Πότε θα επανέλθει η ικανότητά μου να μιλάω κανονικά; Παίρνω Zoloft και Xanax 11 μέρες

Επικοινωνώ μαζί σας γιατί τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι αντιμετωπίζω αυξανόμενες συναισθηματικές δυσκολίες. Τον τελευταίο χρόνο, η ψυχική και συναισθηματική μου κατάσταση έχει επιδεινωθεί σημαντικά. Γενικά, έχω συνηθίσει να διαχειρίζομαι τα πάντα μόνη μου. Παρότι δεν είναι δύσκολο για μένα να ζητήσω βοήθεια από τους γύρω μου, συχνά νιώθω ότι η εμπλοκή τους όχι μόνο δεν με ανακουφίζει, αλλά με επιβαρύνει με επιπλέον προβλήματα, τα οποία χρειάζεται να διορθώσω ξανα εγώ. Έτσι, πλεον έχω αναπτύξει την τάση να αποφεύγω να ζητώ βοήθεια και προσπαθω να λυσω τα θεματα μονη μου.. Πέρυσι, μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού, βίωσα μια σύντομη περίοδο απόλυτης ευτυχίας, παρόλο που οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο σύζυγός μου άρχισε να αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, εγκατέλειψε τη δουλειά του και ξεκίνησε θεραπεία για ήπια κατάθλιψη. Ενώ τον στήριξα κατά τη διάρκεια της πεντάμηνης θεραπείας του, η οποία ευτυχώς τον βοήθησε να ανακάμψει, ένιωσα πως οι δικές μου συναισθηματικές ανάγκες, καθότι λεχωνα, παραμερίστηκαν. Τη στιγμή που χρειαζόμουν στήριξη, έπρεπε να καταπιέσω τα συναισθήματά μου και να εστιάσω στις δικές του ανάγκες. Αυτό με έχει επηρεάσει βαθιά και πιστεύω ότι μου έχει προκαλέσει συναισθηματικό τραύμα. Πλέον, όταν αντιμετωπίζω οποιοδήποτε είδος στρες ή απρόσμενη δυσκολία, ακόμα και για μικρά πράγματα (όπως να κλειδώθω απεξω όταν φεύγω από το σπίτι), ξεσπώ σε ασταμάτητα κλάματα ή ειμαι μονημα οργισμένη και εκνευρισμένη. Νιώθω ότι χάνω τον έλεγχο των συναισθημάτων μου όταν κάτι δεν πάει όπως το περιμένω, και δεν μπορώ να συγκρατήσω τα νευρα και τα δάκρυά μου. Τους τελευταίους δύο μήνες, παίρνω περιστασιακά Bromazepam μπας και διαχειριστώ το άγχος, αλλά δεν φαίνεται να με βοηθά... Οι συναισθηματικές αντιδράσεις μου συνεχίζουν να είναι εκτός ελέγχου, και δεν ξέρω πια πώς να τις διαχειριστώ. Μπορείτε να με συμβουλέψετε αν θα πρέπει να δω κάποιον ψυχίατρο ή ψυχολόγο η καποιο άλλον ειδικό;

Γειά σας. Χρειάζομαι συμβουλή από ουρολόγο και ψυχολόγο, μιας που δεν ξέρω σε ποιον από τους δύο πρέπει πρώτα να απευθυνθώ. Έχω συχνοουρια εδώ και 2,5 μήνες, χωρίς άλλα συμπτώματα καί μόνο την ημέρα ( το βράδυ άντε να σηκωθώ το πολύ 1 φορά, αλλά γενικά κοιμάμαι πολλές ώρες σερί). Τις πρώτες μέρες νομίζοντας ότι είναι ουρολοίμωξη, πήγα στα επείγοντα. Έκανα γενικές ούρων, γενικές αίματος, υπέρηχο στα νεφρά και στην κύστη, ακτινογραφίες κοιλιάς και θώρακα. Όλες οι εξετάσεις καθαρές και ο υπέρηχος δεν έδειξε τίποτα. Μετά από ένα μήνα ξαναπήγα για εξετάσεις, γενική ούρων, καλλιέργεια ούρων και γυναικολογικές. Όλες πάλι καθαρές και η καλλιέργεια ούρων στείρα. Ξεκίνησα να σημειώνω κάθε πότε πάω τουαλέτα. Όταν δεν είμαι καλά ψυχολογικά (στρες, πίεση κτλ) η συχνοουρια αυξάνεται σε ένταση, μπορεί να πηγαίνω από κάθε μία ώρα εώς και κάθε 10 λεπτά. Τις μέρες που είμαι πιο ήρεμη και έχω κάπως καλύτερη διάθεση, υποχωρεί κάπως η συχνοουρια και γίνεται πιο εύκολο να ελέγξω το κάθε πότε πάω τουαλέτα. Έχει συμβεί να καταφέρω να κρατηθώ 7 ώρες, 5 ώρες, 4 ώρες, βέβαια έχοντας σχεδόν όλη την ώρα την αμυδρή αίσθηση ότι κατουριεμαι, και όσες φορές έχω καταφέρει να κρατηθώ είναι επειδή έχω ασχολίες και κάτι να μου τραβάει την προσοχή. Όταν όμως η σκέψη μου επικεντρώνεται στο θέμα της συχνοουριας, όταν κολλάει το μυαλό μου σε αυτήν την κατάσταση, εκεί αρχίζω και νιώθω ότι κατουριεμαι έντονα και δεν μπορώ να κρατηθώ.Προσπαθώ να κάνω επανεκπαίδευση στην κύστη αλλά δεν πετυχαίνει. Λίγες μόνο μέρες έχω πετύχει να κατουρησω μόνο 6-8 φορές. Και χαλάει ολη η προσπάθεια όταν στρεσαρομαι. Όλη αυτή η κατάσταση μου προκαλεί κι άλλο άγχος, ξυπνάω με τον φόβο της συχνοουριας και τελικά δεν ξέρω αν το προκαλώ πλέον εγώ, η αν έχω πάθει υπερδραστήρια κύστη ελαφριάς μορφής από ψυχολογικά αίτια. Να τονίσω ότι εδώ και δύο χρόνια έχω περάσει πολύ δύσκολα ψυχολογικά, ειδικά εδώ και 8 μήνες που προστέθηκε και πένθος πέρα από το άγχος και τα πολλά νεύρα που είχα ήδη. Να πάω σε ουρολόγο η τελικά σε ψυχολόγο?

Καλησπέρα σας, ήμουν σε ψυχίατρο και από τα σήμπτοματα μου, μου λέει πως έχω κάτι που θα χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή απο ψυχίατρο, απλά δεν έχω λεφτά και ήθελα να δω αν υπάρχει μια άλλη πιθανότητα να μου γραφτούν

Έχω θέμα σοβαρό με φοβία σε μεγάλο βαθμό απέναντι σε γιατρούς και εξετάσεις , κυρίως αίματος. Με κυριεύει το άγχος και η φοβία μου όταν αντιμετωπίζω κάποιο θέμα υγείας έστω και απλό και θα χρειαστεί να επισκεφτώ γιατρό. Πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω; Δεν θέλω να νιώθω αυτή τη φοβία που πολλές φορές καταλήγει σε κρίση πανικού.

Καλησπέρα σας, νιώθω πολυ ένταση καθημερινά και νευριάζω με το παραμικρό, ενω δεν ήμουν έτσι, μέχρι που αισθάνομαι την ένταση στα πόδια μου, σαν νεύρα, σαν να θέλω να φωνάξω καμια φορά όταν χαλαρώνω περνάει αλλά με πιάνει καθημερινά κ οταν το νιώθω αυτό με πιάνει άγχος γτ δεν εχω ξανά νοιώσει έτσι και δεν ξέρω αν είναι κατι σοβαρό. Τι μπορεί να είναι;

Καλησπέρα θελω να ρωτήσω κάτι που με κάνει να νιώθω άσχημα. Ο ψυχολόγος μου λέει συνέχεια παράδειγματα από τη ζωή του τα οποία με κάνουν να νιώθω ότι αυτός είναι καλύτερος από μένα. Σαν να γίνεται σύγκριση. Το έχω αναφέρει και προσεξε στην αρχή τι λέει όμως κάνει πάλι το ίδιο πράγμα. Είμαι μηχανολογος και προσπαθώ να εδραιωθω στο επάγγελμα και λόγω κάποιων προσωπικών ζητημάτων έχω μείνει πίσω. Επειδή και αυτός έχει στον κύκλο του πολλούς μηχανολόγους συνέχεια έχει να μου πει για κάποιον που ξέρω έτσι κι αλλιώς ότι είναι φτασμένος. Με χαντακώνει η απόρριψη να μου λέει σαν παράδειγμα ανθρώπους που επαγγελματικά με έχουν απορρίψει. Γενικά ως ψυχολογος με έχει βοηθήσει αρκετά ειδικά στο στρες με ένα αυτοάνοσο που έχω και σε κάποια θέματα με τη γυναίκα μου. Αυτό όμως που βάζει τον εαυτό του ψηλά με χαντακώνει. Η γυναίκα μου λέει να αλλάξω ψυχολόγο αλλά εγώ δεν είμαι σίγουρος. Έχω κάποιες συνεργασίες με μηχανολόγους όμως ψάχνω κάτι πιο σταθερό. Έλεγα στην προηγούμενη συνεδρία ότι με έχουν απορρίψει από μία θέση που λαχταρούσα και ξεκίνησε να μου λέει για τον εργοδότη ότι τον έχει ακουστά και ότι είναι πολύ επιτυχημένος κι ότι έχει κι αυτός στον κύκλο του τέτοιους ανθρώπους. Ύστερα είπε να στείλω βιογραφικό κάπου αλλού και να μην τα παρατάω. Ένιωσα ασχημα. Το κακό είναι πως είμαστε σε μικρή πόλη και ξέρω με ποιους κάνει παρέα ο ψυχολόγος και είναι άνθρωποι με μεγάλες επιτυχίες και λεφτά. Είναι δικό μου θέμα; Σαν κόμπλεξ; Η να ακούσω τη συμβουλή της γυναίκας μου;

Είμαι μαμα 23ετων με 2 παιδάκια. Οι εξετάσεις δείχνουν ενταξει πέραν από έλλειψη βιταμίνης δ και χαμηλό αλλά εγώ πονάω το σώμα μου.. Τα πλευρά μου,την κάνω γνάθο,κάτω από τα πλευρά,στην κοιλιά ψηλά έχω πάει σε γιατρούς δν βρίσκουν κάτι ..τι μπορεί να είναι;;; Να πω πως είμαι πολύ αγχώδης άνθρωπος καο φοβάμαι με το παραμικρό.