Η μαμά μου λιποθυμά από άγχος και κρίσεις πανικού: Λύσεις;

Μιλήστε με ψυχίατρο να βοηθήσει την ασθενή νσ μην υποφέρει από το άγχος.

Τα συμπτώματα που περιγράφετε – δυσκολία στην αναπνοή και λιποθυμία – πράγματι είναι χαρακτηριστικά κρίσεων πανικού, οι οποίες συνοδεύονται από έντονο άγχος και φόβο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αποκλειστούν άλλες σωματικές αιτίες (όπως καρδιολογικά ή αναπνευστικά προβλήματα). Θα συνιστούσα να επισκεφτείτε ξανά τον γιατρό για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει άλλη οργανική αιτία.

Γεια σας,
Θα σας συνιστούσα να επικοινωνήστε με ειδικό ψυχικής υγείας ώστε να προσφέρει στην μητέρα σας την ψυχολογική υποστήριξη που χρειάζεται

Καλησπέρα σας. Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι για εσάς να βλέπετε τη μητέρα σας να υποφέρει από τέτοια έντονα συμπτώματα, ειδικά όταν οι κρίσεις πανικού επαναλαμβάνονται και φαίνεται να γίνονται πιο συχνές. Οι κρίσεις πανικού μπορούν να προκαλέσουν τα συμπτώματα που περιγράφετε, όπως το αίσθημα ότι δεν μπορεί να πάρει ανάσα, την ξαφνική αίσθηση απώλειας ελέγχου, και, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ακόμη και λιποθυμία λόγω της έντασης. Παράλληλα, όμως, είναι σημαντικό να αποκλειστεί κάθε πιθανή οργανική αιτία που μπορεί να προκαλεί αυτά τα συμπτώματα. Εφόσον οι γιατροί έχουν ήδη εξετάσει και αποδώσει την κατάσταση στις κρίσεις πανικού, το επόμενο... βήμα είναι να διερευνήσετε τους παράγοντες που ενδεχομένως πυροδοτούν αυτήν την κατάσταση.

Η βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας, όπως ψυχολόγου ή ψυχιάτρου, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη. Η ψυχοθεραπεία, ειδικά η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT), έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για τη διαχείριση των κρίσεων πανικού, βοηθώντας τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν τα ερεθίσματα που προκαλούν το άγχος και να αποκτήσουν στρατηγικές για να μειώσουν τα συμπτώματα. Εάν οι κρίσεις είναι τόσο έντονες που επηρεάζουν την καθημερινότητά της, ίσως χρειαστεί και φαρμακευτική υποστήριξη, κάτι που μπορεί να συζητηθεί με τον ψυχίατρο.

Εν τω μεταξύ, προσπαθήστε να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον ηρεμίας όταν συμβαίνουν οι κρίσεις. Εάν νιώθει ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει, ενθαρρύνετέ την να πάρει αργές, σταθερές ανάσες, εστιάζοντας στο να αναπνέει από τη μύτη και να εκπνέει αργά από το στόμα. Κάποιες φορές, ένα μικρό ερέθισμα, όπως το να της μιλήσετε με ήρεμη φωνή, να της δώσετε ένα ποτήρι νερό ή να την κατευθύνετε να καθίσει σε ένα ήσυχο μέρος, μπορεί να την βοηθήσει να επανέλθει πιο γρήγορα.

Η πρόληψη είναι επίσης σημαντική. Αν εντοπίσετε πιθανούς παράγοντες που την αγχώνουν, όπως συγκεκριμένες σκέψεις, γεγονότα ή καταστάσεις, η αντιμετώπισή τους σε συνεργασία με έναν ειδικό μπορεί να μειώσει τη συχνότητα των κρίσεων. Θυμηθείτε ότι οι κρίσεις πανικού, όσο τρομακτικές κι αν φαίνονται, δεν είναι επικίνδυνες για τη ζωή της, αλλά απαιτούν κατάλληλη υποστήριξη για να τις διαχειριστεί καλύτερα. Read more