Ελένη Κ. Στεφανίδη BA, BA, MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Θεραπεία ζεύγους
  Καλησπέρα σας, Βρίσκομαι σε σχέση εδώ και 3,5 χρόνια. Η σχέση αυτή χαρακτηρίζεται από πολλούς χωρισμούς και επανασυνδέσεις. Παρακολουθούμε και οι 2 ατομικά ψυχολόγο και έχουμε πάει σε σύμβουλο, πραγματοποιώντας 3 συνεδρίες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ο σύντροφος μου έχει δεχτεί να προχωρήσουμε ξανά σε συμβουλευτική αλλά με πολύ δισταγμό. Είναι η τελευταία ευκαιρία που δίνουμε στη σχέση μας. Το κύριο πρόβλημα είναι πως ο σύντροφος μου έχει απομακρυνθεί συναισθηματικά και έχει εκφράσει πως τα συναισθήματά του έχουν αλλάξει. Δεν παίρνει την απόφαση να χωρίσουμε αλλά αν του πω εγώ να χωρίσουμε θα το δεχτεί όπως μου έχει ομολογήσει. Δε ξέρω αν μπορεί να σωθεί κάτι από αυτή τη σχέση. Εμένα τα συναισθήματά μου δεν έχουν αλλάξει. Ωστόσο νιώθω τρομερή ανασφάλεια πλέον και έχω απομακρυνθεί κι εγώ από αυτόν μιας και ενώ κάνω κάποιες προσπάθειες για να τον πλησιάσω βλέπω πως δεν προσπαθεί και μου έχει δηλώσει κιόλας πως δε νιώθει το ίδιο. Δεδομένων όλων των παραπάνω, ήθελα τη γνώμη σας για το κατά πόσο είναι εφικτό μέσω της συμβουλευτικής να αλλάξει η παραπάνω κατάσταση ή εφόσον μου έχει εκφράσει το γεγονός πως δεν νιώθει πλέον το ίδιο δυνατά σε αυτή τη σχέση, δεν υπάρχει λόγος να το προσπαθήσουμε. Επίσης, δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μου λέει πως αν του πω εγώ να χωρίσουμε θα το δεχτεί αλλά αυτός δε μπορεί να μου το πει. Είναι θέμα συνήθειας, είναι θέμα δειλίας από μέρους του ή είναι θέμα συναισθημάτων? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

  • Καλημέρα,
    Είτε παραμείνετε σε σχέση είτε αποφασίσετε να προχωρήσετε σε χωρισμό, είναι σημαντικό να έχετε σαφή κατανόηση των συναισθημάτων, των αναγκών και των προτεραιοτήτων σας. Όσον αφορά τη συμβουλευτική, είναι δυνατό να βοηθήσει υπο την προϋπόθεση οτι και οι δύο σύντροφοι είναι πρόθυμοι να επενδύσουν πραγματικά σε αυτή τη διαδικασία και έχουν κοινό σκοπό.
    Κάθε συμπεριφορά που υιοθετεί κάποιος έχει πάντα πλεονεκτήματα δηλαδή κάτι του προσφέρει. Συχνά οι σύντροφοι επειδή τη βιώνουν ως σύμπτωμα (π.χ. αδιαφορία), βλέπουν μόνο τα μειονεκτήματα (π.χ. συναισθηματική αποσύνδεση)
    Εδώ μπορεί να βοηθήσει η θεραπεία ζεύγους. Ουσιαστικά ό...ταν μιλάμε για συμβουλευτική μιλάμε για προσανατολισμό, για κατευθύνσεις, ενώ όταν μιλάμε για ψυχοθεραπεία μιλάμε για αλλαγές. Η διαδικασία της αλλαγής, αφορά την εμβάθυνση των αιτιών των δυσκολιών και την ανάπτυξη ουσιαστικών μεταβολών στη δυναμική της σχέσης. Απ' όσα γράψατε έχω την εντύπωση οτι αναζητάτε το κομμάτι των αλλαγών γι' αυτό και τα αποσαφηνίζω.
    Είναι πολύ λογικό να αναρωτιέστε γιατί κάποιος θα ήθελε να παραμείνει σε μια σχέση με κάποιον που, αν του το ζητούσε, θα δεχόταν το χωρισμό. Αυτή η κατάσταση εγείρει ερωτήματα για τα συναισθήματα, τις προτεραιότητες και τις ανασφάλειες του συντρόφου.
    Γι' αυτό είναι σημαντική η θεραπεία ζεύγους πέραν της ατομικής, ώστε να εστιάσει στα κοινά προβλήματα και τις δυναμικές που δημιουργούνται στη σχέση, επιτρέποντας σε κάθε σύντροφο να εκφράσει τις ανάγκες, τους φόβους και τις προσδοκίες του με τρόπο που να διευκολύνει την αμοιβαία κατανόηση. Μπορεί να αποκαλύψει πτυχές της σχέσης που δεν είναι εύκολα αντιληπτές χωρίς εξωτερική βοήθεια, όπως τα μοτίβα επικοινωνίας, συγκαλυμμένοι φόβοι ή συναισθηματική αποστασιοποίηση.
    Αν ο σύντροφός σας είναι διστακτικός, το να του προσφέρετε μια ευκαιρία να εκφράσει τις ανησυχίες του σε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο μπορεί να βοηθήσει στη διάκριση του τί πραγματικά επιθυμεί. Είναι κοινό οι άνθρωποι να φοβούνται να λάβουν τις τελικές αποφάσεις γιατί ενδέχεται να μην θέλουν να νιώσουν υπεύθυνοι για το τέλος της σχέσης, ή να φοβούνται την αποτυχία (εικασίες).
    Είναι σημαντικό να αναλογιστείτε αν η σχέση σας είναι αμοιβαία ωφέλιμη και αν πιστεύετε ότι αξίζει τότε σίγουρα να επενδύσετε στη θεραπεία ζεύγους.
    
    Για ό,τι χρειαστείτε, μην διστάσετε να κλείσετε συνεδρία ώστε να διερευνηθούν και να κατανοηθούν τα μοτίβα του σχετίζεσθαι, με σκοπό την ενίσχυση της επικοινωνίας μεταξύ σας και τη δημιουργία μιας ωφέλιμης δυναμικής στη σχέση σας.
    Με εκτίμηση. Διάβασε περισσότερα

    

    Ελένη Κ. Στεφανίδη

• Κατάθλιψη
  Εξαιτίας της απωλειας του αντρα μου εδω και τρια χρόνια, δεν αντέχω άλλο, νιώθω ότι ξεκλιληστηκα, αγωνίστηκα, προσπάθησα, είδα και βλέπω ειδικούς απο τον πρώτο μήνα της απωλειας αλλά είμαι μονη απελπισμένη φοβισμενη για τη ζωή όχι για το θάνατο. Θα αυτοκτονουσα αλλά η πίστη μου στο θεό το καθιστά αδύνατο καθε φορά που το σκέφτομαι. Δεν έχω ζωή αλλά μου απαγορεύεται να αυτοκτονήσω. Ωστόσο φοβάμαι αυτές τις στιγμές απελπισίας. Δεν αντέχω αλλο. Ευχαριστώ για την απάντηση στην εκκληση μου στις6/1/2025.Σας ευχαριστώ κυρία μου.

  • Καλημέρα,
    Η απώλεια είναι μια από τις πιο συντριπτικές καταστάσεις που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος. Όμως, το γεγονός ότι παραμένετε σε αυτήν την ατέρμονη πάλη, παρόλη την εσωτερική σας ένταση και τις σκοτεινές σκέψεις, δείχνει μια βαθιά αλληλεγγύη προς τον εαυτό σας.
    Στην Ορθόδοξη πίστη, η απώλεια δεν είναι το τέλος, αλλά μια μετάβαση που περιλαμβάνει τον πόνο της αποχωρισμού, αλλά και την υπόσχεση της αιώνιας ζωής. Έχουμε, βέβαια, και εμείς προσωπική ευθύνη να διαχειριστούμε αυτόν τον πόνο, να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει τον θρήνο και τον αποχωρισμό απο αγαπημένα μας πρόσωπα.
    Το πένθος δεν ακολουθεί μια γραμμική πορεία..., αλλά είναι μια κυκλική διαδικασία, στην οποία τα συναισθήματα μπορεί να αναζωπυρωθούν σε διάφορα στάδια του χρόνου. Σε κάποιες περιόδους, όπως γιορτές, γενέθλια ή ακόμη και απλές καθημερινές στιγμές, μπορεί να βιώσετε και πάλι τον πόνο της απώλειας με διαφορετικό τρόπο, πιο έντονα ή πιο ήπια. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν υπάρχει σωστό ή λάθος τρόπος να το βιώσετε.
    Νιώθω οτι θρηνείτε και ένα κομμάτι του εαυτού σας παράλληλα με την απουσια του αντρα σας.
    
    Για οποιαδήποτε βοήθεια, μπορείτε να κλείσετε μια συνεδρία όποτε το χρειαστείτε.
    Είμαι στη διάθεσή σας. Διάβασε περισσότερα

    

    Ελένη Κ. Στεφανίδη

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα είναι μόλις 18 χρονών κοπέλα και θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα που με έχουν τσακίσει κυριολεκτικά διότι χρειάζομαι μια επιπλέον βοήθεια. Εγώ σαν άνθρωπος είμαι αρκετά αγχωδης και ντροπαλός. Όλα ξεκίνησαν από το νηπιαγωγείο όταν δεν μπορούσα να μιλήσω μπροστά σε κόσμο. Αυτό συνεχίζεται έως και τώρα έχω έντονο άγχος ντρέπομαι με πιάνουν ταχυκαρδιες νευρικές κινήσεις και γενικότερα γίνομαι νευρική τύπου άμα αργήσει το λεωφορείο 5 λεπτά να πάρω όλη την οικογένεια μου τηλέφωνο τρέμοντας. Έχω σχέση εδώ και δύο χρόνια με ένα αγόρι που το αγαπάω πολύ υπήρχαν κάποιες δυσκολίες που με έκαναν να αγχωθω. Φέτος από το πολύ άγχος άρχισα να έχω άσχημες σκέψεις τύπου να προσεύχομαι κάθε βράδυ για να μην εμφανίσει κάποιος απο την οικογένεια μου καρκίνο ή και για εμενα που ψιλαφιζομουν συνέχεια μήπως και ρχω κάτι. Για ένα διάστημα ότι και να ακουμπούσα έπλενα συνεχώς τα χέρια μου σε σημείο να μου σκανε και φέτος μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό ότι είμαι ομοφυλοφιλη, κάτι το οποίο δεν είναι στα δικά μου μέτρα κάτι το οποίο δεν έχω σκεφτεί ποτέ και σιχαίνομαι. Μέχρι και σήμερα εδώ και ένα μήνα σκέφτομαι μονάχα αυτό με τρομερό άγχος ταχυκαρδιες τάσεις για εμετό είχα να φάω πολύ καιρό και το μόνο που έκανα ήταν να αναζηταω τι πάει λάθος. Τα αποτελέσματα έδειχναν ιδψ. Επίσης να σημειώσω ότι η σεξουαλικη ζωή με το αγόρι μου δεν έχει ολοκληρωθεί αλλά δεβ παύει να είναι ωραία και να την ευχαριστιεμαι επίσης κάτι άλλο που μπορεί να σχετίζεται είναι ότι έχω διαγνωστεί με θυροειδη χασιμοτο το οποίο έχω εδώ και δύο χρόνια να παρακολουθήσω. Κάμω σκέψεις οι οποίες δεν μου ταιριάζουν και μου καταστρέφουν την ζωή. Η περίοδος στης πανελλήνιες ήταν απαίσια όλο έκλαιγα και αγχωνομουν και σημείο να ξεχνάω ότι είχα μέσα στο μυαλό μου. Δεν ξέρω τι φταίει θα ήθελα πάρα πολύ να μου απαντήσετε για βοηθηθω δεν αντέχω άλλο έχω κουραστεί να μένω πίσω και στην σχέση μου με το αγόρι μου και στην ζωή μου. Σας παρακαλώ βοηθήστε με έχω κουραστεί

  • Καλησπέρα!
    Το άγχος που βιώνεις μπορεί όντως να έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στην καθημερινότητά σου και στη ζωή σου γενικότερα. Η ηλικία που βρίσκεσαι είναι περίοδος αναζήτησης ταυτότητας και αυτονόμησης. Συχνά, οι σκέψεις που έρχονται στο μυαλό μας είναι αποτέλεσμα των εντάσεων που βιώνουμε, και μπορεί να μην αντανακλούν τις πραγματικές επιθυμίες μας. Λόγω σύγχυσης όμως είναι πιο δύσκολος ο διαχωρισμός.
    Η σεξουαλικότητα σου επίσης, ναι σε απασχολεί αλλά δεν είναι κάτι που πρέπει να σε "βασανίζει". Είναι φυσιολογικό να έχεις αμφιβολίες ή ανασφάλειες.
    Η αναζήτηση και η αυτογνωσία σε αυτή την φάση που είσαι είναι κομμά...τι της προσωπικής σου ανάπτυξης. Το πιο σημαντικό είναι να δώσεις στον εαυτό σου την "άδεια" να αμφιβάλλει, να απορρίπτει, ν'αλλάζει γνώμη, να εξερευνά, να μαθαίνει και να αναπτύσσεται χωρίς να είσαι η πιο σκληρή κριτής σου.
    Αν δεν έχεις ξανακάνει ψυχοθεραπεία, πιστεύω ότι θα σε βοηθούσε σημαντικά, καθώς θα μπορέσεις να αποκτήσεις στρατηγικές για την αντιμετώπιση του άγχους, καθώς και για τη διαχείριση των σκέψεων, των συναισθημάτων και των φοβιών σου.
    Ακόμη και αν ξεκινήσεις με δύο συνεδρίες το μήνα, σίγουρα θα αρχίσεις να βλέπεις διαφορά στην συναισθηματική ρύθμιση και τη γενικότερη ευημερία σου.
    
    Για ό,τι χρειαστείς σε αυτή τη διαδικασία, θα χαρώ να σε ακούσω και να σε βοηθήσω.
    Με εκτίμηση. Διάβασε περισσότερα

    

    Ελένη Κ. Στεφανίδη