς βοήθεια, ξέρεις ότι είμαι εδώ.»
    4. Εξηγήστε τις συνέπειες χωρίς απειλές: Αντί να του επιβάλλετε τιμωρίες, βοηθήστε τον να κατανοήσει πώς οι επιλογές του επηρεάζουν το μέλλον του. Πείτε:
    • «Το διάβασμα δεν είναι για να παίρνεις βαθμούς, αλλά για να έχεις επιλογές στη ζωή σου. Εγώ θέλω να νιώθεις περήφανος για ό,τι καταφέρνεις.»
    5. Ενθαρρύνετε τα ενδιαφέροντά του: Συνδέστε τη μάθηση με αυτά που αγαπά. Αν, για παράδειγμα, του αρέσουν οι υπολογιστές ή ο αθλητισμός, δείξτε του πώς η γνώση μπορεί να ενισχύσει αυτά τα ενδιαφέροντα.
    6. Αξιολογήστε τις παρέες με διακριτικότητα: Αντί να κριτικάρετε τους φίλους του, συζητήστε μαζί του για το πώς οι φίλοι επηρεάζουν τις επιλογές μας. Ρωτήστε:
    • «Πώς νιώθεις όταν είσαι με τους φίλους σου; βοηθάτε ο ένας τον άλλον να γίνετε καλύτεροι;»
    
    Η δική σας στάση
    
    Η δική σας ηρεμία και θετική στάση είναι καθοριστική. Αν δει ότι δεν τον πιέζετε αλλά τον εμπιστεύεστε, είναι πιο πιθανό να επιστρέψει στη σωστή κατεύθυνση. Θυμηθείτε: τα εφόδια που έχει αποκτήσει από τα προηγούμενα χρόνια δεν χάνονται και θα τον στηρίξουν όταν βρει ξανά το κίνητρό του. Με αγάπη, υπομονή και εμπιστοσύνη, θα μπορέσετε να τον βοηθήσετε να ξαναβρεί το δρόμο του. Διάβασε περισσότερα

    

    Χουρδάκη Γιάννα

• Συμβουλευτική γονέων και παιδιών
  Καλησπέρα.. έχω μια κορούλα 8,5 χρόνων.. τώρα το τελευταιο τρίμηνο δείχνει αρκετά θυμωμένη νευριάζει με το παραμικρό κλαίει εύκολα συγκινείται πολύ...πολλές φορές όταν παίζουμε ένα παιχνίδι π υπάρχει ένας κανόνας δεν θέλει να τον ακολουθήσει ενώ της εξηγώ ότι τα παιχνίδια έχουν συγκεκριμένους κανόνες εκείνη όταν συζητάμε θεωρεί ότι της λέω ότι δεν ξέρει...ενώ της εξηγώ ότι εγώ δεν της είπα ότι δεν ξέρει να παίζει απλά μιλήσαμε για κανόνες παιχνιδιού...νευριάζει τότε κλαίει στεναχωριεται...κ νιώθω σαν να θυματοπειται εκείνη τη στιγμή...μου βγάζει ένα τέτοιο συναίσθημα...πολλές φορές της έχω μιλήσει όταν μου φωνάζει και της λέω με το όμορφο ότι δεν τις επιτρέπω να μ μιλάει έτσι και θέλω να με σέβεται όπως τη σέβομαι...όταν γίνομαι πιο αυστηρή δεν ξεσπάει τόσο έντονα όσο όταν την αφήνω και της εξηγώ ότι το καταλαβαίνω ότι μπορεο να είναι θυμωμένη και όταν νιώσει καλύτερα να μιλήσουμε να πούμε τι είναι αυτό π την θύμωσε τοσο...θα ήθελα μια συμβουλή γιατί δεν θέλω να την βλέπω έτσι..ίσως την αγχώνει και το σχολείο γιατί δυστυχώς η ευτυχώς θέλει να διαβάζει και δεν θέλει να ξεχνάει τιποτα ειναι αριστη εγω παντα της λεω και καλα να μην τα πας καποια στιγμη δεν πειραζει γιατι ξερω οτι κανει μεεγαλη προσπαθεια κ αυτο ειναι ποθ μετραει για μένα...έχει αρκετό άγχος και μ χει εκφράσει ότι κουράζεται...δεν ξέρω έχω ανησυχήσει...(ο θυμός δεν περιέχει ούτε βια ούτε κακές λεξει)σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

  • Αγαπητή γονέα,
    
    Σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε τις ανησυχίες σας για τη συναισθηματική κατάσταση της κόρης σας. Είναι εμφανές πως δείχνετε μεγάλη φροντίδα και ενδιαφέρον για την ψυχολογική της ευημερία, γεγονός που αποτελεί ήδη ένα σημαντικό πλεονέκτημα για την υποστήριξή της.
    
    Ανάλυση της κατάστασης
    
    Τα συναισθήματα θυμού, ευαισθησίας και αντίδρασης στους κανόνες που περιγράφετε είναι συχνά σε παιδιά της ηλικίας της. Σε αυτή τη φάση της ανάπτυξής της, η κόρη σας διαμορφώνει την αυτοαντίληψή της και τη σχέση της με τους γύρω της, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την ένταση στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις.
    
    Παράλλ...ηλα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τον πιθανό ρόλο που παίζουν οι γονικές αντιδράσεις σε αυτές τις συμπεριφορές. Όταν από την πλευρά των γονιών υπάρχουν αυστηρότητα, επίκριση ή φωνές, αυτό συχνά δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο έντασης και θυμού. Το παιδί μπορεί να αισθάνεται ότι δεν γίνεται κατανοητό, οδηγούμενο σε αντιδραστικότητα και συναισθηματική απομόνωση.
    
    Προτεινόμενες Στρατηγικές
    1. Δημιουργία Ασφαλούς Συναισθηματικού Πλαισίου:
    Δώστε έμφαση στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου η κόρη σας θα νιώθει ασφάλεια να εκφράζει τα συναισθήματά της, χωρίς φόβο επίκρισης. Αντί για φράσεις όπως «Γιατί φωνάζεις;», μπορείτε να πείτε:
    «Βλέπω ότι κάτι σε θυμώνει πολύ. Θέλεις να μου πεις τι σε ενόχλησε;»
    Έτσι, της δίνετε τον χώρο να νιώσει ότι τα συναισθήματά της είναι αποδεκτά.
    2. Αποφυγή Αυστηρότητας και Επίκρισης:
    Όταν οι γονείς είναι αυστηροί ή επικριτικοί, το παιδί συχνά αισθάνεται ότι δεν είναι αρκετά «καλό», γεγονός που μπορεί να ενισχύσει την αντίδραση και τον θυμό του. Αντί να επικεντρώνεστε σε αυτό που έκανε λάθος, εστιάστε στη λύση του προβλήματος. Για παράδειγμα:
    «Καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεσαι με αυτόν τον κανόνα. Πώς νομίζεις ότι μπορούμε να βρούμε μια λύση;»
    3. Ενθάρρυνση της Αυτονομίας:
    Το γεγονός ότι δεν θέλει να ακολουθήσει τους κανόνες μπορεί να υποδεικνύει μια ανάγκη για έλεγχο στις καταστάσεις. Ενθαρρύνετε την αυτονομία της δίνοντάς της επιλογές. Για παράδειγμα:
    «Θέλεις να ακολουθήσουμε τον κανόνα τώρα ή να βρούμε έναν διαφορετικό τρόπο να παίξουμε;»
    Έτσι, νιώθει ότι η γνώμη της μετράει, κάτι που μπορεί να μειώσει τις αντιδράσεις.
    4. Αντικατάσταση Φωνών με Σταθερότητα και Ενσυναίσθηση:
    Οι φωνές συχνά ενισχύουν την ένταση. Προσπαθήστε να διατηρήσετε τη φωνή σας ήρεμη, ακόμα και όταν η κόρη σας είναι θυμωμένη. Αν πείτε:
    «Καταλαβαίνω ότι είσαι θυμωμένη, αλλά δεν σου επιτρέπω να μου φωνάζεις. Μπορούμε να μιλήσουμε όταν ηρεμήσεις;»,
    δείχνετε κατανόηση, ενώ ταυτόχρονα θέτετε όρια.
    5. Μείωση του Άγχους και Εστίαση στη Διασκέδαση:
    Το άγχος που περιγράφετε ότι βιώνει η κόρη σας για το σχολείο μπορεί να συμβάλλει στις εκρήξεις θυμού. Ενισχύστε την αίσθηση ισορροπίας ανάμεσα στις υποχρεώσεις και τη χαλάρωση. Προτείνετε δραστηριότητες χωρίς στόχο, όπως δημιουργικό παιχνίδι ή βόλτες στη φύση, για να εκτονώσει την πίεση.
    
    Προσδιορισμός Βασικών Στόχων
    • Κατανόηση και έκφραση συναισθημάτων: Διδάξτε την κόρη σας πώς να αναγνωρίζει τα συναισθήματά της. Για παράδειγμα, χρησιμοποιήστε έναν «τροχό συναισθημάτων» για να της δείξετε πώς να περιγράφει αυτό που νιώθει.
    • Διαχείριση του θυμού: Βοηθήστε την να αναπτύξει δεξιότητες αυτορρύθμισης, όπως βαθιές αναπνοές ή ένα «διάλειμμα ηρεμίας» όταν θυμώνει.
    • Ενίσχυση της αυτοεκτίμησης: Υπενθυμίζετέ της συχνά ότι την αγαπάτε και την εκτιμάτε όχι για τις επιδόσεις της, αλλά για το ποια είναι.
    
    Πότε να Αναζητήσετε Επιπλέον Υποστήριξη
    
    Εάν παρατηρείτε ότι οι εκρήξεις θυμού ή το άγχος συνεχίζουν να επηρεάζουν την καθημερινότητά της, ή εάν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να τη βοηθήσετε όσο θα θέλατε, η υποστήριξη από έναν παιδοψυχολόγο μπορεί να είναι ωφέλιμη. Ο ειδικός θα μπορέσει να αξιολογήσει τη συναισθηματική της κατάσταση και να προσφέρει επιπλέον εργαλεία τόσο για εσάς όσο και για εκείνη.
    
    Η αγάπη και η υπομονή σας είναι το πιο σημαντικό δώρο που μπορείτε να της προσφέρετε. Με τη σωστή προσέγγιση, είναι πιθανό να αποκτήσει σταδιακά τις δεξιότητες που χρειάζεται για να διαχειρίζεται τα συναισθήματά της. Διάβασε περισσότερα

    

    Χουρδάκη Γιάννα

• Εθισμός στο διαδίκτυο
  Καλησπέρα έχασα το άντρα μου πριν 12 χρόνια ο γιος μου είναι 14 χρόνων είναι εθισμένος στο διαδίκτυο στα Game παιχνίδια έχει κάνει τη νύχτα μέρα στο σχολείο η απόδοση του έχει πέσει πολύ η απουσίες πάρα πολλές δεν ενδιαφέρεται ούτε για την προσωπική του υγιεινή είναι συνέχεια κλεισμένος σε ένα δωμάτιο της περισσότερες φορές έχει οργή και θυμό και ουρλιάζει με τα παιχνίδια...Είμαι σε απόγνωση δε ξέρω τι να κάνω ζητάω σας παρακαλώ βοήθεια από έναν ειδικό!!

  • Καταλαβαίνω τη δυσκολία και την απόγνωσή σας. Η κατάσταση που περιγράφετε είναι σοβαρή, αλλά υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που μπορούν να γίνουν για να βελτιωθεί η καθημερινότητά σας και του γιου σας.
    
    Πρώτο βήμα: Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια
    
    Η συμπεριφορά του γιου σας, όπως ο εθισμός στα παιχνίδια, η απόσυρση, οι εκρήξεις θυμού και η αδιαφορία για την προσωπική του υγιεινή, είναι σημάδια που δείχνουν ότι χρειάζεται άμεση υποστήριξη από έναν παιδοψυχολόγο ή εφηβικό ψυχίατρο. Ένας ειδικός μπορεί να αξιολογήσει την κατάσταση και να εντοπίσει αν υπάρχει υποκείμενο πρόβλημα, όπως άγχος, κατάθλιψη ή κάποια άλλη δυσκολία που μπορεί... να συνδέεται με την απώλεια του πατέρα του.
    
    Δεύτερο βήμα: Δημιουργήστε όρια στη χρήση του διαδικτύου
    
    • Οριοθετήστε το χρόνο παιχνιδιού. Ξεκινήστε σταδιακά και όχι απότομα. Για παράδειγμα, μειώστε τη χρήση του διαδικτύου κατά μία ώρα την ημέρα.
    • Απομακρύνετε συσκευές από το δωμάτιό του. Προσπαθήστε να καθιερώσετε συγκεκριμένους χώρους στο σπίτι για τη χρήση του διαδικτύου, εκτός του υπνοδωματίου.
    • Κλείστε το ίντερνετ τη νύχτα. Έτσι, θα είναι πιο εύκολο να ρυθμιστεί το πρόγραμμα ύπνου του.
    
    Τρίτο βήμα: Επικοινωνία και σύνδεση
    
    • Ακούστε τον. Προσπαθήστε να συζητήσετε μαζί του χωρίς επικρίσεις. Ρωτήστε τον πώς αισθάνεται και τι τον ευχαριστεί στα παιχνίδια. Μπορεί να χρησιμοποιεί τα παιχνίδια ως διέξοδο από δυσάρεστα συναισθήματα.
    • Μοιραστείτε χρόνο μαζί του. Προτείνετε δραστηριότητες που θα κάνετε μαζί, όπως βόλτες, επιτραπέζια παιχνίδια ή μαγειρική, ώστε να τον φέρετε πιο κοντά σας.
    
    Τέταρτο βήμα: Ενίσχυση άλλων ενδιαφερόντων
    
    • Βοηθήστε τον να ανακαλύψει δραστηριότητες εκτός διαδικτύου που μπορεί να τον ενδιαφέρουν, όπως αθλήματα, μουσική ή κάποιο δημιουργικό χόμπι.
    • Αν υπάρχει φίλος ή συγγενής που μπορεί να τον παρακινήσει, συνεργαστείτε μαζί του.
    
    Πέμπτο βήμα: Σχολείο και υποστήριξη
    
    Επικοινωνήστε με το σχολείο του για να ενημερωθείτε για τις απουσίες του και την απόδοσή του. Συνεργαστείτε με τους εκπαιδευτικούς ώστε να δημιουργήσετε ένα πλάνο επανένταξης και υποστήριξης.
    
    Έκτο βήμα: Ενίσχυση της δικής σας δύναμης
    
    Η κατάσταση αυτή είναι εξαντλητική για εσάς. Εξετάστε το ενδεχόμενο να λάβετε υποστήριξη και εσείς από έναν ψυχολόγο. Ένας ειδικός μπορεί να σας καθοδηγήσει για να διαχειριστείτε αποτελεσματικά τις προκλήσεις και τα συναισθήματα που προκύπτουν.
    
    Αναλυτικότερα:
    
    Επικοινωνία και Σύνδεση
    
    Η αποτελεσματική επικοινωνία είναι η βάση για να κατανοήσετε τι συμβαίνει στον γιο σας και να χτίσετε μια γέφυρα συνεργασίας.
    
    Τι μπορείτε να κάνετε:
    
    1. Ακούστε ενεργά:
    • Προσεγγίστε τον με ενδιαφέρον και χωρίς επικρίσεις. Για παράδειγμα:
    • “Παρατηρώ ότι σου αρέσει να παίζεις παιχνίδια. Θέλω να μάθω περισσότερα για αυτά και τι σου αρέσει σε αυτά.”
    • Αφήστε τον να μιλήσει χωρίς να τον διακόπτετε ή να κρίνετε αυτά που λέει.
    2. Αποφύγετε τις εντάσεις:
    • Αν ο γιος σας αντιδρά με θυμό ή άρνηση, μην πιέσετε τη συζήτηση εκείνη τη στιγμή. Περιμένετε να ηρεμήσει και επανέλθετε αργότερα.
    • Ηρεμία και σταθερότητα στη δική σας στάση είναι κρίσιμες.
    3. Εκφράστε κατανόηση:
    • Αναγνωρίστε τα συναισθήματά του, ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε με τις πράξεις του.
    • “Καταλαβαίνω ότι τα παιχνίδια σε κάνουν να νιώθεις χαρούμενος και ξεφεύγεις. Θέλω να βρούμε μαζί έναν τρόπο να ισορροπήσουμε τα πράγματα.”
    4. Μοιραστείτε συναισθήματα:
    • Εξηγήστε πώς νιώθετε εσείς ως μητέρα, χωρίς όμως να τον κατηγορείτε:
    • “Ανησυχώ όταν βλέπω ότι δε φροντίζεις την υγεία σου ή δεν κοιμάσαι αρκετά. Θέλω να είσαι καλά.”
    5. Καθιερώστε χρόνο μαζί:
    • Επιλέξτε στιγμές της ημέρας που μπορείτε να περνάτε χρόνο μαζί. Αυτό μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια του φαγητού, μιας βόλτας, ή με κάποια δραστηριότητα που σας αρέσει.
    
    Ενίσχυση άλλων ενδιαφερόντων
    
    Η αντικατάσταση του χρόνου που περνά στο διαδίκτυο με υγιείς δραστηριότητες μπορεί να είναι μια σταδιακή αλλά αποτελεσματική αλλαγή.
    
    Πώς να τον βοηθήσετε να ανακαλύψει νέα ενδιαφέροντα:
    
    1. Εξερευνήστε τις κλίσεις του:
    • Ρωτήστε τον αν θα τον ενδιέφερε να δοκιμάσει κάτι νέο, όπως ένα άθλημα, μουσική ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
    • “Θα ήθελες να δοκιμάσουμε μαζί να παίξουμε μπάσκετ/ποδόσφαιρο;”
    • Αν έχει εκφράσει ενδιαφέρον για κάτι στο παρελθόν, προτείνετε να το ξαναδοκιμάσει.
    2. Οργανώστε δραστηριότητες:
    • Προτείνετε εξωτερικές δραστηριότητες, όπως πεζοπορία, επίσκεψη σε ένα πάρκο, ή συμμετοχή σε τοπικές ομάδες.
    • Αν υπάρχει κάποιος φίλος ή συγγενής με τον οποίο νιώθει άνετα, οργανώστε κοινές δραστηριότητες.
    3. Περιορίστε τη μοναξιά του:
    • Αν ο γιος σας είναι απομονωμένος, ενισχύστε την επαφή με συνομηλίκους μέσω ομαδικών δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα, εγγραφή σε αθλητική ομάδα ή σε μια ομάδα χορού, μουσικής κ.λπ.
    4. Γίνετε πρότυπο:
    • Αν σας βλέπει να απολαμβάνετε δραστηριότητες εκτός οθόνης, θα έχει ένα καλό παράδειγμα να ακολουθήσει.
    
    Σχολείο και Υποστήριξη
    
    Η συνεργασία με το σχολείο είναι απαραίτητη για να αντιμετωπίσετε την πτώση της απόδοσης και τις απουσίες.
    
    Πώς να το προσεγγίσετε:
    
    1. Επικοινωνήστε με το σχολείο:
    • Μιλήστε με τους δασκάλους και τον διευθυντή του σχολείου. Εξηγήστε την κατάσταση και ζητήστε τη βοήθειά τους.
    • Π.χ., να σας ενημερώνουν τακτικά για τις απουσίες του ή να σας δώσουν συμβουλές για το πώς να τον βοηθήσετε.
    2. Ενημερώστε για τις δυσκολίες του:
    • Εξηγήστε ότι ο γιος σας μπορεί να περνά μια δύσκολη φάση και ζητήστε κατανόηση. Ορισμένοι εκπαιδευτικοί μπορεί να τον υποστηρίξουν καλύτερα αν γνωρίζουν τι αντιμετωπίζει.
    3. Ρύθμιση ρουτίνας:
    • Δημιουργήστε μια ρουτίνα που περιλαμβάνει συγκεκριμένες ώρες ύπνου, φαγητού και μελέτης. Συνεργαστείτε με τον γιο σας για να τη διαμορφώσετε, ώστε να νιώθει ότι έχει λόγο.
    4. Καθιέρωση κινήτρων:
    • Συνδέστε τη χρήση του διαδικτύου με τη σχολική του απόδοση. Για παράδειγμα:
    • “Αν τελειώσεις τα μαθήματά σου και πας στο σχολείο, θα έχεις μια ώρα παραπάνω στο διαδίκτυο.”
    5. Εξετάστε τη συμβολή ειδικού εκπαιδευτικού:
    • Αν το σχολείο προσφέρει υποστήριξη από εκπαιδευτικούς ψυχολόγους ή κοινωνικούς λειτουργούς, ζητήστε τη βοήθειά τους.
    
    Ενίσχυση της δικής σας δύναμης
    
    Για να μπορέσετε να υποστηρίξετε τον γιο σας αποτελεσματικά, είναι κρίσιμο να φροντίσετε τον εαυτό σας. Η δυσκολία που βιώνετε επηρεάζει άμεσα την ψυχική σας κατάσταση, τη σωματική σας υγεία και τη σχέση σας με το παιδί. Η ενίσχυση της δικής σας δύναμης θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.
    
    1. Αναγνώριση των συναισθημάτων σας
    
    • Αποδεχτείτε τα συναισθήματά σας: Είναι φυσιολογικό να νιώθετε απογοήτευση, κούραση ή ακόμα και θυμό. Αντί να τα καταπιέζετε, αναγνωρίστε τα χωρίς ενοχές.
    • Πείτε στον εαυτό σας: “Είναι δύσκολο, αλλά κάνω το καλύτερο που μπορώ.”
    • Αποφύγετε την αυτοκριτική: Το να κατηγορείτε τον εαυτό σας δεν βοηθάει. Κάθε γονέας αντιμετωπίζει δυσκολίες, και η δική σας προσπάθεια να βοηθήσετε δείχνει τη δύναμή σας.
    
    2. Ζητήστε υποστήριξη
    
    • Ατομική υποστήριξη:
    • Εξετάστε το ενδεχόμενο να συνεργαστείτε με έναν ψυχολόγο. Η επαγγελματική καθοδήγηση μπορεί να σας βοηθήσει:
    • Να κατανοήσετε καλύτερα τη συμπεριφορά του γιου σας.
    • Να διαχειριστείτε τα δικά σας συναισθήματα και το άγχος.
    • Να εφαρμόσετε στρατηγικές για την οικογενειακή ζωή.
    • Ένας ψυχολόγος μπορεί επίσης να σας καθοδηγήσει στο πώς να θέσετε όρια ή να επικοινωνήσετε καλύτερα με τον γιο σας.
    • Οικογενειακή υποστήριξη:
    • Αν έχετε άλλα μέλη της οικογένειας (π.χ. παππούδες, θείους), ζητήστε τη βοήθειά τους. Ακόμα και η παρουσία τους μπορεί να λειτουργήσει θετικά.
    • Μιλήστε μαζί τους για το πώς μπορούν να στηρίξουν τον γιο σας (χωρίς κριτική).
    • Ομάδες γονέων:
    • Αναζητήστε ομάδες υποστήριξης γονέων που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις. Μπορεί να σας δώσουν ιδέες και να σας βοηθήσουν να αισθανθείτε ότι δεν είστε μόνοι.
    
    3. Ορίστε χρόνο για εσάς
    
    • Ασχοληθείτε με δραστηριότητες που σας ευχαριστούν: Ενσωματώστε μικρές στιγμές μέσα στην ημέρα που είναι μόνο για εσάς. Μπορεί να είναι ένα βιβλίο, μια βόλτα ή μια αγαπημένη ταινία.
    • Φροντίστε τη σωματική σας υγεία:
    • Προσπαθήστε να κοιμάστε επαρκώς.
    • Εντάξτε την άσκηση στην καθημερινότητά σας, έστω και λίγα λεπτά την ημέρα.
    • Τρώτε ισορροπημένα, καθώς η σωστή διατροφή επηρεάζει τη διάθεση και την ενέργεια.
    
    4. Θέστε ρεαλιστικούς στόχους
    
    • Μην περιμένετε άμεσες αλλαγές: Η διαχείριση του εθισμού στο διαδίκτυο και των συναισθηματικών δυσκολιών του γιου σας χρειάζεται χρόνο. Εστιάστε στη σταδιακή πρόοδο.
    • Επιβραβεύστε τον εαυτό σας: Αναγνωρίστε κάθε μικρή επιτυχία, είτε αφορά την επικοινωνία με τον γιο σας είτε τη δική σας διαχείριση συναισθημάτων.
    
    5. Αντιμετωπίστε το άγχος
    
    • Πρακτικές χαλάρωσης:
    • Δοκιμάστε τεχνικές χαλάρωσης, όπως βαθιές αναπνοές, διαλογισμό ή γιόγκα. Αυτές οι μέθοδοι βοηθούν στη μείωση του άγχους.
    • Γράψτε τις σκέψεις σας:
    • Κρατήστε ένα ημερολόγιο όπου θα σημειώνετε τα συναισθήματά σας, τις προκλήσεις και τις μικρές νίκες της ημέρας.
    
    6. Δημιουργήστε ένα υποστηρικτικό δίκτυο
    
    • Φίλοι και γνωστοί: Μιλήστε με ανθρώπους που εμπιστεύεστε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε. Η αίσθηση ότι σας καταλαβαίνουν μπορεί να είναι ανακουφιστική.
    • Εμπιστευτείτε ειδικούς: Ένας σύμβουλος γονέων ή εκπαιδευτικός ψυχολόγος μπορεί να σας παρέχει πρακτικές λύσεις και καθοδήγηση.
    
    7. Διατηρήστε θετική στάση
    
    • Παρόλο που η κατάσταση φαίνεται δύσκολη, θυμηθείτε ότι κάθε μικρό βήμα που κάνετε είναι σημαντικό. Το γεγονός ότι ζητάτε βοήθεια και εργάζεστε για να στηρίξετε τον γιο σας είναι απόδειξη της δύναμης σας.
    
    Αυτά τα βήματα χρειάζονται χρόνο, υπομονή και συστηματική εφαρμογή. Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν δυσκολίες στην αρχή, αλλά κάθε μικρή πρόοδος είναι σημαντική. Διάβασε περισσότερα

    

    Χουρδάκη Γιάννα