Διάγνωση κατάθλιψης: Γιατί να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία μετά από 2 μήνες;

Καλημέρα σας Έχω την αδερφή μου κάθε καλοκαίρι περνάει κατάθλιψη αρνείται να πάρει τα φάρμακα της τι μπορεί να γίνει σε αυτή την περίπτωση Σας παρακαλώ πείτε μου τι μπορούμε να κάνουμε

Καλησπέρα σας..πως καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κατάθλιψη

Καλησπέρα (άρρεν εδώ). Αισθάνομαι ότι η κοινωνία θέλει να με βάλει να κάνω ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή (το γράφω πιο κόσμια) και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορώ ιδιαίτερα να βρω ούτε δουλειά, διότι βιώνω τον ρατσισμό λόγω φύλου, εξαιτίας του ανταγωνισμού με τις γυναίκες από τους εργοδότες, που με παίρνανε δοκιμαστικά και νιώθω πως όλοι αυτοί που με απέρριψαν είχαν πολλούς ρατσιστικούς παράγοντες. Μιλώ για πόστα που κάνουν και τα δύο φύλα. Επίσης, η κοινωνία μου έχει μεταδώσει το μήνυμα ότι επειδή είμαι 25 χρονών, μου έχει πάρει τα χρόνια η ζωή, δεδομένου ότι από τα 30 και μετά θα μου στερηθούν πολλά πράγματα.

Για ποιο λόγο νιώθω τόσο άδειος

Πως θα καταλάβω αν ο πατέρας μου έχει κατάθλιψη;

Τα τελευταία τρία χρόνια και έπειτα από έναν επικίνδυνο κοβιντ υποφέρω από PTSD και έντονες παρεμβατικές σκέψεις. Και μετά από ένα κύκλο αγωγής και η παύση αυτού για τουλάχιστον ένα χρόνο μου έφερε ξανά καταθλιπτικά συμπτώματα. Γιατί συνέβη αυτό;

Έχω κλειστεί στο εαυτό μου νιώθω αβολα αμήχανα δε μπορώ να επικοινωνήσω ούτε τα βασικά σέρνομαι το τελευταίο καιρό με έχω ξαναβάλει στη θέση αυτή είναι σαν να υπάρχω χωρίς να ζω σε κανονική συνθήκη είμαι πολύ ανοιχτή κοινωνική με το οποίο κ εύστροφη σ αυτή τη φαση μέχρι κ με φιλικά προσωπα έχω γίνει γνωστή μου έρχονται να μου πούνε μας λειπεις κλπ αλλά αυτό δε μου αλλάζει κάτι ίσως νιώθω κ χειροτερα αν κ το βρίσκω τρυφερό έχω βαρεθεί να με βάζω σε αυτό..τώρα μιας κ νιώθω δε μπορώ να επικοινωνήσω πρακτικά το χω ρίξει στα βιβλία πράγμα που θεωρώ Λαθος αλλά δε ξέρω τι να κάνω..πράγματα που κάνα τρομερα τώρα τα κάνω αισχος..από υπόδειγμα περίγελος στο όντως κ το ξέρω κ γώ γιατί έχω ζήσει κ στα δυο..έκανα ψυχοθεραπεία χρόνια βοηθήθηκα επειτα είδα ότι δε θα μπορούσα να μαθω κάτι παραπάνω όποτε διακόψαμε κ πηγα σε νέο άτομο με το οποίο έχω κάνει 7συνεδριες αλλά δε έχω μάθει κάτι καινούργιο για μενα δε ενιωσα καλύτερα ούτε νιωθω να χω βοηθηθεί ίσως έχω προβληματιστει..τι λέτε να εμπιστευτώ τη διαδικασία μαι δω κ ας μη αλλάζει τίποτα;κ αυτό με τα βιβλία είναι κακο;ή λαθος προσεγγιση μιας κ κανονικά δε θα αποτελούσε ρουτινα μου αλλά από κει που μίλαγα με 15ατομα κ είχα βαθιά επικοινωνία τώρα οποίος κ να ναι μπροστά μου νιώθω αμήχανα αβολα κ βγαζω κάτι πολύ θαμπο