Ενημερώσου και μην αγνοείς τις ενδείξεις!
Διαβήτης κύησης: τι είναι και τι πρέπει να προσέχω
Η έγκυος θα πρέπει να γνωρίζει ότι η αύξηση στο σάκχαρό της μπορεί, ανάλογα με την εβδομάδα εγκυμοσύνης, να επηρεάσει δυσμενώς την ανάπτυξη του εμβρύου. Δηλαδή, στην αρχή της κύησης (1ος – 3ος μήνας) υπάρχει αυξημένος κίνδυνος π.χ. αποβολής ή εμφάνισης συγγενούς ανωμαλίας του εμβρύου.
Στο 2ο και 3ο τρίμηνο, το αυξημένο σάκχαρο της μητέρας διεγείρει το πάγκρεας του εμβρύου προς μεγαλύτερη έκκριση εμβρυϊκής ινσουλίνης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ασύμμετρη αύξηση του εμβρύου, όπου το βάρος (δείκτης αποθήκης λίπους), επηρεάζεται πιο πολύ από το ύψος (δείκτης σωματικής ωρίμανσης).
Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται συνήθως σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μετά την 24η βδομάδα. Ωστόσο, αν υπάρχει ιατρικό ιστορικό διαβήτη, ο έλεγχος συνιστάται να γίνεται και πριν από τη βδομάδα αυτή. Ειδικότερα αν υπάρχει ιστορικό διαβήτη τύπου 2 χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.
Οι παραπάνω διαταραχές συνιστούν την μακροσωμία του εμβρύου, η οποία μπορεί να διαγνωσθεί με υπερηχογράφημα. Η μακροσωμία αποτελεί συχνή επιπλοκή του αρρύθμιστου σακχαρώδους διαβήτη κύησης.
Οι γυναίκες που:
- είχαν προηγούμενη κύηση με σακχαρώδη διαβήτη
- γέννησαν μωρό με βάρος μεγαλύτερο από 4 Kg
- έχουν ιστορικό ανεξήγητων ενδομητρίων θανάτων
- έχουν συγγενείς Α’ βαθμού με σακχαρώδη διαβήτη
- ξεκινούν την κύηση με παραπάνω κιλά σωματικού βάρους (παχυσαρκία)
- έχουν ηλικία μεγαλύτερη από 30 ετών
- έχουν σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν σακχαρώδη διαβήτη κύησης.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μία έγκυος που δεν συμπεριλαμβάνεται στις παραπάνω κατηγορίες, δεν έχει πιθανότητα να εμφανίσει σακχαρώδη διαβήτη.
Γι’ αυτό, όλες οι έγκυοι μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας κύησης πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο για σακχαρώδη διαβήτη.
Η εγκυμοσύνη είναι από μόνη της μια διαβητογόνος κατάσταση λόγω των ορμονών της κύησης.
Τι πρέπει να προσέχει η έγκυος
Θα πρέπει να αλλάξει/ προσαρμόσει τις διατροφικές της συνήθειες βάσει ειδικού διαιτολογίου που χορηγείται από τον ιατρό της. Προτείνεται η μείωση των υδατανθράκων και ο τακτικός έλεγχος του σακχάρου με μετρητή αυτοέλεγχου (μετρητής γλυκόζης).
Ο διαβητολόγος οφείλει να την παρακολουθεί τακτικά, ελέγχοντας τις μετρήσεις του σακχάρου αίματος από το ημερολόγιο καταγραφής της ασθενούς. Ειδικό διαιτολόγιο και κάποιας ελαφριάς μορφής άσκηση (όπως π.χ. περπάτημα) είναι επιθυμητά.
Η θεραπεία περιλαμβάνει παρέμβαση στις διατροφικές συνήθειες της γυναίκας και αν χρειαστεί στην χορήγηση ινσουλίνης. Θεραπευτικός στόχος μας είναι η έγκυος να έχει σάκχαρο νηστείας το πρωί μικρότερο από 90mgr/dl και μία ώρα μετά το φαγητό μικρότερο από 130mgr/dl. Αυτές οι τιμές σακχάρου θα πρέπει να συνοδεύονται από φυσιολογικό υπερηχογράφημα.