Ντούρος Βασίλειος

Έχω την δικαστική συμπαράσταση ενός ατόμου με σύνδρομο νταουν 62 ετών! Εδώ κι ένα χρόνο πίνει 7 σταγόνες σεροπραν το μεσημέρι και ο35 σιρόπι ρεσπενταλ το βράδυ όλα ήταν καλά μέχρι πριν δύο μήνες! Παρουσιάζει νευρικότητα ξεσηκωμό συνήθως τις απογευματινές ώρες! Μπορεί να οφείλονται στα φάρμακα?

Πως μπορω να βγαλω πιστοποιητικά υγειας για υιοθεσία; Θελω βοηθεια που να απευθυνθώ!

Είμαι σε αντικαταθλιπτικη αγωγή από το 2008 που πέρασα μεγάλη μπόρα με την υγεία μου ,οι θεραπείες κράτησαν 10 χρόνια. Το 2018 χειρουργηθηκα για κακοήθεια στο μαστό, την περίοδο εκείνη περνουσα τραγικα συναισθηματικά, πέρασα σνα μεγάλο σοκ στο γάμο μου.Οταν προέκυψε σε ένα μήνα ο καρκίνος ήμουν με φουλ αγωγή η οποία με βοήθησε να περάσω την ταλαιπωρία των χειρουργειων και των ακτινοβολιων με μεγάλο θάρρος και γενναιότητα, όλη μέρα έκανα δουλειές για να ξεχνιέμαι και κάθε βράδυ είχα τρομερές αϋπνίες,οι οποίες κρατάνε χρόνια.Μου άλλαξε ο ψυχίατρος την αγωγή γιατί υποτροποιασα και ενώ πήγα καλά για αρκετούς μήνες έπεσα ξαφνικά κι έπιασα πάτο, ξανά άλλη αλλαγή αλλά δυστυχώς από τότε δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου.Περασαν 5χρονια σταμάτησα την ορμόνη για την κακοήθεια και είμαι συνεπής στον έλεγχο των εξετάσεων. Η ζωή μου όμως χειροτερεύει ,δεν μπορώ να ηρεμήσω και να αντιμετωπίσω το ποιο απλό πράγμα, από το πρωί ξυπνω με ταραχή που κρατάει μέχρι αργά το βράδυ. Με δυσκολία λειτουργώ καθημερινά, πολλές κακες σκέψεις,δεν έχω κουράγιο και διαθεση να ντυθώ να πάω έναν περίπατο, τα καταφέρνω αλλά πάντα με παρέα και νεχρι να πάρω την απόφαση να φτάσω στην πόρτα είμαι σε πανικό. Είμαι γενικά γενναία στη ζωή μου,παλεύω σκληρά χωρίς κλάματα και βογγιτα αλλά η καρδούλα μου το ξέρει...όταν παραστεί ανάγκη για βοήθεια αγαπημένων μου προσώπων βοηθάω παρολους τους φόβους μου και όλη νομίζουν ότι είμαι δυνατή και νιώθουν ασφαλείς μαζί μου.Η δική μου ανασφάλεια η απειλή για την υγεία μου και το άγχος στο κάθε λεπτό με καταρακωνει,κάνω κουράγιο προσπαθώ, δεν μιλώ πάντα για αυτό που νιώθω ντρέπομαι, αλλά η καθημερινότητα μου είναι Γολγοθάς. Μου έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια πολλές φορές την αγωγή, πήγα σε ψυχολόγο αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει βελτίωση. Παίρνω λίγο φόρα να ανέβω αλλά πάντα κάτι θα με κάνει να υποτροποιασω.Θελω να σταθώ στα πόδια μου χωρίς φόβο και ταραχή να απολαύσω τα μικρά όμορφα πράγματα στη ζωή, πότε δεν είχα τρελές απαιτήσεις, μου άρεσαν τα απλά και όμορφα .