Ελένη Κ. Στεφανίδη BA, BA, MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Κατάθλιψη
  Γίνεται παιδί που είναι 17 , αλλά στο έτος που κλείνει τα 18 , να κάνει συνεδρίες με ψυχολόγο χωρίς γονικη συναίνεση ? Σύμφωνα με το διαδίκτυο είναι σχεδόν σίγουρο πως έχω κατάθλιψη αλλά θέλω μια ιατρική διάγνωση / άποψη για να πορευτώ αναλόγως χωρίς να ανακατευτούν οι γονείς μου. Ευχαριστώ.

  • Καλησπέρα και καλή χρονιά!
    Όταν κάποιος κλείνει τα 18, θεωρείται ενήλικας σύμφωνα με τον νόμο. Από εκείνη τη στιγμή, μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις για την υγεία του, συμπεριλαμβανομένων των ψυχοθεραπευτικών συνεδριών, χωρίς να απαιτείται γονική συναίνεση.
    -Τι ισχύει για τους ενήλικες:
    Οι συνεδρίες πραγματοποιούνται με απόλυτη αυτονομία και εμπιστευτικότητα.
    Ο ψυχολόγος δεσμεύεται από τον Κώδικα Δεοντολογίας και την τήρηση απορρήτου, εκτός αν υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή ή την ασφάλεια του ατόμου ή τρίτων.
    -Τι ισχύει για τους ανήλικους:
    Πριν τα 18, απαιτείται γονική συναίνεση για να ξεκινήσουν συνεδρίες.
    Ο ψυχολόγος φ...ροντίζει η ενημέρωση των γονέων να γίνεται με τρόπο που σέβεται την εμπιστευτικότητα και προστατεύει τη θεραπευτική σχέση. Εμπιστευτικότητα σημαίνει ότι ο ανήλικος μπορεί να μιλήσει ελεύθερα, γνωρίζοντας ότι οι προσωπικές του πληροφορίες δεν θα κοινοποιηθούν χωρίς σοβαρό λόγο και σαφώς θα είναι ενήμερος για την αναγκαιότητα και τον λόγο της κοινοποίησης.
    Για παράδειγμα όταν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, όπως κατάθλιψη που συνδέεται με αυτοτραυματισμό ή αυτοκτονικό ιδεασμό, ο ψυχολόγος έχει ηθική και νομική πάνω απ'ολα υποχρέωση να ενημερώσει τους γονείς για την προστασία του ατόμου.
    Σε καμία περίπτωση ως επαγγελματίες δεν κάνουμε συμμαχίες. Εαν παρατηρήσετε κάτι τέτοιο και δεν νιώθετε ασφάλεια στη θεραπευτική σχέση έχετε το δικαίωμα να διακόψετε και ως ανήλικος τις συνεδρίες σε οποιοδήποτε στάδιο. Παρόλο που πολλοί συνάδερφοι δεν δίνουν θεραπευτικό συμβόλαιο όπου θα πρέπει να αναγράφεται αυτό, τουλάχιστον προφορικά θα πρέπει να σας ενημερώσουν οικογενειακώς, για να έχετε σαφή εικόνα της διαδικασίας και των δικαιωμάτων σας.
    Θα σας πρότεινα να αποφεύγετε την εξαγωγή συμπερασμάτων μόνο από διαδικτυακές πηγές, καθώς συχνά προκαλούν σύγχυση.
    
    Για οποιαδήποτε απορία ή ανάγκη, είμαι στη διάθεσή σας.
    Με εκτίμηση. Διάβασε περισσότερα

    

    Ελένη Κ. Στεφανίδη

• Τόνωση αυτοεκτίμησης
  Γεια σε όλους! Είμαι γυναίκα, 32 ετών και έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία εδώ και 1,5 χρόνο περίπου. Πάντοτε είχα δυσκολίες αναβλητικοτητας, αυτοεκτίμησης, εξαρτήσεων και δυσκολεύομαι πολύ στο να πραγματοποιήσω τους επαγγελματικούς και εκπαιδευτικούς στόχους μου. Με την θεραπεύτριά μου έκανα κάποιο επίσημο τεστ (προσωπικότητας; δεν γνωρίζω ακριβώς) και από όσα έχουμε συζητήσει και όσα έψαξα θεωρώ πως έχω οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Εκείνη αρνείται να "βάλουμε ταμπέλες", όμως εγώ θα ήθελα να ξέρω τι μου συμβαίνει και πώς να το αντιμετωπίσω. Τι μου προτείνετε;

  • Καλησπέρα,
    Αρχικά αναρωτηθειτε αν στο διαστημα που κανετε ψυχοθεραπεια νιωθετε να εχετε βοηθηθει απο την συναδερφο. Εχετε δικαιωμα να γνωριζετε απο το τι σημειωνει ο θεραπευτης μεχρι σαφως τα αποτελεσματα ενος τεστ. Και το δικαιουστε βεβαια.
    Τον προβληματισμο σας αναφορικα με την υπαρξη καποιας διαταραχης σας συνιστω να τον συζητησετε μαζι της αναλυτικα. Το οτι δεν βαζουμε ταμπελες δεν συνεπαγεται οτι δεν κανουμε συζητηση ή διαγνωστικη εκτίμηση. Επισημη διαγνωση κανει μονο ο ψυχιατρος, οποτε θα μπορουσατε να απευθυνθειτε σε καποιον με αιτημα το αν υπαρχει η διαταραχη που εικαζετε.
    Η διαφανεια μεταξυ ψυχοθεραπευτη και πελατη εινα...ι απαραιτητη βαση της θεραπευτικης σχεσης, ωστε να μην δημιουργουνται περισσοτερες αμφιβολιες στον 2ο σχετικα με το τι του συμβαινει. Ειναι κα ζητημα οριων και διαπραγματευσης.
    Η ξεκαθαρη εκφραση των σκεψεων σας και του τι αναμενετε απο τον επαγγελματια θα δρασει διευκολυντικα.
    
    Με εκτιμηση. Διάβασε περισσότερα

    

    Ελένη Κ. Στεφανίδη

• Θεραπεία ζεύγους
  Καλησπέρα σας, Βρίσκομαι σε σχέση εδώ και 3,5 χρόνια. Η σχέση αυτή χαρακτηρίζεται από πολλούς χωρισμούς και επανασυνδέσεις. Παρακολουθούμε και οι 2 ατομικά ψυχολόγο και έχουμε πάει σε σύμβουλο, πραγματοποιώντας 3 συνεδρίες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ο σύντροφος μου έχει δεχτεί να προχωρήσουμε ξανά σε συμβουλευτική αλλά με πολύ δισταγμό. Είναι η τελευταία ευκαιρία που δίνουμε στη σχέση μας. Το κύριο πρόβλημα είναι πως ο σύντροφος μου έχει απομακρυνθεί συναισθηματικά και έχει εκφράσει πως τα συναισθήματά του έχουν αλλάξει. Δεν παίρνει την απόφαση να χωρίσουμε αλλά αν του πω εγώ να χωρίσουμε θα το δεχτεί όπως μου έχει ομολογήσει. Δε ξέρω αν μπορεί να σωθεί κάτι από αυτή τη σχέση. Εμένα τα συναισθήματά μου δεν έχουν αλλάξει. Ωστόσο νιώθω τρομερή ανασφάλεια πλέον και έχω απομακρυνθεί κι εγώ από αυτόν μιας και ενώ κάνω κάποιες προσπάθειες για να τον πλησιάσω βλέπω πως δεν προσπαθεί και μου έχει δηλώσει κιόλας πως δε νιώθει το ίδιο. Δεδομένων όλων των παραπάνω, ήθελα τη γνώμη σας για το κατά πόσο είναι εφικτό μέσω της συμβουλευτικής να αλλάξει η παραπάνω κατάσταση ή εφόσον μου έχει εκφράσει το γεγονός πως δεν νιώθει πλέον το ίδιο δυνατά σε αυτή τη σχέση, δεν υπάρχει λόγος να το προσπαθήσουμε. Επίσης, δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μου λέει πως αν του πω εγώ να χωρίσουμε θα το δεχτεί αλλά αυτός δε μπορεί να μου το πει. Είναι θέμα συνήθειας, είναι θέμα δειλίας από μέρους του ή είναι θέμα συναισθημάτων? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

  • Καλημέρα,
    Είτε παραμείνετε σε σχέση είτε αποφασίσετε να προχωρήσετε σε χωρισμό, είναι σημαντικό να έχετε σαφή κατανόηση των συναισθημάτων, των αναγκών και των προτεραιοτήτων σας. Όσον αφορά τη συμβουλευτική, είναι δυνατό να βοηθήσει υπο την προϋπόθεση οτι και οι δύο σύντροφοι είναι πρόθυμοι να επενδύσουν πραγματικά σε αυτή τη διαδικασία και έχουν κοινό σκοπό.
    Κάθε συμπεριφορά που υιοθετεί κάποιος έχει πάντα πλεονεκτήματα δηλαδή κάτι του προσφέρει. Συχνά οι σύντροφοι επειδή τη βιώνουν ως σύμπτωμα (π.χ. αδιαφορία), βλέπουν μόνο τα μειονεκτήματα (π.χ. συναισθηματική αποσύνδεση)
    Εδώ μπορεί να βοηθήσει η θεραπεία ζεύγους. Ουσιαστικά ό...ταν μιλάμε για συμβουλευτική μιλάμε για προσανατολισμό, για κατευθύνσεις, ενώ όταν μιλάμε για ψυχοθεραπεία μιλάμε για αλλαγές. Η διαδικασία της αλλαγής, αφορά την εμβάθυνση των αιτιών των δυσκολιών και την ανάπτυξη ουσιαστικών μεταβολών στη δυναμική της σχέσης. Απ' όσα γράψατε έχω την εντύπωση οτι αναζητάτε το κομμάτι των αλλαγών γι' αυτό και τα αποσαφηνίζω.
    Είναι πολύ λογικό να αναρωτιέστε γιατί κάποιος θα ήθελε να παραμείνει σε μια σχέση με κάποιον που, αν του το ζητούσε, θα δεχόταν το χωρισμό. Αυτή η κατάσταση εγείρει ερωτήματα για τα συναισθήματα, τις προτεραιότητες και τις ανασφάλειες του συντρόφου.
    Γι' αυτό είναι σημαντική η θεραπεία ζεύγους πέραν της ατομικής, ώστε να εστιάσει στα κοινά προβλήματα και τις δυναμικές που δημιουργούνται στη σχέση, επιτρέποντας σε κάθε σύντροφο να εκφράσει τις ανάγκες, τους φόβους και τις προσδοκίες του με τρόπο που να διευκολύνει την αμοιβαία κατανόηση. Μπορεί να αποκαλύψει πτυχές της σχέσης που δεν είναι εύκολα αντιληπτές χωρίς εξωτερική βοήθεια, όπως τα μοτίβα επικοινωνίας, συγκαλυμμένοι φόβοι ή συναισθηματική αποστασιοποίηση.
    Αν ο σύντροφός σας είναι διστακτικός, το να του προσφέρετε μια ευκαιρία να εκφράσει τις ανησυχίες του σε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο μπορεί να βοηθήσει στη διάκριση του τί πραγματικά επιθυμεί. Είναι κοινό οι άνθρωποι να φοβούνται να λάβουν τις τελικές αποφάσεις γιατί ενδέχεται να μην θέλουν να νιώσουν υπεύθυνοι για το τέλος της σχέσης, ή να φοβούνται την αποτυχία (εικασίες).
    Είναι σημαντικό να αναλογιστείτε αν η σχέση σας είναι αμοιβαία ωφέλιμη και αν πιστεύετε ότι αξίζει τότε σίγουρα να επενδύσετε στη θεραπεία ζεύγους.
    
    Για ό,τι χρειαστείτε, μην διστάσετε να κλείσετε συνεδρία ώστε να διερευνηθούν και να κατανοηθούν τα μοτίβα του σχετίζεσθαι, με σκοπό την ενίσχυση της επικοινωνίας μεταξύ σας και τη δημιουργία μιας ωφέλιμης δυναμικής στη σχέση σας.
    Με εκτίμηση. Διάβασε περισσότερα

    

    Ελένη Κ. Στεφανίδη