Πρώτα συμπτώματα, εικόνες και αποτελεσματικές θεραπείες
Συντάχθηκε από Δερματολόγο - Αφροδισιολόγο Facemed Ιατρική Κλινική και την Ψυχολόγο - Ψυχοθεραπευτή - Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας Καφούνη Ευαγγελία στις 24 Σεπτεμβρίου 2018
Ελέγχθηκε από την Ιωάννα Βλάσση και την επιστημονική ομάδα doctoranytime
Συμπτώματα και φωτογραφίες λεύκης
Το βασικό σύμπτωμα της λεύκης είναι ο σχηματισμός κηλίδων στο δέρμα. Οι κηλίδες μπορεί να είναι είτε μικρές είτε να ενώνονται μεταξύ τους και να γίνονται μεγαλύτερες. Συνήθως ξεκινά να εμφανίζεται γύρω από τα στόμια του δέρματος (στόμα, οφθαλμοί, πρωκτός) και από τα άκρα, αλλά και σε σημεία τραυματισμών (αγκώνες, γόνατα. κ.ά.). Αυτό ονομάζεται φαινόμενο Koebner και αφορά στο γεγονός ότι κάποια νοσήματα όπως η λεύκη, ο ομαλός λειχήνας και η ψωρίαση εμφανίζουν τις χαρακτηριστικές τους αλλοιώσεις μετά από έναν τραυματισμό/έγκαυμα στο δέρμα.
Τα συμπτώματα της λεύκης περιλαμβάνουν:
- Αποχρωματισμό δέρματος (ομφαλός, μασχάλες, γεννητικά όργανα)
- Γκριζάρισμα ή άσπρισμα μαλλιών, βλεφαρίδων ή γενειάδας πριν τα 35 έτη
- Αλλαγή στο χρώμα του αμφιβληστροειδούς
- Αποχρωματισμός του εσωτερικού του στόματος και της μύτης
Τα συμπτώματα της λεύκης μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία, ωστόσο συνήθως εμφανίζονται πριν τα 20.
Τα συμπτώματα μπορεί να καλύπτουν πολλά σημεία του σώματος (γενικευμένη λεύκη), κάποια σημεία του σώματος από τη μία πλευρά (τμηματική) ή μικρό μέρος του σώματος (εντοπισμένη ή εστιακή).
Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πώς θα εξελιχθεί αυτή η ασθένεια. Κάποιες φορές οι κηλίδες σταματούν να εξελίσσονται χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθένεια επεκτείνεται σε πολλά σημεία και δεν επανέρχεται το χρώμα.
Δες φωτογραφίες πριν και μετά την θεραπεία
Αίτια της λεύκης στο δέρμα
Η λεύκη προκαλείται από καταστροφή των μελανοκυττάρων. Φαίνεται να έχει μια πολυπαραγοντική αιτιολογία, αν και τα ακριβή αίτιά της δεν είναι απολύτως σαφή. Έχουν αναπτυχθεί 6 θεωρίες γύρω από την αιτιοπαθογένεια της νόσου.
Κληρονομικότητα
Η πρώτη θεωρία αναφέρεται στην κληρονομικότητα, καθώς η νόσος τείνει να εμφανίζεται σε μέλη ίδιων οικογενειών σε ένα ποσοστό 15-20%.
Αυτοάνοση ασθένεια
Η δεύτερη θεωρία αναφέρεται σε αυτοάνοση ασθένεια. Σε αυτή την περίπτωση το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει ως ξένο ένα τμήμα του δέρματος και στρέφεται εναντίον των μελανινοκυττάρων. Ωστόσο, αν γίνει εργαστηριακός έλεγχος στον οργανισμό διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχουν αυτοαντισώματα. Η λεύκη συχνά συνυπάρχει με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η γυροειδής αλωπεκία, η αυτοάνοση γαστρίτιδα, η κακοήθης αναιμία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η νόσος του Addison, ο ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι, γεγονός που ενισχύει την αυτοάνοση αιτιολογία της.
Ηλιακό έγκαυμα
Η τρίτη θεωρία αναφέρεται σε εκ γενετής βλάβη των μελανινοκυττάρων, που καταστρέφονται με το στρες ή με κάποιο ατύχημα. Μεταξύ των γεγονότων που μπορούν να πυροδοτήσουν λεύκη είναι ένα ηλιακό έγκαυμα, μια μεγάλη στενοχώρια ή η έκθεση του οργανισμού σε χημικά.
Γενετική συνιστώσα
Η τέταρτη θεωρία βασίζεται στα νευροχημικά μονοπάτια. Εδώ λαμβάνεται υπόψιν η γενετική συνιστώσα, δηλαδή πρόκειται για γονιδιακό αποτέλεσμα, το οποίο οφείλεται σε κάποια διαταραχή του DNA του ατόμου.
Μεταβολική διαταραχή
Η πέμπτη θεωρία είναι η μεταβολική ή αυτοκυτταροτοξική. Εδώ αναφέρεται σε διαταραχή της ομοιόστασης στα μελανινοκύτταρα λόγω της αύξησης των ουσιών της μελανίνης που γίνονται τοξικές για το μελανινοκύτταρο.
Ανεπάρκεια αυξητικών παραγόντων
Η έκτη θεωρία είναι η θεωρία της ανεπάρκειας των αυξητικών παραγόντων. Εδώ μειώνεται η ικανότητα πολλαπλασιασμού και αποκατάστασης των μελανινοκυττάρων.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η νόσος μπορεί να οφείλεται και σε συνδυασμό των παραπάνω παραγόντων.