Βαρσαμοπούλου Αναστασία

Καλησπέρα σας.... Νιώθω πως ήρθε η ώρα να ζητήσω βοήθεια και εγώ με τη σειρά μου..... κουράστηκα να μη μπορώ να βάλω όρια σε κανέναν και όταν έχω δίκιο να μη το διεκδικω...μα πιο πολύ από όλα....θέλω να μάθω γιατί μια λογομαχία είτε στη δουλειά είτε με φίλους μου προκαλεί ταραχή και το παίρνω τόσο βαριά που ξεσπω σε κλάματα αντί να με υπερασπιστώ...Σας ευχαριστώ πολύ.

Πως μπορώ ενώ παίρνω ψυχιατρικής αγωγή να .... με βοηθήσει (tips)τις " δύσκολες ωρες" που αισθάνομαι έντονα τα αισθήματα της έντονης θλίψης???

Γεια σας,εγω είχα συμπτώματα σχιζοφρένειας κ κατάθλιψης από τα 18 μου χρόνια, είχα μυικους πόνους σε όλο το σώμα, κράμπες, υπέφερα πολύ, ενοιωθα μία δύναμη να με σπρώχνει μπροστά, προς τα πίσω κ κάποια δύναμη να με τραβάει προς τα πάνω, φοβόμουν να βγω έξω μόνη μου, ενοιωθα κάτι να σφίγγει το κεφάλι μου κ να τό πιέζει, ένιωθα τσιμπήματα στο κεφάλι,στο πρωσοπο,σαν να με τρυπούσαν βελόνες.. άκουγα φωνές άγριες, νόμιζα ότι ήμουν δεμονισμενη, έβλεπα φιγουρες μαύρες κατάμαυρες σαν βρυκολακες με σουφλερα δόντια, έβλεπα μαυρους κύκλους γύρω από τα μάτια μου, έβλεπα τό έδαφος να σχίζεται μπροστά μου, είχα καταπίεση πολύ, δεν είχα κ σεξουαλική επαφή καθόλου.. ήμουν ψυχολογικα χάλια..δεν είχα ούτε φίλους ούτε φιλενάδες να βγω έξω, εμένα με τούς γονείς μου,που τωρα έχουν πεθάνει, τώρα μένω μόνη μου, τώρα δεν έχω κράμπες κ πονους, ούτε ακούω φωνές, καμία φορά βλέπω καμιά φιγούρα όχι όμως τόσο έντονα, είχα πάει σε ψυχιατρική κλινική εδώ στη Γερμανία το 2018 κ έκατσα μέσα ένα μήνα,διαγνωστηκα με σχιζοφρένεια όχι παρανοϊκή, εφηβική νομίζω,κ κατάθλιψη κ μου έγραψαν κάτι φάρμακα,τα veflafaxin κ τα aripiprazol.απο τοτε είμαι καλύτερα, είμαι ευχαριστημένη με αυτά τα φάρμακα.. τώρα νοιωθω μοναξια κ κατάθλιψη, έχω χάσει τη μάνα μου εδώ κ τρία χρόνια.. πηγαίνω σε ψυχίατρο τακτικά.. τώρα γιατί να με πείραξε έτσι ξαφνικά σχιζοφρένεια, επειδή ήμουν με τους γονείς μου, επειδή δεν είχα σεξουαλική επαφή η επειδή είναι κληρονομικό.. πολλά παιδιά μένουν με τούς γονείς τους δεν παρουσιάζουν τέτοια συμπτώματα..δεν το περίμενα εγώ να φτάσω σε τέτοια κατάσταση..ο αδερφός μου είχε σχιζοφρένεια παρανοϊκή, καλά ο αδερφός μου είχε βαριά συμπτώματα, σήκωνε χέρι να μας χτυπήσει, ήθελε να.μας σκοτώσει ολους,παραλογιζοταν κ έλεγε ασυναρτησίες, είχε κάτσει κ στο κλειστό ο αδερφός μου, αλλά μόλις εβγενε έκανε πάλι τα ίδια..τωρα είναι καλύτερα, μένει σε ψυχολογικό ίδρυμα..οι σχιζοφρενεις βλέπουν κ ακούν το σατανά κ νομίζουν ότι είναι δεμονισμενοι? γιατί μου φένονταν πως τον έβλεπα κ γω κ τον άκουγα..