Πόσο ασφαλές είναι το κρασί ή το αλκοόλ ενώ παίρνω αγομελατινη;

Καλησπέρα παίρνω ζολοφτ 0,25 κ 2 ζαναξ 0,50/ ημέρα για 9 ημέρες. Δεν έχω όμως καμία βελτίωση, αντίθετα έχω άγχος κ θλίψη. Υπάρχει περίπτωση ξαφνικά ν δω βελτίωση;

Καλησπέρα ξεκίνησα να παίρνω το ενλιφ 3 μέρες τώρα, την πρώτη φορά το πήρα το.μεσημερι αλλά με έβαλε πολύ κάτω με αναγούλες με πολύ άγχος με πολύ θολούρα να έχουν ξεραθεί τα χείλη μου να έχω συμπτώματα αποπραγνατοποιησης... Μίλησα με τον ψυχίατρο και.του είπα να το παίρνω το βράδυ μήπως με βοηθήσει να μην σκέφτομαι κατά την διάρκεια της μέρας ότι πριν λίγο το έφαγα... Το δοκίμασα βράδυ και κατά την διάρκεια της μέρας πάλι λίγο θολούρα αλλά όσο βραδιάζει αρχίζω να τρελενομαι......Δεν ήμουν έτσι πριν το πάρω αλλά πάλι ήμουν σε φάσεις πολύ χειρότερα αλλά και λίγο καλύτερα...Βρίσκομαι σε ένα μεγάλο ενώ μου περνάνε ιδέες για αυτοκτονίες πολύ καιρό τώρα

Καλησπέρα. Είμαι 40 χρονών και στις 25 Οκτωβρίου έμαθα ότι ο επί 15 χρόνια σύντροφος μου διατηρεί σχέση με κάποια κοπέλα που γνώρισε μέσω των social media. Χωρίσαμε και έφυγε από το σπίτι αλλά εγώ δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Κλαίω κάθε μέρα, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, με το ζόρι πάω στη δουλειά και αντιμετωπίζω πρόβλημα με το φαγητό. Δεν έχω όρεξη να φάω, τρώω με δυσκολία λίγο ενώ συνέχεια έχω τάση για εμετό... Επιπλέον, δεν κοιμάμαι καλά τα βράδια γιατί οι σκέψεις, θετικές και αρνητικές, με βασανίζουν.... Ζω μέσα στην θλίψη... Τί μπορώ να κάνω για να βοηθήσω τον εαυτό μου; Αισθάνομαι ότι έχω χάσει το νόημα για τη ζωή λόγω της κοροϊδίας και της υποκρισίας.... Σας ευχαριστώ

Ο γιος μου , είναι φοιτητής 24ετων, ήταν 2χρονια σχεδόν στην δομή 18 άνω, για εθισμό στο ίντερνετ με ψυχολόγο. Αφού τελείωσαν οι συνεδρίες από την δομή ,βλέπω πως συνεχίζουν συμπτώματα ,σωματικά και ψυχολογικά όπως , μεγάλη αραίωση μαλλιών στοματίτιδες,,μυϊκοί πόνοι γόνατα , μη άσκηση ή κάποια δραστηριότητα , κόπωση, θλίψη,ή κατάθλιψη; Μεγάλη προσπάθεια να ολοκλήρωση την σχολή του , ακανόνιστος ύπνος , δυσκολία μεγάλη στην λογικη με όρια -χρόνο σωστή χρήση ίντερνετ, αλλαγές διάθεσης , άγχος , αναβλητικοτητα. Και άλλα που μάλλον δεν γνωρίζω αφού φοιτά σε άλλη πολη . Τα ερωτήματα μου είναι: πιστεύω ότι χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη ψυχοθεραπεία ,ποια όμως ψυχοθεραπεία; Π.χ γνωσιακή; Και με τι κριτήρια να επιλέξουμε ψυχολόγο; Και 2ο ερώτημα μήπως καλό θα ήταν να δει κ κάποια άλλη ειδικότητα; Π.χ Ενδοκρινολόγο πήγε και είναι καλές οι εξετάσεις του.

Αντιμετωπίζω έναν οξύθυμο προϊστάμενο που σε κάθε πρόβλημα ουρλιάζει και κατηγορεί το προσωπικό. Κάνω υπομονή χρόνια γιατί έχω ανάγκη τη δουλειά αυτή και δεν υπάρχει δυνατότητα να πάω αλλού. Αισθάνομαι πια ότι δεν υπάρχω, ότι είμαι άλλος. Παραμελώ τον εαυτό μου και την οικογένειά μου και δυσκολεύομαι να επιλύσω οικογενειακά ζητήματα.

Έχω πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση και πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση,εσωστρέφεια και ντροπαλότητα,δυσκολία έκφρασης συναισθημάτων,γενικευμένη αγχωδης διαταραχή,αποφευκτικη διαταραχη προσωπικότητας,κάνω ομαδική θεραπεία εδώ και 7-8 μήνες χωρίς να δω κάποια βελτίωση,θα πρέπει να δώσω περισσότερο χρόνο στην θεραπεία η να αναζητήσω κάποια άλλη πιο αποτελεσματική προσέγγιση?

Καλησπερα. Ειμαι μικρή σχετικά σε ηλικία και εγω διαγνωστεί με αγχώδης διαταραχή και άρρωστο φοβία από ψυχίατρο. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή παρόλο που μου δημιουργεί παρενέργειες. Είναι πολυ δύσκολο και έχω παρά πολλές φοβίες για τα παντα. Ποναει λιγο το κεφάλι μου αναζητώ συο διαδύκτιο τι μπορεί να έχω. Επίσης έχω πολλα ψυχοσωματικά. Νιωθω ότι θα ζω ετσι στην ζωή μου μεσα σε έναν φόβο και όταν θα γίνει μείωση την φαρμακευτικής αγωγής θα ξανα αρχίσω τα ίδια. Τις κρίσεις πανικού κλπ