Χουρδάκη Γιάννα MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Συμβουλευτική γονέων και παιδιών
  Καλησπέρα σας! Έχω μία ερώτηση σχετική με παιδοψυχολογία. Με τον σύζυγό μου έχουμε διαφωνία ως προς το χρόνο που πρέπει να περνά το δίχρονο κοριτσάκι μας με τους παππούδες-γιαγιάδες του. Συγκεκριμένα, εγώ κατάγομαι από μέρος διαφορετικό από αυτό της κατοικίας μας και θεωρώ ότι είναι φυσιολογικό να πάμε στους γονείς μου από μία εβδομάδα στις γιορτές και δύο εβδομάδες το καλοκαίρι. Ο σύζυγος, αν και δεν έχει κάτι προσωπικό με τους γονείς μου, δεν θέλει καθόλου να έρχεται μαζί μας και συνεπώς ισχυρίζεται ότι δεν είναι καλό για το παιδί να είναι χωρίς το μπαμπά του για τα παραπάνω χρονικά διαστήματα μέσα στο έτος (μία εβδομάδα κάπου στα Χριστούγεννα, μία εβδομάδα το Πάσχα και δύο εβδομάδες το καλοκαίρι). Έτσι, ως λύση προτείνει είτε να μην πάμε καθόλου και εμείς για να είναι το παιδί πάντα μαζί με το μπαμπά του είτε να πάμε μαζί για ελάχιστες μέρες (τύπου 10 ημέρες το χρόνο συνολικά). Ποια είναι η γνώμη σας για τα παραπάνω (α. χρόνος με παππούδες β. απουσία μπαμπά για τα ανωτέρω διαστήματα) με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού δηλαδή τη σωστή ψυχολογική του ανάπτυξη?? Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

  • Καλησπέρα σας! Η ερώτησή σας είναι πολύ σημαντική και δείχνει την πρόθεσή σας να εξασφαλίσετε το καλύτερο δυνατό για την ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού σας. Ας δούμε τα θέματα που θέτετε:
    
    1. Χρόνος με παππούδες και γιαγιάδες
    
    Οι παππούδες και οι γιαγιάδες παίζουν συχνά σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη ενός παιδιού. Είναι πηγή συναισθηματικής ασφάλειας, αγάπης και συχνά συμβάλλουν στη διαμόρφωση της ταυτότητας του παιδιού μέσω της σύνδεσής του με την οικογενειακή ιστορία και τις ρίζες του. Ο χρόνος που περνάει ένα παιδί με τους παππούδες-γιαγιάδες του μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευεργετικός, εφόσον αυτοί είναι στοργικοί, υποστηρικτ...ικοί και δεν υπονομεύουν τη γονεϊκή εξουσία.
    
    Η συχνότητα και η διάρκεια αυτού του χρόνου εξαρτώνται από τις συνθήκες κάθε οικογένειας. Στην περίπτωσή σας, οι επισκέψεις κατά τις γιορτές και το καλοκαίρι φαίνονται λογικές και βοηθούν στη διατήρηση μιας στενής σχέσης του παιδιού με τη δική σας οικογένεια.
    
    2. Απουσία του μπαμπά για αυτά τα διαστήματα
    
    Η παρουσία και των δύο γονέων στη ζωή ενός παιδιού είναι σημαντική, αλλά μικρά χρονικά διαστήματα απουσίας του ενός γονέα δεν είναι απαραίτητα επιζήμια, ιδίως αν το παιδί νιώθει συναισθηματική ασφάλεια με τον γονέα που είναι παρών. Στην ηλικία των δύο ετών, τα παιδιά βρίσκονται σε μια φάση ανάπτυξης όπου η σταθερότητα και η προβλεψιμότητα είναι σημαντικές. Εάν η απουσία του μπαμπά είναι ξεκάθαρα εξηγημένη και το παιδί αισθάνεται ότι ο μπαμπάς του είναι συναισθηματικά διαθέσιμος ακόμη κι όταν λείπει, τότε η απουσία αυτή είναι πιθανόν να είναι διαχειρίσιμη.
    
    Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό το παιδί να μη βιώνει συγκρουσιακές καταστάσεις ή εντάσεις μεταξύ των γονέων του, καθώς αυτό μπορεί να το επηρεάσει περισσότερο από την απουσία του ενός γονέα.
    
    3. Συμβουλές για εξισορρόπηση
    • Επικοινωνία με τον μπαμπά κατά την απουσία: Εφόσον αποφασιστεί ότι θα περνάτε χρόνο με τους παππούδες-γιαγιάδες, η επαφή του παιδιού με τον μπαμπά μπορεί να διατηρηθεί μέσω τηλεφώνου ή βιντεοκλήσεων, ώστε το παιδί να νιώθει κοντά του.
    • Συμμετοχή του μπαμπά: Αν είναι εφικτό, θα ήταν καλό να συμμετέχει κι εκείνος έστω και για λίγες ημέρες στις επισκέψεις, ώστε το παιδί να βιώνει κοινές οικογενειακές στιγμές.
    • Συνεργασία και συμβιβασμός: Η συζήτηση με τον σύζυγό σας, χωρίς επίρριψη ευθυνών, και η εύρεση μιας λύσης που να ικανοποιεί και τους δύο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. Ίσως μια πιο ισορροπημένη λύση να περιλαμβάνει λιγότερες ημέρες απουσίας από τον μπαμπά ή περισσότερες επισκέψεις του μπαμπά στους παππούδες.
    
    Συμπέρασμα
    
    Η διατήρηση της επαφής του παιδιού σας με τους παππούδες-γιαγιάδες είναι σημαντική, όπως και η παρουσία του μπαμπά στη ζωή του. Οι σύντομες απουσίες του μπαμπά για τα διαστήματα που αναφέρετε δεν είναι πιθανό να επηρεάσουν αρνητικά το παιδί, εφόσον υπάρχει συναισθηματική σταθερότητα και καλή επικοινωνία. Εστιάστε στη συνεργασία με τον σύζυγό σας, με κοινό στόχο το καλό του παιδιού. Διάβασε περισσότερα

    

    Χουρδάκη Γιάννα

• Αυτισμός
  Έχω παιδί 13 ετών με αυτισμό και βαριά νοητική υστέρηση τον φοράω ακόμα μπιμπιλινο για να κάνει τις ανάγκες του. Θα απαλλαγεί από το μπιμπιλινο; Έχω δοκιμάσει πολλές φορές αλλά δεν τα κατάφερε

  • Η διαδικασία απαλλαγής από τη χρήση πάνας σε ένα παιδί με αυτισμό και βαριά νοητική υστέρηση είναι ένα σύνθετο και συχνά μακροχρόνιο εγχείρημα. Κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης και τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την εκπαίδευση στην τουαλέτα. Είναι σημαντικό να προσεγγίσουμε το ζήτημα με κατανόηση, υπομονή και προσαρμοσμένη στρατηγική.
    
    Παράγοντες που επηρεάζουν την εκπαίδευση τουαλέτας
    1. Επίπεδο κατανόησης και επικοινωνίας: Αν το παιδί δυσκολεύεται να κατανοήσει ή να εκφράσει την ανάγκη του για τουαλέτα, μπορεί να απαιτηθεί περισσότερος χρόνος και κατάλληλη καθοδήγηση.
    2. Αισθητηριακή επεξερ...γασία: Πολλά παιδιά με αυτισμό έχουν αυξημένη ή μειωμένη ευαισθησία στις σωματικές αισθήσεις, γεγονός που μπορεί να δυσκολεύει την αναγνώριση της ανάγκης για τουαλέτα.
    3. Ρουτίνες και συμπεριφορές: Η ανάπτυξη σταθερών ρουτινών και η θετική ενίσχυση είναι κρίσιμες για την επιτυχία.
    4. Συγκεκριμένες ιατρικές ή φυσιολογικές δυσκολίες: Μπορεί να υπάρχουν υποκείμενα ζητήματα, όπως δυσκοιλιότητα ή μειωμένος έλεγχος της κύστης, που να δυσχεραίνουν τη διαδικασία.
    
    Στρατηγικές για την εκπαίδευση στην τουαλέτα
    1. Συνεργασία με ειδικούς: Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με ειδικό παιδοψυχολόγο, εργοθεραπευτή ή αναπτυξιολόγο, οι οποίοι μπορούν να αξιολογήσουν τις ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού σας και να προτείνουν εξατομικευμένες τεχνικές.
    2. Σταδιακή εξοικείωση: Ξεκινήστε με μικρά βήματα, όπως το να κάθεται το παιδί στην τουαλέτα χωρίς πίεση, ώστε να εξοικειωθεί με τον χώρο και τη διαδικασία.
    3. Χρήση οπτικών βοηθημάτων: Για τα παιδιά με αυτισμό, τα οπτικά βοηθήματα, όπως εικονογραφημένα βήματα, μπορούν να διευκολύνουν την κατανόηση της διαδικασίας.
    4. Θετική ενίσχυση: Επαινείτε το παιδί κάθε φορά που κάνει πρόοδο, ακόμα κι αν αυτή φαίνεται μικρή. Οι επιβραβεύσεις μπορούν να περιλαμβάνουν λεκτικούς επαίνους, αυτοκόλλητα ή αγαπημένες δραστηριότητες.
    5. Παρακολούθηση προτύπων: Διατηρήστε ένα ημερολόγιο για να παρατηρήσετε πότε είναι πιο πιθανό να έχει το παιδί ανάγκη για τουαλέτα και προσαρμόστε τις προσπάθειές σας σε αυτά τα χρονικά διαστήματα.
    6. Υπομονή και επιμονή: Μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος απ’ ό,τι σε άλλα παιδιά, αλλά με σταθερότητα και συνέπεια, τα περισσότερα παιδιά καταφέρνουν να προχωρήσουν σε κάποιο επίπεδο ανεξαρτησίας.
    
    Ρεαλιστικές προσδοκίες
    
    Αν και δεν μπορεί να υπάρξει εγγύηση ότι το παιδί θα απαλλαγεί πλήρως από τη χρήση πάνας, η πρόοδος είναι εφικτή με τις κατάλληλες παρεμβάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μερική ανεξαρτησία (π.χ. χρήση πάνας μόνο το βράδυ) μπορεί να είναι ο ρεαλιστικός στόχος. Το πιο σημαντικό είναι να εστιάσετε στις δυνατότητες του παιδιού και να προσαρμόσετε την προσέγγισή σας στις ιδιαίτερες ανάγκες του.
    
    Εάν το ζήτημα σας δημιουργεί έντονη ανησυχία, μη διστάσετε να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό για περαιτέρω υποστήριξη. Η ψυχολογική στήριξη τόσο για το παιδί όσο και για εσάς είναι σημαντική, ώστε να διαχειριστείτε το άγχος και την πρόκληση που συνοδεύουν τέτοιες διαδικασίες. Διάβασε περισσότερα

    

    Χουρδάκη Γιάννα

• Άγχος και Στρες
  Είμαι ανχωμενη και έχω κρίση πανικού τα συμπτώματα μου είναι ότι ιδρώνω πολύ έχω ταχυκαρδία δεν αναπνέω καλά τρέμουν τα χέρια μου και μουδιάζει το αριστερό χέρι . Τι να κάνω ;

  • Καλησπέρα σας
    Κατανοώ τη δυσκολία των συμπτωμάτων αυτών και σας προτείνω μερικά βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αντιμετωπίσετε την κατάσταση:
    1. Αναπνέετε βαθιά: Προσπαθήστε να αναπνεύσετε αργά και βαθιά. Είναι σημαντικό να πάρετε βαθιές ανάσες, να κρατήσετε την αναπνοή για λίγο και στη συνέχεια να αφήσετε τον αέρα να βγει αργά. Αυτό το είδος της αναπνοής μπορεί να βοηθήσει να μειωθεί ο αρχικός σας πανικός.
    2. Εστιάστε στο παρόν. Προσπαθήστε να επικεντρωθείτε στο εδώ και τώρα και να απομονώσετε τις σκέψεις που σας προκαλούν άγχος. Εστιάστε σε αντικείμενα γύρω σας, στις αισθήσεις σας και προσπαθήστε να αισθανθείτε το έδα...φος κάτω από τα πόδια σας.
    3. Χρησιμοποιήστε την τεχνική της απόσπασης: Σκεφτείτε ένα απλό αντικείμενο και επικεντρωθείτε μόνο σε αυτό. Απομακρύνετε τη σκέψη σας από τα συμπτώματα που αντιμετωπίζεται και προσπαθήστε να συγκεντρωθείτε μόνο στο αντικείμενο. Αυτή η τεχνική μπορεί να σας βοηθήσει να αποσπαστείτε από τα αρνητικά συμπτώματα του πανικού και να επανακτήσετε μια αίσθηση ηρεμίας.
    4. Ζητήστε υποστήριξη: μιλήστε με κάποιον που εμπιστεύεστε και μπορεί να σας βοηθήσει να ηρεμήσετε. Μπορεί να είναι ένας φίλος, μέλος της οικογένειας ή ψυχολόγος.
    5. Αποφύγετε την καφεΐνη και το αλκοόλ: Καταναλώντας καφεΐνη και αλκοόλ μπορεί να επιδεινώσετε την κατάσταση του άγχους. Είναι σημαντικό να αποφεύγετε αυτές τις ουσίες και να κάνετε υγιεινές διατροφικές επιλογές.
    6. Επιπλέον, θυμηθείτε ότι είναι σημαντικό να είστε επιεικείς με τον εαυτό σας και να του δείξετε συμπόνια και κατανόηση. Θυμηθείτε ότι αυτά τα συμπτώματα είναι προσωρινά και ότι μπορείτε να μάθετε να τα αντιμετωπίζετε ή και να σταματήσετε εντελώς την εμφάνιση των κρίσεων. Προσπαθήστε να παραμείνετε ψύχραιμη και να θυμάστε ότι η κρίση πανικού δεν είναι επικίνδυνη και δεν θα σας βλάψει.
    7. Αν η κατάστασή σας επιδεινωθεί ή αν δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε τα συμπτώματά σας, συνιστώ να ζητήσετε άμεσα ιατρική βοήθεια. Ένας ειδικός θα μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα την κατάστασή σας και να σας παράσχει την κατάλληλη ιατρική περίθαλψη. Διάβασε περισσότερα

    

    Χουρδάκη Γιάννα