Η φαγούρα και οι ερεθισμοί εμφανίζονται συχνότερα σε γυναίκες
Εναλλακτικές θεραπείες κνίδωσης και διατροφή
Ναι, υπάρχει. Η ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κνίδωσης, αφού βρεθεί το εξειδικευμένο φάρμακο που ταιριάζει στην ιδιαίτερη συμπτωματολογία του κάθε ασθενή. Π.χ. αν το οίδημα είναι έντονο και βελτιώνεται με κρύα επιθέματα είναι πιθανό να είναι πιο αποτελεσματικό το φάρμακο APIS, του οποίου η πρώτη ύλη προέρχεται από τη μέλισσα. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έχουν απειροελάχιστη δόση υλικής ουσίας, άρα δεν υπάρχει κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών.
“Η ομοιοπαθητική ενδείκνυται για κάθε ηλικία, ωστόσο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη βρεφική, παιδική και νεανική ηλικία.”
Η χρόνια κνίδωση αποτελεί μία πρόκληση για τον σύγχρονο γιατρό. Η θεραπευτική διαχείρισή της είναι πολύ δύσκολη. Σε ό,τι αφορά τον βελονισμό, έχει βρεθεί ότι ο συνδυασμός του κλασικού βελονισμού με τον ωτοβελονισμό, πετυχαίνουν καλύτερο αποτέλεσμα στην διαχείριση των συμπτωμάτων.
Υπάρχουν διάφορες μελέτες, στις οποίες διαπιστώνονται αρκετές ελλείψεις, άρα η πραγματοποίηση περισσοτέρων ποιοτικών μελετών είναι επιβεβλημένη.
Οι θεραπείες με βελονισμό συμβαδίζουν και συμπληρώνουν απόλυτα τις φαρμακευτικές θεραπείες, το δε κύριο πλεονέκτημά τους είναι η έλλειψη οποιασδήποτε παρενέργειας ή αλληλεπίδρασης με άλλες θεραπευτικές μεθόδους.
Διατροφή στην κνίδωση
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από τον τύπο της κνίδωσης, δηλαδή αν πρόκειται για οξεία ή για χρόνια μορφή της νόσου.
Στην οξεία μορφή η διατροφή διαμορφώνεται αναλόγως με το αίτιο πρόκλησης. Δηλαδή αν οφείλεται σε κάποιο τρόφιμο αρκεί να αποφεύγεται η κατανάλωσή του. Αν το αίτιο δεν είναι σαφές συνιστάται να αποφεύγονται τροφές που έχουν ενοχοποιηθεί για πρόκληση αλλεργιών όπως οι ξηροί καρποί, τα γαλακτοκομικά, οι τροφές με συντηρητικά και με χρώματα. Όταν ο ασθενής πάει στο γιατρό και βρεθεί τελικά το αίτιο πρόκλησης θα τον συμβουλευθεί και για τις τροφές που θα πρέπει, αν θα πρέπει, να αποφεύγει.
Στη χρόνια μορφή δεν απαιτείται κάποιο ειδικό διαιτολόγιο στις περισσότερες περιπτώσεις, καθώς μέχρι στιγμής δεν έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει την εξέλιξη της νόσου. Σε κάποιους ασθενείς, μπορεί να παρατηρηθεί έξαρση των συμπτωμάτων όταν καταναλώνουν τροφές που περιέχουν ή απελευθερώνουν ποσότητες ισταμίνης όπως τα θαλασσινά, το κρασί, τα τυριά, οι ξηροί καρποί κ.ά.
Για να θεωρηθεί χρόνια η κνίδωση θα πρέπει η διάρκειά της να είναι μεγαλύτερη από 6 βδομάδες. Στις περιπτώσεις αυτές, ο γιατρός προτείνει κάποιο θεραπευτικό σχήμα, ωστόσο χωρίς να απαιτείται να επέμβει στη διατροφή του ασθενή και να την αλλάξει.
“Στη χρόνια κνίδωση που δεν ελέγχεται με αντιισταμινικά υπάρχουν πλέον, νέες θεραπείες με άμεση αποτελεσματικότητα χωρίς να χρειάζεται να επιβαρυνθεί ο οργανισμός για μεγάλο χρονικό διάστημα.”