Πέτσας Δημήτρης MD, MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Άγχος και Στρες

  Γειά σας. Είμαι άνω των 40 ετών. Πρόσφατα διέκοψα επαφές με τη μητέρα μου. Μία γυναίκα άλλης νοοτροπίας. Δεν με σέβεται, δεν με αποδέχεται, γιατί δεν ακολουθώ κοινωνικές νόρμες (γάμο, παιδιά, σύντροφο, επαφές με συγγενείς που την προσβάλλουν και με υποτιμούν). Προσπάθησα επί 20 χρόνια να της εξηγήσω πως δεν την αφορά, πως δεν είναι γονεϊκή μητέρα, πως είμαι χαρούμενη με την ήρεμη-μοναχική ζωή μου. Και ενώ είμαι καλά με την ησυχία που βρήκα, πιάνω τον εαυτό μου να τη λυπάται. Επί 60+ χρόνια ανέχεται λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση από τους συγγενείς της, ποτέ δεν ξεπέρασε τον χωρισμό από τον ανώριμο και βίαιο πατέρα μου, από τα 30+ είναι ολομόναχη, δεν έχει παρέες/εξόδους. Εγώ της τακτοποιούσα όλα τα έγγραφα με τη Δημόσια Διοίκηση ή τους λογαριασμούς, κλπ. και τώρα πρέπει να ζοριστεί μόνη της. Κάνει μία δύσκολη εργασία μέσα στο κρύο. Συχνά τελευταία έχω έντονη την εικόνα που είναι σκυφτή, της προσβάλλουν οι δικοί της και σκύβει το κεφάλι χωρίς να αντιδρά. Μετά σκέφτομαι ότι αυτούς τους ίδιους ανθρώπους τους βάζει πάνω από εμένα, με το να ζητάει να τους βλέπω ή να τους τηλεφωνώ, ενώ μπορεί λίγο πριν να μου αναφέρει ότι της είπαν για εμένα κάτι αρνητικό. Θέλει ν'αλλάξω για να τους είμαι αρεστή και να τους μιλάω σα να μη με έβρισαν ποτέ. Όλη αυτή η κατάσταση είναι παράλογη και επί χρόνια έχανα τον ύπνο μου. Ειδικά με την επικριτικότητά της. Τώρα είμαι καλά, τη λυπάμαι που δεν είναι δυναμική, που ανέχεται, που δεν κάνει κάτι να έχει κοντά το παιδί της. Η τελευταία τηλεφωνική μας επαφή μου προκάλεσε ταχυπαλμίες και φωνές. Ήθελα να ρωτήσω αν αυτή η απόφαση είναι ένδειξη προβληματικού ατόμου, όπως λέει εκείνη (έζησα δύσκολα παιδικά, εφηβικά και μετέπειτα χρόνια, αφού για τους γονείς μου δεν υπήρξα ποτέ προτεραιότητα, είχαν γάμο και διαζύγιο με κακοποίηση, αλλά και όσες σχέσεις έχω κάνει ήταν ταλαιπωρητικές) ή είναι ώριμη απόφαση για την αυτοπροστασία μου. Πώς φεύγουν οι συνειρμοί και πώς σβήνω τις εικόνες; Ευχαριστώ
  • Καλησπέρα σας ! Περιγράφετε με πολύ ωραίο και αυθεντικό τρόπο αυτό που βιώνετε και αυτό που αισθάνεστε. Ευτυχώς, τα ερωτήματα που θέσατε αλλά και πολλά άλλα, που σίγουρα συνυπάρχουν, έχουν τις απαντήσεις τους. Δυστυχώς, αυτές οι απαντήσεις δε δίνονται μέσα από λίγες λέξεις σε ένα διαδικτυακό κείμενο, αλλά απαιτούν προσωπική δουλειά μέσα από την ψυχοθεραπεία, η οποία δεν περιορίζεται στην αντιμετώπιση ψυχιατρικών διαταραχών, αλλά έχει και ως βασικό στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, η οποία, πράγματι, δοκιμάζεται από θέματα σαν αυτό στο οποίο αναφερθήκατε.

    Πέτσας Δημήτρης

• Θεραπεία ζεύγους

  Χαίρεται.για ένα άτομο που έχει συνεχομενη τοξική συμπεριφορά και κάνει λεκτική βία στο οικογενειακό περιβάλλον υπάρχει λύση? Η μόνο πρέπει οι υπόλοιποι να φύγουμε μακριά? Ίσως κάποιος ψυχίατρος να βοηθούσε? Ευχαριστώ.
  • Καλησπέρα ! Καλώς ή κακώς δε μπορούμε να καθορίσουμε τη συμπεριφορά του άλλου. Αυτό που εξαρτάται από εμάς είναι η δική μας στάση. Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι υπάρχουν κάποιες γενικές αρχές, όπως για παράδειγμα το ότι στην πορεία του χρόνου μια τοξική συμπεριφορά, που γίνεται ΄΄ανεκτή΄΄, θα γίνεται ολοένα και πιο τοξική και το ότι η πρόβλεψη για το άτομο που δέχεται αυτή τη συμπεριφορά, είναι σε βάθος χρόνου, προφανώς, δυσοίωνη. Είναι ξεκάθαρο ότι η μη αποδοχή της συμπεριφοράς του άλλου είναι το απόλυτο ζητούμενο, αλλά το πώς αυτή θα εκφραστεί, ποια θα είναι η στάση και οι αποφάσεις που θα πάρει το άτομο - λήπτης αυτής της τοξικότητας είναι εξ...ατομικευμένες, συνδέονται με τα προσωπικά του στοιχεία, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα. Διάβασε περισσότερα

    Πέτσας Δημήτρης

• Άγχος και Στρες

  Σε περιόδους στρες έχω έντονη ταχυκαρδία για κάποια δευτερόλεπτα μετά σταματάει χαλαρώνει όλο μου το σώμα και επανέρχεται βοηθάνε οι ανάσες τησ περισσότερες φορές αλλά και πάλι συμβαίνει έχω υπάρξει σε φάσεις που δεν μου συμβαίνει καθόλου και σε φάσεις που συμβαίνει πολύ έντονα δηλαδή μπορεί να είμαι σε μια συζήτηση να μου συμβαίνει και να μην είμαι πραγματικά στην συζήτηση μέχρι να σταματήσει
  • Καλησπέρα σας ! Η διαχείριση του άγχους δεν είναι κάτι απλό. Απαιτεί πολύπλευρη, ολιστική προσέγγιση και ουσιαστική υποστήριξη. Όταν αυτό δε γίνεται, το πρόβλημα διογκώνεται είτε σταδιακά, είτε και με πιο γοργούς ρυθμούς, αν προκύψουν τραυματικά γεγονότα. Το ότι είναι καλύτερα να προλαβαίνει κανείς κάτι, παρά να το θεραπεύει είναι το μόνο σίγουρο. Όπως επίσης και το ότι αν όχι χθες, καλύτερα σήμερα, παρά αύριο.

    Πέτσας Δημήτρης