ειναι η εγγονη μου 14 ετων και ξαφνικα εκει που καθεται σηκωνετε και τρεχει, τι σημαινει αυτο?

Ξεκίνησα το seropram εδώ και 12 μέρες και είμαι μες στον πανικό Σκέτη τρελά Τι πιστεύετε ότι συμβαίνει; είμαι χειρότερα από πριν

Γιατί όταν ξυπνάω μετά από λίγο μου πονάει το στομάχι και έχω ένα φούσκωμα το βράδι κοιμάμαι καλά χωρίς πόνους έχω κανει όλες τις εξετάσεις όλες φισιολογικες είμαι μια χαρά με την υγεία μου

Γεια σας είμαι 43 ετών και μέχρι πριν λίγο καιρό δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα, όλα άρχισαν τον Ιανουάριο όταν τα επαγγελματικά μου πήγαιναν χάλια είχα μια παράνομη σχέση που με πίεσε παρά πολύ από τον Ιανουάριο και μετά, και γενικά έγιναν πολλά,μαζεμένα προβλήματα μου ήρθαν όλα μαζί, έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να πάω στη δουλειά, να μην τρώω σωστά και να έχω δυσκολίες στον ύπνο και γενικά σε όλο τον τρόπο που λειτουργούσα, είχα τάσεις φυγής, ήθελα να φύγω από την δουλειά μου με κάθε τρόπο, είχα πολλές φασαρίες με την οικογένειά μου , και με την παράνομη σχέση είχα πολλά προβλήματα όπως ζήλια και πίεση οικονομική, απευθύνθηκα σε έναν ψυχίατρο μου έδωσε κατά λάθος από τα λεγόμενα του τεπραμ τον 20 Μίλγκραμ, δεν είχα πάρει ποτέ φάρμακα στη ζωή μου και ήμουν πάντα πολύ δυνατός, πήρα για πρώτη φορά το χάπι τεπραμ των 20 με σύσταση του γιατρού και μου προκάλεσε κάψιμο σε όλο μου το σώμα, πονοκέφαλο ταχυκαρδίες και γενικά όλες τις παρενέργειες χίλιες φορές εντονότερες κόντεψα να πεθάνω , ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου , τα συμπτώματα έμειναν για τρείς μέρες περίπου, όταν μίλησα μαζί του μου έδωσε το επιλίντ και συνέχισαν τα συμπτώματα μετά από τρεις μέρες που το έπαιρνα , μετά μου έκοψε το επιλίντ και μου έδωσε ένα άλλο που δόξα τον Θεό δεν το πήρα , ήταν ηρεμιστικό για σχιζοφρένεια, ευτυχώς πήγα σε άλλο ψυχίατρο και μου έδωσε τεπραμ τον 5 , το πήρα μισό για είκοσι μέρες περίπου, μου προκαλούσε θολούρα και δυσάρεστες σκέψεις, το έκοψα από μόνος μου και εξαφανίστηκαν όλα τα συμπτώματα, τώρα έχει έξι μήνες περίπου που είμαι πολύ καλύτερα, απλώς κάποιες στιγμές κλαίω μέσα στην εβδομάδα, έχω λίγη θολούρα κατά την διάρκεια της ημέρας, το βράδυ κοιμάμαι κανονικά, τρώω κανονικά, μπορώ και λειτουργώ όπως παλιά, τα προβλήματα μου τα έλυσα ήθελα τον χρόνο μου , γενικά κάνω όνειρα έχω βελτιώσει τις σχέσεις μου με το περιβάλλον μου , σας παρακαλώ μην δίνετε χάπια σαν να είναι καραμέλες, μην παίζεται με τον εγκέφαλο των ανθρώπων.

Καλησπέρα σας. Έχω ένα γιο 13 ετών που αντιμετωπίζει έντονο άγχος και σε συνδυασμό με κάποια αρνητικά σχόλια από τους συμμαθητές του παρουσίασε σχολική φοβία και σταμάτησε να πηγαίνει σχολείο. Πήγαμε σε ψυχολογο και παιδοψυχιατρο. Όχι όμως το παιδί διότι αρνείται να παει. Ο παιδοψυχιατρος μας έδωσε φαρμακευτική αγωγή (0,125mg xanax πρωι βράδυ και 20mg ladose).Μας συνέστησε και ψυχοθεραπεία αλλά προς το παρον κάνουμε μόνο εμείς οι γονείς κάποιες συνεδρίες. Ο γιος μου συνεχιζει να αρνείται να παει σχολειο. Βέβαια έχει μονο 6 μερες που παίρνει τα φάρμακα. Πιστεύετε ότι συνεχιζοντας την αγωγή θα μπορέσει να παει σχολειο και φυσικά να κάνει και ο ίδιος κάποιες συνεδρίες με τον ψυχολόγο; Σας ευχαριστώ

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Δηλαδή αν είναι φυσιολογικές οι αναλύσεις αίματος και αν επισκεφθώ και κάποιο νευρολόγο και είναι και εκεί όλα φυσιολογικά τότε είναι καθαρά θέμα ψυχολογικό?

Καλησπέρα. Εδώ και πάρα πολύ καιρό αντιμετωπίζω ένα διαρκές πρόβλημα με τον ύπνο και το άγχος. Είχα ξεκινήσει από τον Οκτώβριο του '18 έως και τον Νοέμβριο του '23 να κάνω ψυχοθεραπεία. Η γιατρός είχε διαγνώσει ότι έχω μια έντονη διαταραχή άγχους. Μου είχε συνταγογραφήσει να παίρνω xanax 1mg. Στο παραπεμπτικό έγραφε (σύνδρομο φοβικού άγχους). Έτσι λοιπόν άρχισα να παίρνω τα χάπια κάθε βράδυ από το καλοκαίρι του '19 έως και τον Νοέμβριο του '23. Αυτά με βοηθούσαν για να μπορέσω να κοιμηθώ. Είχα κάνει κατάχρηση του φαρμάκου όλη αυτή την περίοδο. Τέλος πάντων, αποφάσισα να τα κόψω γιατί δεν άντεχα άλλο. Παρ' όλα αυτά, το πρόβλημα με τον ύπνο συνεχίζει να επιμένει. Είναι περίπλοκο. Υπάρχουν μέρες που κοιμάμαι και ξυπνάω μες στη μαύρη νύχτα, 3 η ώρα το πρωί ή και πιο νωρίς και άλλες που δεν κοιμάμαι καθόλου. Όχι τίποτα άλλο, πρέπει να σηκώνομαι και στις 5 το πρωί για να πάω και στη δουλειά μου. Τι θα μπορούσα να κάνω; Έχω βομβαρδιστεί με διάφορες λύσεις/θεραπείες για το θέμα αυτό από το ίντερνετ, το (YouTube). Έχω μπουχτίσει πραγματικά. Νιώθω χάλια μέσα μου.

Η μητέρα μου παριστάνει διαρκώς την άρρωστη.Αν δεν της δώσω σημασία με κατηγορεί πως δεν την προσέχω,αν της δώσω μου λέει θα πάει μόνη της στους γιατρούς και πως δεν με χρειάζεται.Πώς να την βοηθήσω?Σε τι ειδικότητα να απευθυνθώ?