Βλαχονικολού Μαρία

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Διαχείριση πένθους
  Καλησπέρα σας. Την Παρασκευή έχασα τον πατέρα μου. Είμαι ψυχολογικά χάλια. Δεν αντέχω αυτή την απώλεια. Ο αδερφός μου χάλια επίσης. Τι να κάνω;

  • Το να χάνουμε έναν γονιό είναι σαν να χάνουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, χάνουμε τις ρίζες που μας έφεραν σε αυτόν τον κόσμο. Ο πόνος είναι βαθύς και απόλυτα φυσιολογικός. Η θλίψη, ο θυμός, η απογοήτευση είναι μέσα στη διαδικασία του πένθους και είναι σημαντικό να επιτρέψετε στον εαυτό σας να τα βιώσει.
    Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να επεξεργαστεί αυτή την απώλεια. Το πένθος είναι μια επώδυνη διαδικασία και μοναδική για κάθε άνθρωπο, είναι στιγμές που θα νιώθετε καλύτερα και άλλες που ο πόνος γίνεται πιο έντονος.
    Θυμηθείτε ότι δεν είστε μόνη σας. Μιλήστε σε ανθρώπους που σας αγαπούν και σας στηρίζουν, όπως οι συγγενείς σας ή οι φίλοι σ...ας. Είναι σημαντικό να έχετε δίπλα σας άτομα που θα σας στηρίξουν.
    Είμαι εδώ για εσάς, όποτε το χρειαστείτε. Να θυμάστε ότι το να ζητάτε βοήθεια δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Δεν είστε μόνη σε αυτό το ταξίδι. Διάβασε περισσότερα

    

    Βλαχονικολού Μαρία

• Άγχος και Στρες
  Έχω ξανά γράψει αλλο θεμα αλλά θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο. Έχω φοβο εγκατάλειψης και στην μακροχρόνια θεραπεία έχω βοηθηθεί αρκετά σε αυτό όχι και τόσο ή εχω νιώσει και πιο δύσκολα. Διαβάζω άρθρα και βιβλία κ βλέπω ότι χρειάζεται θεραπεία σε βάθος αλλά στη δική μου δεν υπάρχει βάθος σε αυτό τον τομέα. Πιο επιφανειακά μιλάμε ενώ εγώ θέλω να μιλήσω για το παρελθόν μου το κόβει. Είναι κάτι που ξεπερνιέται αυτός ο φόβος ή θα το έχω για πάντα έτσι; Επίσης διαβάζω για συμπεριφορές ανθρώπων που έχουν αυτόν τον φόβο, αλλά εγώ δεν τις έχω. Δεν πιέζω ας πούμε ούτε κάνω δράματα. Φοβάμαι όμως να ανοιχτώ και να δεθω και αργω να μπω σε μια σχεση. Νομίζω ότι στη θεραπεία δεν έχει συζητηθεί σε βάθος αυτό και δεν ξερω αν φταίω εγώ που δεν το ξεπέρασα και δεν υπάρχει κάτι άλλο στην επιστήμη αυτη. Δεν μεγάλωσα σε σταθερό περιβάλλον ούτε είχα συναισθηματική ασφάλεια και μάλλον δεν θα φτιάξω ποτέ μια οικογένεια κι εγώ εξαιτίας αυτού ενώ θέλω. Τι άλλο μπορώ να κάνω; Έχω ανάγκη να μιλήσω για τα βιώματα μου αλλά μου το κόβει στη θεραπεία και νιώθω απόρριψη η μου πετάει τον φόβο της εγκατάλειψης σε ακυρα πραγματα που δεν κολλαει. Εντοπιζω τα σημεια μου και απο που προερχεται και με γειωνει.Δεν ασχολείται με αυτό επειδή δεν έχω την δυνατότητα να αλλάξω; Επισης νομιζω οτι ειναι προκατειλημενη μαζι μου και μου κολλαει ταμπελες. Μου πεταει τον φοβο της εγκατάλειψης σε θεματα που εχουν ολοι οι άνθρωποι καθημερινά και οταν υπαρχει οντως και το λεω, μου κοβει την κουβεντα και λεει κατι αλλο. Προσπαθω να μιλησω για οσα πιστευω οτι το προκαλεσαν αυτο εδώ και δυο μηνες και παντα με κοβει αλλα μου το κολλαει σε ακυρα θεματα. Πως βελτιωνεται αυτος ο φοβος; Δεν βλεπω να μπορω να βοηθηθω απο τη θεραπεια, μαλλον ειμαι καμμενο χαρτι για να μην θελει να ακουσει.

  • Καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι για σένα να μιλήσεις για το παρελθόν σου και να δουλέψεις σε βάθος τον φόβο εγκατάλειψης. Η ανάγκη σου να εξερευνήσεις την πηγή του φόβου δείχνει την αποφασιστικότητά σου να προχωρήσεις και να κατανοήσεις καλύτερα τον εαυτό σου. Λογικό είναι να αισθάνεσαι απογοήτευση με τη θεραπευτική διαδικασία που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες σου και δεν εστιάζει εκεί που εσύ χρειάζεσαι.
    Η θεραπευτική σχέση είναι μία συμπόρευση στη ζωή και είναι σημαντικό να μπορείς να εκφράζεις όλα τα συναισθήματα σου. Αν νιώθεις ότι η θεραπεύτριά σου αποφεύγει να συζητήσει τα θέματα που σε απασχολούν, ίσως είναι χρήσιμο να της μιλήσ...εις και να εκφράσεις αυτά που χρειάζεσαι. Μπορείς να της πεις ότι αισθάνεσαι πως οι ανάγκες σου δεν δουλεύονται σε βάθος και να ζητήσεις να εστιάσετε περισσότερο εκεί.
    Ο φόβος εγκατάλειψης μπορεί να βελτιωθεί μέσα από τη θεραπεία, αλλά η διαδικασία απαιτεί χρόνο και υπομονή. Επίσης, το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιείς πιεστικές συμπεριφορές, όπως η πίεση ή οι δραματικές αντιδράσεις, δείχνει ότι έχεις επίγνωση του εαυτού σου. Αυτό είναι ένα δυνατό σου σημείο.
    Αν συνεχίζεις να νιώθεις ότι δεν λαμβάνεις την υποστήριξη που χρειάζεσαι, ίσως είναι καλό να εξετάσεις την πιθανότητα να συζητήσεις με άλλη θεραπεύτρια/άλλον θεραπευτή. Κάθε θεραπευτής έχει διαφορετική προσέγγιση, και είναι σημαντικό να νιώθεις ασφάλεια και αποδοχή στη θεραπευτική σχέση.
    Θυμήσου ότι είναι σημαντικό να νιώθεις ότι έχεις τη στήριξη και τον χώρο να μιλήσεις για ό,τι σε απασχολεί. Ένα σημαντικό βήμα προς τη θεραπεία το έχεις κάνει, που είναι να αναγνωρίζεις την προέλευση του φόβου σου. Συνέχισε να δείχνεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στις δυνατότητές σου. Διάβασε περισσότερα

    

    Βλαχονικολού Μαρία