Ο γιος μου, 42, με κατάθλιψη και ψυχαναγκασμούς, δεν δέχεται βοήθεια

Καλησπέρα σας! Σε περιόδους έντονου άγχους το μυαλό μου κολλάει και παίζει διαρκώς κάποιους διαλόγους που έκανα ή κάποιους διαλόγους που θέλω να κάνω. Επίσης υπεραναλύω καταστάσεις. Έχω διαγνωσθεί με ocd και γενικευμένο άγχος. Αυτή την περίοδο σκέφτομαι να ξεκινήσω ψυχοθεράπεια. Ποιο είδος πιστεύετε πως ταιριάζει στην περίπτωση?

Καλησπέρα σας χρησιμοποιώ χρόνια τα ladose για τις κρίσεις πανικού της ιδεοψυχαναγκαστικές μου σκέψεις αγοραφοβία και σίγουρα και μία κατάθλιψη. Γενικότερα με έχει βοηθήσει σε πολύ μεγάλο ποσοστό τα τελευταία 6 χρόνια που το χρησιμοποιώ.(ολοκληρώνεται 1 χρόνο θεραπείας επανέρχονται τα συμπτώματα κ έτσι ξεκινούσα πάλι τη θεραπεία). Τώρα βρίσκομαι πάλι στη φάση του ενός χρόνου ολοκλήρωση θεραπείας, δεν τα έχω διακόψει ακόμα ,βλέπω ότι υπάρχουνε αρκετά ακόμα από τα συμπτώματα που μου βγαίνουνε μήπως είναι ώρα να αλλάξω το φάρμακο να πάω σε κάποιο άλλο δεν μου κάνει πια ,και η μετάβαση πώς ακριβώς γίνεται.ευχαριστω πολυ

Θα ήθελα σας παρακαλώ να μου πείτε, κάποιος που χρειάζεται χαρτί από Ψυχίατρο για πρόσληψη στο δημόσιο, θα αντιμετωπίσει πρόβλημα αν έχει Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή; Παίζει ρόλο αν παίρνει φαρμακευτική αγωγή ή όχι; Υπάρχει κώλυμα για την πρόσληψή του; Ή θα πάρει κανονικά τη βεβαίωση ότι μπορεί να εργαστεί; Ευχαριστώ.

Καλησπέρα σας. Εδώ και 3 χρόνια , ζώ ενα απίστευτο πανικό. 'Ενα ατελείωτο μαρτύριο. Ξεκίνησε απο ενα μικρό καθημερινό άγχος και πλέον , έχει καταλήξει σε μαρτύριο. Δεν μπορώ να είμαι κοντά σε ανθρώπους, δεν μπορώ να είμαι έξω για καφέ ή φαγητό, δεν μπορώ να νιώσω άνετα με την σύντροφο μου,δεν μπορώ να νιώσω άνετα με τα χέρια μου. Μονίμως η ίδια σκέψη,το ίδιο πνίξιμο στο στήθος και την καρδιά. Κάθε μα κάθε μέρα. Νιώθω για τα πάντα ενοχές και τύψεις. Δεν μπορώ να συμβαδίσω μυαλό με σώμα. Φοβάμαι να μετακίνησω τα χέρια μου γιατί νίωθω ενοχές,νιώθω αναίτιες τύψεις,χωρίς να κάνω τίποτα..σκέφτομαι..τι θα σκεφτεί ο συνομιλητής μου , τι μπορεί να υποπτευθεί κλπ κλπ κλπ..ένα ατελείωτο μαρτύριο.Δέν μπορώ πλέον να βρίσκομαι απέναντι σε κανέναν και όποτε έχω κάποιον απέναντι μου,έχω σχεδόν τρέμουλο,δεν μπορώ να κανω eye-contact,μονίμως κοιτάω δεξιά και αριστερά και δουλεύει πολύ έντονα η περιφερειακή μου όραση (σκαλώνει κάπως το βλέμμα) και κατευθείαν ξεκινάει ταχυπαλμία,αίσθημα βάρους στο στήθος,τύψεις και ενοχές. 'Εχω διαγνωστεί με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, έχω πάει και σε ψυχολόγο και σε ψυχίατρο και σε σύμβουλο ψυχικής υγείας. 'Εχω λάβει και φαρμακευτική αγωγή και αποτέλεσμα δεν είδα απολύτως κανένα. Πλέον νιώθω σε ένα ατελείωτο τέλμα την ζωή μου και ότι ουσιαστικά δεν μπορώ να είμαι κυρίαρχος των σκέψεων μου,αλλα οι φοβίες και οι σκέψεις μου με νικάνε καθημερινά. Υπάρχει λύση; 'Ολο αυτό θα περάσει; 'Εχω αλλάξει πολλούς γιατρούς και όλοι με συμβούλευαν σε αγωγή με αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά. Σίγουρα έχω έντονο άγχος,πολύ παραπάνω απ το θεωρητικά "κανονικό". Είναι μια κατάσταση που μου έχει αλλάξει την ζωή προς το χειρότερο. 'Εχω φτάσει σε σημείο να φοβάμαι να βγώ έξω,να πάω για καφέ , να πάω για ενα φαγητό. Η αναβλητικότητα σε άλλο επίπεδο. Σε μεσημεριανό γεύμα ,κάθομαι να φάω μόνος μου γιατί δεν μπορώ να τρώω με άλλους μαζί. Το βράδυ υποφέρω απο σκέψεις,απο έντονο φόβο και δεν μπορώ να κοιμηθώ καθόλου εύκολα.

Καλημερα εχω την ιδεα οτι η αναπνοη μου ειναι βρωμικη και οταν μιλαω στο τηλεφωνο με ανοιχτη ακροαση θα περασει μεσα απο το τηλεφωνο στον συνομιλητη μου επισης αγχωνομαι δεν μου αρεσει η μυτη μου νομιζω οτι δεν ειναι ωραια ενω δεν εχει καποιο ιδιαιτερο θεμα και ολο αυτο μου προκαλει αγχος και δυσφορια

παρακαλω ενω εχω αυπνιες και παιρνω ζαναξ ,παρολαυτα μου γεννιουνται εμμονες και ιδεοληψιες.ισχυει αυτο??

Γειά σας. Θέλω να μάθω εάν είναι κληρονομική η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.