Είναι ασφαλές να παίρνει η μητέρα μου 5 διαφορετικά αντικαταθλιπτικά φάρμακα;

Καλησπέρα. Πως μπορείτε να με βοηθήσετε?

Καλημέρα σας παίρνω ζαναχ πολλά χρόνια Τώρα άρχισα να το κόβω με την βοήθεια της ψυχιάτρου αισθάνομαι κόπωση δεν έχω διάθεση και γενικά είναι πολύ δυσκολο

Νιώθω μοναξιά. Έχω απώλεια όρεξης, άρνηση για κοινωνικές επαφές. Σαν όλα να μοιάζουν μάταια, καθώς γνωρίζω την αρχή, τη μέση και τέλος.

Χρησιμοποιώ το βαλδοχαν μόνο για να στρώσω τον ύπνο κ για αϋπνία δεν με πιάνει δηλ σε κατάθλιψη αλλά είναι ανεκτή κ για να μειώνω τα ηρεμιστικά . Υπρχει περίπτωση να βάζω κιλά χωρίς να δείχνει μέσα στο τρίμηνο να μου αυξάνει την όρεξη όπως έγινε με εσιταλοπραμη πχ κ έβαλα σε δυο χρόνια 22 κιλά ;

Καλησπέρα σας. Αυτοτραυματιζομαι από 13 ετών μέχρι και σήμερα 49 ετών. Έχω πάει σε δεκάδες ψυχολόγους, ψυχιάτρους με διαφορετικές εκπαιδεύσεις και προσεγγίσεις. Δεν με βοήθησε κανένας και καμία φαρμακευτική αγωγή τους. Σταμάτησα τις συνεδρίες και τις αγωγές αφού δεν με βοηθούν τόσα χρόνια, αλλά κάποιες φορές με χειροτέρευαν κιόλας οι αγωγές τους.Δυστυχως κάτι συνέβη αυτές τις μέρες και αγωνίζομαι πολύ να αντισταθώ στο να προβώ σε νέο αυτοτραυματισμό.Κάποιον κάποια με ειδίκευση στο θέμα αυτό γνωρίζεται? Μένω Κρήτη. Ούτε τα νοσοκομεία με βοήθησαν. Ευχαριστώ.

Τί φταίει όταν έχεις τον σύντροφο των ονείρων σου, τη δουλειά των ονείρων σου και παρ'όλα αυτά δεν είσαι ευτυχισμένη? Επιφανειακά είμαι καλά και λειτουργώ κανονικά αλλά μέσα μου νιώθω κάθε μέρα άσχημα και μπερδεμένη. Αναζητώ κάποιον / α ψυχολόγο που θα με βοηθήσει να φτάσω στη ρίζα αυτής της κατάστασης έτσι ώστε επιτέλους κάποια στιγμή να καταφέρω κι εγώ να αισθάνομαι καλύτερα μέσα μου.

Καλησπέρα. Υποφέρω από το άγχος από τη παιδική μου ηλικία, αλλά τα τελευταία 4 χρόνια αναρωτιέμαι αν έχω κατάθλιψη, επειδή εμφάνιζα ακριβώς τα ίδια συμπτώματα. Δυσκολεύομαι στον ύπνο, ειδικά αν βιώνω κάποια περίοδο όπου δεν έχω κάποιο στόχο/σκοπό (όπως για παράδειγμα στις καλοκαιρινές διακοπές ή όταν δεν έχω πανεπιστήμιο). Να σημειώσω ότι έχω έντονο υπαρξιακό άγχος από την εφηβική μου ηλικία και δυσκολεύομαι από τότε να βρω κάποια απάντηση στο για ποιο λόγο ζω. Όταν μένω άυπνη και είμαι πολύ κουρασμένη, κάνω σκέψεις που συνδέονται με την αυτοκτονία και γενικά χαίρομαι που κάποια στιγμή θα πεθάνω καθώς ανακουφίζομαι από τη σκέψη ότι δεν θα υποφέρω για πάντα. Καθημερινά απωθώ όλη αυτή την έλλειψη νοήματος και κενού που αισθάνομαι, απασχολώντας τον εαυτό μου με διάφορες υποχρεώσεις, ακούγοντας μουσική κτλ. Επίσης είχα κάνει πριν μερικούς μήνες εξετάσεις αίματος και είχαν δείξει ότι έχω σοβαρή έλλειψη βιταμίνης D (7 μονάδες), που βέβαια πλέον έχω πάρει συμπληρώματα, αλλά μπορεί να μου έχει ξαναπέσει.