Υποψιάζομαι ότι ο σύντροφος μου έχει σύνδρομο Ασπεργκερ – τι να κάνω;

Καλησπέρα σας. Εδώ και 3 χρόνια , ζώ ενα απίστευτο πανικό. 'Ενα ατελείωτο μαρτύριο. Ξεκίνησε απο ενα μικρό καθημερινό άγχος και πλέον , έχει καταλήξει σε μαρτύριο. Δεν μπορώ να είμαι κοντά σε ανθρώπους, δεν μπορώ να είμαι έξω για καφέ ή φαγητό, δεν μπορώ να νιώσω άνετα με την σύντροφο μου,δεν μπορώ να νιώσω άνετα με τα χέρια μου. Μονίμως η ίδια σκέψη,το ίδιο πνίξιμο στο στήθος και την καρδιά. Κάθε μα κάθε μέρα. Νιώθω για τα πάντα ενοχές και τύψεις. Δεν μπορώ να συμβαδίσω μυαλό με σώμα. Φοβάμαι να μετακίνησω τα χέρια μου γιατί νίωθω ενοχές,νιώθω αναίτιες τύψεις,χωρίς να κάνω τίποτα..σκέφτομαι..τι θα σκεφτεί ο συνομιλητής μου , τι μπορεί να υποπτευθεί κλπ κλπ κλπ..ένα ατελείωτο μαρτύριο.Δέν μπορώ πλέον να βρίσκομαι απέναντι σε κανέναν και όποτε έχω κάποιον απέναντι μου,έχω σχεδόν τρέμουλο,δεν μπορώ να κανω eye-contact,μονίμως κοιτάω δεξιά και αριστερά και δουλεύει πολύ έντονα η περιφερειακή μου όραση (σκαλώνει κάπως το βλέμμα) και κατευθείαν ξεκινάει ταχυπαλμία,αίσθημα βάρους στο στήθος,τύψεις και ενοχές. 'Εχω διαγνωστεί με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, έχω πάει και σε ψυχολόγο και σε ψυχίατρο και σε σύμβουλο ψυχικής υγείας. 'Εχω λάβει και φαρμακευτική αγωγή και αποτέλεσμα δεν είδα απολύτως κανένα. Πλέον νιώθω σε ένα ατελείωτο τέλμα την ζωή μου και ότι ουσιαστικά δεν μπορώ να είμαι κυρίαρχος των σκέψεων μου,αλλα οι φοβίες και οι σκέψεις μου με νικάνε καθημερινά. Υπάρχει λύση; 'Ολο αυτό θα περάσει; 'Εχω αλλάξει πολλούς γιατρούς και όλοι με συμβούλευαν σε αγωγή με αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά. Σίγουρα έχω έντονο άγχος,πολύ παραπάνω απ το θεωρητικά "κανονικό". Είναι μια κατάσταση που μου έχει αλλάξει την ζωή προς το χειρότερο. 'Εχω φτάσει σε σημείο να φοβάμαι να βγώ έξω,να πάω για καφέ , να πάω για ενα φαγητό. Η αναβλητικότητα σε άλλο επίπεδο. Σε μεσημεριανό γεύμα ,κάθομαι να φάω μόνος μου γιατί δεν μπορώ να τρώω με άλλους μαζί. Το βράδυ υποφέρω απο σκέψεις,απο έντονο φόβο και δεν μπορώ να κοιμηθώ καθόλου εύκολα.

παρακαλω ενω εχω αυπνιες και παιρνω ζαναξ ,παρολαυτα μου γεννιουνται εμμονες και ιδεοληψιες.ισχυει αυτο??

Έχω ψύχωση με την καθαριότητα, δεν κοιμάμαι καλά τις νύχτες για αυτό τον λόγο. Τι θα μπορούσε να με βοηθήσει;

Μπορεί να αποτελέσει είδος ψυχαναγκασμου η ώρα που κάνεις κάτι; Πχ εάν δεν ξυπνάς νωρίς (πχ 8 το πρωί) να το θεωρούν κακό, εάν πάρεις τηλέφωνο να ευχηθείς βραδυ (πχ 8-9) να είναι απαράδεκτο κλπ;

Γειά σας. Θέλω να μάθω εάν είναι κληρονομική η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.

Εδώ και δύο περίπου χρόνια μου προκαλούν δυσφορία σκέψεις ότι κάτι μπορεί να είναι ακάθαρτο και να με βρωμίσει. Εάν θεωρώ ότι κάτι είναι βρώμικο και μπορεί να με μολύνει είτε αντικείμενο είτε άνθρωπος προσπαθώ να φανταστώ τι μπορεί να έχει σχέση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο η αντικείμενο προκειμένου να αποφύγω να το αγγίξω. Την προηγούμενη χρονιά έπλενα τα χέρια μου σε σημείο που σκαγανε είχα πληγές και φουσκάλες από το σαπούνι καθώς και κοκκινίλες. Έχω επισκεφτεί ψυχίατρο όπου συζητουσαμε για αυτό το θέμα και ένιωθα καλύτερα όμως ξαφνικά έχω τρομακτικές υποτροπές σε σημείο που δεν θέλω να φάω γιατί η μαμα μου τοποθέτησε κάποια πιάτα σε ένα σημείο που για εμένα είναι βρώμικο. Δεν ξέρω τι να κάνω αυτή η κατάσταση με εμποδίζει από το να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου. Σπαταλάω πολλή ενέργεια στο να πλένομαι χαλάω πολύ σαμπουάν και δεν ξέρω τι να κανω

Καλησπέρα. Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή χρήζει φαρμακευτικής αγωγής; Και αν ναι, είναι εφ όρου ζωής;