Ντούρος Βασίλειος

Καλησπέρα. Εδώ και πολλούς μήνες νιώθω ένα απέραντο κενό μέσα μου που δεν γεμίζει με τίποτα. Είχα μια τραυματική σχέση πριν δυο χρόνια και από τότε νιώθω πως δεν έχει νόημα η ζωή μου. Δεν με ευχαριστεί τίποτα πλέον και όλα τα κάνω μηχανικά. Το άγχος μου με έχει φτάσει σε σημείο να με πιάνουν κρίσεις και να μην μπορώ να λειτουργήσω στην καθημερινότητα μου. Νιώθω συνεχώς μόνη μου και όλη μέρα με πιάνουν τα κλάματα για το παραμικρό. Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι που μπορεί να με ευχαριστήσει αλλά δεν μπορώ. Επίσης αντιμετωπίζω και θέματα με τους γύρω μου γιατί συνέχεια προσποιούμαι την κοινωνική η την ευδιάθετη επειδή ντρέπομαι να δείξω πως νιώθω ή να εκφραστώ και όλοι νομίζουν ότι είμαι ακριβώς το αντίθετο. Όλη την ώρα είναι στο μυαλό μου σκέψεις που με κάνουν να νιώθω δυστυχισμένη και μόνη μου και περιμένω να μείνω μόνη μου ώστε να ξεσπάσω. Δεν μπορώ να ζήσω καμία στιγμή και δεν έχω κανέναν να μπορώ να νιώσω ο εαυτός μου.

Καλησπέρα,παθαίνω κρισεις πανικου χρόνια εχω περάσει από όλα τα στάδια τα τελευταία χρόνια εχω θέμα με την λιποθυμία έχει γίνει ο μεγαλύτερος κου φόβος εχω περάσει ακραίες καταστάσεις και δεν εχω λιποθυμήσει ποτε πλέον και ένας μικρός πονοκέφαλος να με πιάσει κατευθείαν μπαίνω σε κατάσταση σοκ για ώρες και ώρες μπαίνω σε φαύλο κύκλο αρνητικών καταστροφικών σκέψεων και δεν μπορώ να βρω το φως στο τούνελ κάνω ψυχοθεραπεία και αγωγή αλλά δεν ξέρω πως μπορώ να δω θετικά εκείνη την ώρα,επίσης υπάρχει περίπτωση λιποθυμίας;όλες οι εξετάσεις μου είναι τέλειες απλά πταν έρχεται το σύμπτωμα τα χάνω πέφτω για μέρες ψυχολογικά και συνεχίζω κάθε μερα να το ξύνω και να το βιώνω με σαμποτάρω όπως λέει και η ιατρός μου,υπάρχει περίπτωση λιποθυμίας;22 χρόνων

Αντιμετωπίζω έναν οξύθυμο προϊστάμενο που σε κάθε πρόβλημα ουρλιάζει και κατηγορεί το προσωπικό. Κάνω υπομονή χρόνια γιατί έχω ανάγκη τη δουλειά αυτή και δεν υπάρχει δυνατότητα να πάω αλλού. Αισθάνομαι πια ότι δεν υπάρχω, ότι είμαι άλλος. Παραμελώ τον εαυτό μου και την οικογένειά μου και δυσκολεύομαι να επιλύσω οικογενειακά ζητήματα.