26χρονη οικιακή ένταση και άγχος με ιστορικό υπερθυρεοειδισμού

Καλησπέρα,
Φαίνεται ότι οι καταστάσεις που αντιμετωπίζετε, όπως το άγχος και η ανησυχία, σχετίζονται με τις καθημερινές εντάσεις και στο πως προσαρμόζεστε στους ρόλους σας ως γονέας και μέλος της οικογένειας.
Θα σας συνιστούσα να αναζητήσετε υποστήριξη από ψυχολόγο ο οποίος θα σας βοηθήσει στην διαχείριση του άγχους καθώς και στο να κατανοήσετε καλύτερα τα συναισθήματα σας.

Από την περιγραφή σας, τα συμπτώματα μοιάζουν με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ) και πιθανώς υποχονδρία ή ιδεοψυχαναγκαστικές τάσεις. Το άγχος φαίνεται να εντείνεται σε καταστάσεις αλλαγής, πίεσης ή μοναξιάς. Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα είναι συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις. το να μιλήσετε με έναν επαγγελματία, έστω και διαδικτυακά ή σε κάποια δωρεάν δομή, μπορεί να είναι εξαιρετικά ωφέλιμο. Δεν είστε μόνη—υπάρχει λύση!

Καλημέρα σας, απο αυτά που μοιραστήκατε φαίνεται ότι όταν αποχωριστήκατε τα παιδιά σας για 10 ημέρες και περάσατε μια βαριά ίωση αρχίσατε να αισθάνεστε πιεσμένη.

Από τότε υπάρχουν φορές που κάποιες καταστάσεις όπως όταν:

• Έρχομαι σε αντιπαράθεση με δικούς μου ανθρώπους
• Πρέπει να βγώ από το σπίτι
• Πρέπει να έρθω σε επαφή με κόσμο
• Αλλάζω περιοχές
• Μένω μόνη μου
• Βλέπω κάτι δυσάρεστο στην tv

Φαίνεται να σας προκαλούν έντονες αρνητικές σκέψεις όπως:

• Το θάνατο
• Κάτι άσχημο θα συμβεί στο περιβάλλον μου
• Κάτι έχω
• Μέρη στα οποία δεν θέλω να είμαι
• Τον εαυτό μου σε... δυσάρεστες καταστάσεις
• Όλο αυτό θα με τρελάνει

Αυτές οι σκέψεις σας φαίνεται να σας προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα όπως:

• Φόβο
• Νεύρα

Και όταν συμβαίνουν όλα αυτά έχετε τις παρακάτω σωματικές αισθήσεις:

• Αναγούλες
• Δύσπνοια
• Ήπια ζάλη
• Αδυναμία
• Πόνο στην πλάτη και στους ώμους

Αυτά επηρεάζουν τη συμπεριφορά σας με αποτέλεσμα να:

• Ψάχνω στο διαδίκτυο τα συμπτώματά μου και διαβάζω πληροφορίες
• Αναλύω πιο έντονα τα πάντα
• Γυρνάω όλους τους γιατρούς
• Κάνω εξετάσεις αίματος κάθε δύο μήνες
• Χάνω την όρεξη να κάνω αυτά που με ευχαριστούν
• Διακρίνω να έχω επιθετικότητα

Ταυτόχρονα υπάρχουν φορές που οι παραπάνω σκέψεις και καταστάσεις δε σας επηρεάζουν και είστε καλά.

Έχοντας κάνει όλες τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις οι πιθανότητα να είχατε κάτι σωματικό θα είχε φανεί. Οι πιθανότητες να είναι κάτι ψυχολογικό φαίνονται υψηλότερες.
Θα μοιραστώ μαζί σας λίγα λόγια για το άγχος, τις κρίσεις πανικού, και τη ΓΑΔ.

Τι είναι το άγχος;

Το άγχος είναι ένας φυσιολογικός μηχανισμός του οργανισμού απέναντι σε αντικειμενικά απειλητικές καταστάσεις, όπως για παράδειγμα ένα άγριο θηρίο στο δάσος. Μας βοηθάει να είμαστε σε εγρήγορση ώστε να αντιληφθούμε έγκαιρα έναν κίνδυνο και να τον αντιμετωπίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε.

Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που αυτός ο μηχανισμός μπορεί να ενεργοποιείται απέναντι σε καταστάσεις οι οποίες δεν είναι αντικειμενικά απειλητικές, αλλά για κάποιους δικούς μας έγκυρους λόγους ερμηνεύονται ως επικίνδυνες. Σε αυτές τις στιγμές το σώμα μας επειδή θέλει να μας προστατεύσει από κάθε κίνδυνο αρχίζει να ενεργοποιεί το μηχανισμό του άγχους με τρόπους που είναι δυσλειτουργικοί για τη ζωή μας.

Αυτές οι εσφαλμένες ενεργοποιήσεις του άγχους μπορούν να πάρουν πολλές και διαφορετικές μορφές τις οποίες λέμε διαταραχές άγχους όπως η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή (ΓΑΔ), οι φοβίες, οι κρίσεις πανικού, η μετατραυματική διαταραχή, οι επίμονες σκέψεις, η παρορμητικότητα, οι αποφυγές, η έντονη ανησυχία, οι κοινωνικές δυσκολίες.

Για παράδειγμα, έστω ότι βρίσκουμε ένα φίδι στην αποθήκη του σπιτιού μας. Μέσα από το μηχανισμό του άγχους, το σώμα μας εφοδιάζει με ό,τι χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κίνδυνο είτε μέσω της φυγής, είτε μέσω του παγώματος, είτε μέσω της μάχης. Τα επινεφρίδια που βρίσκονται πάνω από τα νεφρά μας εκκρίνουν μια ουσία στο αίμα που λέγεται αδρεναλίνη και όταν συμβαίνει αυτό αισθανόμαστε ένα σφίξιμο στο στομάχι.

Η αδρεναλίνη βοηθά τις κόρες των ματιών μας να διασταλλούν ώστε να βλέπουμε καλύτερα, και την καρδιά μας να χτυπήσει γρήγορα και δυνατά. Αυτό θα βοηθήσει το μυικό μας σύστημα να αιματωθεί άμεσα, ώστε να είναι έτοιμο είτε για να τρέξουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε, είτε για να μείνουμε τελείως ακίνητοι και να μη μας εντοπίσει η απειλή, είτε για να μαχηθούμε με όλη μας τη δύναμη.

Αυτή η αιμάτωση καταναλώνει πολύ οξυγόνο οπότε η αναπνοή μας θα γίνει πιο έντονη και γρήγορη. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μας θα υπεροξυγονωθεί με αποτέλεσμα να αισθανθούμε ζάλη. Αυτός ο μηχανισμός θα καταναλώσει πολύ ενέργεια και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μας θα πέσουν. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να νιώθουμε εξαντλημένοι μετά από αυτήν την τόσο έντονη σωματική αντίδραση.

Καμιά φορά, το σώμα μας μπορεί να ξεκινήσει αυτόν τον μηχανισμό σε καταστάσεις που δεν είναι αντικειμενικά επικίνδυνες, και που παλαιότερα αντιμετωπίζαμε με άνεση. Για κάποιους δικούς μας έγκυρους λόγους αυτές οι καταστάσεις μπορεί ξαφνικά να αρχίσουν να φαίνονται απειλητικές κι έτσι το σώμα μας θα θελήσει να μας προστατεύσει με το μόνο μηχανισμό που ξέρει. Όταν συμβαίνει αυτό έχουμε μια κρίση πανικού.

Είναι ένα πολύ συχνό και συνηθισμένο φαινόμενο το οποίο πάρα πολλοί και υγιείς άνθρωποι θα βιώσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Τα καλά νέα είναι ότι η κρίση πανικού δεν είναι επικίνδυνη για το σώμα μας. Ωστόσο, είναι μια πολύ τρομακτική εμπειρία που διαρκεί συνήθως από 5 έως 20 λεπτά και μετά υποχωρεί. Κατά τη διάρκειά της συμαβαίνουν τόσα πολλά στο σώμα μας που είναι πολύ λογικό να πιστέψουμε είτε ότι θα πάθουμε καρδιακή προσβολή, είτε ότι θα πάθουμε εγκεφαλικό, είτε ότι θα χάσουμε τον έλεγχο του εαυτού μας και θα τρελαθούμε. Στην πραγματικότητα όμως τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί δίοτι όλα αυτα που αισθανόμαστε στο σώμα είναι ο βασικός μηχανισμός με τον οποίο μας προστατεύει.

Αν σας συμβεί κάτι τέτοιο προσπαθήστε να μείνετε εκεί που βρίσκεστε τουλάχιστον για 20 λεπτά, να μείνετε ψύχραιμη, και να είστε αισιόδοξη ότι όσο κι αν πιστεύετε ότι κάτι κακό θα σας συμβεί, τίποτα δε θα σας βλάψει.

Με αυτόν τον τρόπο το σώμα σας θα μάθει ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από αυτές τις καταστάσεις και ο συναγερμός που σήμανε ήταν εσφαλμένος. Έτσι ο μηχανισμός του άγχους θα μειώνεται ολοένα και περισσότερο μέχρι που θα πάψει να σας επηρεάζει.

Τι είναι η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή (ΓΑΔ);

Ως ΓΑΔ περιγράφεται μια διαταραχή άγχους η οποία χαρακτηρίζεται από έντονη ανησυχία συνήθως για πράγματα που έχουν μικρές πιθανότητες να συμβούν. Όσοι τη βιώνουν αισθάνονται ένα επίμονο, μη ρεαλιστικό ή υπερβολικό άγχος με πολλά σκαμπανεβάσματα το οποίο είναι χρόνιο και έντονο χωρίς να συνδέεται απαραίτητα με κρίσεις πανικού.

Συχνά, συνοδεύεται με ήπια μελαγχολία χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερες δυσκολίες στην κοινωνική και επαγγελματική μας ζωή. Η διαφορά της ΓΑΔ από άλλες διαταραχές άγχους είναι ότι το άγχος προκαλείται από μια μεγάλη ποικιλία ερεθισμάτων και καταστάσεων της ζωής. Η ΓΑΔ επηρεάζει πολύ τις σκέψεις μας οι οποίες συνήθως αποκτούν καταστροφικό, υπεργενικευμένο και απόλυτο περιεχόμενο σε θέματα που αφορούν το παρελθόν ή και το μέλλον.

Επίσης οι προσωπικοί κανόνες που ακολουθούμε στη ζωή γίνονται άκαμπτοι και καμιά φορά ακραίοι. Είναι πολύ συνηθισμένο κατά τη διάρκεια της ΓΑΔ να πιάνουμε τον εαυτό μας να ανησυχεί για θέματα όπως η προσωπική αποτυχία, η τελειότητα, η κριτική, η απορριψη, η αμηχανία, η έλλειψη ελέγχου και άλλα.

Σύμφωνα με το ψυχοδιαγνωστικό εγχειρίδιο DSM-III-R, όταν έχουμε ΓΑΔ είναι παρόντα τουλάχιστον 6 από τα παρακάτω 18 συμπτώματα:

• Μυϊκή ένταση, ευαισθησία, ή μυϊκοί πόνοι
• Κόπωση
• Δύσπνοια
• Ζαλάδα
• Ναυτία, διάρροια, ή άλλη επιγάστρια δυσφορία
• Ευερεθιστότητα
• Τρεμούλα
• Κινητική ανησυχία
• Εφίδρωση
• Ταχυκαρδία
• Στεγνό στόμα
• Συχνουρία
• Δυσκολία συγκέντρωσης
• Δυσκολία ύπνου
• Ξαφνικά αισθήματα ζέστης ή ρίγη
• Δυσκολία κατάποσης «κόμπος στο λαιμό»
• Το άτομο νιώθει τεντωμένο ή αισθάνεται σα να είναι «σ’ αναμμένα κάρβουνα»
• Αυξημένη αντίδραση ξαφνιάσματος

Είναι πολύ σημαντικό ότι έχετε εντοπίσει ποιες καταστάσεις σας επηρεάζουν, τι σκέψεις σας προκαλούν, τι συναισθήματα σας δημιουργούν, τι σωματικές αισθήσεις έχετε, και πως όλα αυτά επηρεάζουν τη συμπεριφορά σας.

Επίσης να θυμάστε ότι οι σκέψεις, τα συναισθήματα, και οι σωματικές αισθήσεις παράγονται αυτόματα και ΔΕ μπορούμε να τα ελέγξουμε.

Για παράδειγμα δοκιμάστε να ΜΗ σκεφθείτε ένα ροζ ελέφαντα.

Αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε είναι το τι κάνουμε μόλις αυτά εμφανιστούν. Αλλάζοντας αυτό που κάνουμε σιγά σιγά ελαττώνεται και η αρνητική επίδραση που έχουν αυτά πάνω μας και μειώνεται η έντασή τους.

Δοκιμάστε λοιπόν την πρόκληση να ΜΗΝ:

• Ψάχνετε στο διαδίκτυο
• Κάνετε αιματολογικές εξετάσεις

Μπορεί να μην είναι όσο εύκολο ακούγεται αλλά δεν είναι αδύνατο. Όσο περισσότερο εξασκούμαστε σε αυτό που μας δυσκολεύει, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η αντοχή μας απέναντί του, και τόσο ευκολότερο αρχίζει και γίνεται για εμάς στη συνέχεια. Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε απορία ή διευκρίνιση. Ελπίζω να βοήθησα. Read more

Είναι πολύ εξουθενωτικό αυτό που σας συμβαίνει. Εφόσον έχετε επισκεφτεί τόσους ιατρούς, είναι απαραίτητο να εξετασθείτε και από ψυχίατρο, προκειμένου να τεθεί διάγνωση και να συμφωνήσετε σε ένα θεραπευτικό πλάνο

Καλημέρα σας,
Αυτό που περιγράφετε φαίνεται να είναι μια έντονη και επαναλαμβανόμενη κατάσταση άγχους, που συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα και αρνητικές σκέψεις. Οι ανησυχίες για την υγεία σας, οι συχνές εξετάσεις, η υπερανάλυση καταστάσεων, η σκέψη του θανάτου είναι στοιχεία που σχετίζονται με το γενικευμένο άγχος (ΓΑΔ) ή/και υποχονδριακή ανησυχία. Το άγχος μπορεί να προκαλεί σωματικές αντιδράσεις, όπως δυσφορία στο στομάχι, δυσκολία στην αναπνοή, μυϊκούς πόνους και αίσθηση αδυναμίας. Αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, όπου τα συμπτώματα εντείνουν το άγχος και το άγχος εντείνει τα συμπτώματα. Κατανοώ ότι αποφεύγετε να επισκεφθείτε ψυχ...ολόγο ή ψυχίατρο για οικονομικούς λόγους, αλλά υπάρχουν δωρεάν ή χαμηλού κόστους υπηρεσίες ψυχικής υγείας που μπορείτε να αξιοποιήσετε. Η ψυχοθεραπεία, και ιδιαίτερα η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT), είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στη διαχείριση των συμοπτωμάτων που περιγράφετε. Read more