Νιώθω κουρασμένη και σαν ζόμπι, πώς να σηκωθώ χωρίς ειδικό;

Καλημέρα θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι φυσιολογική η αντίδραση μου στον θάνατο της μητέρας μου .Την έχασα πριν 3 μήνες και δεν έχω βιώσει το πένθος όπως διαβάζω με τα στάδια .Ήμουν δεμένη πολύ .της είχα αδυναμία και λόγω της δουλειάς μου ( νοσηλεύτρια) οποτε χρειάστηκε ιατρό αναλάμβανα να την πάρω και να πηγαίνουμε.και την αποχωρίστηκαν λόγω προβλημάτων υγείας ενώ ήταν 1 μήνα στο νοσοκομείο.Νιωθω ενοχικά γιατί δεν έκλαψα πολύ δεν την αναζητώ συχνά.Εκανα μικρά ξεσπασματα με αφορμή ρούχα φωτογραφίες και αλλά .Τι μου συμβαίνει;

Καλησπέρα εδώ και ένα χρόνο έχω πρόβλημα με τον βραδινό ύπνο δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά το βράδυ αν δεν πάρω κάποια xanax και περισσότερα από δύο αλλά και αν τα πάρω ξυπνάω πολύ πρωί χωρίς λόγο. Έχω πάει σε ψυχίατρο μου έγραψε κάποια συνταγή με κάποια ψυχοφαρμακα αλλά το πρόβλημα παραμένει. Έχω ξανά ραντεβού με τον ψυχίατρο αυτή την εβδομάδα. Διότι είχα και μια κρίση πανικού πριν δύο ημέρες. Έχω άγχος, κατάθλιψη, φοβάμαι συνέχεια χωρίς λόγο, έχω φύγει από τέσσερις δουλειές λόγο της κατάστασης μου χωρίς βέβαια να ξέρουν το πρόβλημα μου αν είμαι με ξένους ανθρώπους αγχώνομαι περισσότερο. Δεν αντέχω άλλο συνέχεια χάπια χωρίς αποτέλεσμα.

μπορεις να παιρνεις το ciplalex για χρονια?αυτο θα εχει επιπτωσεις στην υγεια καποιου?

Πώς θα καταλάβω αν πάσχω από κατάθλιψη

Εάν αυξηθεί η δόση στα αντικαταθλιπτικά, μετά από πόσο καιρό θα φανούν τα αποτελέσματα; Και υπάρχει περίπτωση να έχει παρενέργειες η αύξηση της δοσολογίας; Και εάν ναι, φαίνεται άμεσα η μετά από κάποιο καιρό;

Ψυχολόγο ή ψυχίατρο? Έχω κάνει κακό στον εαυτό μου (self-harming) τελευταία φορά πριν κανα δεκαήμερο και σε επίσκεψη σε δημόσιο ψυχολόγο (δεν έμεινα ευχαριστημένη) έμαθα ότι έχω κρίσεις πανικού κ άγχους και προσωπικά πιστεύω ότι ίσως έχω και κατάθλιψη που θα έπρεπε να απευθυνθώ?

Τον τελευταίο καιρό, άρχισα να σκέφτομαι πράγματα του παρελθόντος. Με άλλα λόγια να έχω την ανάγκη να αδειάσω καταστάσεις ανθρώπων απέναντι μου. Δυστυχώς είμαι ένα από τα θύματα μισανδρισμού που έχει πέσει κάποτε. Έχω φάει λεκτικό μπουλινγκ από γυναίκες από το δημοτικό μέχρι το λύκειο και λίγο στο πανεπιστήμιο, μια απέχθεια και αισθανομουν ότι ήθελαν ακόμη και τον θάνατο μου. Δεν είμαι μισογύνης, αλλά δεν μπορώ να έχω την ίδια άποψη με τον κόσμο ότι δεν είναι όλες οι γυναίκες κακές, πράγμα που στο παρελθόν χρησιμοποιούσα γενικό συλλογισμό. Τα πράγματα ομαλοποιήθηκαν εν μέρει όταν ήμουν φοιτητής. Πλέον βρίσκομαι σε κατάσταση επιφύλαξης, μιας και η woke agenda έχει καταστρέψει κάθε ανθρώπινη σχέση συν με το φανατισμό των πολιτικών ιδεολογιών. Τη διάκριση από τα σόσιαλ μίντια πάντα από αυτές το βίωνα, την περιθωριοποίηση. Και το χειρότερο είναι ότι σε μεγάλο βαθμό κατέστρεψαν την αξιοπρέπεια τους, κυνηγώντας το χρήμα, τα υλικά αγαθά και την καλοπέραση, ολογράφως «χορηγό». Και με όλες τις ψευδείς καταγγελίες που γίνανε κατά καιρούς, έχω πάψει να εμπιστεύομαι ανθρώπους. Επίσης, καταπιεζομαι στο να εκφράζω μια άποψη, υπο το φόβο να μην με ταμπελωσουνε, χαρακτηρίζοντας με, με χειρότερα λόγια, επειδή ας πούμε δεν είμαι το "κακό παιδί που τις χτυπάει", διότι ένα μερίδιο αυτών, έχει δείξει ότι τέτοιους θέλουν, άσχετα από την καταγωγή που κατά καιρούς το έχω βάλει ως κριτήριο.