Αννίνου - Ντόχερτυ Μάντυ MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Άγχος και Στρες
  Μασ παράτησε η μάνα μου πριν το καλοκαίρι κ έτσι εγώ φρόντιζα τα αδέρφια μ (17 είμαι).Με τα πολλά όμως μας φιλοξένησαν σε νοσοκομείο για 3μηνεσ μαζί με την γιαγιά που μας ανέλαβε γτ κ εμάς κ αυτήν μας εδιωξαν από τα σπίτια π μέναμε.Περασα γενικά δύσκολα αλλά όλα τα κρατούσα μέσα μου και συνεχίζω να τα κρατάω.Και το λοιπόν πριν 2 μήνες στο σχολείο με έπιασε μια ξαφνική ζαλάδα,κοκκίνισα κ ζεστάθηκα ξαφνικα.Φοβηθηκα και δεν ξανά πήγα σχολείο,όμως πριν 1 μήνα πήγα κ έκανα γενικές εξετάσεις,βγήκαν καθαρές κ απλα μ είπαν να παίρνω βιταμίνες κλπ.Και εννοείτε δεν σταμάτησα να αγχώνομαι.Να πω σε αυτό το σημείο πως το αγόρι μ είχε φύγει 2 μήνες ταξιδι κ σήμερα γύρισε,από την μία χαιρόμουν αλλά από την άλλη φοβόμουν μην πάθω κάτι.Εφτασε κ ηρθε να τον δω κ στα ξαφνικα δν ένιωθα το σώμα μ για κάποια λεπτά,ταχυπαλμιες γρήγορες κ η καρδιά να χτυπάει σαν τουμπερλεκι.Με πήρε κ πήγαμε βόλτα (μετά από 2 μήνες βγήκα από το σπίτι) και ηρέμησα κάπως.Ομως με κυριεύει συνεχώς ένα άγχος κ ένας φόβος μην μου συμβεί κάτι κακό.Τα συμπτώματα μου είναι:ταχυπαλμιες,πόνο στο στήθος,φόβος,άγχος,δυσπνοια,ημικρανίες/πονοκεφάλους,αϋπνίες (έτσι κ έτσι),ζαλάδες,ζεσταινομαι στα ξαφνικα κλπ.Δεν ξέρω αν όλα αυτά που πέρασα μ έπεσαν τώρα ψυχολογικά βαριά ή αν είναι κάτι άλλο πάντως φοβάμαι και δεν ξέρω πως να ανταπεξέλθω. ΥΓ1:πριν γυρίσει το αγόρι μ ήμουν 24/7 ξαπλωμένη κ όλη μέρα στο κινητό. ΥΓ2:πριν κτ μέρες με έπιασε κάτι σαν σπασμος και ένιωσα να τρέμω για δευτερόλεπτα κ με τρόμαξε ΥΓ3:έχω μια φίλη που είχε τα ίδια κ για 6μηνες φοβόταν μην πεθάνει κλπ. ΥΓ4:Ευχαριστώ που το διαβάσατε και ελπίζω να βρεθεί λύση γτ πραγματικά νιώθω χάλια με όλο αυτό κ συνεχώς με κυριεύει ένας φόβος για όλα!!

  • Καλησπέρα,
    Από οτι καταλαβαίνω από το μήνυμα σου η κατάσταση που βίωσες πριν το καλοκαίρι ήταν αρκετά δύσκολη και ανέλαβες πολλές ευθύνες δυσανάλογες με την ηλικία σου. Αυτό είναι φυσιολογικό να σου δημιουργήσει πολύ στρες, το οποίο όταν δεν το επεξεργαζόμαστε με λειτουργικό τρόπο για τον εαυτό μας, μπορεί να μας δημιουργήσει ψυχοσωματικά συμπτώματα, ειδικά όταν βρισκόμαστε σε μια μόνιμη κατάσταση αγωνίας και ταραχής, αυτό αρχίζει να αθροίζεται και να γίνεται ακόμα πιο μη διαχειρίσιμο. Καποιες προτάσεις που μπορείς να κάνεις μόνη σου για να αποφορτίζεσαι είναι η καταγραφή των σκέψεων σου σε ημερολόγιο, ώστε να έρχεσαι σε επαφή με τον εαυτ...ό σου και τις ανάγκες σου, η φυσική άσκηση τουλάχιστον 20 λεπτά την ημέρα, καθώς βοηθάει κάποιες ορμόνες που βοηθούν στην ψυχολογία και κάποιες ασκήσεις συνειδητότητας (π.χ. grounding) ή διαλογισμό, που θα σε βοηθήσουν να χαλαρώσεις και να βρίσκεσαι στο "εδώ και τώρα" μειώνοντας τις καταστροφικές σκέψεις π.χ. ότι μπορεί να πάθεις κάτι σε λίγη ώρα ή γενικά στο μέλλον. Μπορείς να βρεις ασκήσεις αυτο-βοήθειας στο διαδίκτυο. Σε κάθε περίπτωση, η Ψυχοθεραπεία είναι βοηθητική και αν δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα να επισκεφθείς κάποιον ιδιώτη, μπορείς να αναζητήσεις κάποιο δημόσιο Κέντρο Ψυχικής Υγείας ή κάποιο κέντρο εκπαίδευσης ψυχοθεραπείας που μπορεί με ένα μικρό κόστος να παρέχει συνεδρίες ψυχοθεραπείας με εκπαιδευόμενο/η ψυχοθεραπευτή/τρία. Διάβασε περισσότερα

    

    Αννίνου - Ντόχερτυ Μάντυ

• Κρίση πανικού
  καλησπέρα σας...αντιμετωπιζω το τελευταιο χρονο καιγω κρισεις πανικου..σε καθημερινη βαση ..με πιανουν φοβιες μεσα στο αυτοκινητο μου ..στη δουλεια μου..οταν παω για μια εξεταση στο γιατρο μου...με πιανουν ζαλαδες και ταχυκαρδιες και νιωθω οτι δε μπορω να το ελεγξω και αυτο μου δυσκολευει παρα πολυ τη ζωη.. ειμαι στη Γερμανία και πηγα σε ενα ψυχιατρο και ειπε να μου δωσει αγωγη αλλα δε τη δεχτηκα.. υπαρχει καποιος τροπος να τα ξεπερασω αυτα χωρις αγωγη? ειναι φοβιες μεσα στο μυαλο μου αλλα συνεχεια εξελισσονται και πιο ασχημα

  • Καλησπέρα σας,
    Θα αναφέρω κάποιες γενικές μεθόδους - που δεν περιλαμβάνουν τη φαρμακευτική αγωγή - στη μείωση του άγχους/στρες, των φόβων και κατ'επέκταση τα συμπτώματα των κρίσεων πανικού:
    Μια βασική μέθοδος είναι η ψυχοθεραπεία, που μέσα από την συζήτηση με τον/την θεραπευτή/τρια αναπτύσεται ένα ασφαλές περιβάλλον διερεύνησης του πώς ο συγκεκριμένος άνθρωπος φτάνει να έχει αυτά τα συμπτώματα και πώς μπορεί σταδιακά να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του. Έτσι αποκτά ενεργό ρόλο στη δόμηση της θεραπείας του και στη μείωση των συμπτωμάτων του. Είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και υπομονή, για αυτό και τα αποτελέσματα της ε...ίναι συνήθως μόνιμα.
    Επίσης η Βιοανάδραση είναι μια μέθοδος που φαίνεται να μειώνει σημαντικά τα επίπεδα στρες στο σώμα και σε πραγματικό χρόνο το άτομο μπορεί να λαμβάνει πληροφορίες για τον οργανισμό του, για πιθανά "μπλοκαρίσματα" ενώ ταυτόχρονα του δίνονται συγκεκριμένες οδηγίες για την βελτίωση του οργανισμού του.
    Σχετικά με την επιλογή μη λήψης φαρμακευτικής αγωγής, μπορείτε να ενημερωθείτε από τον/την φαρμακοποιό σας για φυτικά σκευάσματα, βιταμίνες και βότανα τα οποία λειτουργούν θετικά στο νευρικό σύστημα που σχετίζεται με το στρες και δεν είναι εθιστικά ή δεν δημιουργούν κάποια παρενέργεια.
    Τέλος, δύο πράγματα που βοηθούν την ψυχολογία (μείωση άγχους, αρνητικών σκέψεων, φόβων κλπ.) είναι η φυσική άσκηση 20 λεπτά ημερησίως και το ημερολόγιο, δηλαδή η προσωπική καταγραφή των σκέψεων καθημερινά, κάτι που μας φέρνει σε επαφή με τον εαυτό μας.
    Όλα τα παραπάνω είναι κάποιες γενικές οδηγίες οι οποίες έχουν φανεί βοηθητικές σε αρκετούς ανθρώπους, ωστόσο ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός με ατομικά χαρακτηριστικά και διαφορετικά βιώματα, για αυτό χρειάζεται να λαμβάνονται πολλοί παράγοντες υπόψη για τη διατύπωση μιας συγκεκριμένης συμβουλής ή παρέμβασης. Διάβασε περισσότερα

    

    Αννίνου - Ντόχερτυ Μάντυ

• Κατάθλιψη
  γεια σας. εδω και 8 χρονια μενω στο εξωτερικο οπου σπουδαζω κιολας. γενικα ειμαι πολυ χαρουμενος ανθρωπος και ενω εχω μικρα προβληματακια οσων αφορα την αυτοπεποιθηση μου, δεν με εχουν επιρρεασει ποτε κακες σκεψεις σε τετοιο βαθμο. ειμαι σε μια υπεροχη σχεση εδω και 1,5 χρονο και γενικα , δεν εχω αρρωστους στην οικογενεια, δεν εχω κανενα σοβαρο προβλημα αλλα τον τελευταιο 1,5 μηνα δεν αντεχω. ειμαι ολη την ωρα λυπημενη, χωρις λογο, δεν θελω να κανω απολυτως τιποτα. δεν εχω κινητρο να κανω τ ι π ο τ α . δεν θελς να μιλησω σε κανεναν, καθε μερα κλαιω, και ενταξει ειμαι ευαισθητη αλλ ποτε δεν ημουν τοσ ευαισθητη. η μερες περνανε και δεν το παιρνω χαμπαρι, και οταν μιλαω με οποιονδηποτε νιωθω οτι δεν ειμαι εκει. δεν ξερω τι με εχει πιασει. ισως ειμαι ετσι επειδη το σκεφτομαι πολυ, δεν ξερω. προσπαθω να διαβαζω περισσοτερο και να κανω διαιτα για να με βοηθησει με την αυτοπεποιθηση μου. νιωθω μονιμως ενα βαρος, δεν ξερω πως να το εξηγησω. εχω πολυ κακες σκεψεις. ειλικρινα δεν εχω ιδεα τι γινεται, και νιωθω οτι χειροτερευω μερα με την μερα. ταυτοχρονα ομως στην χωρα που μενω υπαρχει απιστευτη ελλειψη ψυχολογων και αμα κλεισω τωρα ραντεβου θα χρειαστει να περιμενω τουλαχιστον 4 μηνες... τι θα μπορουσα να κανω;

  • Καλησπέρα σας,
    Μπορείτε να κλείσετε ραντεβού με κάποιον ψυχολόγο από την Ελλάδα και να κάνετε διαδικτυακές συνεδρίες.

    

    Αννίνου - Ντόχερτυ Μάντυ