Αντικαταθλιπτικα με αντισυλληπτικα επιτρέπονται μαζι;

Καλησπέρα. Είμαι 40 χρονών και στις 25 Οκτωβρίου έμαθα ότι ο επί 15 χρόνια σύντροφος μου διατηρεί σχέση με κάποια κοπέλα που γνώρισε μέσω των social media. Χωρίσαμε και έφυγε από το σπίτι αλλά εγώ δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Κλαίω κάθε μέρα, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, με το ζόρι πάω στη δουλειά και αντιμετωπίζω πρόβλημα με το φαγητό. Δεν έχω όρεξη να φάω, τρώω με δυσκολία λίγο ενώ συνέχεια έχω τάση για εμετό... Επιπλέον, δεν κοιμάμαι καλά τα βράδια γιατί οι σκέψεις, θετικές και αρνητικές, με βασανίζουν.... Ζω μέσα στην θλίψη... Τί μπορώ να κάνω για να βοηθήσω τον εαυτό μου; Αισθάνομαι ότι έχω χάσει το νόημα για τη ζωή λόγω της κοροϊδίας και της υποκρισίας.... Σας ευχαριστώ

Καλησπέρα παίρνω ζολοφτ 0,25 κ 2 ζαναξ 0,50/ ημέρα για 9 ημέρες. Δεν έχω όμως καμία βελτίωση, αντίθετα έχω άγχος κ θλίψη. Υπάρχει περίπτωση ξαφνικά ν δω βελτίωση;

Καλησπέρα ξεκίνησα να παίρνω το ενλιφ 3 μέρες τώρα, την πρώτη φορά το πήρα το.μεσημερι αλλά με έβαλε πολύ κάτω με αναγούλες με πολύ άγχος με πολύ θολούρα να έχουν ξεραθεί τα χείλη μου να έχω συμπτώματα αποπραγνατοποιησης... Μίλησα με τον ψυχίατρο και.του είπα να το παίρνω το βράδυ μήπως με βοηθήσει να μην σκέφτομαι κατά την διάρκεια της μέρας ότι πριν λίγο το έφαγα... Το δοκίμασα βράδυ και κατά την διάρκεια της μέρας πάλι λίγο θολούρα αλλά όσο βραδιάζει αρχίζω να τρελενομαι......Δεν ήμουν έτσι πριν το πάρω αλλά πάλι ήμουν σε φάσεις πολύ χειρότερα αλλά και λίγο καλύτερα...Βρίσκομαι σε ένα μεγάλο ενώ μου περνάνε ιδέες για αυτοκτονίες πολύ καιρό τώρα

Το brintellix 20 mg σε πόσες ημέρες αποδίδουν Ποτε σταματά η ναυτία;;;;;

Είμαι αισιόδοξη και μαρεσει η ζωή συχνά το βράδυ κλαίω ειδικά τον τελευταίο καιρό αγαπάω τόσο πολύ αυτό που κάνω που φοβάμαι μην αποτύχω σκέφτομαι συνέχεια ότι θα είμαι δυστυχισμένη αν δεν πετύχω και ότι θα πονάω πάντα όπως τώρα που είμαι μακριά από τον στόχο μου έπειτα νιώθω ότι μεγαλώνω και ότι θα πεθάνω στον καναπέ χωρίς να κάνω τίποτα και είμαι μόνο 17 νιώθω συνέχεια μια κόπωση σαν να με τραβάει το κρεβάτι ενώ θέλω να κάνω πράγματα νόμιζα ότι φταίνε Οι βιταμίνες αλλα μπορεί να φταίω και εγώ η ψυχολογία μου δεν ξέρω τι να κάνω δεν κλαίω μπροστά σε άλλους μόνο μόνη μου δεν θέλω να ξέρουν τι περνάω παρόλο που είμαι έτσι καιρό έχω σκεφτεί πολλές φορές αν έχω κατάθλιψη είχα πάει και ψυχολόγο πιο παλιά αλλά δεν νιώθω ότι με κατανοεί κανένας έχω παγιδευτεί σε έναν κόσμο που έχω φτιάξει με το μυαλό μου που μου αρέσει τόσο πολυ που αν δεν τον κάνω πραγματικότητα θα είμαι δυστυχισμένη θέλω απλά να μάθω γιατί είμαι έτσι γιατί κλαίω συνέχεια υπάρχει περίπτωση να έχω κάτι επίσης σαν παιδί είμαι υπερκινητικό και αδύνατο απότομα έπεσε η διάθεση μου και ανέβηκαν και τα κιλά μου και αυτό με έχει επηρεάσει παρακαλώ βοήθεια

Καλησπέρα σας. Γενικά το τελευταίο διάστημα υπάρχει μεγάλη απογοήτευση στην ζωή μου ενώ θα έπρεπε ν είναι γεμάτη χαρές. Έχω δίπλα μου έναν υπέροχο άνθρωπο που με στηρίζει στα πάντα, σε λίγο διάστημα θα μπούμε στο σπίτι μας, Νοέμβρη θα γίνει κ ο γαμος μας. Έχω άσχημα βιώματα από τα 14 μου είτε σχετικά με την διατροφή και τα κιλά μού (ήμουν πολύ καλά για την ηλικία μου απλά έχω πιο μεσογειακό σωματότυπο, και υπήρχε η σύγκριση).. Υπήρξαν πολλές προσπάθειες με διατροφολόγους αρχικά χωρίς να χρειάζεται, στην πορεία επειδή με φτάσανε στο σημείο να το χρειάζομαι. Έχω φτάσει τα 24 χρόνια της ζωής μου έχοντας τύψεις για το πώς εξελίσσεται το σώμα μου, και απίστευτα νεύρα που έδεινα βαρύτητα τότε στα λόγια τους, και τους επέτρεψα να με μειώσουν τόσο ψυχολογικά, και σωματικά. Έγιναν και δύο προσπάθειες με ψυχολόγους όταν αντιλήφθηκα ότι έχω καταντήσει ψυχικά άρρωστη. Στην πρώτη δυστυχώς σταμάτησα διότι εγώ δεν ένιωθα ότι μπορεί να υπάρξει σωστή σύνδεση, ώστε να ανοιχτω και να εμπιστευτώ πλήρως. Στην δεύτερη ξεκίνησε να υπάρχει μια σύνδεση και κατανόηση. Βασικά ένιωθα ότι με άκουγε πραγματικά κ δεν προσπαθούσε απλά να συμβουλέψει. Αλλά συνέβη ένα συμβάν οικονομικής φύσεως και αναγκάστηκα να σταματήσω προσωρινά. Παρόλα αυτά προσπάθησα να βρω motivation σε πολλά πράγματα. Αλλά κάθε φορά δημιουργούνταν μια ελπίδα, και ερχόταν η ηττοπάθεια της αποτυχίας από την ενδεχόμενη προσπάθεια που θα ξανά ξεκινούσε. Νιώθω γενικά πνιγμένη στο σύνολο, εδω έχω αναφέρει μόνο το διατροφικό κομμάτι, και υπάρχουν ώρες που ειλικρινά νιώθω ότι θέλω να τελειώσει εντελώς αυτό που νιώθω. Σαν να μην έχω άλλη δύναμη να συνεχίσω. Όχι την προσπάθεια για βελτίωση. Την προσπάθεια για ζωή γενικότερα. Συνεχίζω και σε δεύτερο λόγω οριων λεξεων

Καλησπέρα σας ο σύζυγός μου εδώ και αρκετό καιρό δεν τρώει πολύ δεν έχει κοινωνικές επαφές δεν βγαίνουμε μαζί ούτε ως σύζυγοι ούτε ως οικογένεια και εκνευρίζεται με όλους και με όλα νομίζω χρειάζεται κάποια βοήθεια παρόλο που δεν το παραδέχεται γιατί ούτε με την δουλειά του νιώθει ευχαριστημένος και παρουσιάζει έλλειψη ενδιαφέροντος για οτιδήποτε ακόμη και για αυτά που του άρεσαν στο παρελθόν κλείνετε με τις ώρες στο υπόγειο του σπιτιού μας και παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια...πώς να τον πείσω να πάμε σε κάποιον ειδικό;