Νιώθω κατάθλιψη μετά την απώλεια του πατέρα και την απομάκρυνση του παιδιού μου.

Καλησπέρα σας. Το μήνυμά σας μου ακούγεται σα μία λίστα από πληγές. Απώλεια πατέρα, αποτελέσματα πανελλαδικών, υποψία κατάθλιψης, φόβος ότι το παιδί θέλει να φύγει εκτός. Όλα μαζί. Όλα τώρα.

Αν η ερώτησή σας περιορίζεται μόνο στο αν είναι σωστό να εκφράσετε να συναισθήματά σας απέναντι στο παιδί σας, η απάντηση είναι ναι. Πάντα είναι καλό και υγιές να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Δεν είναι όμως ο ρόλος μας να εμποδίζουμε τις επιλογές και τις επιθυμίες των άλλων. Πόσο μάλλον όταν εκείνοι είναι ενήλικοι. Μπορούμε όμως να εκφράσουμε πώς νιώθουμε, ή ακόμα και να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ της άποψής μας.

Καταλαβαίνω πόσο συν...ταρρακτικό θα μπορούσε να είναι για μια μητέρα που τόσα χρόνια έχει συνηθίσει το παιδί της κοντά της, ξαφνικά να καλείται να ζήσει μακριά του. Ειδικά όταν συμβαίνουν τόσα άλλα ταυτόχρονα.

Πέρα από το di stress, αναζητήστε υποστήριξη σε έναν ψυχολόγο. Να ακουμπήσετε το βάρος αυτό. Εύχομαι ό,τι καλύτερο. Read more

Εκτιμώ ότι είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε τα συναισθήματά σας, διότι όσο δεν το κάνετε όχι μόνο δεν βοηθάτε ψυχικά τον εαυτό σας, αλλά και το παιδί γνωρίζει (τουλάχιστον ασυνείδητα) δίχως όμως τη λεκτικοποίηση παραμένει στο μεταίχμιο αμφιβολιών, που σίγουρα δεν ωφελεί κανέναν.

Είναι ίσως πολλές οι απώλειες για σας. Χρειάζεται να επεξεργαστείτε το πένθος για τον πατέρα σας. Το παιδί απ' ότι καταλαβαίνω προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί, να νιώσει ότι μεγάλωσε. Είναι πολλαπλές οι προκλήσεις για εσάς. Μπορεί να χρειαστείτε βοήθεια από ειδικό, κάποιον να σας ακούσει και να σας βοηθήσει να τα βάλετε σ εμια σειρά. Μπορείτε, αν δεν υπάρχει στην περιοχή σας, να βρείτε κάποιον που να μπορεί να του μιλήσετε διαδικτυακά.

Περνάτε σε μια κατάσταση πένθους και μάλιστα διπλού πένθους, διότι έχετε χάσει από τη ζωή σας δύο σημαντικά πρόσωπα. Ένας είναι ο πατέρας σας και το δεύτερο είναι το παιδί σας. Ακόμη και στη δεύτερη περίπτωση πρόκειται για πένθος, γιατί ξαφνικά αυτό το πρόσωπο φεύγει από την καθημερινότητά σας και αλλάζουν τα δεδομένα στη ζωή σας. Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να κάνετε κάτι. Είναι φυσιολογικό το στάδιο που περνάτε και πρέπει να το περάσετε χωρίς να καταπιέζεστε. Το φυσιολογικό είναι να φτάσετε κάποια στιγμή στο στάδιο της αποδοχής των καταστάσεων, αλλά αυτό θέλει χρόνο. Δώστε λοιπόν χρόνο στον εαυτό σας και προσπαθείτε να βάλετε καινούργια πράγ...ματα ή δραστηριότητες στη ζωή σας για να γεμισετε το κενό που έχει δημιουργηθεί. Read more

Αντιλαμβάνεστε, βέβαια, ότι δεν είναι λογικό να αφήσει τις σπουδές που δικαιούται για να σας κρατήσει συντροφιά. Μπορείτε να τον επισκέπτεσθε!

Έχετε να διαχειριστείτε 2 αποχωρισμους και αυτό είναι δύσκολο , έναν οριστικό και έναν μεταβατικό, ίσως ο μεταβατικός του παιδιού σας βοηθήσει και με το πένθος , σκεφτείτε όλα αυτά που θα κάνετε να βρείτε σπίτι να μετακομίσετε το παιδί σας! να πηγαίνετε ταξιδακια να τον βλέπετε!
Βρείτε το καλό σε όλο αυτό και δώστε χρόνο να διαχειριστείτε το πένθος και την απώλεια παρατηρώντας και επιτρέποντας στον εαυτό σας να βιώσει και να νοιώσει ακριβώς όπως έχει ανάγκη . Εννοείται πως μπορείτε να εκφράσετε τον προβληματισμό σας στο παιδί σας χωρίς να το εκβιασετε συναισθητικα όμως , ευχαριστώ

Συζητήστε το με κάποιον ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή να ανακουφίσει τις ανησυχίες σας αλλά και το πένθος σας.